Αυτά είναι τα πιο μεγάλα θαύματα της Παναγίας στην ιστορία του Ελληνισμού

Εκτός από τα θαύματα που έχουν καταγραφεί κατά καιρούς σχετικά με μεμονωμένα πρόσωπα, υπάρχουν και ορισμένα που η Ιστορία έχει καταγράψει επιβεβαιώνοντας την «ειδική» σχέση που έχει ο Ελληνισμός με την Παναγία. 

Από την Πόλη και την Τήνο μέχρι τον Ορχομενό. Αυτές είναι κάποιες από τις σημαντικότερες θείες παρεμβάσεις της Θεοτόκου στον του της Ιστορίας.

ΟΤΑΝ ΑΒΑΡΟΙ ΚΑΙ ΠΕΡΣΕΣ ΠΟΛΙΟΡΚΟΥΣΑΝ ΤΗΝ ΒΑΣΣΙΛΕΥΟΥΣΑ
Ζωντανό θαύμα της Παναγίας είναι η σωτηρία της Κωνσταντινούπολης από τους Αβάρους και τους Πέρσες οι οποίοι πολιόρκησαν την Πόλη από ξηρά και από θάλασσα ενώ έλειπε σε εκστρατεία ο αυτοκράτορας Ηράκλειος.

Τότε οι χριστιανοί κατέφυγαν στη βοήθεια της Παναγίας. Συγκεκριμένα στο ναό των Βλαχερνών γίνονται δεήσεις και ο πατριάρχης Σέργιος κρατώντας στα χέρια του την εικόνα της Παναγίας ενθάρρυνε το στρατό που είχε πάρει θέσεις αμύνης στο φρούριο της Πόλεως. Το έτος 626 μ. Χ. λοιπόν με τη βοήθεια της Παναγίας ο εχθρικός στρατός νικηθήκε .

Ο αρχηγός των βαρβάρων Χαγάνος , κατά τη διάρκεια των μαχών, έβλεπε με τρόμο «γυναίκα σεμνοφορούσαν και περιτρέχουσαν το τείχος, μόνην ούσαν». 



Η νίκη αποδόθηκε στη Παναγία και από τότε καθιερώθηκε ο Ακάθιστος Ύμνος προς τιμήν Της.

Tο βίντεο που ραγίζει καρδιές!

Ένα κοριτσάκι, η Άμπι Αν διαγνώστηκε από την κοιλιά της μητέρας της με πλήρη τρισωμία τύπου 13 στην 17η εβδομάδα κύησης. Πρόκειται για ένα σπάνιο σύνδρομο που χαρακτηρίζεται ως μη συμβατό με τη ζωή.

Που σημαίνει ότι το ποσοστό θνησιμότητας αυτών των παιδιών είναι ιδιαίτερα υψηλό. Οι γονείς της αποφάσισαν να μην διακόψουν την κύηση και να της δώσουν μία ευκαιρία στη ζωή, παρ' όλο που γνώριζαν ότι οι πιθανότητες να ζήσει ήταν μηδαμινές.

Πράγματι, η καρδιά της μικρής Άμπι Άν σταμάτησε να χτυπά στην 36η εβδομάδα κύησης, δηλαδή λίγες μόλις μέρες πριν έρθει στη ζωή. Το βίντεο που ακολουθεί το οποίο δημιουργήθηκε από τους γονείς της μικρής είναι μία ιστορία κουράγιου, ελπίδας, προσευχής και της χαράς της ζωής έστω και αν όλα αυτά τα έζησαν μέσα από τον απόλυτο πόνο.

Όταν η φροντίδα συναντά την αγάπη! (ΒΙΝΤΕΟ)

Είναι κάποιες φορές που τα λόγια και οι λέξεις δεν αρκούν, είναι πολύ λίγες για να περιγράψουν αυτό που δείχνει μια εικόνα, ή ένα βίντεο.

Όπως αυτό που θα δείτε μόλις τώρα. Από τη μια είναι ένα παιδάκι με σύνδρομο down και από την άλλη ένα πανέμορφο θηλυκό Λαμπραντόρ. Μπορεί να αναρωτηθείτε “ωραία και;”.

Σας προτείνουμε να δείτε το βίντεο διότι δείχνει κάτι που μόνο η καρδιά και η ψυχή μπορεί να νιώσει και να συλλάβει. Δείτε το σκύλο που με τρομερή στοργή και επιμονή προσπαθεί να προσεγγίσει το μικρό παιδάκι με σύνδρομο down.

Παρακλητικός κανόνας στην οσία Ειρήνη Χρυσοβαλάντου

(Η μνήμη της τιμάται τη 28η Ιουλίου)
Ἱερεὺς.
Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, πάντοτε, νύν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Λαὸς
Ἀμήν. Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τὴν δέησίν μου ἐν τῇ ἀληθείᾳ Σου, ἐπάκουσόν μου ἐν τῇ δικαιοσύνῃ Σου. Καὶ μὴ εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν μετὰ τοῦ δούλου Σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν Σου πᾶς ζῶν. Ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρὸς τὴν ψυχήν μου· ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τὴν ζωήν μου. Ἐκάθισέν με ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκροὺς αἰῶνος· καὶ ἠκηδίασεν ἐπ’ ἐμὲ τὸ πνεῦμά μου, ἐν ἐμοὶ ἐταράχθη ἡ καρδία μου. Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων καὶ ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις Σου, ἐν ποιήμασιν τῶν χειρῶν Σου ἐμελέτων. Διεπέτασα πρὸς Σέ τὰς χεῖράς μου· ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρός Σοι. Ταχὺ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τὸ πνεῦμά μου. Μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν Σου ἀπ’ ἐμοῦ, καὶ ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. Ἀκουστὸν ποίησόν μοι τὸ πρωῒ τὸ ἔλεός Σου, ὅτι ἐπὶ Σοὶ ἤλπιςα. Γνώρισόν μοι, Κύριε, ὁδὸν ἐν ᾗ πορεύσομαι, ὅτι πρὸς Σὲ ἦρα τὴν ψυχήν μου. Ἐξελοῦ με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, ὅτι πρὸς σὲ κατέφυγον· δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τὸ θέλημά Σου, ὅτι Σὺ εἶ ὁ Θεός μου. Τὸ πνεῦμά Σου τὸ ἀγαθὸν ὁδηγήσει με ἐν γῇ εὐθείᾳ· ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός Σου, Κύριε, ζήσεις με. Ἐν τῇ δικαιοσύνῃ Σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τὴν ψυχήν μου. Καὶ ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τοὺς ἐχθρούς μου, καὶ ἀπολεῖς πάντας τοὺς θλίβοντας τὴν ψυχήν μου· ὅτι ἐγώ δοῦλός Σού εἰμι.
Λαὸς
Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχ, α'. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, καὶ ἐπικαλεῖσθε τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον αὐτοῦ.
Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχ, β'. Πάντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς.
Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχ, γ'. Παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν.
Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.

Τα εγκώμια της Παναγίας

 

1. Ἡ Ἁγνὴ ἐν τάφῳ, κατετέθης βαβαί, ἡ Θεὸν γαστρί σου χωρήσασα καὶ κυήσασα ἀφράστως ἐπὶ γῆς.

2. Ἀπορεῖ καὶ φύσις, καὶ πληθὺς νοερά, τὸ ἐν σοί, παρθενομῆτορ, μυστήριον, τῆς ἐνδόξου καὶ ἀρρήτου σου ταφῇς.

3. Βασιλὶς καὶ πόλου, καὶ τῆς γῆς ἀληθῶς, εἰ καὶ τάφῳ σμικροτάτω συγκέκλεισαι, ἐγνωρίσθης πάσῃ κτίσει Μαριάμ.

4. Γέφυρα ὑψούται, ἡ μετάγουσα πρίν, ἐκ θανάτου πρὸς ζωὴν τὴν ἀκήρατον, τοὺς θανόντας παραβάσει τὸν Ἀδάμ.

5. Δάκρυσι καὶ θρήνοις, γοεροῖς ἐπὶ σοί, πᾶσαι αἱ σαὶ φίλαι ἐκόπτοντο, τὴν μετάστασιν μὴ φέρουσαι τὴν σήν.

6. Ἔχαιρον χορείαι, Οὐρανίων Νοῶν, ἀπὸ γῆς σὲ φερομένην δεχόμεναι, εἰς οὐράνια σκηνώματα Ἁγνή.

7. Ζῶσα ἐν ὑψίστοις, ἀληθῶς Μαριάμ, ὑπὲρ πάντων πρεσβευτὴς ἡμῶν γέγονας, ἀξιώσαι ἐφροσύνης ἀληθῶς.

8. Ἡ λαμπὰς ἡ θεία, τοῦ ἀρρήτου φωτός, φρικτωρούσα οὐρανόθεν τοὺς δούλους σου, μὴ ἐλλείπης ἀγαθὴ τοὺς ἐπὶ γῆς.

9. Θρόνος τοῦ ὑψίστου γενομένη ἁγνή, ἀπὸ γῆς πρὸς οὐρανὸν μεταβέβηκας, μεταστᾶσα εἰς αἰώνιον ζωήν.

10. Ἱερέων πέλεις, καύχημα εὐλαβῶν, Ἐκκλησίας τὸ ἀκράδαντον στήριγμα, καὶ Ὁσίων Ἀσκητῶν ἡ ἀρωγός.

Ατομικές τάρτες με μπριάμ και καπνιστό τυρί

Πρώτο πιάτο εκλεκτό ή ορεκτικό για μια βραδιά στη βεράντα με εκλεκτούς καλεσμένους.

από την Τίνα Webb

Υλικά για 4 άτομα:
4 φύλλα κρούστας

4 κουτ. σούπας βούτυρο

2 κολοκυθάκια μικρά

1 μελιτζάνα μεσαίου μεγέθους

12 ντοματίνια μέτρια

2 κουτ. σούπας βασιλικό ψιλοκομμένο

2 κουτ. σούπας ελαιόλαδο

2 κουτ. σούπας χυμό ντομάτας

120γρ. καπνιστό τυρί χονδροτριμμένο

λίγο αλάτι

πιπέρι φρεσκοτριμμένο

Κουφάρια αεροσκαφών “διηγούνται” την ιστορία τους. Εντυπωσιακές φωτογραφίες...

Ένα συγκλονιστικό φωτογραφικό οδοιπορικό σε αεροπορικά ατυχήματα παλαιότερων ετών και στις απίστευτες ιστορίες που όλες τους έχουν ένα κοινό: πιλότοι και επιβάτες κατάφεραν και ξεγέλασαν το θάνατο...

Ένα εντυπωσιακό φωτογραφικό οδοιπορικό σε ξεχασμένα συντρίμμια αεροσκαφών, σε παλιές ιστορίες φρικιαστικών, σε πρώτη ανάγνωση, ατυχημάτων που όμως δεν κατέληξαν σε τραγωδίες, δημοσίευσε ο διάσημος φωτογράφος Dietmar Eckell.

Το άλμπουμ, με τον τίτλο Happy End, φιλοξενεί ορισμένες πραγματικά απίστευτες ιστορίες και τις αντίστοιχες φωτογραφίες αδιάψευστους μάρτυρες.

Όπως χαρακτηριστικά γράφει ο Γερμανός φωτογράφος, αυτές οι φωτογραφίες είναι το αποτέλεσμα ερευνών και ταξιδιών του επί σειρά ετών, ενίοτε και σε περιοχές “απαγορευμένες” από στρατιωτικές ή πολιτικές αρχές. Όπως ισχυρίζεται ο χερ Eckell, κάθε μία από τις φωτογραφίες του αποτυπώνει ένα μικρό ή μεγαλύτερο “θαύμα”, μια ιστορία θάρρους και επιδεξιότητας των πιλότων, μια ιστορία τύχης, γενναιότητας και επιμονής. Μια ιστορία από την οποία κανείς τελικά δεν έχασε τη ζωή του...

