Καμπαναριό του 15ου αιώνα στην Κεφαλονιά

Καμπαναριό του 15ου αιώνα στην Κεφαλονιά
Αγαπητοί επισκέπτες καλώς ήλθατε.
Μπορείτε να επικοινωνείτε μαζί μας, να αποστέλλετε και να μοιράζεστε κρίσεις, σχόλια, απόψεις, στην ηλεκτρονική διεύθυνση :
amalgamaparamythias@gmail.com

Με εκτίμηση,
Η Ομάδα Διαχείρισης


Κυριακή 29 Μαΐου 2016

Αγία Θεοδοσία η Παρθένος


Πνίγει θαλάσσης Θεοδοσίαν ὕδωρ,
Τρέφει δὲ Χριστὸς εἰς ἀναψυχῆς ὕδωρ.
Εἰκάδι Θεοδοσίην ἐνάτῃ πέφνε ῥεῦμα θαλάσσης.

Βιογραφία
Η Αγία Θεοδοσία καταγόταν από την Τύρο της Φοινίκης και δεν είχε μόνο παρθενικό σώμα, αλλά και παρθενική ψυχή. Από ηλικία 18 χρονών, έλαμπε για το ζήλο και τη θερμή της πίστη, ανάμεσα στις νεαρές ειδωλολάτρισσες γυναίκες. Αυτό καταγγέλθηκε στον άρχοντα Ουρβανό, που με κάθε δελεαστικό τρόπο προσπάθησε να την πείσει να αρνηθεί το Χριστό. Όμως η παρθένος Θεοδοσία έμεινε αμετακίνητη στο Ιερό της πιστεύω. Ο Ουρβανός, βλέποντας την αδάμαστη επιμονή της, εξοργίστηκε και με θηριώδη τρόπο έσπασε τα κόκκαλά της και πριόνισε τις σάρκες της. Έπειτα, την πλησίασε και της πρότεινε να αλλαξοπιστήσει, έστω και την τελευταία στιγμή, και αυτός θα θεράπευε αμέσως τις πληγές της. Η Θεοδοσία μισοπεθαμένη απάντησε: «Είμαι χριστιανή». Τότε ο τύραννος διέταξε και την έριξαν στη θάλασσα, οπού και παρέδωσε το πνεύμα της.

Η Αγία Θεοδοσία η παρθενομάρτυς (29 Μαΐου)


Ὁ θεοκίνητος Ἀπόστολος Παῦλος εἶπε: «Ἠρμοσάμην ὑμᾶς ἑνὶ ἀνδρί, παρθένον ἁγνὴν παραστῆσαι τῷ Χριστῷ». Ἔκανα τοὺς ἀῤῥαβῶνες σας μὲ ἕναν ἄνδρα, τὸ Χριστό, γιὰ νὰ σᾶς παρουσιάσω παρθένο ἁγνὴ σ᾿ Αὐτόν. Δηλαδή, νὰ παρουσιάσω τὶς ψυχές σας ἁγνὲς καὶ καθαρὲς ἀπὸ κάθε πλάνη καὶ ἁμαρτία, ἑνωμένες μὲ τὴν πίστη καὶ τὴν ἀγάπη σὲ μία πνευματικὴ νύμφη, τῆς ὁποίας νυμφίος νὰ εἶναι ὁ Χριστός. Μία τέτοια ψυχὴ ἦταν καὶ ἡ παρθενομάρτυς Θεοδοσία.

Η Άλωση της Πόλης: Ανάμνησις και Αυτοκριτική


Από τό περιοδικό «Ο ΟΣΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ»
της Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους,
αριθμ. 23 του 1998
.
Σημείωσις εκδότου: Με αυτό το θέμα εκφωνήθηκε ομιλία υπό του ιερομ. Λ.Γ. της Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου εις τον Ι.Ν. Μεταμορφώσεως Βόλου την 29ην Μαΐου 1998. Από την αξιοπρόσεκτη και επίκαιρη αυτή ομιλία αναδημοσιεύουμε το μεγαλύτερο μέρος της προς σωφρονισμό μας.
...Όταν προσεγγίζουμε την ιστορία εκκλησιαστικά, στην πραγματικότητα θεολογούμε. Ψηλαφούμε τα ίχνη της παρουσίας του Θεού μέσα στην ιστορία. Ο Κύριος είναι παρών στην ιστορία δια των ακτίστων ενεργειών του, προνοών και ρυθμίζων τα πάντα προς το συμφέρον και την σωτηρία μας: «Κύριος πτωχίζει και πλουτίζει, ταπεινοί και ανυψοί» (Α' Βασιλ. 2, 7).

«Η Πόλις εάλω», αλλά και ζή (Σεβασμ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος Βλάχος) (ομιλία)

MoldovitaConstantinople.jpg
Νωπογραφία από άγνωστο καλλιτέχνη στην Εκκλησία της Μονής Moldoviţa απεικονίζει την άλωση της Κωνσταντινούπολης, 1537.

Διαβάστε για το ‘σωστό’ όνομα της αυτοκρατορίας, γιατί η ημέρα της πτώσεως εκτός από αποφράδα είναι και ένδοξη, ποια ήταν τα αίτια αυτής της πτώσης, ιστορικές λεπτομέρειες κατά την πολιορκία, το πνεύμα και το όνειρο της Ρωμηοσύνης.
Πολλές φορές ομίλησα και έγραψα για την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, αυτό που μάς συνήθισαν να ονομάζουμε Βυζάντιο, αλλά για πρώτη φορά ομιλώ για την Τρίτη 29 Μαΐου 1453, που είναι ημέρα πτώσεως της Κωνσταντινουπόλεως και βεβαίως γενικότερα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας – Βυζαντίου. Γι’ αυτό οφείλω ευχαριστίες στην Διακίδειο Σχολή που διοργάνωσε αυτήν την εκδήλωση και τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πατρών κ. Νικόδημο που έδωσε με εγκαρδιότητα την ευλογία του. Ανέλαβα την ευθύνη αυτή να συμμετάσχω και εγώ διά του τρόπου αυτού στο μνημόσυνο για τις ψυχές των αοιδίμων προμάχων της ηρωϊκής αντιστάσεως που αγωνίσθηκαν με ηρωϊκό σθένος.  Επειδή το θέμα είναι μεγάλο θα επιδιώξω να ομιλήσω επιλεκτικά και αποσπασματικά.

π. Γεράσιμος Φωκάς: «Τώρα δεν λέτε τίποτα, όταν πεθάνω θα τα πείτε αυτά».


«Τώρα δεν λέτε τίποτα, όταν πεθάνω θα τα πείτε αυτά». 

Α΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ: Σύνοδος της ΜΙΑΣ Εκκλησίας. --ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ: Η Σύνοδος των ΠΟΛΛΩΝ Εκκλησιών!

