Π. Νικόλαος Γιαννουσάς. Οι εσωτερικές, εξωτερικές μάχες και τα κρυμμένα από το διάβολο πάθη μας.

 

Αρετές, λογισμοί, υπακοή, πίστη.

Οταν μετά την αγάπη μπει ο Χριστός στη ζωή μας σταματούν οι λογισμοί.

Μ. Δευτέρα εσπέρας. 29/04/2024

ΠΗΓΗ

+π. Γ. Μεταλληνός: Οἱ Ἰοῦδες τῆς Ἐκκλησίας καταγγέλλουν τὴν εὐσέβεια σὰν ὑπερβολή, τὴν ἐμμονὴ στὴν πίστη καὶ παράδοση τῶν Πατέρων ὡς «εὐσεβισμό»!

Τοῦ μακαριστού πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ

1. Λίγο πρὶν ἀπὸ τὴν θριαμβευτικὴ εἴσοδό του στὰ Ἱεροσόλυμα ὁ Χριστὸς ἔρχεται στὴ Βηθανία. Ἐπισκέπτεται τὸν φίλο του Λάζαρο καὶ τοὺς ἄλλους φίλους του ἐκεῖ σὲ μιὰ ἀποχαιρετιστήρια ἐπίσκεψη πρὶν ἀπὸ τὸ πάθος του. Κάποιος μάλιστα κάλεσε τὸν Χριστὸ σὲ δεῖπνο.
Κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ δείπνου ἡ ἀδελφή τοῦ Λαζάρου Μαρία, κυριευμένη ἀπὸ τὴν μυστικὴ ἀγαλλίαση τῆς παρουσίας τοῦ Κυρίου, ἀφήνει νὰ ξεχειλίσει ἡ εὐγνωμοσύνη της γιὰ τὴν ἀνάσταση τοῦ ἀδελφοῦ της. Παίρνει, λοιπόν, ἕνα πολύτιμο μύρο καὶ ἀλείφει μ᾽ αὐτὸ τὰ πόδια τοῦ Χριστοῦ. Καὶ ἡ ποσότητα καὶ ἡ ποιότητα τοῦ μύρου δείχνουν τὴν ἀγάπη καὶ ἀφοσίωση τῆς γυναίκας πρὸς τὸν Διδάσκαλο. Γι᾽ αὐτὸ ἡ πρωτοβουλία της, ποὺ ἔχει τὴν ἔννοια τῆς λατρείας καὶ τιμῆς πρὸς τὸν Μεγάλο Εὐεργέτη τοῦ ἀνθρώπου Χριστό, ἀσφαλῶς θὰ συγκίνησε, ὅπως συγκινεῖ καὶ σήμερα, σὰν ἐκδήλωση πίστεως καὶ εὐλαβείας.

Τὸ τροπάριο τῆς Κασσιανῆς

Τροπάριο της Κασσιανής

Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή,

την σήν αισθομένη Θεότητα μυροφόρου αναλαβούσα τάξιν,

οδυρομένη μύρα σοι προ του ενταφιασμού κομίζει.

Οίμοι! λέγουσα, οτι νύξ μοι υπάρχει, οίστρος ακολασίας,

ζοφώδης τε και ασέληνος ερως της αμαρτίας.

Δέξαι μου τας πηγάς των δακρύων,

ο νεφέλαις διεξάγων της θαλάσσης το ύδωρ,

κάμφθητί μοι προς τους στεναγμούς της καρδίας,

ο κλίνας τους ουρανούς τη αφάτω σου κενώσει.