Ο φωτογράφος πέρασε τα τελευταία έξι χρόνια ταξιδεύοντας συνολικά σε 15 χώρες, αποτυπώνοντας στο φακό του συντρίμμια αεροσκαφών από την Παπούα Νέα Γουινέα ως την Αρκτική. Τα κουφάρια των αεροπλάνων που απαθανάτισε φτάνουν σε ηλικία ακόμα και τα 70 χρόνια.

10 απομονωμένες παραλίες του κόσμου

Η παραλία Los Frales στο Εκουαδόρ

Θέλετε λαμπερό ήλιο, απέραντο γαλάζιο ουρανό, άμμο κάτω από τα πόδια σας και κρυστάλλινα νερά χωρίς να σας ενοχλεί κανείς; Διαλέξτε από τις παρακάτω παραλίες του κόσμου και κάντε τις βουτιές σας έστω… διαδικτυακά!

Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην αγαπά την παραλία κι ακόμη κι αν υπάρχει, τότε δεν έχει γνωρίσει την ιδανική γι’ αυτόν. Αν εσείς προτιμάτε τις ερημικές παραλίες, μακριά από τη βουή και την πολυκοσμία που όμως απαιτούν περισσότερο ψάξιμο, λύσεις υπάρχουν και θα σας δικαιώσουν.
Θέλετε λαμπερό ήλιο, απέραντο γαλάζιο ουρανό, άμμο κάτω από τα πόδια σας και κρυστάλλινα νερά χωρίς να σας ενοχλεί κανείς; Αν ψάχνετε τις καλύτερες ερημικές παραλίες του πλανήτη, ετοιμάστε τις βαλίτσες σας και… προχωρήστε παρακάτω.

ΦΩΤΟ: 39 χρόνια μετά - Η Αμμόχωστος πόλη φάντασμα

Πόλη φάντασμα η Αμμόχωστος μετά από την τουρκική εισβολή το 1974. Τα Βαρώσια ένα τουριστικό θέρετρο προορισμό ακόμη και διασημοτήτων όπως η Ελίζαμπεθ Τέηλορ και η Μπριζίτ Μπαρντό, είναι πια μια συνοικία “νεκρή”.

Ξενοδοχεία, εστιατόρια, πολυόροφα και πρωτοποριακά για εκείνη την εποχή κτίρα ρημάζουν.

Οι φωτογραφίες είναι συγκλονιστικές. 

Η μετάνοια και η αγιοποίηση του αγίου Κωνσταντίνου

Όταν οι Νεοπαγανιστές ανοίγουν το στόμα τους για να κατηγορήσουν τον άγιο Κωνσταντίνο, όχι μόνο υποτιμούν το μεγαλείο της Χριστιανικής μετανοίας και συγχωρητικότητας, αλλά θέλουν να ξεχνούν, ότι όλα αυτά για τα οποία κατηγορούν τον άγιο Κωνσταντίνο, είναι πράξεις τις οποίες έκανε όταν ήταν ομόθρησκός τους ειδωλολάρης!!! Και από δίπλα, σύμμαχοί τους σε αυτή τη βλασφημία, οι Προτεστάντες!

Α. Γενικά περί μετανοίας

Αρχικά οφείλουμε να θυμίσουμε τον ληστή που σταυρώθηκε μαζί με το Χριστό και μετανόησε για τα πολλά του εγκλήματα. Ο ίδιος ο Κύριος του είπε "αμήν λέγω σοι, σήμερον μετ' εμού έση εν τω παραδείσω" (Κατά Λουκάν 23/κγ' 43). Αμέτρητοι άλλοι άγιοι υπήρξαν αγριάνθρωποι πριν αγιάσουν. Ο άγιος Μωυσής ο Αιθίοπας (μαύρος ως Αφρικανός φυσικά) ήταν ληστής, ο οποίος αργότερα έγινε μοναχός κι έζησε οσιακό βίο.

Δεν υπάρχει μετάνοια εκ προμελέτης. "Μετανοώ", εξηγεί ο άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης "σημαίνει ότι νιώθω στην ψυχή μου το ψέμα, την αφροσύνη, την ενοχή των αμαρτιών μου. Σημαίνει πως συναισθάνομαι την προσβολή που έκανα στον Πλάστη μου, στον Πατέρα και Ευεργέτη μου. Σημαίνει πως ολόψυχα επιθυμώ την διόρθωση και την κάθαρση... Μετάνοια είναι η άρνησις της αμαρτίας, ο πόλεμος εναντίον του κακού που εχθρεύεται τον Θεό και τον εαυτό μας... Όπως η αμαρτία είναι ο θάνατος της ψυχής, έτσι η μετάνοια είναι η ανάστασίς της." (π. Αλεξάνδρου Σεμενώφ, Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΗΣ ΚΡΟΝΣΤΑΝΔΗΣ, εκδ. Ι. Μ. Παρακλήτου Ωρωπού, σ. 229)

Το φαινόμενο της νεοειδωλολατρίας

 

π. Γεώργιος Μεταλληνός

Το κείμενο αυτό αποτελεί τον πρόλογο από το βιβλίο του «Παγανιστικός Ελληνισμός ή Ελληνοορθοδοξία;».

Το βιβλίο αυτό έχει ειδική προοπτική. Δεν γράφτηκε, για να ερευνήσει σε βάθος και πλάτος το φαινόμενο της Νεοειδωλολατρίας ή του Νεοπαγανισμού, μολονότι προϋποθέτει επαρκή γνώση του χώρου αυτού και της φαινομενολογίας του. Ούτε έχει την ψευδαίσθηση ότι θα μπορέσει να νουθετήσει και να πείσει τους Νεοπαγανιστές μας. Το περιβάλλον του Νεοπαγανισμού το γνωρίζω πολλά χρόνια τώρα. Επαφές ιδιωτικές, δημόσιες συζητήσεις, αγωνιώδεις οι προσπάθειες, αλλά οι κακοπροαίρετοι από αυτούς «ουκ ηβουλήθησαν συνιέναι». Αντίθετα, έχω διαπιστώσει μόνιμη επιθετικότητα και απροκάλυπτη κακία, μίσος για την Ορθοδοξία και την παράδοσή μας, ή ακόμη, και επίπλαστες και ανειλικρινείς φιλοφρονήσεις των πονηρότερων, που συγκαλύπτοντας τα αληθινά φρονήματά τους, προσποιούνται τους φίλους, για να μας χρησιμοποιούν, επιβάλοντάς μας ένα παθητικό ρόλο, για την ενίσχυση των ανομολόγητων επιδιώξεών τους. 

Αρκετά χρόνια έκαμα υπομονή, μακροθυμώντας κατά το αποστολικό («η αγάπη μακροθυμεί», Α' Κορ. 13, 4) και προσποιούμενος τον αφελή, για να έχω ήσυχη την συνείδησή μου και να στερούνται κάθε δικαιολογία.

Οι νεοπαγανιστικές φαντασιώσεις & τα ιστορικά δεδομένα

Πρωτ. Βασίλειος Α. Γεωργόπουλος. Δρ. Θ

ΟΙ  ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΕΣ  ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΕΙΣ   ΚΑΙ  ΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ

Βασικό στοιχεῖο στά διάφορα νεοπαγανιστικά ἔντυπα ἀποτελεῖ ὁ μόνιμος ἰσχυρισμός τους  γιά τό «μοναδικό βάθος» καί τό «ὑψηλότατο πνευματικό ἐπίπεδο » τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς θρησκείας μέ  παρά-λληλη  ἀπαξιωτική, ἀκραία καί ὑβριστική ἀναφορά τους γιά κάθε τί τό χριστιανικό. Ἀναφέρει  χαρακτηριστικά ἕνας ἐξ αὐτῶν: « Ἡ Ἑλ­λη­νι­κή θρη­σκεί­α, ἐν τῷ συ­νό­λῳ  της, ἀ­πο­τε­λεί ἕνα με­γα­λούρ­γη­μα »( Βλ. Ρα­δά­μαν­θυ  Ἀ­να­στα­σά­κη,  Ἔ­ρως πρός τό  Θεῖ­ο:   Ὁ ἑλ­λη­νι­κός δρό­μος, στό  Ἡ  Ἀ­ναβίωση τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς  Θρησκείας,  2002,σ. 36.)

Εὐσταθεῖ ὅμως ἕνας τέτοιος ἰσχυρισμός περί  « βάθους » καί «ἐπιπέδου» τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς εἰδωλολατρικῆς θρησκείας ;    Ἀναμφιβόλως ὄχι. Ὁ ἐν λόγω ἰσχυρισμός, ἀποτελεῖ ἕνα ἀκόμα τυπικό γνώρισμα τοῦ νεοπαγανιστικοῦ λόγου, ὅτι δηλαδή, συνήθως, παραγνωρίζει τά ἱστορικά δεδομένα  καί τά ἀντικαθιστᾶ  μέ ἰδεο-λογικές  φαντασιώσεις. Ὅτι στερεῖται ὁ ἰσχυρισμός αὐτός καί τῆς παραμικρῆς ἀξιοπιστίας καί ὅτι ἀποτελεῖ ἁπλῶς φαντασίωση, μαρτυ-ρεῖται ἀπό πλῆθος ἱστορικῶν δεδομένων. Ἀπό τό πλῆθος τῶν ἱστορικῶν μαρτυριῶν , ἄς δοῦμε μόνο  τρία χαρακτηριστικά   παρα-δείγματα πού προέρχονται  ἀπό διαφορετικούς χῶρους.

Τό πρῶτο ἱστορικό δεδομένο, ἀποτελεῖ ἡ ἐξαιρετικοῦ ρεαλισμοῦ και ἀδαμαντίνου διαύγειας κριτική στήν Ὁμηρική καί Ἡσιόδειο θεο-γονία, ἀπό τόν Ξενοφάνη τόν Κολοφώνιο( 570 - 480π.Χ ),   πού ὡς γνωστόν ὡς φιλόσοφος  ἀνήκει στήν  Ἐλεατική φιλοσοφική σχολή .

Κατέστρεψε Η Εκκλησία τον Αρχαιοελληνικό Πολιτισμό;

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού

Εδώ και περισσότερες από δύο δεκαετίες αναβίωσε στο δύσμοιρο τόπο μας μια νέα μορφή αντιχριστιανικής πολεμικής δίνης. Ακούει στο όνομα «αρχαιολατρία» και έχει όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα παλαιοτέρων αντιχριστιανικών πρακτικών. Το σύγχρονο «αρχαιολατρικό» κίνημα συνεχίζει με την ίδια ή και σφοδρότερη ορμή τον πόλεμο κατά της Εκκλησίας του Χριστού, όπως έκανε στο παρελθόν, χωρίς αποτέλεσμα, ο αθεϊστικός ορθολογισμός, ο μαρξισμός, ο μηδενισμός και γενικά η υλιστική ιδεολογία.

Έχει αποδειχθεί περίτρανα, πως η «αρχαιολατρία» είναι γέννημα αυτών των παταγωδώς χρεοκοπημένων ιδεολογιών. Μέσα από τα ερείπιά τους ξεπήδησε ένας περίεργος έρωτας για το απώτερο παρελθόν και ιδιαίτερα για τα θρησκευτικά μορφώματα της προχριστιανικής αρχαιότητας. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός, ότι οι ιθύνοντες των περισσοτέρων αρχαιολατρικών ομάδων ανήκαν στο παρελθόν είτε στη μαρξιστική ιδεολογία, είτε σε αναρχικές και περιθωριακές ομάδες, είτε στην υλιστική και μηδενιστική αστική διανόηση. Το πώς βεβαίως πρώην άθεοι μαρξιστές ή αστοί μηδενιστές έγιναν ξαφνικά φανατικοί θρησκευόμενοι, λάτρεις της αρχαίας θρησκείας, είναι ένα ερώτημα το οποίο χρήζει ιδιαίτερης επιστημονικής έρευνας!