AOIKSYN2

Μνήμη  Α΄ Οἰκουμενικῆς  Συνόδου

Λίγες μόλις δεκαετίες μετὰ τὸ γεγονὸς τῆς Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Χριστοῦ ἐμφανίσθηκαν οἱ πρῶτες παραχαράξεις τῆς πίστεως καὶ ἀργότερα οἱ μεγάλες χριστολογικὲς αἱρέσεις στὴν Ἐκκλησία Του, σχετικὰ μὲ τὸ πρόσωπο καὶ τὴν ὑποστατικὴ ἕνωση τῶν δύο ἐν Χριστῷ φύσεων. Ποιὸς εἶναι Αὐτός; Ποιὰ εἶναι ἡ σχέση Του μὲ τὸν Θεό; Πῶς κατανοεῖται ἡ σχέση καὶ ἡ ἕνωση δηλαδὴ ἀκτίστου καὶ κτιστοῦ ἀπὸ τὸν ἐνανθρωπήσαντα Υἱὸ καὶ Λόγο τοῦ Θεοῦ; Πῶς μπορεῖ νὰ εἶναι συγχρόνως «Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου»; Μὲ ποιὸ τρόπο γεννήθηκε ἀπὸ γυναίκα; Πῶς εἶναι δυνατὸν ἡ μητέρα Του, ἡ Παρθένος Μαρία νὰ ἀποκαλεῖται«Θεοτόκος»; Τὰ ἐρωτήματα ποὺ ἐτίθεντο ἀφοροῦσαν ὄχι μόνο τὴ θεότητα τοῦ Θεοῦ Λόγου, ἀλλὰ καὶ τὴν Ἐνανθρώπησή Του.

Σάββατο 28 Μαΐου 2016

Ἡ Ἁγία Θεοδοσία ἡ Παρθενομάρτυς


Ἡ Ἁγία Παρθενομάρτυς Θεοδοσία καταγόταν ἀπὸ τὴν Τύρο τῆς Φοινίκης καὶ ἄθλησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ (284 – 305 μ.Χ.). Σὲ ἡλικία δέκα ὀκτὼ ἐτῶν διέπρεπε τόσο γιὰ τὴν εὐσέβεια, ὅσο καὶ γιὰ τὸ ζῆλο της ὑπὲρ τῆς Χριστιανικῆς πίστεως, διαδίδοντας αὐτὴ μεταξὺ τῶν εἰδωλολατρισσῶν γυναικῶν καὶ ἑλκύοντας πολλὲς ἀπὸ αὐτές. Κατὰ τὸ πέμπτο ἔτος τῶν διωγμῶν, βρισκόμενη στὴν Καισάρεια τῆς Παλαιστίνης, συνελήφθη καὶ δέσμια ὁδηγήθηκε ἐνώπιον τοῦ ἄρχοντος Οὐρβανοῦ. Ἐπειδὴ ἡ Ἁγία δὲν πειθόταν νὰ θυσιάσει στὰ εἴδωλα, διατάχθηκε ὁ σκληρὸς βασανισμὸς αὐτῆς. Τῆς κόπηκαν οἱ μαστοὶ καὶ τῆς καταξεσκίσθηκαν τὰ πλευρά, ἡμιθανὴς δέ, πιεζόταν νὰ ἀπαρνηθεῖ τὸν Χριστό. Ἡ Θεοδοσία, μὲ φωνὴ ποὺ μόλις ἀκουγόταν, δήλωσε καὶ πάλι ὅτι ἦταν καὶ θὰ παρέμενε Χριστιανή. Τότε ὁ Οὐρβανός, γεμάτος ἀπὸ ὀργή, διέταξε, ἀφοῦ βασανισθεῖ σκληρότερα, νὰ ριχθεῖ στὴ θάλασσα, ὅπου ἔλαβε καὶ τὸν στέφανο τοῦ μαρτυρίου.

Και ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος μαρμάρωσε τους Τσέτες ...


Ο π. Γεράσιμος συχνά έλεγε ότι είχε γνωρίσει και είχε μιλήσει με την εγγονή μιας όμορφης γυναίκας από το Προκόπι της Καππαδοκίας, που έκανε τα χέρια της χωνί και φώναξε:

Λόγος π. Γερασίμου Φωκά για τον Άγιο Ιωάννη το Ρώσο

Ὁ Γέροντας Ἀρσένιος, διάδοχος τοῦ Ἁγίου Παϊσίου στὴν Παναγούδα Ἁγίου Ὅρους, θέτει προβληματισμοὺς γιὰ τὴν Πανορθόδοξη Σύνοδο


«Ὁμοφωνία» καὶ «αὐθεντία» τῆς μελλούσης Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου

Τοῦ Ἱερομονάχου Ἀρσενίου, Γέροντος Ἱ. Κελλίου «Παναγούδα» (Ἱ. Μ. Κουτλουμουσίου) 

καί τῆς συνοδείας, ἀπὸ τὸ περιοδικὸ «Παρακαταθήκη», 

φωτο: «Ρωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ»

Α´ Μέ μεγάλη χαρά καί ἀνακούφισι εἴχαμε πληροφορηθῆ ὅτι εἶχε συμφωνηθῆ ὥστε οἱ ἀποφάσεις τῆς μελλούσης νά συγκληθῇ βάνοντο μέ ὁμοφωνίαν. Αὐτό μᾶς εἶχε διασκεδάσει τούς φόβους καί τίς ἀνησυχίες –πού εὐλόγως μέχρι τότε ὑπῆρχαν– ὅτι, δηλαδή, αὐτά πού θά ἀποφασισθοῦν πιθανότατα θά παρεκκλίνουν ἀπό τήν Ὀρθόδοξον διδασκαλίαν καί παράδοσιν. Διότι, δόξα τῷ Θεῷ, ἔχομε ὄχι μόνον ἕναν ἀλλά ἀρκετούς Ἱεράρχες, πού δέν εἶναι μόνον «θρόνων διάδοχοι» τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγίων Πατέρων, ἀλλά καί τῶν «τρόπων (αὐτῶν) μέτοχοι».