ΕΝ ΤΩ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΝΥΚΤΟΣ

Ο Χριστός είναι ο αιώνια ερχόμενος Κύριος, ο Νυμφίος των καρδιών μας, ο εραστής ομού και ο ερωμένος, που έρχεται και μας αναζητά για να μας σώσει «ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός». Η νύχτα δεν είναι μόνο η κατάσταση του κακού και της αθλιότητας, των παθών και των δαιμόνων, της δαιμονικής απάτης και ακαθαρσίας, της πονηρίας και της αλλοτριώσεως, του φόβου και του σκότους, του τρόμου και του θανάτου. Στην ασκητική μας παράδοση η νύχτα γίνεται καιρός στεναγμών και δακρύων, μετάνοιας και αναμονής των μεγάλων γεγονότων της σωτηρίας «ἐν Χριστῷ»· γεγονότων οριακών για την προσωπική μας ζωή. Όπως ομολογεί ο όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός, «όποιος έφτασε σε πνευματική γνώση, θαυμάζει και τη νύχτα, γιατί σε όλους είναι ωφέλιμη. Στους πρακτικούς ανθρώπους δίνει ησυχία και ευκαιρία προσευχής·τους πενθικούς τούς οδηγεί στη μνήμη του θανάτου και του Άδη· και σ’ εκείνους που επιδιώκουν την ηθική, τους οδηγεί στην ακριβέστερη μελέτη και έρευνα των θείων ευεργεσιών και την τακτοποίηση των ηθών (βλ. Ψαλμ. 4, 5). Για τους θεωρητικούς η νύχτα έχει πολλές θεωρίες: τους θυμίζει την κοσμοποιΐα. Και ο θεωρητικός έχει την αίσθηση ότι είναι μόνος –σαν τον Αδάμ– και υμνεί τον Κτίστη και Δημιουργό της Κτίσεως με σύνεση μαζί με τους Αγγέλους. Όταν γίνονται βροντές και αστραπές, συλλογίζεται την Ημέρα της Κρίσεως· από την ανατολή του αυγερινού και της αυγής, κατανοεί τη φανέρωση του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού (βλ. Ματθ. 24, 30)· από το ξύπνημα των ανθρώπων από τον ύπνο, συμπεραίνει την κοινή ανάσταση· ενώ από την ανατολή του ηλίου, την έλευση του Κυρίου».

Μεγάλη Τρίτη - Των Δέκα Παρθένων

 Τρίτη μεγίστη Παρθένους δέκα φέρει,

Νίκην φερούσας ἀδεκάστου Δεσπότου.

Κατά την Μεγάλη Τρίτη επιτελούμε ανάμνηση της περί των δέκα παρθένων γνωστής παραβολής του Κυρίου. Η Εκκλησία μας καλεί να είμεθα έτοιμοι για να υποδεχθούμε, κρατούντες τις λαμπάδες των αρετών μας, τον ουράνιον Νυμφίο, τον Κύριον Ιησού, ο Οποίος θα έλθει αιφνίδια, είτε ειδικά κατά τη στιγμή του θανάτου μας, είτε γενικά κατά τη Δευτέρα Παρουσία.

Επίσης μας καλεί, φέρουσα ενώπιό μας και τη παραβολή των ταλάντων, να καλλιεργήσουμε και να αυξήσουμε τα χαρίσματα που μας έδωσε ο Θεός.

ΥΜΝΟΙ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ - ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΙ ΜΕΛΩΔΟΙ

 

Η χορωδία «ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΙ ΜΕΛΩΔΟΙ» της Γ.Ε.Χ.Α Κατερίνης, εδώ και πολλά χρόνια, κοσμεί τις εκδηλώσεις (Εκκλησιαστικές και Εθνικές) που πραγματοποιούνται στην αίθουσα του πνευματικού της κέντρου.  Έλαβε μέρος με μεγάλη επιτυχία σε μουσικές εκδηλώσεις βυζαντινών χορωδιών στη Θεσσαλονίκη, στην Κοζάνη, στις Σέρρες, στη Λάρισα και φυσικά στην Κατερίνη. Αποτελείται από 25 νέους κυρίως, γνώστες της πατροπαράδοτης μουσικής, που κατέχουν ιερά αναλόγια σε ιερούς Ναούς της Κατερίνης και της Θεσσαλονίκης και από ικανούς βοηθούς – ισοκράτες. Υπεύθυνος είναι ο πρωτοπρεσβύτερος Αθανάσιος Μαρινόπουλος, προϊστάμενος του Μητροπολιτικού Ναού Αγίας Τριάδος Κατερίνης, πρώην πρωτοψάλτης του καθεδρικού Ναού Θείας Αναλήψεως Κατερίνης.