Κύριος στόχος τους (ίσως και μοναδικός) είναι να πλήξουν το Χριστιανισμό. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι χρησιμοποιούνται οι ίδιες μέθοδοι και οι πηγές πολεμικής, που χρησιμοποιούνταν εδώ και αιώνες. Θεωρίες, οι οποίες έχουν καταρριφθεί πανηγυρικά ως ψευδείς και ανυπόστατες, πλασάρονται ως «νέα συνταρακτικά ντοκουμέντα, τα οποία θα γκρεμίσουν το χριστιανικό οικοδόμημα»! Διαστρεβλώνουν την ιστορία και κακοποιούν βάναυσα την ιστορική πραγματικότητα προκειμένου να διευκολύνουν το πολεμικό τους έργο κατά της Εκκλησίας. 

Πατέρας Ηρωδίων καψαλιώτης (†1990)

Εδώ και πολύ καιρό είχα ακούσει δια τον πατέρα Ήρωδίωνα. Τον θαυματουργό, τον διά Χριστόν σαλό της αγιορείτικης ερήμου της Καψάλας.

Από σκόρπιες πηγές περισυνέλεξα ολίγα πτωχά στοιχεία της ζωής του τα όποια προσφέρω εις τους ευσεβείς χριστιανούς διά να γνωρίζουν ότι και εις τους έσχατους αυτούς καιρούς, ο Θεός δεν μας εγκατέλειπε, αλλά μας έδωκεν ισχυρά στηρίγματα εις την γη και διαπύρους πρεσβευτάς εις τους ουρανούς.

Γεννήθηκε τo 1904 εις την Ρουμανία εις την επαρχία Ορντάσεστ. Ό πατέρας του, λεγόταν Πέτρος Μαντούφ, η μητέρα του Ελένη...

Ήταν πτωχοί αλλά τίμιοι άνθρωποι. Ο Πέτρος δούλευε στα χωράφια, έβοσκε τα λιγοστά του πρόβατα, έτρωγε δηλαδή το ψωμί του εν ίδρώτι του προσώπου του. Ο Θεός του χάρισε ένα γυιό, τόν Ιωάννη. Ήταν ένα αθώο και φιλότιμο παλληκάρι. Ψηλός, γεροδεμένος, με γαλανά φωτεινά μάτια. Βοηθούσε τον πατέρα του στα πρόβατα και καλλιεργούσαν μαζί τα χωράφια. Ο Ιωάννης είχε μια έντονη θρησκευτική φύσι. Ήταν φιλέρημος χαρακτήρας. Του άρεσε να άκούη ιστορίες για μεγάλους ερημίτες, που άσκήτευαν στα σπήλαια και σε μικρές καλύβες που έφτιαχναν από κορμούς δένδρων στα Καρπάθια όρη και η καρδιά του καιγόταν να τους μιμηθή. Του έλεγαν οι γεροντότεροι ότι εις την Ελλάδα υπάρχει ένα όρος, ωσάν ένας νομός εις τον όποιο υπάρχουν μόνο μοναστήρια, σκήτες και φτωχικές καλύβες πού εδώ και χίλια χρόνια περίπου ζουν μόνο ασκητάδες. Ο πρώτος ερημίτης του Αγίου Όρους, λεγόταν Πέτρος. Ήταν στρατηγός και φίλος του αυτοκράτορα του Βυζαντίου Νικηφόρου Φωκα. Ο ερημίτης Πέτρος ζούσε ασκητικά σε μια σπηλιά και πολύ βασάνιζε το σώμα του.

Όσιος Άνθιμος της Χίου: Θαύματα και οράματα από την ζωή του

Κάθε Κυριακή, ο μικρός Αργύρης πήγαινε για να εκκλησιαστεί στο Μοναστήρι των Αγίων Νικήτα, Ιωσήφ και Ιωάννου. Εκεί γνώρισε τον Άγιο Νεκτάριο ιεροδιάκονο τότε,ο οποίος μετά από μια συζήτηση που είχε με τον 8χρονο Αργύρη, είπε στο Γέροντα της Μονής, Παχώμιο: "Βλέπετε Γέροντα, αυτό το παιδί; Μια μέρα θα γίνει Άγιος". Η προφητεία του Αγίου Νεκταρίου, φυσικά εκπληρώθηκε!...

 Ο νεαρός Αργύρης, σε ηλικία 17 ετών, αποφάσισε να γίνει μοναχός. Έτσι, αναχώρησε για το Μοναστήρι των Αγίων Πατέρων, του Γέροντος και πνευματικού του πατέρα Παχωμίου, στο Προβάτειο Όρος. Εκεί, με πολύ ζήλο, άρχισε να αγωνίζεται σκληρά με όπλα του, τη νηστεία, την προσευχή και την υπακοή στο Γέροντα του. Αργότερα, ζήτησε από το Γέροντα του Παχώμιο, την ευλογία να χτίσει δυο μικρά κελλάκια σε κάποιο ερημικό πατρικό του χωραφάκι, για να συνεχίσει εκεί τους ασκητικούς του αγώνες. Εκεί, αντιμετώπισε πολλές επιθέσεις του μισόκαλου εχθρού,  ο οποίος με διαφορετικές πανουργίες θέλησε να γκρεμίσει το νεαρό ασκητή από το πνευματικό του ύψος. Άλλοτε, του εμφανιζόταν σαν κατσίκα, ανεβαίνοντας στη στέγη του κελιού του, άλλοτε έσειε ολόκληρο το κελί του, φώναζε και γλεντούσε. Προσπαθούσε να του προκαλέσει φόβο για να τον αποκάμει. Αλλά ο Άγιος, δεν λύγισε. Είχε κοντά του πάντοτε μια εικόνα, πού του είχε δώσει η μητέρα του και ήταν της γιαγιάς του. Ο ίδιος την είχε ονομάσει: "Παναγία η Βοήθεια".

Κύριε... Μήπως είστε ο Χριστός;

Το τρένο σταμάτησε στο σταθμό.
Ένα μικρό ανάπηρο αγόρι πουλούσε φρούτα στους επιβάτες.
Ένας ταξιδιώτης,στην προσπάθεια του
Να κατέβει γρήγορα από το τρένο
Έπεσε πάνω στο αγόρι, σκορπίζοντας τα φρούτα γύρω του.
Βιαστικός καθώς ήταν και βλέποντας...

Ότι ο ζημιωμένος ήταν απλά ένα παιδί
Ο άνθρωπος απομακρύνθηκε
Σε λίγο κατέβηκαν οι άλλοι επιβάτες.
Ανάμεσά τους κι ένας άντρας που είδε με μιας την κατάσταση:

Τα σκορπισμένα φρούτα, το ανάπηρο παιδί, το βλέμμα το γεμάτο απόγνωση.
Αν και βιαστικός σταμάτησε και χωρίς κουβέντα άρχισε να μαζεύει τα φρούτα
Και να τα σώζει από τους διαβάτες πριν τα ποδοπατήσουν.

Γέροντας Εφραίμ κατουνακιώτης: κάθε ώρα να ελέγχεις τον εαυτό σου

Μην αφήνεις τον εαυτό σου ανεπίσκοπο κάθε ώρα. Κάθε ώρα να εποπτεύεις, να εξετάζεις, να ελέγχεις τον εαυτό σου. Είσαι εν τάξει αυτήν την ώρα;

Εσύ ως μοναχός εάν είσαι βιαστής, εάν είσαι αγωνιστής, θα κάνεις έλεγχο στον εαυτό σου, όλη την ημέρα πώς πέρασα;

Ένας ασθενής, δεν το παρακολουθάει μόνο ο γιατρός· και ο ίδιος ο ασθενής παρακολουθάει τον εαυτό του, αν μ’ εκείνα τα φάρμακα που τού ‘δωσε ο γιατρός, πηγαίνει στο καλύτερο.Όχι ο Γέροντας έναν-έναν θα παρακολουθήσει, κι εσύ ο ίδιος θα παρακολουθήσεις τον εαυτό σου.

Ερώτησα πολλές φορές και τον γερο-Ιωσήφ πως έφτασε σ’ αυτή την κατάσταση. Λέει: «Να σου πω. Εβάθυνα τόσο πολύ στο “γνώθι σ’ αυτόν”. Τι είσαι συ; Τίποτες, ούτε ένα σκουλήκι δεν είσαι. Τίποτε. Ήρθε η χάρις, σε σήκωσε, έγινες άγγελος· έφυγε η χάρις, εγύρισες εν αυτώ». Ναι, αλλά δεν μου λες, πώς μπορούμε να προσελκύσουμε τη χάρη;

Ένας φτωχός αλλά σπουδαίος άνθρωπος!

Ο Dobre κατάγεται από τη Βουλγαρία και είναι 99 ετών. Όλη του τη ζωή την πέρασε δύσκολα, πολλές φορές σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας. Ζούσε σε τρώγλες και τρεφόταν με ό,τι έβρισκε στα σκουπίδια ή του έδιναν οι «καλοί άνθρωποι» στο σδρόμο όπως λέει ο ίδιος. Ζει σε μια μικρή πόλη της χώρας, το Bajlo, και κάνει καθημερινά πάνω από 30 χιλιόμετρα για να φτάσει στη Σόφια...

Εκεί στέκεται για πολλές ώρες στο προαύλιο μιας ορθόδοξης εκκλησίας και ζητιανεύει. Όχι για τον εαυτό του, αλλά για τους άλλους. Ό,τι χρήματα συγκεντρώσει τα δωρίζει στην εκκλησία, σε γηροκομεία, ορφανοτροφεία αλλά και σε φτωχές οικογένειες «που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από εμένα», όπως επισημαίνει.

Βίος Αγίας Παρασκευής της Οσιοπαρθενομάρτυρος

Καθολικός Συντονιστής Εγγραφή: Τρί Μαρ 15, 2011 22:00 Δημοσιεύσεις: 5020 Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