Ὁ καθηγητὴς Δημήτριος Τσελεγγίδης καταθέτει τὶς δογματικές του διαφωνίες γιὰ τὴν μέλλουσα νὰ συνέλθει «Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο»

Αποτέλεσμα εικόνας για τσελεγγιδης

Ὁ καθηγητὴς δογματικῆς τῆς Θεολογικῆς σχολῆς ΑΠΘ κ. Δημήτριος Τσελεγγίδης, μιλάει ἀποκλειστικὰ στὸ «Ρωμαίικο Ὁδοιπορικό», γιὰ τὴν μέλλουσα νὰ συνέλθει «Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο». Ἐκφράζει τὶς δογματικές του ἐπιφυλάξεις καὶ  διαφωνίες σχετικὰ μὲ τὶς προσυνοδικὲς καὶ ὄχι μόνο ἀποφάσεις καὶ καλεῖ κλῆρο καὶ λαὸ νὰ μείνουμε «ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ», ὅπως ἔκαναν διαχρονικὰ ὅλοι οἱ Ἅγιοί μας. Διαβάστε τὰ ἐρωτήματα ποὺ τοῦ τέθηκαν…

Ἐρωτήματα πρὸς κ. Δημήτριο Τσελεγγίδη:

Οι δέκα τρεις Οσιομάρτυρες της Μονής Καντάρας

Οι δέκα τρεις Οσιομάρτυρες της Μονής Καντάρας

Ορθοδοξία τον 13ο αιώνα στην Κύπρο 

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΔΕΚΑ ΤΡΕΙΣ ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΚΑΝΤΑΡΑΣ 
 
Το 13ο αιώνα η Κύπρος καταδυναστευόταν από τους τότε κατακτητές της Φράγκους (Λουζινιανούς). Ο Ορθόδοξος κλήρος διωκόταν βάναυσα και ο λαός εταλαιπωρείτο αφάνταστα, για να εξαναγκαστεί να φραγκέψει. Κύριο και ρωμαλέο στήριγμα του λαού στον αγώνα του να μη χάσει την εθνική του αυτοσυνειδησία και την Ορθόδοξη Πίστη του υπήρξαν, Άγιοι Μοναχοί με χαρακτηριστικώτερο παράδειγμα τους 13 Οσιομάρτυρες της Μονής της Παναγίας της Κανταριώτισσας, που βρισκόταν στην οροσειρά του Πενταδακτύλου.

π. Γεώργιος Μεταλληνός για τον Άγιο Σπυρίδωνα





Ο ομότιμος καθηγητής της Θεολογικής Σχολής των Αθηνών, πρωτοπρεσβύτερος πατήρ Γεώργιος Μεταλληνός, μιλάει για τον Άγιο Σπυρίδωνα, το γεγονός ότι το λείψανό του είναι άφθαρτο και το ποια είναι η ζωή του Αγίου.
Εκφωνήθηκε στις 11-12-1997.

Γέροντας Ἰάκωβος Τσαλίκης: ὁ θεῖος Ἰωάννης ὁ Ρῶσσος πρό ἡμερῶν εἶχε πεῖ ὅτι «νομίζουν πώς κοιμᾶμαι μέσα στή λάρνακα, πεθαμένος ἤ ὅτι εἶμαι νεκρός. Ἐγώ ὅμως εἶμαι ζωντανός...»


( Τά Ἅγια Λείψανα ). Ποιός εἶναι ὁ σκοπός ὕπαρξης τῶν Ἁγίων Λειψάνων στήν Ὀρθοδοξία μας καί πῶς μποροῦμε νά σταθοῦμε καί νά ἀξιοποιήσουμε τήν ἰαματική τους Χάρη καί εὐλογία. Συνέντευξη μέ τόν μακαριστό γέροντα π.Ἰάκωβο Τσαλίκη, προηγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Δαυίδ Εὐβοίας.

Τό ἀπομαγνητοφωνημένο ἀπόσπασμα εἶναι ἀπό τήν ἐκπομπή Ράδιο-Παράγκα τοῦ ραδιοφωνικοῦ σταθμοῦ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Τήν ἐκπομπή παρουσίαζε ὁ πρωτοπρεσβύτερος π. Κωνσταντῖνος Στρατηγόπουλος.

Ἀκοῦστε τὴν καταπληκτικὴ συνομιλία…

Η ανίερη και λυσσαλέα σκύλευση της Σφαγής των Ποντίων. Σεβαστείτε τουλάχιστον τους νεκρούς


Η ημέρα της γενοκτονίας των Ποντίων από τον φιλοδυτικό και κοσμικού χαρακτήρα Κεμάλ Ατατούρκ πέρασε… Άλλη μια ημέρα που οι θύμισες γέμισαν το μυαλό και τα φαντάσματα των σφαγμένων και αδικοχαμένων από την Τουρκική θηριωδία, Ποντίων, ήρθαν να μας στοιχειώσουν.

Πάρθεν η Ρωμανία (Μνήμη αλώσεως)

alt
H Κωνσταντινούπολη το 1450

Έναν πουλίν, καλόν πουλίν εβγαίν' από την Πόλην
ουδέ στ' αμπέλια κόνεψεν ουδέ στα περιβόλια,
επήγεν και-ν εκόνεψεν α σου Ηλί' τον κάστρον.
Εσείξεν τ' έναν το φτερόν σο αίμα βουτεμένον,
εσείξεν τ' άλλο το φτερόν, χαρτίν έχει γραμμένον,
Ατό κανείς κι ανέγνωσεν, ουδ' ο μητροπολίτης°
έναν παιδίν, καλόν παιδίν, έρχεται κι αναγνώθει.
Σίτ' αναγνώθ' σίτε κλαίγει, σίτε κρούει την καρδίαν.
"Αλί εμάς και βάι εμάς, πάρθεν η Ρωμανία!"
Μοιρολογούν τα εκκλησιάς, κλαίγνε τα μοναστήρια
κι ο Γιάννες ο Χρυσόστομον κλαίει, δερνοκοπιέται,
-Μη κλαίς, μη κλαίς Αϊ-Γιάννε μου, και δερνοκοπισκάσαι
-Η Ρωμανία πέρασε, η Ρωμανία 'πάρθεν.
-Η Ρωμανία κι αν πέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο.

(Δημοτικό τραγούδι του Πόντου)

alt
Οι θέσεις Βυζαντινών και Τούρκων στην πολιορκία της Κωνσταντινουπόλεως. 

alt
πολιορκία της Κωνσταντινούπολης άρχισε επίσημα στις 7 Απριλίου του 1453. Όμως οι προετοιμασίες είχαν αρχίσει τον Ιανουάριο του ίδιου έτους με την μεταφορά των κανονιών και τον Μάρτιο με την έλευση του οθωμανικού στρατού κάτω από τα τείχη της Πόλης.

Οι πολιορκητές ανέρχονταν σε 150.000 στρατιώτες και πλαισιώνονταν από τεχνίτες, εργάτες, υπηρέτες, κλπ. και μεγάλο πλήθος ατάκτων. Ήταν άριστα οργανωμένος και εκπαιδευμένος και φανατισμένος από τους δερβίσηδες (Τούρκους μοναχούς), που κυκλοφορούσαν στο στρατόπεδο και τόνωναν την πολεμική ορμή του πλήθους. Ο πολεμικός στόλος αποτελούμενος από 400 πλοία έφθασε στο Βόσπορο στις 12 Απριλίου.
Ο Μωάμεθ έστησε τη σκηνή του απέναντι από την Πύλη του Αγίου Ρωμανού. Για τον αποκλεισμό της πόλης χρησιμοποίησαν τα κάστρα που είχαν χτίσει στις δυο πλευρές του Βοσπόρου, το Ανατολού και το Ρούμελη.