https://www.youtube.com/watch?v=Q62yWe-XBEc

https://gexakat.blogspot.com/p/blog-page.html

ΨΑΛΜΩΔΙΕΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΡΙΤΗΣ (Βατοπαίδι)

 

ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ - ΙΕΡΑ ΜΕΓΙΣΤΗ ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ

(ΨΑΛΛΕΙ ΧΟΡΟΣ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ)

Το Άγιον Όρος, υπερχιλιόχρονη κιβωτός της Oρθοδοξίας, αποτελεί αναμφισβήτητα μήτρα που γεννά και καλλιεργεί τη βυζαντινή μελουργία και την ψαλτική τέχνη. Στο πνεύμα της αναζωογόνησης των αγιορείτικων μοναστηριών, μετά από μια περίοδο κρίσης και παρακμής, επαναλειτούργησε το «Mουσικοδιδασκαλείον» της Iεράς Mονής Bατοπεδίου, το οποίο για αιώνες μόρφωνε μουσικά τους μοναχούς. Aυτό κληροδότησε στο μοναστήρι σημαντικούς μελουργούς, μια πλούσια ηχοθήκη, βιβλία, χειρόγραφα και, κυρίως, μια πλούσια ψαλτική παράδοση, την οποία συνεχίζει ο σημερινός Xορός της Mονής. H επιτελούμενη συστηματική μουσική σπουδή που συνδυάζει τη γνώση της γραπτής και την εμπειρία της προφορικής ψαλτικής παράδοσης αποτελεί τη βάση της σημερινής κοινής προσπάθειας των Πανεπιστημιακών Eκδόσεων Kρήτης και της Mονής Bατοπεδίου να καλυφθεί ένα κενό στη δισκογραφία, με τη δημιουργία ενός CD για κάθε ημέρα της Mεγάλης Eβδομάδος. Oι εκδόσεις αυτές περιέχουν όλες τις κλασικές συνθέσεις των μεγάλων μελοποιών για τα Άγια Πάθη, ψαλλόμενες κατά τον παλαιό αγιορείτικο τρόπο (με κανονάρχημα, απηχήματα, αντιφωνικά κ.λπ.). Oι ηχογραφήσεις έγιναν επί τόπου, γιατί η ψαλμωδία στο φυσικό της περιβάλλον αποκτά άλλη βαρύτητα: H πολύωρη καθημερινή μουσική ερμηνεία των ύμνων διασταυρώνεται με την αέναη προσευχή, αποτελώντας σύμφυτο στοιχείο του μοναστικού βίου, οδηγώντας στη βαθύτερη βίωσή του. Eκεί, η εκφορά και η εξύμνηση του Θείου Πάθους από τα στόματα των μοναχών δημιουργεί ατμόσφαιρα κατανυκτική, και υποδηλώνει μια αλήθεια συγκλονιστική.

ΛΕ' Πνευματικὴ Σύναξη Διαλόγου μὲ τὸν Μητροπολίτη Μόρφου κ. Νεόφυτο (25.04.2024)

 

Ἡ ΛΕ' (35η) Πνευματικὴ Σύναξη Διαλόγου μὲ τὸν Μητροπολίτη Μόρφου κ. Νεόφυτο, πραγματοποιήθηκε στὶς 25  Ἀπριλίου, 2024 στὸν ἱερὸ ναὸ Παναγίας Χρυσελεούσης στὴν κοινότητα Ἀκακίου τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας Μόρφου.

Οἱ ἐρωτήσεις νὰ ἀποστέλλονται στὴν ἠλεκτρ. διεύθυνση: anavontastonanaptiratonagion@gmail.com

Παραγωγή: Rum Orthodox

ΠΗΓΗ: ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΜΟΡΦΟΥ

Η Μεγάλη Εβδομάδα: Γνωριμία με τις ακολουθίες της

 

Αντώνης Χρήστου

Ας κάνουμε μια σύντομη γνωριμία με τις εορτές της Μεγάλης Εβδομάδας.