Βίος Αγίας Παρασκευής της Οσιοπαρθενομάρτυρος Η Αγία Παρασκευή η Οσιοπαρθενομάρτυς εορτάζει στις 26 Ιουλίου Καταγωγή, γέννηση και ανατροφή Κατά το α΄ μισό του 2ου μ.Χ. αιώνα στην αρχαία κοσμοκράτειρα Ρώμη, ζούσε και το γεμάτο χριστιανική ευσέβεια ζεύγος του Αγάθωνα και της Πολιτείας. Αν και πλούσιοι δεν ζούσαν όπως οι σύγχρονοι τους, με διασκεδάσεις και σπατάλες. Μέριμνα τους καθημερινή ήταν η ελεημοσύνη των φτωχών, η ανακούφιση των ασθενών, η υποστήριξη χηρών και ορφανών. Ένιωθαν όμως και μια λύπη: Δεν είχαν αποκτήσει παιδιά! Γι’ αυτό και αδιάκοπα προσεύχονταν στον Κύριο να τους χαρίσει έστω και ένα παιδί. Και για να ενισχύσουν το αίτημα τους, πολλαπλασίαζαν τις φιλανθρωπίες τους. Και, ώ του θαύματος η αρμονική και ευσεβής συζυγία τους, με τη χάρη του Θεού που εισακούει τις προσευχές των πιστών, απέκτησε τον καρπό της. Η Πολιτεία έμεινε έγκυος και έφερε στον κόσμο ένα κοριτσάκι. το όποιο, επειδή γεννήθηκε την έκτη ημέρα της εβδομάδας, ονόμασαν Παρασκευή. Η μητέρα της Πολιτεία την κατηύθυνε σε έργα θεάρεστα, την ανέτρεφε «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου», της μάθαινε τα ιερά γράμματα, την οδηγούσε στην εκκλησία. Όταν δε έφθασε στην εφηβική και την πρώτη νεανική ηλικία, παρά τη σωματική ωραιότητα της, ελκύσθηκε η ψυχή της από τον παρθενικό βίο και, καθώς αναφέρουν οι βιογράφοι της «όχι μόνον τους οφθαλμούς, οι όποιοι είναι οδός τον έρωτος, εφύλαττεν από θεωρίαν ανδρών», αλλά και καθετί που θα στεκόταν εμπόδιο στην κατά Χριστόν ζωή. Θάνατος των γονέων, διανομή της περιουσίας Όταν η Παρασκευή έφθασε στην ηλικία των 20 χρόνων, ο Κύριος της ζωής και του θανάτου κάλεσε κοντά του τους γονείς της. Εκείνη έμεινε μόνη και κάτοχος της μεγάλης πατρικής περιουσίας. Όπως και πριν, πολλαπλασιάστηκαν οι προτάσεις γάμου εκ μέρους πολλών νέων αντρών. Η Παρασκευή όμως δεν συγκινήθηκε απ’ αυτές. Πούλησε όλη την περιουσία της και μοίρασε το αντίτιμο της στους φτωχούς, τους εμπερίστατους, τις χήρες και τα ορφανά, ένα δε μέρος το πρόσφερε «εἰς κοινόν ταμεῖον παρθένων, αἵ ὁποῖαι ἔζων ὁμού, ἀφιερωμέναι εἰς τά ἔργα τοῦ ἐλέους καί εἰς τήν διάδοσιν τοῦ Εὐαγγελίου». Η ίδια αφιέρωσε ολοκληρωτικά τον εαυτό της στην προσευχή, την ελεημοσύνη, τη διάδοση των αληθειών της χριστιανικής πίστης. Πολλοί από τους ειδωλολάτρες που την άκουγαν προσελκύονταν στην χριστιανική πίστη, απαρνούμενοι τα είδωλα. Αυτό όμως, όπως ήταν φυσικό, προκάλεσε την οργή και το φθόνο των φανατικών εθνικών και των Ιουδαίων. Οι οποίοι έσπευσαν να καταγγείλουν το γεγονός στον αυτοκράτορα Αντωνίνο, λέγοντας του ότι «κάποια γυναίκα, που λέγεται Παρασκευή, κηρύττει τον Ιησού, τον Υιό της Μαρίας» και υποστηρίζει πως «αυτός είναι μόνος Θεός αληθινός. Ενώπιον του αυτοκράτορα Ακούγοντας την καταγγελία αυτή ο Αντωνίνος θύμωσε πολύ να συλλάβουν την Παρασκευή. Ο Αντωνίνος προσπάθησε με κολακείες και υποσχέσεις να την πείσει ν’ αρνηθεί τη χριστιανική πίστη και να προσέλθει στην εθνική θρησκεία της πολυθείας. Βρέθηκε όμως μπροστά σε μια ψυχή με ανδρείο φρόνημα και ακλόνητη πίστη στο Χριστό. Έβλεπε ότι δεν επηρεάζεται από τα λόγια του. Αλλά στα κολακευτικά του λόγια απάντησε η Παρασκευή: «Μη νομίσεις, βασιλιά, ότι με τις κολακείες αυτές ή με παρόμοιους φοβερισμούς θα αρνηθώ τον γλυκύτατο μου Ιησού Χριστό, διότι δεν υπάρχει κανένας βασανισμός, ούτε τιμωρία, ούτε παιδεμός, που να με χωρίσει από την αγάπη του». Τα πρώτα μαρτύρια της Αγίας Ακούγοντας αυτά ο αυτοκράτορας διέταξε τον βασανισμό της. Πύρωσαν μέσα σε δυνατή φωτιά μια σιδερένια περικεφαλαία. Όταν αυτή κοκκίνισε την τοποθέτησαν στο κεφάλι της αθλήτριας του Χριστού. Ο Κύριος όμως έκανε το θαύμα του και την προστάτεψε. Τότε πολλοί ειδωλολάτρες που είδα το θαύμα αυτό πίστεψαν στο Χριστό και ομολόγησαν την αλλαγή τους αυτή μπροστά στο αυτοκράτορα. Ο οποίος και εξαιρετικά θυμωμένος διέταξε να τους αποκεφαλίσουν. Τη δε Παρασκευή να κλείσουν σε φυλακή. Ο Συναξαριστής της αναφέρει ότι γύρω στα μεσάνυχτα εμφανίσθηκε μπροστά στην Αγία άγγελος Κυρίου. Κρατούσε στα χέρια του φωτεινό σταυρό, κάλαμο, σπόγγο και στεφάνι και είπε προς αυτήν: «Χαῖρε, Παρασκευή, ἀθληφόρε τοῦ Κυρίου! Μή φοβᾶσαι τά βασανιστήρια τοῦ αὐτοκράτορα. Διότι ὁ Κύριος πού καταδέχθηκε νά σταυρωθεῖ γιά τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων, θά εἶναι βοηθός καί θά σέ λυτρώσει ἀπό κάθε μελλοντική δοκιμασία σου». Αυτά της είπε ο άγγελος κι αφού την έλυσε από τα δεσμά πέταξε στους ουρανούς. Η δε Παρασκευή, γεμάτη θάρρος και γαλήνη στην καρδιά της, συνέχισε να υμνεί και να δοξολογεί τον Κύριο και Θεό της. Την επόμενη μέρα ο αυτοκράτορας δίνει εντολή να κρεμάσουν την Παρασκευή από τα μαλλιά της σ’ ένα όρθιο ξύλο και με λαμπάδες αναμμένες να καίνε τις μασχάλες και άλλα μέλη του σώματος της. Όμως ο Ιησούς Χριστός τη διαφύλαξε σώα και αβλαβή. Εκείνη προσευχόταν, ενώ ελεεινολογούσε τους ψεύτικους θεούς των ειδωλολατρών. Το θαύμα που την ανέδειξε προστάτιδα των ματιών Βλέποντας αυτά διέταξε λοιπόν να βράσουν δυνατά σε ένα μεγάλο καζάνι λάδι και πίσσα και να ρίξουν μέσα την Παρασκευή. Και πάλι όμως η παντοδύναμη πρόνοια του Θεού την λύτρωσε. Απορημένος ο αυτοκράτορας δεν πίστευε στα μάτια του. Πλησίασε λοιπόν στο καζάνι και απευθυνόμενος στην μάρτυρα του Χριστού της είπε: «Ράντισε με, με το λάδι αυτό, για να διαπιστώσω αν πραγματικά είναι καυτό, όπως και η πίσσα. Γιατί νομίζω ότι βλέπω κάτι που μοιάζει με φαντασία, αφού δεν κατακαίεσαι». Η αγία Παρασκευή συμμορφώθηκε. και με τη χούφτα της έριξε στο πρόσωπο του λάδι και πίσσα. Αμέσως ο βασιλιάς έχασε το φως των ματιών του. Πανικοβλημένος φώναξε δυνατά: «Ἐλέησον μέ, δούλη τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, καί δός μοί τό φῶς τῶν ὀφθαλμῶν μου, καί πιστεύσω εἰς τόν Θεόν, ὄν σύ κηρύττεις». Πράγματι, η αγία Παρασκευή προσευχήθηκε στο Σωτήρα Χριστό. Ο Αντωνίνος πίστεψε, ξαναβρήκε το χαμένο φως και μαζί μ’ αυτόν αρκετοί αξιωματούχοι της Ρώμης προσχώρησαν στη χριστιανική πίστη, όπως αναφέρει η Παράδοση. Έκτοτε η μεν αγία Παρασκευή θεωρείται από τους χριστιανούς ως προστάτιδα των ματιών και των τυφλών, ο δε αυτοκράτορας διέταξε να πάψουν οι διωγμοί κατά των χριστιανών και άφησε ελεύθερη την αθλήτρια του Χριστού. Διαδίδει τη χριστιανική πίστη σε άλλες περιοχές Ύστερα από το γεγονός τούτο η φλογερή Ιεραπόστολος Παρασκευή επεξέτεινε τη δράση της σε άλλες περιοχές, πέρα της Ρώμης. Στο μεταξύ είχε πεθάνει ο Αντωνίνος και στο θρόνο της κοσμοκράτειρας Ρώμης ανέβηκε ο Μάρκος Αυρήλιος (161-180 μ.Χ.). Νέοι διωγμοί ξέσπασαν κατά των χριστιανών. Έτσι, όταν η Αγία μας βρέθηκε σε κάποια πόλη, στην οποία διοικητής ήταν ο Ασκληπιός, συνελήφθη και οδηγήθηκε ενώπιον του για να δικαστεί, επειδή κήρυττε αντίθετη προς των ειδολολατρών πίστη. Απαλλάσσει μια πόλη από το φοβερό δράκοντα Ο Ασκληπιός έδωσε εντολή να μεταφέρουν την ομολογήτρια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού στο μεγάλο και φοβερό δράκοντα που έμενε έξω από την πόλη και ήταν ο φόβος και ο τρόμος των κατοίκων. Σ’ αυτόν έριχναν για τροφή τους καταδίκους και τους χριστιανούς. Όταν η Αγία πλησίασε στο σημείο που έμενε ο δράκοντας, εκείνος βρυχήθηκε άγρια και έβγαλε από τα ρουθούνια του καπνό και φλόγες από το στόμα του, σα να ήθελε να την καταπιεί. Εκείνη όμως του είπε αυστηρά: «Θηρίο πονηρό, ήρθε η ώρα του αφανισμού σου, γιατί πολλούς μέχρι τώρα κατασπάραξες χωρίς λόγο». Και μόλις έκανε το σημείο του σταυρού και φύσηξε προς τον δράκοντα, ώ του παραδόξου θαύματος! Ο τρομερός εκείνος δράκοντας σφύριξε δυνατά στριφογύρισε γύρω από τον εαυτό του και άνοιξε στα δύο! Το μέγα τούτο θαύμα συγκλόνισε τον Ασκληπιό, τους άλλους αξιωματούχους και το πλήθος που παρακολουθούσε τα γενόμενα. Και συνετέλεσε στο να πιστέψουν στο Θεό της Αγίας Παρασκευής και αργότερα να βαπτισθούν. Νέα μαρτύρια με εντολή του Ταρασίου Η Αγία συνέχισε το έργο της και έφθασε σε άλλη περιοχή, διοικητής της οποίας ήταν ο Ταράσιος. Χωρίς να χάνει χρόνο άρχισε να μιλάει για τον Ιησού Χριστό και να προσελκύει κοντά του τους καλοπροαίρετους εθνικούς. Σύντομα το νέο έφτασε στ’ αυτιά και του Ταρασίου έδωσε εντολή να την συλλάβουν. Ο οποίος διέταξε να γεμίσουν ένα μεγάλο χάλκινο δοχείο με λάδι, πίσσα, και μόλυβδο. Να βάλουν από κάτω δυνατή φωτιά και όταν αρχίσει να κοχλάζει το μίγμα, να ρίξουν μέσα την αγία Παρασκευή. Πράγμα που έγινε αμέσως. Αλλά ο Θεός έκανε και πάλι θαύμα μέγα, έστειλε τον άγγελο του και τη μεν φλόγα έσβησε τελείως, τα δε κοχλάζοντα τρία στοιχεία του μίγματος τα έκανε πιο κρύα από το νερό. Κι ενώ αρκετοί από τους παρόντες ομολογούσαν πίστη στο Θεό της Αγίας, ο σκληρόκαρδος Ταράσιος έδωσε εντολή στους στρατιώτες του να συνεχίσουν με το βασανιστήριο του τανύσματος. Την κάρφωσαν στο δάπεδο με τεντωμένα τα τέσσερα άκρα της και τοποθέτησαν επάνω στο στήθος της βαριά πλάκα! Κι ενώ η οσιοπαρθενομάρτυς υπέμεινε και προσευχόταν, «φαίνεται προς αυτήν ο Χριστός», καθώς αναφέρει ο Συναξαριστής, δορυφορούμενος από πλήθος αγγέλων και αρχαγγέλων και της είπε: «Χαῖρε, Παρασκευή, καλιπάρθενε. Μή δειλιάσεις στά βασανιστήρια, γιατί ἡ χάρη μου θά εἶναι μαζί σου, γιά νά σέ σώζει ἀπό κάθε πειρασμό. Δεῖξε λίγη ὑπομονή ἀκόμη καί θά ἔρθεις στήν αἰώνια βασιλεία, κοντά μου». Και λέγοντας αυτά, θεράπευσε τις πληγές της και την απελευθέρωσε από τα δεσμά της. Το επόμενο πρωί οδήγησαν και πάλι την Αγία ενώπιον του Ταρασίου. Έκπληκτος εκείνος, όταν την αντίκρυσε υγιή, απέδωσε την επούλωση των πληγών της στους θεούς των Ρωμαίων και την κάλεσε να προσέλθει στο ναό τους, να τους προσκυνήσει και να λάβει μεγάλες δωρεές από τον ίδιο. Η Παρασκευή του απάντησε: «Δεν μου έδωσαν την υγεία οι θεοί σου, οι ψεύτικοι και ανύπαρκτοι, αλλά ο Χριστός, ο μόνος αληθινός Θεός, στον όποιο πιστεύω και αυτόν λατρεύω». Έπειτα δέχθηκε να μεταβούν μαζί στο ναό των ειδώλων. Τους ακολούθησαν πολλοί αξιωματούχοι και πλήθος εθνικών, νομίζοντας ότι η Παρασκευή θα πρόσφερε θυμίαμα στα είδωλα. Όμως διαψεύσθηκαν! Πέφτουν και συντρίβονται τα είδωλα Μόλις μπήκαν στο ναό η Αγία απευθυνόμενη προς το είδωλο του Απόλλωνα, έκανε το σημείο του σταυρού. Το δαιμόνιο που βρισκόταν μέσα στο άγαλμα, φώναξε δυνατά: «Δεν είμαι εγώ θεός, ούτε και κανένας άλλος από μας. Μόνος αληθινός Θεός είναι αυτός που κηρύττει η Παρασκευή...». Και στη στιγμή όλα τα είδωλα , που βρίσκονταν στο ναό κατέπεσαν και συντρίφτηκαν στο δάπεδο. Αγανακτισμένοι οι ιερείς των ειδώλων όρμησαν κατά της Αγίας και σπρώχνοντας την, την έβγαλαν έξω από το ναό, ζητώντας από τον Ταράσιο να δώσει τέρμα στη ζωή της, για να μη προξενηθεί μεγαλύτερο κακό στην εθνική θρησκεία. Πράγματι, ο Ταράσιος έβγαλε αμέσως διαταγή για τον αποκεφαλισμό της. «Ξίφει τελειούται» Οι στρατιώτες πήραν μαζί τους την καλλιπάρθενο αθλήτρια του Χριστού Παρασκευή και την οδήγησαν έξω από την πόλη για να την αποκεφαλίσουν. Εκείνη, όταν έφτασαν στο καθορισμένο σημείο, ζήτησε να της επιτρέψουν να προσευχηθεί στον ουράνιο Νυμφίο της. Κι ενώ προσευχόταν παραδίδεται ότι ακούστηκε φωνή μυστηριώδης από τους ουρανούς που έλεγε: «Άκουσα την προσευχή σου, Παρασκευή, και θα γίνει αυτό που ζήτησες». Η οσιομάρτυς έσκυσε το κεφάλι της με πνευματική χαρά και αποκεφαλίστηκε από έναν στρατιώτη. Και η μεν ψυχή της ανήλθε στους ουρανούς, το δε τίμιο και αγιασμένο διά των μαρτυρίων σώμα παρέλαβαν κάποιοι από τους χριστιανούς και το έθαψαν με τιμή και ευλάβεια ο Θεός όμως, βραβεύοντας την οσιομάρτυρα αγία Παρασκευή, έδωσε και γίνονταν θαύματα σε πολλούς που προσέρχονταν στον τάφο της με πίστη και επικαλούνταν τη χάρη της. Ταῖς αὐτῆς ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον καί σωσον ἠμᾶς! Ἀπολυτίκιον Τήν σπουδήν σου τή κλήσει κατάλληλον, ἐργασάμενη φερώνυμε, τήν ὁμώνυμόν σου πίστιν, εἰς κατοικίαν κεκλήρωσαι, Παρασκευή Ἀθληφόρε· ὅθεν προχέεις ἰάματα, καί πρεσβεύεις ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἠμῶν. Ακούστε το Απολυτίκιον της Αγίας Οσιοπαρθενομάρτυρας Παρασκευής Για τον παρακλητικό Κανών εις την Αγία Οσιοπαρθενομάρτυρα Παρασκευή πατήστε εδώ