Μέσα από τα τείχη η κατάσταση ήταν πολύ διαφορετική. Η Κωνσταντινούπολη είχε χάσει όλη τη λάμψη του παρελθόντος. Ηταν μια ερειπωμένη πόλη, που μόνο το Παλάτι, ο Ιππόδρομος, και οι μεγάλες εκκλησίες θύμιζαν το λαμπρό παρελθόν. Ο πληθυσμός της δεν ξεπερνούσε τα 50.000 άτομα. Οι Βυζαντινοί στρατιώτες ανέρχονταν σε 5.000 και 2.000 οι ξένοι, κυρίως Γενουάτες και Βενετοί. Μάλιστα 700 Γενουάτες είχαν φθάσει με δυο καράβια στις 26 Ιανουαρίου 1453 και αρχηγό τον έμπειρο Ιωάννη Ιουστινιάνη. Τα τείχη είχαν επισκευαστεί βιαστικά, και εκβαθύνθηκε η τάφρος. Συγκεντρώθηκαν τρόφιμα, ενώ τα κειμήλια των εκκλησιών δόθηκαν για να κοπούν νομίσματα και να πληρωθούν οι στρατιώτες. Επίσης είχαν σταλεί επιστολές βοήθειας σε όλους τους χριστιανούς ηγεμόνες. Οι Γενουάτες στα τείχη του Γαλατά έμειναν ουδέτεροι και δεν βοήθησαν καθόλου στην άμυνα της πολης.

Η τουρκική επίθεση άρχισε με βολές πυροβολικού, που άνοιγαν τρύπες στα τείχη, τις οποίες όμως κατάφερναν να κλείσουν οι αμυνόμενοι. Οι Τούρκοι προσπάθησαν να σπάσουν την αλυσίδα του Κερατίου κόλπου, αλλά δεν τα κατάφεραν . Μάλιστα στις 20 Απριλίου κατόρθωσαν να περάσουν ένα βυζαντινό και τρία γενουατικά καράβια με αρχηγό τον Φλαντανελλά διαλύοντας την αντίσταση των Τούρκων. Δυο μέρες αργότερα οι Οθωμανοί κατασκεύασαν διόλκο δώδεκα χλμ. από τον Βόσπορο στον Κεράτιο και πέρασαν με αυτό τον τρόπο 70 πλοία στον Κεράτιο κόλπο.

Στις 21 Μαίου ο Μωάμεθ ζήτησε την παράδοση της πόλης και υπόσχονταν στον Κωνσταντίνο και σε όσους ήθελαν ότι θα μπορούσαν να φύγουν ελεύθεροι από την πόλη. Ο Κωνσταντίνος πρότεινε να πληρώσει υψηλότερους φόρους υποτέλειας -πλήρωνε 300.000 ασημένια νομίσματα ετησίως-, αλλά να κρατήσει υπό την κατοχή του την Κωνσταντινούπολη: "Το δε την πόλιν σοι δούναι, ούτ' εμόν έστιν ούτ' άλλου των κατοικούντων εν ταύτη. Κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών".
Στις 27 Μαίου άρχισε σφοδρός βομβαρδισμός. Δυο μέρες αργότερα ξεκίνησε η τελική επίθεση σε πολλά μέρη των τειχών, αλλά με επίκεντρο την Πύλη του Αγίου Ρωμανού, διότι εκεί το τείχος είχε σχεδόν καταπέσει. Στην τρίτη τουρκική έφοδο, ο Ιουστινιάνης τραυματίστηκε και αποσύρθηκε από τη μάχη. Η αποχώρησή του έφερε σύγχυση στους αμυνόμενους και οι Τούρκοι μπήκαν στην Πόλη. Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ΙΑ', ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου, έπεσε στα τείχη σαν απλός στρατιώτης. Η Πόλις εάλω!

http://psifides.pblogs.gr

Τα πνευματικά αίτια της πτώσης της Κων/πολης

PriseDeConstantinople1204PalmaLeJeune.JPG
Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης 8-13 Απριλίου 1204 (Βικιπαίδεια)
Η πτώση της Κωνσταντινουπόλεως την 29η Μαΐου του 1453 ήταν το αποκορύφωμα της φθίνουσας δόξας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, του λεγομένου Βυζαντίου. Γύρω από τα αίτια της πτώσης αυτής εγράφησαν πολλά, τα οποία παρουσιάζουν την κατάσταση στην οποία βρισκόταν τότε η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία-Βυζάντιο, αφού είχε χαθή όλη η Μικρά Ασία, η Ανατολική Θράκη και είχε μείνει μόνον η Κωνσταντινούπολη και τα περίχωρά της. Οι κατά καιρούς εχθροί είχαν προξενήσει μεγάλη ζημία, με αποκορύφωμα και τελειωτικό κτύπημα την κατάληψη της Κωνσταντινουπόλεως από τους Φράγκους, κατά την Δ Σταυροφορία την 13η Απριλίου του έτους 1204. Η μετά από λίγα χρόνια (1261) ανακατάληψή της και ελευθέρωσή της δεν προσέφερε ουσιαστικά πράγματα, διότι ήδη η Πόλη είχε καταστραφή και λεηλατηθή ολοσχερώς. 

Η αγωνία των εκπροσώπων της Νέας Εποχής να επιβάλλουν τη διδασκαλία της πανθρησκείας στα σχολεία


Επιχείρηση παιδομάζωμα 

του Χαράλαμπου Άνδραλη

Η συζήτηση που εγείρεται τις τελευταίες ημέρες γύρω από το μάθημα των θρησκευτικών, είναι κάτι που απασχολεί ή θα έπρεπε να μας απασχολεί όλους. Βεβαίως το θέμα δεν είναι κάτι νέο, αφού εδώ και δεκαετίες υπάρχουν ολιγάριθμες φωνές που ζητούν κατάργηση ή αλλαγή του μαθήματος, από ορθόδοξο σε πολύ-ομολογιακό. Όμως, οι σημερινές πολιτικές συγκυρίες και κυρίως η μεγάλη κινητικότητα του υπουργείου παιδείας ως προς αυτή την κατεύθυνση, δείχνουν ότι η πολυσυζητημένη μετατροπή του μαθήματος είναι πιο κοντά από ποτέ και ότι η κατήχηση των χριστιανοπαίδων στην κοσμοθεωρία της Νέας Εποχής είναι προ των πυλών. 

Γέροντας Σωφρόνιος - Για την ληστρική Σύνοδο της Κρήτης : Αυγά, ντομάτες, γιαούρτι και ... ξύλο αν χρειαστεί !!!