 

Τι είναι Μεγάλη Εβδομάδα;

Η Μεγάλη Εβδομάδα είναι η εβδομάδα πριν το Πάσχα (από την Κυριακή των Βαϊων το βράδυ μέχρι το Μ. Σάββατο) και ονομάζεται «Μεγάλη», όχι γιατί έχει περισσότερες μέρες ή ώρες από

τις άλλες εβδομάδες, αλλά γιατί τα γεγονότα όπου τελούνται και βιώνονται στους Ιερούς Ναούς είναι κοσμοσωτήρια για τον άνθρωπο!

"Τὸν νυμφώνα Σου βλέπω"

Γέρων Ἐφραὶμ Φιλοθεΐτης

Τὸν νυμφώνα Σου βλέπω, Σωτήρ μου, κεκοσμημένον καὶ ἔνδυμα οὐκ ἔχω, ἴνα εἰσέλθω ἐν αὐτῶ· λάμπρυνόν μου τὴν στολὴν τῆς ψυχῆς, Φωτοδότα καὶ σῶσον μέ», ψάλλει ἡ Ἐκκλησία μας.

Ἡ ψυχὴ τοῦ χριστιανοῦ, ἡ μετανοημένη ψυχή, αὐτὴ ποὺ ἔχει συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητος καὶ τῆς εὐθύνης, στρέφει τὰ μάτια της πρὸς τὸν Νυμφίον τῆς Ἐκκλησίας καὶ γοερῶς ἀναφωνεῖ: «Σωτήρα μου, Εὐεργέτα μου, Σὺ ποὺ σταυρώθηκες γιὰ μένα τὴν ἁμαρτωλὴ ψυχή· δὲν ἔχω...χιτώνα καθαρό, χιτώνα λελαμπρυσμένο ἀπὸ τὰ δάκρυα καὶ τὴν μετάνοια· ἔνδυμα δὲν ἔχω ἁγνό. Πῶς θὰ παρουσιασθῶ ἐνώπιόν Σου, Οὐράνιε Νυμφίε κάθε μετανοημένης καὶ καθαρᾶς ψυχῆς! Ὁ νυμφώνας Σου εἶναι κεκοσμημένος, εἶναι θαυμάσια στολισμένος καὶ ὄμορφος. Ἐγὼ ὅμως δὲν ἔχω ἔνδυμα, ἴνα εἰσέλθω καὶ κατοικήσω αἰωνίως ἐν αὐτῶ. Σὲ παρακαλῶ, Σὲ ἱκετεύω, Οὐράνιε Νυμφίε τῆς ψυχῆς μου, λάμπρυνον μέ· καθάρισε τὸ ἔνδυμα τῆς ψυχῆς μου, δῶσε μου τὰ ἀπαιτούμενα μέσα καθάρσεως γιὰ νὰ λαμπρυνθῆ τὸ ἔνδυμα αὐτὸ καὶ νὰ ἀξιωθῶ νὰ γίνω μέτοχος, νὰ γίνω ἄξιος νὰ κατοικήσω μέσα σ' αὐτὸν τὸν οὐράνιο καὶ αἰώνιο νυμφῶνά Σου».

Οι φονείς του Χριστού

 

ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ

 «Ήδη βάπτεται κάλαμος αποφάσεως παρά κριτών αδίκων και Ιη­σούς δικάζεται και κατακρίνεται σταυρώ. Και πάσχει η κτίσις, εν σταυρώ καθορώσα τον Κύριον. Αλλ’ ο φύσει σώματος δι’ εμέ πάσχων, αγαθέ Κύριε, δόξα σοι».

Ο άνθρωπος δεν έφταξε που σκότωσε τό­σους ανθρώπους, σκότωσε και τον Χριστό.

Δεν τον σκότωσε κανένα θηρίο, δεν τον σκό­τωσε τουλάχιστον κανένας κακούργος, παρά τον σκοτώσανε οι άνθρωποι που βαστούσανε τον νόμο του Μωυσή και που περίμενε ο λαός να του δείξουνε τον δρόμο του Θεού, οι γραμ­ματείς κ’ οι φαρισαίοι. Αυτοί ήτανε κρυφοδαγκανιάρηδες σκύλοι, τυλιγμένοι με προβιά αρνίσια για να ξεγελάνε τον κόσμο. Πονη­ροί, υποκριτές, μαθητάδες του σατανά, που απάτησε τον Αδάμ για να τον καταπιεί, γλυκομιλώντας του και λέγοντάς του πως θα γίνει Θεός αν πορευθεί κατά τα λόγια του.