Καθολικός Συντονιστής Εγγραφή: Τρί Μαρ 15, 2011 22:00 Δημοσιεύσεις: 5020 Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

Βίος Αγίας Παρασκευής της Οσιοπαρθενομάρτυρος Η Αγία Παρασκευή η Οσιοπαρθενομάρτυς εορτάζει στις 26 Ιουλίου Καταγωγή, γέννηση και ανατροφή Κατά το α΄ μισό του 2ου μ.Χ. αιώνα στην αρχαία κοσμοκράτειρα Ρώμη, ζούσε και το γεμάτο χριστιανική ευσέβεια ζεύγος του Αγάθωνα και της Πολιτείας. Αν και πλούσιοι δεν ζούσαν όπως οι σύγχρονοι τους, με διασκεδάσεις και σπατάλες. Μέριμνα τους καθημερινή ήταν η ελεημοσύνη των φτωχών, η ανακούφιση των ασθενών, η υποστήριξη χηρών και ορφανών. Ένιωθαν όμως και μια λύπη: Δεν είχαν αποκτήσει παιδιά! Γι’ αυτό και αδιάκοπα προσεύχονταν στον Κύριο να τους χαρίσει έστω και ένα παιδί. Και για να ενισχύσουν το αίτημα τους, πολλαπλασίαζαν τις φιλανθρωπίες τους. Και, ώ του θαύματος η αρμονική και ευσεβής συζυγία τους, με τη χάρη του Θεού που εισακούει τις προσευχές των πιστών, απέκτησε τον καρπό της. Η Πολιτεία έμεινε έγκυος και έφερε στον κόσμο ένα κοριτσάκι. το όποιο, επειδή γεννήθηκε την έκτη ημέρα της εβδομάδας, ονόμασαν Παρασκευή. Η μητέρα της Πολιτεία την κατηύθυνε σε έργα θεάρεστα, την ανέτρεφε «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου», της μάθαινε τα ιερά γράμματα, την οδηγούσε στην εκκλησία. Όταν δε έφθασε στην εφηβική και την πρώτη νεανική ηλικία, παρά τη σωματική ωραιότητα της, ελκύσθηκε η ψυχή της από τον παρθενικό βίο και, καθώς αναφέρουν οι βιογράφοι της «όχι μόνον τους οφθαλμούς, οι όποιοι είναι οδός τον έρωτος, εφύλαττεν από θεωρίαν ανδρών», αλλά και καθετί που θα στεκόταν εμπόδιο στην κατά Χριστόν ζωή. Θάνατος των γονέων, διανομή της περιουσίας Όταν η Παρασκευή έφθασε στην ηλικία των 20 χρόνων, ο Κύριος της ζωής και του θανάτου κάλεσε κοντά του τους γονείς της. Εκείνη έμεινε μόνη και κάτοχος της μεγάλης πατρικής περιουσίας. Όπως και πριν, πολλαπλασιάστηκαν οι προτάσεις γάμου εκ μέρους πολλών νέων αντρών. Η Παρασκευή όμως δεν συγκινήθηκε απ’ αυτές. Πούλησε όλη την περιουσία της και μοίρασε το αντίτιμο της στους φτωχούς, τους εμπερίστατους, τις χήρες και τα ορφανά, ένα δε μέρος το πρόσφερε «εἰς κοινόν ταμεῖον παρθένων, αἵ ὁποῖαι ἔζων ὁμού, ἀφιερωμέναι εἰς τά ἔργα τοῦ ἐλέους καί εἰς τήν διάδοσιν τοῦ Εὐαγγελίου». Η ίδια αφιέρωσε ολοκληρωτικά τον εαυτό της στην προσευχή, την ελεημοσύνη, τη διάδοση των αληθειών της χριστιανικής πίστης. Πολλοί από τους ειδωλολάτρες που την άκουγαν προσελκύονταν στην χριστιανική πίστη, απαρνούμενοι τα είδωλα. Αυτό όμως, όπως ήταν φυσικό, προκάλεσε την οργή και το φθόνο των φανατικών εθνικών και των Ιουδαίων. Οι οποίοι έσπευσαν να καταγγείλουν το γεγονός στον αυτοκράτορα Αντωνίνο, λέγοντας του ότι «κάποια γυναίκα, που λέγεται Παρασκευή, κηρύττει τον Ιησού, τον Υιό της Μαρίας» και υποστηρίζει πως «αυτός είναι μόνος Θεός αληθινός. Ενώπιον του αυτοκράτορα Ακούγοντας την καταγγελία αυτή ο Αντωνίνος θύμωσε πολύ να συλλάβουν την Παρασκευή. Ο Αντωνίνος προσπάθησε με κολακείες και υποσχέσεις να την πείσει ν’ αρνηθεί τη χριστιανική πίστη και να προσέλθει στην εθνική θρησκεία της πολυθείας. Βρέθηκε όμως μπροστά σε μια ψυχή με ανδρείο φρόνημα και ακλόνητη πίστη στο Χριστό. Έβλεπε ότι δεν επηρεάζεται από τα λόγια του. Αλλά στα κολακευτικά του λόγια απάντησε η Παρασκευή: «Μη νομίσεις, βασιλιά, ότι με τις κολακείες αυτές ή με παρόμοιους φοβερισμούς θα αρνηθώ τον γλυκύτατο μου Ιησού Χριστό, διότι δεν υπάρχει κανένας βασανισμός, ούτε τιμωρία, ούτε παιδεμός, που να με χωρίσει από την αγάπη του». Τα πρώτα μαρτύρια της Αγίας Ακούγοντας αυτά ο αυτοκράτορας διέταξε τον βασανισμό της. Πύρωσαν μέσα σε δυνατή φωτιά μια σιδερένια περικεφαλαία. Όταν αυτή κοκκίνισε την τοποθέτησαν στο κεφάλι της αθλήτριας του Χριστού. Ο Κύριος όμως έκανε το θαύμα του και την προστάτεψε. Τότε πολλοί ειδωλολάτρες που είδα το θαύμα αυτό πίστεψαν στο Χριστό και ομολόγησαν την αλλαγή τους αυτή μπροστά στο αυτοκράτορα. Ο οποίος και εξαιρετικά θυμωμένος διέταξε να τους αποκεφαλίσουν. Τη δε Παρασκευή να κλείσουν σε φυλακή. Ο Συναξαριστής της αναφέρει ότι γύρω στα μεσάνυχτα εμφανίσθηκε μπροστά στην Αγία άγγελος Κυρίου. Κρατούσε στα χέρια του φωτεινό σταυρό, κάλαμο, σπόγγο και στεφάνι και είπε προς αυτήν: «Χαῖρε, Παρασκευή, ἀθληφόρε τοῦ Κυρίου! Μή φοβᾶσαι τά βασανιστήρια τοῦ αὐτοκράτορα. Διότι ὁ Κύριος πού καταδέχθηκε νά σταυρωθεῖ γιά τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων, θά εἶναι βοηθός καί θά σέ λυτρώσει ἀπό κάθε μελλοντική δοκιμασία σου». Αυτά της είπε ο άγγελος κι αφού την έλυσε από τα δεσμά πέταξε στους ουρανούς. Η δε Παρασκευή, γεμάτη θάρρος και γαλήνη στην καρδιά της, συνέχισε να υμνεί και να δοξολογεί τον Κύριο και Θεό της. Την επόμενη μέρα ο αυτοκράτορας δίνει εντολή να κρεμάσουν την Παρασκευή από τα μαλλιά της σ’ ένα όρθιο ξύλο και με λαμπάδες αναμμένες να καίνε τις μασχάλες και άλλα μέλη του σώματος της. Όμως ο Ιησούς Χριστός τη διαφύλαξε σώα και αβλαβή. Εκείνη προσευχόταν, ενώ ελεεινολογούσε τους ψεύτικους θεούς των ειδωλολατρών. Το θαύμα που την ανέδειξε προστάτιδα των ματιών Βλέποντας αυτά διέταξε λοιπόν να βράσουν δυνατά σε ένα μεγάλο καζάνι λάδι και πίσσα και να ρίξουν μέσα την Παρασκευή. Και πάλι όμως η παντοδύναμη πρόνοια του Θεού την λύτρωσε. Απορημένος ο αυτοκράτορας δεν πίστευε στα μάτια του. Πλησίασε λοιπόν στο καζάνι και απευθυνόμενος στην μάρτυρα του Χριστού της είπε: «Ράντισε με, με το λάδι αυτό, για να διαπιστώσω αν πραγματικά είναι καυτό, όπως και η πίσσα. Γιατί νομίζω ότι βλέπω κάτι που μοιάζει με φαντασία, αφού δεν κατακαίεσαι». Η αγία Παρασκευή συμμορφώθηκε. και με τη χούφτα της έριξε στο πρόσωπο του λάδι και πίσσα. Αμέσως ο βασιλιάς έχασε το φως των ματιών του. Πανικοβλημένος φώναξε δυνατά: «Ἐλέησον μέ, δούλη τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, καί δός μοί τό φῶς τῶν ὀφθαλμῶν μου, καί πιστεύσω εἰς τόν Θεόν, ὄν σύ κηρύττεις». Πράγματι, η αγία Παρασκευή προσευχήθηκε στο Σωτήρα Χριστό. Ο Αντωνίνος πίστεψε, ξαναβρήκε το χαμένο φως και μαζί μ’ αυτόν αρκετοί αξιωματούχοι της Ρώμης προσχώρησαν στη χριστιανική πίστη, όπως αναφέρει η Παράδοση. Έκτοτε η μεν αγία Παρασκευή θεωρείται από τους χριστιανούς ως προστάτιδα των ματιών και των τυφλών, ο δε αυτοκράτορας διέταξε να πάψουν οι διωγμοί κατά των χριστιανών και άφησε ελεύθερη την αθλήτρια του Χριστού. Διαδίδει τη χριστιανική πίστη σε άλλες περιοχές Ύστερα από το γεγονός τούτο η φλογερή Ιεραπόστολος Παρασκευή επεξέτεινε τη δράση της σε άλλες περιοχές, πέρα της Ρώμης. Στο μεταξύ είχε πεθάνει ο Αντωνίνος και στο θρόνο της κοσμοκράτειρας Ρώμης ανέβηκε ο Μάρκος Αυρήλιος (161-180 μ.