Μα τι λέει;;; Είναι δυνατόν;!!

Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης


Αυτοκρατορία μόνο κατ' όνομα υπήρχε τις παραμονές της Άλωσης. Ήταν περιορισμένη, κυρίως, στην περιοχή γύρω από την Κωνσταντινούπολη και σε κάποιες σκόρπιες περιοχές, όπως το Δεσποτάτο του Μυστρά. Οι θρησκευτικές έριδες, οι εμφύλιες διαμάχες, οι σταυροφορίες, η επικράτηση του φεουδαρχισμού και η εμφάνιση πολλών και επικίνδυνων εχθρών στα σύνορά της είχαν καταστήσει την πάλαι ποτέ Αυτοκρατορία ένα «φάντασμα» του ένδοξου παρελθόντος της.

Άλωση της Πόλης: Ας ομολογούνται οι ιστορικές αλήθειες με τόλμη και παρρησία. Ψηλά τα κεφάλια! Για τα παιδιά μας.



























του Απόστολου Σαραντίδη

«Το την Πόλιν σοι δούναι ούτ’ εμόν εστί
ουδ’ άλλου τινός των οικούντων εν τη πόλει ταύτη.
Κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως
αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών.»
Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Παλαιολόγος

"'Οσοι μιλούν προκαλούν "σχίσμα""!! Η ΓΝΩΜΗ ΤΩΝ ΠΛΕΙΟΝΩΝ ΚΑΙ Η ΑΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΗΜΙΟΝΩΝ

Αποτέλεσμα εικόνας για οικουμενισμος

Αναρτήθηκε από: FOTIOS TRAVLOPANOS
Αφού κατάφεραν οι Οικουμενιστές 
  • να συγκαλέσουν "Πανορθόδοξη"(ληστρική)  Σύνοδο, 
  • να αποκαλούν "εκκλησίες" τους αιρετικούς και να τους φέρουν στην Σύνοδο (ως παρατηρητές),
  • να αποκλειστεί η πλειοψηφία των επισκόπων και να μην έχουν δικαίωμα παρουσίας, λόγου και ψήφου, 
  • να συμπροσεύχονται Πάπας, Βαρθολομαίος και Ιερώνυμος (στη Λέσβο, δείτε εδώ) μπροστά στις κάμερες (τόσο επάνω στην εξέδρα όσο και μετά, στο τραπέζι που "ευλόγησε" ο Πάπας) και να μην αντιδράει κανείς για την παραβίαση των ιερών κανόνων και να μην ζητάει κανείς την καθαίρεση τους,
ξεκίνησαν ήδη την νέα καραμέλα:

Το όνομά της ήταν Αγγελική



Αναρτήθηκε από: FOTIOS TRAVLOPANOS

ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ

Μέχρι εκείνη την αποφράδα μέρα του Μαΐου, έξι χρόνια πριν, όταν κάποιοι ψευτοεπαναστάτες, εξτρεμιστές της άκρας αριστεράς, στοχοποίησαν την έγκυο Αγγελική και τους συναδέλφους στο κατάστημα της Μαρφίν στην Σταδίου ως "απεργοσπάστες" και για να τους εκδικηθούν τους έκαψαν ζωντανούς, σε ένα από τα πλέον ειδεχθή εγκλήματα στην ιστορία της Ελλάδας.

Παρασκευή 27 Μαΐου 2016

Ο Παναής ο αλειτούργητος και η καμπάνα

Ο Παναής ο αλειτούργητος και η καμπάνα - Αληθινή ιστορία
- Τα ’μαθες, παππού; Από ’δω κι εμπρός τα μαγαζιά θ’ ανοίγουν και τις Κυριακές.
- Τι λες, παιδάκι μου, στύλωσε με απορία και έκπληξη τα γεροντικά, θολωμένα απ’ τα χρόνια μάτια του πάνω στον εγγονό του ο μπαρμπα-Δημητρός.
- Ναί, παππού, είναι απόφαση του Υπουργού.
- Άλλο και τούτο. Καί γιατί, μαθές, αυτό; Πως του ’ρθε να βγάλει τέτοια απόφαση;

Ας μην πεθάνει απόψε, Κύριε! (Συγκλονιστικό)

Ας μην πεθάνει απόψε, Κύριε! (Συγκλονιστικό)
Μήνες νοσηλευόταν στο μεγάλο Νοσοκομείο ο κύριος Πέτρος. Ήταν το βαρύτερο περιστατικό στην πτέρυγά του.

Από το διπλανό του κρεβάτι στο θάλαμο είχαν περάσει πολλοί άρρωστοι. Άλλοι έφευγαν γρήγορα για να συνεχίσουν υγιείς τη ζωή τους, και άλλοι για την αιώνια ζωή.
Ήταν εύκολος να πιάνει γνωριμίες και καθέναν που έφερναν στο διπλανό του κρεβάτι, με ευγενικό και χαρούμενο τρόπο προσπαθούσε να τον βοηθήσει να εξομολογηθεί και να κοινωνήσει. Το είχε βάλει στόχο του όλο το διά­στημα που θα ήταν στο Νοσοκομείο. Καί είχε σχεδόν εκατό τοις εκατό επιτυχίες. Αυτό τον ανακούφιζε από τους πόνους που τον κρατούσαν ακόμη στο Νοσοκομείο.

Εορτή του Οσίου Ιωάννου του Ρώσου

Εορτή του Οσίου Ιωάννου του Ρώσου
Τη μνήμη του Οσίου Ιωάννου του Ρώσου τιμά σήμερα, 27 Μαΐου, η Εκκλησία μας.
Ο Όσιος Ιωάννης γεννήθηκε σε ένα χωριό της λεγομένης Μικράς Ρωσίας, περί το 1690 μ.Χ., από γονείς ευλαβείς και ενάρετους. Όταν έφθασε σε νόμιμη ηλικία στρατεύθηκε, ενώ βασίλευε στη Ρωσία ο Μέγας Πέτρος. Έλαβε μέρος στον πόλεμο που έκανε εκείνος ο τολμηρός τσάρος εναντίον των Τούρκων κατά το 1711 μ.Χ., και συνελήφθη αιχμάλωτος από τους Τατάρους.
Οι Τάταροι τον πούλησαν σε έναν Οθωμανό αξιωματικό Ίππαρχο, που καταγόταν από το Προκόπιον της Μικράς Ασίας, το οποίο βρίσκεται πλησίον στην Καισάρεια της Καππαδοκίας.