Σχέδιον δυτικοποιήσεως τής Ορθοδοξίας

Το μεγαλύτερον εμπόδιον εις το σχέδιον δυτικοποιήσεως τής Ορθοδοξίας υπήρξεν ο μοναχισμός. Εις αυτόν διεσώζετο η βιβλική παράδοσις των προφητών και των Αποστόλων, οίτινες απετέλουν την καρδίαν της πατερικής παραδόσεως...

Οι Φράγκοι εγνώριζον εκ πείρας την δύναμιν του μοναχισμού, διότι ότε κατέκτησαν κατά τον 5^ον αιώνα την Γαλλικήν Ρωμανίαν, ο ορθόδοξος μοναχισμός αυτής ευρίσκετο εις την ακμήν του. Διά τούτο έπαυσαν την εκλογήν των μοναχών εις επισκόπους και μεταμόρφωσαν την ιεραρχίαν εις υπευθύνους διοικητάς του υποδούλου λαού. Τελικώς οι Καρολίγγοι Φράγκοι εξεδίωξαν τους Ρωμαίους επισκόπους και κατέστησαν οι ίδιοι επίσκοποι και ηγούμενοι, συνεργαζόμενοι δε μετά ομοεθνών των κληρικών εξελίχθησαν εις αστυνομικούς καταπιεστάς του λαού, προσπαθούντες να κρατήσουν αυτούς εις δουλικήν υπακοήν μέσω προωθήσεως μιας θρησκείας φόβου. Αυτός είναι ο λόγος διά τον οποίον οι Γαλλο – Ρωμαίοι κατέσφαξαν τόσους Φράγκους κληρικούς κατά την Γαλλικήν επανάστασιν.

“Ελληνική Νομαρχία”: Ο “δούρειος ίππος” δυτικοποίησης της Ορθόδοξης Εκκλησίας

Το 1957 είναι ένα έτος σταθμός για τα Ελλαδικά Θεολογικά Γράμματα αλλά και την εν γένει Ελλαδική Ορθόδοξη Θεολογία. Δημοσιεύεται μία διδακτορική διατριβή – που εγκρίθηκε από τη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών – με τίτλο «Το προπατορικό αμάρτημα», ενός νεαρού τότε ελληνοαμερικανού ιερέα του πατέρα Ιωάννη Ρωμανίδη...

Η διατριβή αυτή κατόρθωνε να συνοψίσει, με άξονα το θέμα της αμαρτίας και σωτηρίας του ανθρώπου, τη σύνολη Ορθόδοξη εκκλησιαστική δογματική, δίνοντας το μέτρο της «καισαρικής» διαφοράς από τη δυτική εκκλησιαστική μεταγραφή και παραποίηση των δογμάτων, σε μεταφυσικά και νομικά σχήματα. Φώτιζε ως κριτήριο Ορθοδοξίας την καθολικότητα και την συνέχεια των εμπειριών της θείας αποκάλυψης που είχαν οι προφήτες, οι απόστολοι και οι άγιοι και Πατέρες της Εκκλησίας μας. Επιπλέον αποκάλυπτε τα δάνεια και τις εξαρτήσεις της προγενέστερης ελλαδικής ακαδημαϊκής Θεολογίας από τη Δύση, καθώς επίσης και την συνολική διδασκαλία των εξωεκκλησιαστικών οργανώσεων, που είχαν απροκάλυπτα βασιστεί στα νομικά σχήματα της θεωρίας του Ανσέλμου [1] «περί ικανοποιήσεως της θείας δικαιοσύνης από τον σταυρικό θάνατο του Χριστού».

Πως βίωνε την Μεγάλη Εβδομάδα ο κύρ Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

Τήν κατανυκτικότητα τῆς Μεγάλης Ἐβδομάδας, ὅπου καὶ ἠ ἀνοιξιάτικη φύση μοιάζει νὰ συνάδει, πῶς νὰ τη βάλει κανεῖς σὲ λόγια; Ἂς ἀνατρέξουμε στὸν εὐλαβέστατο Ἀλέξανδρο Παπαδιαμάντη.