Χ.). Νέοι διωγμοί ξέσπασαν κατά των χριστιανών. Έτσι, όταν η Αγία μας βρέθηκε σε κάποια πόλη, στην οποία διοικητής ήταν ο Ασκληπιός, συνελήφθη και οδηγήθηκε ενώπιον του για να δικαστεί, επειδή κήρυττε αντίθετη προς των ειδολολατρών πίστη. Απαλλάσσει μια πόλη από το φοβερό δράκοντα Ο Ασκληπιός έδωσε εντολή να μεταφέρουν την ομολογήτρια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού στο μεγάλο και φοβερό δράκοντα που έμενε έξω από την πόλη και ήταν ο φόβος και ο τρόμος των κατοίκων. Σ’ αυτόν έριχναν για τροφή τους καταδίκους και τους χριστιανούς. Όταν η Αγία πλησίασε στο σημείο που έμενε ο δράκοντας, εκείνος βρυχήθηκε άγρια και έβγαλε από τα ρουθούνια του καπνό και φλόγες από το στόμα του, σα να ήθελε να την καταπιεί. Εκείνη όμως του είπε αυστηρά: «Θηρίο πονηρό, ήρθε η ώρα του αφανισμού σου, γιατί πολλούς μέχρι τώρα κατασπάραξες χωρίς λόγο». Και μόλις έκανε το σημείο του σταυρού και φύσηξε προς τον δράκοντα, ώ του παραδόξου θαύματος! Ο τρομερός εκείνος δράκοντας σφύριξε δυνατά στριφογύρισε γύρω από τον εαυτό του και άνοιξε στα δύο! Το μέγα τούτο θαύμα συγκλόνισε τον Ασκληπιό, τους άλλους αξιωματούχους και το πλήθος που παρακολουθούσε τα γενόμενα. Και συνετέλεσε στο να πιστέψουν στο Θεό της Αγίας Παρασκευής και αργότερα να βαπτισθούν. Νέα μαρτύρια με εντολή του Ταρασίου Η Αγία συνέχισε το έργο της και έφθασε σε άλλη περιοχή, διοικητής της οποίας ήταν ο Ταράσιος. Χωρίς να χάνει χρόνο άρχισε να μιλάει για τον Ιησού Χριστό και να προσελκύει κοντά του τους καλοπροαίρετους εθνικούς. Σύντομα το νέο έφτασε στ’ αυτιά και του Ταρασίου έδωσε εντολή να την συλλάβουν. Ο οποίος διέταξε να γεμίσουν ένα μεγάλο χάλκινο δοχείο με λάδι, πίσσα, και μόλυβδο. Να βάλουν από κάτω δυνατή φωτιά και όταν αρχίσει να κοχλάζει το μίγμα, να ρίξουν μέσα την αγία Παρασκευή. Πράγμα που έγινε αμέσως. Αλλά ο Θεός έκανε και πάλι θαύμα μέγα, έστειλε τον άγγελο του και τη μεν φλόγα έσβησε τελείως, τα δε κοχλάζοντα τρία στοιχεία του μίγματος τα έκανε πιο κρύα από το νερό. Κι ενώ αρκετοί από τους παρόντες ομολογούσαν πίστη στο Θεό της Αγίας, ο σκληρόκαρδος Ταράσιος έδωσε εντολή στους στρατιώτες του να συνεχίσουν με το βασανιστήριο του τανύσματος. Την κάρφωσαν στο δάπεδο με τεντωμένα τα τέσσερα άκρα της και τοποθέτησαν επάνω στο στήθος της βαριά πλάκα! Κι ενώ η οσιοπαρθενομάρτυς υπέμεινε και προσευχόταν, «φαίνεται προς αυτήν ο Χριστός», καθώς αναφέρει ο Συναξαριστής, δορυφορούμενος από πλήθος αγγέλων και αρχαγγέλων και της είπε: «Χαῖρε, Παρασκευή, καλιπάρθενε. Μή δειλιάσεις στά βασανιστήρια, γιατί ἡ χάρη μου θά εἶναι μαζί σου, γιά νά σέ σώζει ἀπό κάθε πειρασμό. Δεῖξε λίγη ὑπομονή ἀκόμη καί θά ἔρθεις στήν αἰώνια βασιλεία, κοντά μου». Και λέγοντας αυτά, θεράπευσε τις πληγές της και την απελευθέρωσε από τα δεσμά της. Το επόμενο πρωί οδήγησαν και πάλι την Αγία ενώπιον του Ταρασίου. Έκπληκτος εκείνος, όταν την αντίκρυσε υγιή, απέδωσε την επούλωση των πληγών της στους θεούς των Ρωμαίων και την κάλεσε να προσέλθει στο ναό τους, να τους προσκυνήσει και να λάβει μεγάλες δωρεές από τον ίδιο. Η Παρασκευή του απάντησε: «Δεν μου έδωσαν την υγεία οι θεοί σου, οι ψεύτικοι και ανύπαρκτοι, αλλά ο Χριστός, ο μόνος αληθινός Θεός, στον όποιο πιστεύω και αυτόν λατρεύω». Έπειτα δέχθηκε να μεταβούν μαζί στο ναό των ειδώλων. Τους ακολούθησαν πολλοί αξιωματούχοι και πλήθος εθνικών, νομίζοντας ότι η Παρασκευή θα πρόσφερε θυμίαμα στα είδωλα. Όμως διαψεύσθηκαν! Πέφτουν και συντρίβονται τα είδωλα Μόλις μπήκαν στο ναό η Αγία απευθυνόμενη προς το είδωλο του Απόλλωνα, έκανε το σημείο του σταυρού. Το δαιμόνιο που βρισκόταν μέσα στο άγαλμα, φώναξε δυνατά: «Δεν είμαι εγώ θεός, ούτε και κανένας άλλος από μας. Μόνος αληθινός Θεός είναι αυτός που κηρύττει η Παρασκευή...». Και στη στιγμή όλα τα είδωλα , που βρίσκονταν στο ναό κατέπεσαν και συντρίφτηκαν στο δάπεδο. Αγανακτισμένοι οι ιερείς των ειδώλων όρμησαν κατά της Αγίας και σπρώχνοντας την, την έβγαλαν έξω από το ναό, ζητώντας από τον Ταράσιο να δώσει τέρμα στη ζωή της, για να μη προξενηθεί μεγαλύτερο κακό στην εθνική θρησκεία. Πράγματι, ο Ταράσιος έβγαλε αμέσως διαταγή για τον αποκεφαλισμό της. «Ξίφει τελειούται» Οι στρατιώτες πήραν μαζί τους την καλλιπάρθενο αθλήτρια του Χριστού Παρασκευή και την οδήγησαν έξω από την πόλη για να την αποκεφαλίσουν. Εκείνη, όταν έφτασαν στο καθορισμένο σημείο, ζήτησε να της επιτρέψουν να προσευχηθεί στον ουράνιο Νυμφίο της. Κι ενώ προσευχόταν παραδίδεται ότι ακούστηκε φωνή μυστηριώδης από τους ουρανούς που έλεγε: «Άκουσα την προσευχή σου, Παρασκευή, και θα γίνει αυτό που ζήτησες». Η οσιομάρτυς έσκυσε το κεφάλι της με πνευματική χαρά και αποκεφαλίστηκε από έναν στρατιώτη. Και η μεν ψυχή της ανήλθε στους ουρανούς, το δε τίμιο και αγιασμένο διά των μαρτυρίων σώμα παρέλαβαν κάποιοι από τους χριστιανούς και το έθαψαν με τιμή και ευλάβεια ο Θεός όμως, βραβεύοντας την οσιομάρτυρα αγία Παρασκευή, έδωσε και γίνονταν θαύματα σε πολλούς που προσέρχονταν στον τάφο της με πίστη και επικαλούνταν τη χάρη της. Ταῖς αὐτῆς ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον καί σωσον ἠμᾶς! Ἀπολυτίκιον Τήν σπουδήν σου τή κλήσει κατάλληλον, ἐργασάμενη φερώνυμε, τήν ὁμώνυμόν σου πίστιν, εἰς κατοικίαν κεκλήρωσαι, Παρασκευή Ἀθληφόρε· ὅθεν προχέεις ἰάματα, καί πρεσβεύεις ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἠμῶν. Ακούστε το Απολυτίκιον της Αγίας Οσιοπαρθενομάρτυρας Παρασκευής Για τον παρακλητικό Κανών εις την Αγία Οσιοπαρθενομάρτυρα Παρασκευή πατήστε εδώ

Η Αγία Παρασκευή η Οσιοπαρθενομάρτυς εορτάζει στις 26 Ιουλίου.