H τύχη των μοναστηριών του Πόντου κατά την περίοδο των διωγμών

H τύχη των μοναστηριών του Πόντου κατά την περίοδο των διωγμών
του Κωνσταντίνου Φωτιάδη, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας.
Tραγική ήταν και η τύχη των σταυροπηγιακών μονών του Πόντου.
Aπό το καταστροφικό μίσος των Nεοτούρκων και τον τυφλό ισλαμικό φανατισμό δεν γλίτωσαν ούτε τα μοναστήρια του, τα οποία επί αιώνες είχαν σεβαστεί οι σουλτάνοι και οι κατά τόπους ντερεμπέηδες και πασάδες, παραχωρώντας, κατά διαστήματα, σε πολλά από αυτά υλικά αλλά και θρησκευτικά προνόμια.

Ο άγιος Ιωάννης ο Ρώσος (27 Μαΐου)


Η ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑΟ Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος γεννήθηκε το 1690 στη Νότια Ρωσία (σημερινή Ουκρανία). Οι γονείς του, πιστοί χριστιανοί οι ίδιοι, βάπτισαν τον γιο τους χριστιανό και τον μεγάλωσαν με νουθεσία Κυρίου. Έτσι ο Ιωάννης από μικρός έγινε θερμός χριστιανός. Όταν έφτασε στην κατάλληλη ηλικία, ο Άγιος Ιωάννης κατετάγη στο ρωσικό στρατό. Την εποχή εκείνη, επί μοναρχίας του τσάρου Πέτρου, μαινόταν ο ρωσοτουρκικός πόλεμος (1711-8). Στις μάχες για την ανακατάληψη του Αζώφ, αιχμαλωτίστηκε και οδηγήθηκε στην Κωνσταντινούπολη.

Πέμπτη 26 Μαΐου 2016

Όσιος Ιωάννης ο Ρώσος. 27 Μαϊου ε.ε.

ioannisrosos
Ήταν ένας φτωχός σκλάβος κατά τους ανθρώπους, όμως ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ από τα πάθη και την αμαρτία κατά Θεόν. Γι' αυτό ο Θεός τον ενέδυσε με πρόγευση αφθαρσίας, και τον πλούτισε με ανεκτίμητα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος στους αιώνες.

Ο Άγιος Ελλάδιος. 27 Μαϊου ε.ε.


Σήμερα γιορτάζει ο Αγιος Ελλάδιος !

Χρόνια πολλά στην ΕΛΛΑΔΑ μας !

Ο Άγιος Ελλάδιος, έζησε την εποχή των σκληρών διωγμών κατά της Εκκλησίας. Η ζωή του ως λαϊκού, χαρακτηριζόταν από μεγάλη σωφροσύνη, άσκηση γι’ αυτό και εξελέγη επίσκοπος. Από τη θέση, αυτή ο Ελλάδιος, αναλώθηκε στη διακονία του ποιμνίου του. Κήρυττε, δίδασκε και με σύνεση και διάκριση, επέλυε τυχόν ανακύπτοντα προβλήματα. Η όλη του πολιτεία και διακονία κατόρθωσε να φέρει πολλούς ειδωλολάτρες στην ορθόδοξη πίστη.

Ο Όσιος Ιωάννης ο Ρώσος τιμάται στις 27 Μαΐου.

agios ioannis rossos
Τα πρώτα χρόνια
Ο Άγιος Ιωάννης γεννήθηκε σε ένα χωριό της Ρωσίας περίπου το 1690 μ.Χ. Τότε ήταν βασιλιάς του μεγάλου Ρωσικού κράτους ο Μέγας Πέτρος. Οι γονείς του ήταν πολύ ευσεβείς.
Τον βάπτισαν Ορθόδοξο Χριστιανό και τον ανέθρεψαν με φόβο Θεού, σύμφωνα με την Ορθόδοξο πίστη και ζωή. Η ψυχή του ήταν προσηλωμένη εις τον Δημιουργό του παντός,τον Κύριό μας Ιησού Χριστόν και φρόντιζε να φυλάττη ακριβώς τις εντολές του.

Ένα από τα πιο συγκλονιστικά ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ της Γενοκτονίας των Ποντίων! Η κόλαση στον Άγιο Γεώργιο τον Πάτλαμα

genoktonia
Έχουμε διαβάσει σχεδόν όλα τα ντοκουμέντα της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Το παρακάτω, αξίζει να διαβαστεί από όλους. Δείχνει μία ακόμα «εφεύρεση αφαίρεσης ανθρώπινων ζωών» από τους τούρκους. Το αίμα που χύθηκε στον Πόντο, ζητά μέχρι και σήμερα δικαίωση! Και η δικαίωση θα έρθει για όλη την ανθρωπότητα, όταν δε θα επιτρέψουμε να ξανασυμβούν τέτοιες φρικτές καταστάσεις… Η ιστορική μνήμη, δεν πρέπει να μεταβληθεί σε ανάμνηση!
Η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου του Πάτλαμα, μία εικόνα κολάσεως
αντιγραφή από το βιβλίο του Γεωργίου Λαμψίδη Τοπάλ Οσμάν, antexoume

Ελάτε τώρα να παρακολουθήσουμε την ιστορία μιας μεγάλη εκκλησίας που το όνομά της έγινε συνώνυμο με την κόλαση.

ΤΑ ΠΕΡΙ ΠΑΠΙΚΟΥ ‘’ΑΝΟΙΓΜΑΤΟΣ’’ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΚΟΔΟΞΙΑ ΤΟΥ ‘’ΑΛΑΘΗΤΟΥ’’

http://cdn.sansimera.gr/media/photos/main/Vanicano-synodos.jpg

(‘’Την αίρεσιν των αιρέσεων’’, κατά τον Άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς)

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου.
___________________
Το δημοσίευμα στην ιταλική εφημερίδα Corriere della Serra, σε άρθρο του Gian Guido Vecchi , αναφορικά με την απαντητική επιστολή του Πάπα Φραγκίσκου προς τον Ελβετό Παπικό θεολόγο Hans Küng, η οποία του παραδόθηκε μέσω του Νούτσιου στο Βερολίνο, για τη διεξαγωγή συζήτησης για την Παπική πλάνη του ‘’αλαθήτου’’, την ‘’αίρεση των αιρέσεων’’ κατά τον Άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς, έδωσαν αφορμή για ενθουσιαστικές αναφορές, για Παπικό ‘’άνοιγμα’’ για την πλάνη του αλαθήτου.