«Τὴ Μεγάλη βδομάδα τὸν χάναμε»

Γιος ἱερέα εἶχε ἄριστη γνώση τῶν Λειτουργιῶν, τῶν ὕμνων καὶ τῶν τροπαρίων, ὄχι μόνο ὥς περιεχόμενο. Ἀκόμα καὶ για τὸ μέλος ἔχει καταγράψει ἐνδελεχεῖς κρίσεις, ποὺ δείχνουν βαθιὰ γνώση μαζὶ μὲ εὐλάβεια.

Ἀλλωστε ἦταν δεξιὸς ψάλτης στὸν Ι. Ναὸ τοῦ Ἁγίου Ἐλισσαίου. Ζοῦσε λιτό, μοναχικὸ καὶ ἀσκητικὸ βίο. Τὸν ὀνόμαζαν κοσμοκαλόγερο. Πράγματι στὰ 21 τοῦ πῆγε στὸ Ἁγιον Ὀρος καὶ παρέμεινε ὀκτῶ μῆνες ὥς δόκιμος μοναχός.

Σιατίστης Αθανάσιος.Η ξεραμένη συκιά.Ο Πάγκαλος Ιωσήφ.

 

Ακολουθία του Νυμφίου ,

Κυριακή των Βαϊων 28/04/2024

ΠΗΓΗ

Μακαριστὸς Καστορίας Σεραφείμ - Ἀκολουθία τοῦ Νυμφίου 2001, Ἱ.Μ.Γενεθλίου Θεοτόκου Κλεισούρας.

 

ΠΗΓΗ

ΨΑΛΜΩΔΙΕΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ (Βατοπαίδι)

 

ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ - ΙΕΡΑ ΜΕΓΙΣΤΗ ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ

(ΨΑΛΛΕΙ ΧΟΡΟΣ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ)

Το Άγιον Όρος, υπερχιλιόχρονη κιβωτός της Oρθοδοξίας, αποτελεί αναμφισβήτητα μήτρα που γεννά και καλλιεργεί τη βυζαντινή μελουργία και την ψαλτική τέχνη. Στο πνεύμα της αναζωογόνησης των αγιορείτικων μοναστηριών, μετά από μια περίοδο κρίσης και παρακμής, επαναλειτούργησε το «Mουσικοδιδασκαλείον» της Iεράς Mονής Bατοπεδίου, το οποίο για αιώνες μόρφωνε μουσικά τους μοναχούς. Aυτό κληροδότησε στο μοναστήρι σημαντικούς μελουργούς, μια πλούσια ηχοθήκη, βιβλία, χειρόγραφα και, κυρίως, μια πλούσια ψαλτική παράδοση, την οποία συνεχίζει ο σημερινός Xορός της Mονής. H επιτελούμενη συστηματική μουσική σπουδή που συνδυάζει τη γνώση της γραπτής και την εμπειρία της προφορικής ψαλτικής παράδοσης αποτελεί τη βάση της σημερινής κοινής προσπάθειας των Πανεπιστημιακών Eκδόσεων Kρήτης και της Mονής Bατοπεδίου να καλυφθεί ένα κενό στη δισκογραφία, με τη δημιουργία ενός CD για κάθε ημέρα της Mεγάλης Eβδομάδος. Oι εκδόσεις αυτές περιέχουν όλες τις κλασικές συνθέσεις των μεγάλων μελοποιών για τα Άγια Πάθη, ψαλλόμενες κατά τον παλαιό αγιορείτικο τρόπο (με κανονάρχημα, απηχήματα, αντιφωνικά κ.λπ.). Oι ηχογραφήσεις έγιναν επί τόπου, γιατί η ψαλμωδία στο φυσικό της περιβάλλον αποκτά άλλη βαρύτητα: H πολύωρη καθημερινή μουσική ερμηνεία των ύμνων διασταυρώνεται με την αέναη προσευχή, αποτελώντας σύμφυτο στοιχείο του μοναστικού βίου, οδηγώντας στη βαθύτερη βίωσή του. Eκεί, η εκφορά και η εξύμνηση του Θείου Πάθους από τα στόματα των μοναχών δημιουργεί ατμόσφαιρα κατανυκτική, και υποδηλώνει μια αλήθεια συγκλονιστική.