Καταγωγή, γέννηση και ανατροφή
Κατά το α΄ μισό του 2ου μ.Χ. αιώνα στην αρχαία κοσμοκράτειρα Ρώμη, ζούσε και το γεμάτο χριστιανική ευσέβεια ζεύγος του Αγάθωνα και της Πολιτείας. Αν και πλούσιοι δεν ζούσαν
όπως οι σύγχρονοι τους, με διασκεδάσεις και σπατάλες. Μέριμνα τους καθημερινή ήταν η ελεημοσύνη των φτωχών, η ανακούφιση των ασθενών, η υποστήριξη χηρών και ορφανών.
Ένιωθαν όμως και μια λύπη: Δεν είχαν αποκτήσει παιδιά! Γι’ αυτό και αδιάκοπα προσεύχονταν στον Κύριο να τους χαρίσει έστω και ένα παιδί. Και για να ενισχύσουν το αίτημα τους,
πολλαπλασίαζαν τις φιλανθρωπίες τους. Και, ώ του θαύματος η αρμονική και ευσεβής συζυγία τους, με τη χάρη του Θεού που εισακούει τις προσευχές των πιστών, απέκτησε τον
καρπό της. Η Πολιτεία έμεινε έγκυος και έφερε στον κόσμο ένα κοριτσάκι. το όποιο, επειδή γεννήθηκε την έκτη ημέρα της εβδομάδας, ονόμασαν Παρασκευή.
Η μητέρα της Πολιτεία την κατηύθυνε σε έργα θεάρεστα, την ανέτρεφε «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου», της μάθαινε τα ιερά γράμματα, την οδηγούσε στην εκκλησία. Όταν δε
έφθασε στην εφηβική και την πρώτη νεανική ηλικία, παρά τη σωματική ωραιότητα της, ελκύσθηκε η ψυχή της από τον παρθενικό βίο και, καθώς αναφέρουν οι βιογράφοι της
«όχι μόνον τους οφθαλμούς, οι όποιοι είναι οδός τον έρωτος, εφύλαττεν από θεωρίαν ανδρών», αλλά και καθετί που θα στεκόταν εμπόδιο στην κατά Χριστόν ζωή.

Παρακλητικός Κανών στην Αγία Παρασκευή την Οσιοπαρθενομάρτυρα

Ὁ Ἱερεύς: Εὐλογητός ὁ Θεός ἠμῶν πάντοτε, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων.

Ὁ Ἀναγνώστης: Ἀμήν.


Ψαλμός ρμβ΄ (142).
Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τήν δέησίν μου ἐν τή ἀλήθειά σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τή δικαιοσύνη σου. Καί μή εἰσέλθης εἰς κρίσιν μετά τοῦ δούλου σου,
ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν. Ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρός τήν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τήν ζωήν μου. Ἐκάθισε μέ ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκρούς αἰῶνος, καί
ἠκηδίασεν ἐπ’ ἐμέ τό πνεῦμά μου, ἐν ἐμοί ἐταράχθη ἡ καρδία μου. Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πάσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων.
Διεπέτασα πρός σέ τάς χεῖράς μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρος σοί. Ταχύ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τό πνεῦμά μου. Μή ἀποστρέψης τό πρόσωπόν σου ἀπ’ ἔμου, καί
ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. Ἀκουστόν ποίησον μοί τό πρωί τό ἔλεός σου, ὅτι ἐπί σοῖ ἤλπισα. Γνώρισον μοί, Κύριε, ὁδόν, ἐν ἡ πορεύσομαι, ὅτι πρός σέ ἤρα
τήν ψυχήν μου. Ἐξελού μέ ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, πρός σέ κατέφυγον, δίδαξον μέ τοῦ ποιεῖν τό θέλημά σου, ὅτι σύ εἰ ὁ Θεός μου. Τό πνεῦμά σου τό ἀγαθόν ὁδηγήσει μέ
ἐν γῆ εὐθεία, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις μέ. Ἐν τή δικαιοσύνη σου ἑξάξεις ἐκ θλίψεως τήν ψυχήν μου, καί ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τούς ἐχθρούς μου.
Καί ἀπολεῖς πάντας τούς θλίβοντας τήν ψυχήν μου, ὅτι ἐγώ δοῦλος σου εἰμι.

Καί εὐθύς τό, Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου., ἐξ ἑκατέρων τῶν Χορῶν, ὡς ἕξης:

Από την Αγία Παρασκευή την Oσιομάρτυρα στη ... Βιβή, την Εβίτα και τη Βίβιαν!..

Είναι αλήθεια!... Κάποια στιγμή οι Έλληνες, σε μια προσπάθεια να μιμηθούμε τους ξένους, αρχίσαμε και «κόβαμε» τα ονόματά μας, νομίζοντας ότι με αυτό τον τρόπο είμαστε «in»!.. Έτσι, για παράδειγμα, από την Αγία Παρασκευή την Οσιομάρτυρα, φθάσαμε στο σημείο να μιλάμε για ... Βιβή, Εβίτα, Τσεβή, Βούλα, Εύη, Βίβιαν, Βέτη…και δεν συμμαζεύεται!..

Δεν το κρύβω. Και θα μου επιτρέψουν σήμερα οι φίλοι αναγνώστες και οι αγαπητές μου αναγνώστριες να κάνω μια συναισθηματική κατάθεση ψυχής:
Την Αγία Παρασκευή πολλοί Έλληνες, για διάφορους λόγους, την θεωρούν προστάτιδά τους, όπως και ο γράφων. Όσο κι αν δέχεται κανείς τις συμπτώσεις, που ασφαλώς δεν τις αρνούμεθα, εντούτοις επιστρατεύω ορισμένα προσωπικά βιώματα, που σε κάνουν πολλές φορές να πεις αυτό το τόσο απλό: «Ε, δεν είναι δυνατόν!..»
Πώς θα χαρακτηρίζατε εσείς ένα γεγονός, που συνέβη ανήμερα της εορτής της Αγίας Παρασκευής, όταν σωθήκαμε ως εκ θαύματος με τον αδελφό μου Δημήτριο Σακκέτο, που είμεθα πάνω σε ένα άλογο και μας πέταξε και τους δύο σε έναν γκρεμό και μάλιστα έξω ακριβώς από το ξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής;

ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

ΣΥΧΡΟΝΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ
Το θαύμα της Αγίας Παρασκευής σε εμένα προσωπικά. Φίλοι μου, μέσα από αυτή τη σελίδα θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας το θαύμα εκείνο, που έζησα στα οκτώ μου χρόνια και που το αποτέλεσμα και η χάρη που πήρα από αυτό διατηρείται , χάρη στις δεήσεις της Αγίας Παρασκευής υπέρ εμού , έως σήμερα.
Από δύο ετών έπασχα από στραβισμό ιδιαίτερα σοβαρής μορφής και , όπως έλεγαν οι γιατροί μου με είχαν εξετάσει σε Αθήνα και Κόρινθο, θα έπρεπε να φοράω τα γυαλιά για όλη μου τη ζωή. Οι γονείς μου συνήθιζαν να με πηγαίνουν κάθε χρόνο, παραμονή της Αγίας Παρασκευής , σε ένα μικρό εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής που βρίσκεται στην Αρχαία Κόρινθο. Εκεί , από τριών σχεδόν ετών έκανα την μικρή μου αλλά τόσο περιεκτική σε παράκληση προσευχούλα μου : " Αγία μου Παρασκευή, κάνε μου καλά τα ματάκια μου " . Άναβα λοιπόν τη λαμπάδα μου και ήλπιζα πολύ σε αυτήν.
Και τελικά, στα οκτώ μου χρόνια , η Αγία Παρασκευή ,έκανε το θαύμα της , έξω από το μικρό αυτό εκκλησάκι. Μια ξαφνική σκέψη μέσα μου, σαν αστραπή , με ώθησε να βγάλω τα γυαλιά μου και με διαβεβαίωσε ότι πλέον δε θα μου χρειάζονταν άλλο! Έβγαλα λοιπόν τα γυαλιά μου και διαπίστωσα ότι πράγματι, δεν είχα το παραμικρό πρόβλημα! Έβλεπα πάρα πολύ καλά, χωρίς το παραμικρό ίχνος στραβισμού! Αυτόματα, τα έδωσα στη μητέρα μου και της είπα ότι δε θα τα ξαναφορούσα πια! Οι δικοί μου, στην αρχή νόμιζαν πως επρόκειτο για παιδικό ενθουσιασμό όμως δεν άργησαν κι αυτοί τις επόμενες ημέρες να πιστέψουν πως επρόκειτο στα αλήθεια περί θαύματος.

Η Αγία Παρασκευή (26 Ιουλίου)

Η αγιωσύνη είναι μαρτυρία Ιησού Χριοτού. Οι άγιοι δηλαδή, με το βίο τους και με το θάνατο τους, μιμούνται, μαρτυρούν και επιβεβαιώνουν το θείο πρόσωπο και το απολυτρωτικό έργο του Ιησού Χριστού, που είναι η διδασκαλία του, τα θαύματά του, το Πάθος και η Ανάστασή του. Αύτη η μαρτυρία, καθώς γράφει ο Απόστολος, γίνεται «είτε διά ζωής είτε διά θανάτου». Το ίδιο δηλαδή μάρτυρες είναι και εκείνοι που «ξίφει τελειούνται» και εκείνοι που «εν ειρήνη τελειούνται». Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός την μαρτυρία των οσίων ασκητών την ονομάζει «χρονιώτερον και επιπονώτερον μαρτύρων». Αυτό, παράλληλα προς το μαρτύριο του αίματος, είναι το μαρτύριο της συνειδήσεως.

Aλλά στη χορεία των Αγίων της Εκκλησίας είναι πολλοί όχι μόνο όσιοι ασκητές, αλλά και καλλίνικοι μάρτυρες. Αυτοί είναι και λέγονται οσιομάρτυρες. Και τέτοια είναι η αγία οσιομάρτυς Παρασκευή, της όποιας σήμερα η Εκκλησία εορτάζει και τιμά την ιερή μνήμη. Η αγία Παρασκευή ήταν από τα περίχωρα της Ρώμης, στα χρόνια του αυτοκράτορα Αντωνίνου, δηλαδή στα 138 έως 161. Ο πατέρας της λεγότανε Αγάθων και η μητέρα της Πολιτεία, ήσαν δε και οι δύο ευσεβείς χριστιανοί. Αλλά δεν είχαν παιδιά, γι’ αυτό και προσεύχονταν και παρακαλούσαν το Θεό να τους δώσει ένα παιδί. Ο Θεός άκουσε την προσευχή των ευσεβών γονέων και γέννησαν ένα κορίτσι. Ήμερα Παρασκευή γεννήθηκε το παιδί και Παρασκευή το είπαν.

ΚΥΠΡΟΣ 1974 - Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ (Φωτογραφίες)

 

ΚΥΠΡΟΣ 1974 - Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ

(Φωτογραφικό Υλικό)

του ΚΩΣΤΑ ΜΑΥΡΟΣΚΟΥΦΗ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ
(περιλαμβάνει και σπάνιο υλικό από Τουρκικές πηγές)
Το εξώφυλλο του Βιβλίου μου "ΚΥΠΡΟΣ 1974 - Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ" που εξεδόθη από τις Εκδόσεις "ΠΕΛΑΣΓΟΣ" τον Μάιο του 2011


Ο "νεκροθάφτης" των ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ και Ε/Κ Όπλων στην Κύπρο, Στρατηγός Γρηγ.Μπονάνος, Αρχηγός Ενόπλων Δυνάμεων στην Αθήνα. ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΠΛΗΡΩΣΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ !!!