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ: Νά σωπαίνουμε στούς κινδύνους τῆς Πίστεως ἐκ τῶν αἱρέσεων;

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmaADy3pq22wYZikiyxYncOViPwdj1oac6pTvwPI8_F46HDLpj3Q9uH-I9ppUlYnZZu55_4H_MLTybeARI7o8k0opvcvMG9OKhlCjI3FVPNdFBxIayrFAXP03j85I6zfBduwBpxluD2B3Q/s400/juda_christ.jpg

Μέγας Ἀθανάσιος:
 "Εἶναι δίκαιο νά ἀγανακτήσετε γιατί ἄν αὐτά ἀντιμετωπιστοῦν διά τῆς σιωπῆς θά ἐπεκταθεῖ λίγο-λίγο τό κακό καί στίς ἄλλες ἐκκλησίες καί θά καταντήσει ἡ διδασκαλία μας ἐμπόριο πού πωλεῖται καί ἀγοράζεται"*

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΑΣ - ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΟΥ


.................Ο Ελληνισμός καθίσταται μέγας και αθάνατος, εφ΄ όσον παραμένει εν τη Ορθοδοξία του. Και παραμένει αθάνατος, διότι στήκει εν τη αληθεία του Θεού και εν τη ενότητι προς εαυτόν και προς τον Θεόν. Η ενότης του Γένους με τον Θεόν, εξασφαλίζει δύο πράγματα : την άμαχον προστασίαν Του και τον ανθρωπισμόν του ως ηγιασμένην χριστιανικότητα. Και η ενότης προς εαυτόν, διαφυλάττει ισχυράν την εθνικήν ομάδα από μεριστικάς επιβουλάς, τας οποίας ακολουθεί η ερήμωσις.......................

Λοιπόν, αφού εδοκιμάσαμεν τας τραγικάς συνεπείας των πειραματισμών μας, αφού εφθάσαμεν επανειλημμένως εις το χείλος της καταστροφής, ως Έθνος, εξ αφορμής της εγκαταλείψεως των ελληνορθόδοξων παραδόσεών μας, μία οδός σωτηρίας απομένει : η οδός της επιστροφής.............

ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΓΓΕΛΩΝ ΣΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΔΟΣΙΘΕΟ


"Σε πολύ γεροντική ηλικία πήρε το εργόχειρό του και πήγε στις Καρυές, όπου το διέθεσε και αγόρασε τα απαραίτητα (ο μακαριστός Γέρων Δοσίθεος της Καλύβης των Εισοδίων της Θεοτόκου της Σκήτης της Αγίας Άννης). Αλλά γεροντάκι καθώς ήταν και σηκώνοντας φορτίο 40 κιλών δεν μπόρεσε να φθάσει έγκαιρα στον αρσανά της Μονής του αγίου Παντελεήμονα (Ρωσικής) και έχασε το πλοιάριο της συγκοινωνίας που  - πρέπει να σημειωθεί – μόνο μια ημέρα το μήνα έκανε το δρομολόγιο προς τη Δάφνη και αντίστροφα.

"ΗΛΘΑ ΝΑ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΣΟΥ ΓΙΑ ΜΕΝΑ"


Γιά τό πόσο ὠφελοῦνται οἱ ψυχές τῶν νεκρῶν μας ἀπό τίς προσευχές τῆς Ἐκκλησίας μας ὑπέρ αὐτῶν θά σᾶς ἀναφέρω, χριστιανοί μου, ἕνα σύγχρονο σχετικά παράδειγμα ἀπό ρωσικό συναξάρι:

ΔΥΟ ΑΓΓΕΛΟΙ ΠΟΥ ΠΕΤΟΥΣΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ, ΚΡΑΤΟΥΣΑΝ ΤΟ ΘΕΙΟ ΒΡΕΦΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ - Ο ΣΤΑΡΕΤΣ ΠΑΡΘΕΝΙΟΣ ΤΗΣ ΛΑΒΡΑΣ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ


Ήταν παραμονές του νέου έτους.................. Είχε προσηλωμένο το πνεύμα του με ευσεβή ενατένιση στον νηπιάσαντα Θεό, "τον οκταήμερον κατά την Μητέρα, τον άναρχον κατά τον Πατέρα". Συλλογιζόταν πόσο χαριτωμένος θα ήταν ο μικρός Ιησούς, "υπέρ πάντας τους υιούς των ανθρώπων".

Η Ιερά Μονή του Αγίου Γερασίμου στην Κεφαλονιά

Άγιος Γεράσιμος,Κεφαλονιά

Χιλιάδες πιστών κάθε χρόνο συρρέουν κάθε χρόνο στην Κεφαλονιά, μόνο και μόνο για να εκπληρώσουν το τάμα τους αλλά και για να προσκυνήσουν τον Άγιο Γεράσιμο.

Το 1560 ο Άγιος Γεράσιμος μεταφέρθηκε στο οροπέδιο των Ομαλών, περίπου 8 χιλιόμετρα έξω από το Αργοστόλι. Εκεί ασκήτευσε τα τελευταία 19 χρόνια της ζωής του και έφτιαξε το μικρό παρεκκλήσι.

Οι πιστοί στις μέρες μας έχουν την δυνατότητα να προσκυνήσουν το σκήνωμα του Αγίου αλλά και να κατέβουν 4 μέτρα κάτω από τον ναό, στο σημείο όπου προσεύχονταν ο Άγιος.

Δείτε τις φωτογραφίες:

The Chapel of Agios Gerasimos in Kefalonia

Agios Gerasimos church

Kefalonia has been characterized by many experts as a huge ecclesiastic museum and the leading role of this museum is held by the monastery of the island's protector, Agios Gerasimos. This is also the last resting place of the aristocrat Gerasimos Notaras since 1579. In 1560 he had renovated the chapel of Koimiseos tis Theotokou while he founded a monastery for women. This sacred location is swamped with people especially in the 15th of August when the celebration of the saint takes place. Whichever season of the year you pass by, the nuns will offer you kind hospitality and they will show you their paintings of saints. A 3-meter stair will take you to a cave with a hole in the back. This is the place where Agios Gerasimos used to live and it is certainly impressive.

Άγ. Γεράσιμος, ο αγαπημένος και προστάτης των απανταχού Κεφαλλήνων



Ο Άγιος έσωσε το νησί Του από θανατικό το 1760, από τουρκική εισβολή το 1816 και από καταστρεπτικούς σεισμούς το 1953.
Στην Μονή σώζεται και μία προσωπική εικόνα του Αγίου, όπως και Σταυρός Αγιασμού που ανήκε στον Άγιο.


ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΜΕΤΑΞΥ ΠΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΑΠΙΣΤΩΝ (ΕΝΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΦΩΤΗ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ)


Τὴ Λαμπροδευτέρα τὸ βράδυ, περασμένα μεσάνυχτα, πρὶν νὰ πλαγιάσω γιὰ νὰ κοιμηθῶ, βγῆκα στὸ μικρὸ περιβολάκι ποὺ ἔχουμε πίσω ἀπὸ τὸ σπίτι μας, καὶ στάθηκα γιὰ λίγο, κοιτάζοντας τὸ σκοτεινὸ οὐρανὸ μὲ τ᾿ ἄστρα.
Σὰν νὰ τὸν ἔβλεπα πρώτη φορά. Μοῦ φάνηκε πολὺ βαθύς, καὶ σὰν νὰ ἐρχότανε ἀπὸ πάνω μία μακρινὴ ψαλμωδία. Τὸ στόμα μου εἶπε σιγανά: «Ὑψοῦτε Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν, καὶ προσκυνεῖτε τῷ ὑποποδίῳ τῶν ποδῶν αὐτοῦ». 
Ἕνας ἁγιασμένος γέροντας μοῦ εἶχε πεῖ μία φορὰ πὼς κατὰ τοῦτες τὶς ὧρες ἀνοίγουνε τὰ οὐράνια. Ὁ ἀγέρας μοσκοβολοῦσε ἀπὸ τὰ λουλούδια κι ἀπὸ τὰ ἁγιοχόρταρα, ποὺ ἔχουμε φυτέψει. «Πλήρης δ᾿ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ τῆς δόξης τοῦ Κυρίου».

Τετάρτη 25 Μαΐου 2016

ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΟΣ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ: Η ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗ ΕΞΑΡΧΙΑ


ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΟΣ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ:

Η ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗ ΕΞΑΡΧΙΑ

Douglas Dakin

 Από το βιβλίο: «Ο Ελληνικός Αγώνας στη Μακεδονία»
Εκδ. Οίκος αδελφών Κυριακίδη, 1996.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ http://www.e-istoria.com/194.html

    Στις αρχές του 19ουαιώνα ένα τμήμα του σερβικού λαού, ύστερα από δύο εξεγέρσεις κατά των Τούρκων, πέτυχε την αυτονομία του μέσα στα όρια μιας ηγεμονίας με πρωτεύουσα το Βελιγράδι. Λίγο αργότερα οι Έλληνες του νότου επαναστάτησαν και ίδρυσαν το Βασίλειο της Ελλάδας, τα βόρεια σύνορα του οποίου εκτείνονταν από τον Παγασητικό ως τον Αμβρακικό κόλπο. Οι εξεγέρσεις αυτές δεν έμειναν χωρίς αντίκτυπο μεταξύ των Σλάβων και των Ελλήνων της Μακεδονίας. Γηγενείς Μακεδόνες προσήλθαν να πολεμήσουν στο πλευρό των Ελλήνων και των Σέρβων. Από την πλευρά των Βουλγάρων Σλάβων δεν είχε παρατηρηθεί καμιά εθνική κίνηση.

ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΛΩΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΕΣ

  2016-05-25_172907

Ο ελληνισμός στη μακραίωνη ιστορία του δεν έπαυσε ποτέ να αντιμάχεται τη βαρβαρότητα. Κατά τον Πολύβιο ο Ακαρνάνας Λυκίσκος ομιλώντας στη Σπάρτη (211 π.Χ) είχε πλέξει το εγκώμιο των Μακεδόνων με τα ακόλουθα: «Ποια και πόσο μεγάλη τιμή αξίζουν οι Μακεδόνες, οι οποίοι τον περισσότερο χρόνο της ζωής τους δεν σταματούν να αγωνίζονται εναντίον των βαρβάρων για την ασφάλεια των Ελλήνων;». Τα επιχειρήματά του δεν στάθηκαν αρκετά, ώστε να αποτρέψουν τις συμμαχίες τόσο των Ακαρνάνων και των Σπαρτιατών, όσο και άλλων Ελλήνων του Νότου με τους Ρωμαίους κατά των Μακεδόνων με αποτέλεσμα να κυριευθεί βέβαια πρώτη η Μακεδονία (168 π.Χ.) αλλά και δύο μόλις δεκαετίες αργότερα η υπόλοιπη Ελλάδα (146 π.Χ.). Η αφέλεια ότι οι Ρωμαίοι εκπροσωπούσαν τον δημοκρατικό κόσμο και θα αποκαθιστούσαν τις ανεξάρτητες πόλεις κράτη υπερίσχυσε, ώστε για μία ακόμη φορά Έλληνες να συμπαραταχθούν με εισβολέα.

Ο κ. Φίλης και ο Γορίλλας


Θέλει νά τόν ποῦμε, κ. Γορίλλα;


Στήν ἐκπομπή «Καλημέρα Ἑλλάδα» τοῦ δημοσιογράφου κ. Γ. Παπαδάκη ὁ ὐπουργός Παιδείας κ. Ν. Φίλης εἶπε στίς 11.5.2016 μεταξύ ἄλλων: «Δέν μποροῦν νά μπαίνουν στά σχολεῖα ἱερωμένοι, πού θά ἀμφισβητοῦν χωρίς ἀντίλογο τή θεωρία τοῦ Δαρβίνου γιά τήν ἐξέλιξη. Ἐκεῖ στηρίζεται τό σχολεῖο. Δέν θά μπαίνει ἕνας ἱερωμένος νά λέει ἄλλα πράγματα».
Τό ποῦ στηρίζεται τό σχολεῖο καί γενικά ἡ Παιδεία στήν Ἑλλάδα τό καθορίζει τό Ἑλληνικό Σύνταγμα (ἄρθρο 16, παράγρ. 2) καί δέν τό καθορίζει μία ἀθεϊστική «πίστις» σέ μιά ξεπερασμένη ἐπιστημονικά «θεωρία», ἐπειδή συμβαίνει νά τήν πιστεύη ὁ κ. Φίλης.

Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, ΤΟ ΦΑΝΑΡΙ ΚΑΙ Ο ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ (Γ. Ν. Παπαθανασόπουλος) «Ὁ “γκρίζος λύκος” Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος»

Αποτέλεσμα εικόνας για καζαντζακης ασκητικη

Ἡ Ὀρθοδοξία, τὸ Φανάρι καὶ ὁ Καζαντζάκης

Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

 .           Ἀπὸ τὶς 8 ἕως τὶς 12 Μαΐου 2016 διεξήχθη στὰ κτίρια τῆς Ὀρθόδοξης Ἀκαδημίας Κρήτης (ΟΑΚ), ὅπου θὰ λάβει χώρα καὶ ἡ πολυσυζητημένη Πανορθόδοξη Σύνοδος, Συνέδριο, μὲ θέμα «Ὀρθοδοξία καὶ λογοτεχνία». Τὸ συνδιοργάνωσαν ἡ ΟΑΚ καὶ ἡ Τοπικὴ Ἐπιτροπὴ Χανίων τῆς Διεθνοῦς Ἑταιρείας Φίλων Νίκου Καζαντζάκη. Ἡ δεύτερη συνεδρία ἦταν ἀφιερωμένη στὸν Νίκο Καζαντζάκη. Γιὰ τὸ συνέδριο καὶ τὸν Νίκο Καζαντζάκη μίλησε στὴν «Πεμπτουσία» καὶ στὴν Κατερίνα Χουζούρη ὁ Διευθυντὴς τῆς ΟΑΚ κ. Κων. Ζορμπᾶς.