Ο ήρωας Καταδρομέας Γ.Μπικάκης, σε φωτογραφία κατά την Εισβολή στην Κύπρο. Πολέμησε υπερασπιζόμενος την Λευκωσία, και οχυρωμένος σε κάτι χαλάσματα μπροστά στην Σχολή Γρηγορίου, ΜΟΝΟΣ, κατέστρεψε με το μπαζούκα του, ...πέντε ή κατ' άλλους έξη Τουρκικά άρματα Μ-48! Προτάθηκε γιά Αριστείο Ανδρείας - το οποίο ...δεν έλαβε ποτέ του (όπως και κανείς άλλος από την Μοίρα του) από τους "άκαπνους" των Επιτελείων και δυστυχώς μετά από μερικά χρόνια σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στην Εθνική Αθηνών-Πατρών!

Λευτέρης Χανδρινός: Ένας ήρωας που η Ελλάδα δεν τίμησε όπως έπρεπε

Ελευθέριος Χανδρινός. Το όνομά του στους νέους μπορεί να μην θυμίζει κάτι. Η ελληνική Πολιτεία όπως πάντα φρόντισε να κρατήσει στην σκιά έναν ακόμη άνθρωπο, έναν αξιωματικό που έκανε με το παραπάνω το καθήκον του. Κυβερνήτης του αρματαγωγού Λέσβος τον Ιούλιο του 1974 ο πλωτάρχης τότε Λευτέρης Χανδρινός, κατόρθωσε με την ναυτοσύνη και την ευφυία του να προκαλέσει βαρύτατο πλήγμα στον τουρκικό στόλο και στην τουρκική αεροπορία κατά τη διάρκεια της εισβολής στην Κύπρο. 

Γι΄ αυτά του τα κατορθώματα όλο το σύστημα φρόντισε να τον αποστρατεύσει στο βαθμό του πλοιάρχου. Αλλά το κυριότερο ,όπως συνέβη και με όσους πραγματικά πολέμησαν στην Κύπρο, φρόντισε η ηρωϊκή του ιστορία να μην ακούγεται συχνά.

Αναδημοσιεύουμε ένα άρθρο του αντιναύαρχου Ιωάννη Παλούμπη το οποίο εντοπίσαμε στο http://tangelonias.blogspot.gr

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΖΩΗ (VIDEO)

Πέθανε και γύρισε με ηλετροσόκ.
Έφτασε με δυσκολία στο νοσοκομείο όπου τελικά έπαθε ανακοπή.

Μετά από προσπάθειες ιατρικής ομάδας και αρκετά ηλεκτροσόκ, ο γιατρός συμπλήρωσε το έντυπο με τα στοιχεία θανάτου.

Φεύγοντας προς άλλους ασθενείς ακούει τη Φωνή που του λέει "γύρνα πίσω και προσευχήσου πάνω στο νεκρό".
Δείτε το βίντεο...

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=Wb5CNTqbro0


xaraseuaggelia.blogspot.gr - agioritikovima.gr

ΣΗΜΕΡΑ ΝΟΜΙΖΕΙ Η ΝΕΟΛΑΙΑ ΟΤΙ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΤΙ

Είπε ένας Γέροντας...Βλέπω την νεολαία σήμερα που κάνει τόσες αταξίες για να απολαύσει ηδονές, ενώ στην πνευματική ζωή θα απολάμβανε Θείες ηδονές σε μεγαλύτερο βαθμό. Θα έλεγε κανείς "μα καλά, μου λες για τον Παράδεισο κ.λ.π., δεν ξέρουμε αν είναι η δεν είναι".

Μα σε αυτή την ζωή μπορεί να ζεί κανείς ένα μέρος της χαράς του Παραδείσου σε μεγάλο βαθμό. Όχι ένα λεπτό, δέκα λεπτά, δέκα ημέρες και ένα χρόνο, μα συνέχεια από εδώ να ζεί μια αγαλλίαση και να διερωτάται πολλές φορές αν υπάρχει κάτι καλύτερο στον Παράδεισο από αυτό το οποίο ζεί εδώ.

Σήμερα νομίζει η νεολαία ότι απολαμβάνει κάτι. Μοιάζει πολύ με τα παιδιά της πείνας που βρίσκανε αυτά που πετούσανε οι στρατιώτες της κατοχής και τα γλείφανε και νόμιζαν ότι απολάμβαναν κάτι, ενώ ήταν σάπιο.

Από το βιβλίο: Αθωνικόν Γεροντικόν

proskynitis.blogspot.gr - agioritikovima.gr

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ σύντομα σαν ιστορικό τετελεσμένο.

Γράφει ο Δρ Κ. Βαρδάκας

Ένας λαός, πράγματι, στην ιστορική του πορεία ασφαλώς  συναντά πολύ δύσκολες ημέρες για  να επιβιώσει. Όμως ο Θεός είναι εκείνος  που έχει τάξει τα οροθέσια της  κατοικίας των λαών, δηλαδή τα σύνορα του κάθε λαού, αλλά και το πόσον  καιρό θα ζήσει ένας λαός. Αυτό είναι  σύμφωνο μ' εκείνο που λέει ο απόστολος  Παύλος στους Αθηναίους. «ο Θεός... ορίσας προστεταγμένους καιρούς και  τας οροθεσίας της κατοικίας αυτών». Έβαλε τα σύνορα λοιπόν ο Θεός, αλλά και όρισε τους προστεταγμένους καιρούς, το πόσο δηλαδή θα ζήσει ο κάθε λαός. Έτσι Εκείνος είναι που κρίνει πόσο θα ζήσει ένας λαός και ποια θα είναι τα σύνορά του. 

† Π. ΑΘΑΝ. ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ 

"Πάμε σέ αλλαγή των γεωγραφικών δεδομένων της Ελλάδας μέ τήν Τουρκία" !!!!!!! Οί Έλληνες δημοσιογράφοι γιά πρώτη φορά άκουσαν Έλληνα υπουργό Εξωτερικών να παραδέχεται ότι "πάμε σέ αλλαγή γεωγραφικών δεδομένων !!!!!!!!!!!!

Και τι θα πει "Γεφυρώνεται γεωπολιτικά η Ελλάδα με την Τουρκία"; Έχουν συμφωνηθεί πράγματα τα οποία αγνοούμε ;;;;;; http://www.alithiafm.gr  

Η πρώτη Θεολογική επισήμανση και  η δεύτερη δήλωση φωτιά χρονοθετούν τις αποκαλυπτικές στιγμές που πρόκειται να ζήσουμε.

Μέσα στην χώρα μας αδυσώπητη πείνα και έξω ανερυθρίαστη φτήνια στην ευκολία αποφοράς τέτοιων δηλώσεων.

Μήπως φοβούνται κάποιοι και πήγαν να δώσουν τα σέβη τους στον Σουλτάνο? Δικό τους το θέμα αν υφίσταται και δεν μας ενδιαφέρει.

Ξύπνα ραγιά ἐν μετανοίᾳ, ἄν θέλεις μέλλον φωτεινό, ἐλεύθερο, Ἑλληνικό καί Ὀρθόδοξη πορεία...

Πῶς νά διαλύσεις μία χώρα μέ ὀριζόντιες καί συνοπτικές διαδικασίες.
Μέ ἀφορμή τίς πρόσφατες «ὀριζόντιες» ἀπολύσεις-ἀποκεφαλίσεις χιλιάδων συμπολιτῶν μας, μέ πόνο καρδιᾶς θέλω να πῶ τά ἑξῆς:

Ἄν καταστρέψεις κάτι μέ μιᾶς, προκαλεῖς γρήγορα μαζικό πανικό κι ἔντονες ἀντιδράσεις πού μπορεῖ νά γίνουν ἀνεξέλεγκτες, μέ ἀποτέλεσμα νά χάσεις τό «παιχνίδι» κυριαρχίας πού ἔστησες.

Ἄν ὅμως ἀρχίζεις νά ξηλώνεις συστηματικά μά σταθερά, τό «θύμα» ἀποδιοργανώνεται. Ἀφενός δέν ξέρει ποιά θηλειά νά πρωτομπαλώσει γιά νά ταχτοποιήσει τίς ἐκκρεμότητές του καί ἀφετέρου ἀργεῖ νά συνηδειτοποιήσει τήν σοβαρότητα τῆς κατάστασης στήν ὁποία ἔχει ἐμπλακεῖ. Ὅταν θά τό καταλάβει, θά ἔχει αἰχμαλωτιστεῖ στόν ἱστό πού πλέχτηκε γύρω του.

Ψυχολογικό-ἐπικοινωνιακό τρύκ, γιά ἀποδοτικώτερο ἀντιπερισπασμό καί ἔλεγχο- τρομοκρατία κοινωνικῶν μαζῶν!

Αὐτό τό «τρυκάκι» εἰς βάρος ἑνός ὁλόκληρου λαοῦ… ἐξελίσσεται τώρα στήν πατρίδα μας!

Ζηλόφθονες της Φυλής μας.

Δεν χρειαζόμαστε εξωτερικούς εχθρούς για να καταστραφούμε, μπορούμε και μόνοι μας...


του Γιώργου Θαλάσση

Είμαστε γνήσιοι απόγονοι των αρχαίων προγόνων μας και στα αρνητικά... Δεν μάθαμε τίποτα από τα λάθη τους.
Ακόμα και σήμερα προσπαθούνε κάποιοι από την φυλή  μας να αμαυρώσουνε δοξασμένους προγόνους μας όχι για την υποτιθέμενη αποκατάσταση της αλήθειας, αλλά από φθόνο και ζήλια, η οποία φανερώνεται από τον τρόπο γραφής τους.
Το τραγικό αυτό ελάττωμα της φυλής μας, που έχει απόλυτη σχέση με την φιλαρχία (όλοι θέλουμε να είμαστε αρχηγοί), είναι η βαθύτερη αιτία για τους πάμπολους εμφύλιους από την αρχαιότητα έως σήμερα. Εν τέλει δεν φταίνε τα πρόσωπα και οι ιδεολογίες για να διχαστούμε και αλληλοσκοτωθούμε, θα βρίσκαμε τρόπο και χωρίς αυτά.

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ

Εις την δόξα, εις την δόξα, εις την δόξα του Θεού, της αϊα Τριάδος, της Θεοτόκος, του α-Γιάννη του Βαφτιστή και πάντα των αγίων και του αγίου Βασιλείου, να πρεσβέψει εις την παντοδυναμίαν του και εις την βασιλείαν του, να μας λευτερώσει τώρα εις το νέον έτος, να μας λευτερώσει από την κακία μας, από την διοτέλειά μας και από τα πάθη μας και από την επιβουλίαν των ξένων.
Η παντοδυναμία σου είσαι πολυέλεος, πολυεύσπλαχνος , η αγαθότη σου είναι άβυσσος της θαλάσσης. Έλεος ζητώ, να μου καθαρίσεις την αμαρτωλή μου ψυχή και τα βρωμερά μου σπλάχνα και να μου δώσεις ταπεινοσύνη, σωφροσύνη και πίστη καθαρά, να δυνηθώ να σε προσκυνήσω και να σε δοξολογήσω και να σε ευνογήσω με καθαρότης και να σε περικαλέσω, ο αμαρτωλός, δια της πρεσβείας της Θεοτόκος και των αγίων, να σώσει την ματοκυλισμένη μου πατρίδα και θρησκείαν και γενικώς τους τίμιους ανθρώπους, όσοι φέρνουν δοξολογίαν είς την παντοδυναμίαν σου και εις την βασιλείαν σου, τρισυπόστατε Θεέ, σωτήρα του παντός, να μας σώσεις, να μας λευτερώσεις από τα κοφτερά δόντια των γουρνόλυκων. Τρέχομεν εις το έλεός σου και εις την εσπλαχνίαν σου και της βασιλείας σου.