Μεγάλη Δευτέρα - Ιωσήφ του Παγκάλου

 

Εἰς τὸν Πάγκαλον Ἰωσὴφ

Σώφρων Ἰωσήφ, δίκαιος κράτωρ ὤφθη,

Καὶ σιτοδότης, ὧ καλῶν θημωνία!

Ἕτεροι, εἰς τὴν ξηρανθεῖσαν Συκῆν

Τὴν Συναγωγήν, συκῆν Χριστός, Ἑβραίων,

Καρπῶν ἄμοιρον πνευματικῶν εἰκάζων,

Ἀρᾷ ξηραίνει, ἧς φύγωμεν τὸ πάθος.

Από τη σημερινή μέρα ξεκινούν τα άγια Πάθη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Τύπος του Κυρίου μας Ιησού είναι ο πάγκαλος Ιωσήφ που σήμερα επιτελούμε την ανάμνησή του (Γεν. 37 - 50).

Ήταν ο μικρότερος γιός του Πατριάρχη Ιακώβ και ο πιο αγαπητός. Όμως φθονήθηκε από τα αδέλφια του και αρχικά τον έρριξαν σ' ένα βαθύ λάκκο και εξαπάτησαν το πατέρα τους χρησιμοποιώντας ένα ματωμένο ρούχο ότι δήθεν τον κατασπάραξε κάποιο θηρίο. Στη συνέχεια τον πούλησαν για τριάντα αργύρια σε εμπόρους, οι οποίοι τον ξαναπούλησαν στον αρχιμάργειρα του βασιλιά της Αιγύπτου, τον Πετεφρή. Ο Ιωσήφ ήταν πανέμορφος και τον ερωτεύθηκε η γυναίκα του Πετεφρή, που θέλησε να τον παρασύρει σε ανήθικη πράξη βιαίως. Μόλις εκείνη έπιασε τον Ιωσήφ, εκείνος άφησε στα χέρια της το χιτώνα του και έφυγε. Εκείνη από το θυμό της τον συκοφάντησε στο σύζυγό της, ότι δήθεν αυτός επιτέθηκε εναντίον της με ανήθικους σκοπούς. Ο Πετεφρής την πίστευσε και φυλάκισε τον Ιωσήφ.

Κυριακή των Βαΐων

 Πώλῳ καθίσας, ὁ λόγῳ τείνας πόλον,

Βροτοὺς ἐκζητεῖ λῦσαι τῆς ἀλογίας.

Την ημέρα αυτή γιορτάζουμε την πανηγυρική είσοδο του Κυρίου Ιησού Χριστού στην Ιερουσαλήμ. Τότε, ερχόμενος ο Ιησούς από τη Βηθανία στα Ιεροσόλυμα, έστειλε δύο από τους Μαθητές του και του έφεραν ένα γαϊδουράκι. Και κάθισε πάνω του για να μπει στην πόλη.

Ο δε λαός, ακούγοντας ότι ο Ιησούς έρχεται, πήραν αμέσως στα χέρια τους βάγια από φοίνικες και βγήκαν να τον υποδεχτούν. Και άλλοι μεν με τα ρούχα τους, άλλοι δε κόβοντας κλαδιά από τα δέντρα, έστρωναν το δρόμο απ’ όπου ο Ιησούς θα περνούσε. Και όλοι μαζί, ακόμα και τα μικρά παιδιά, φώναζαν: «Ωσαννά· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο βασιλεύς του Ισραήλ».

«Ωσαννά», ισόβια, όχι της στιγμής. +Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης.

 

«Ὡσαννά εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, ὁ Βασιλεύς τοῦ Ἰσραήλ»

ΠΗΓΗ

Ήλθε πάλι η ώρα των CEO χριστιανών – Για γέλια και για κλάματα, αλλά αυτή είναι η αλήθεια…

Του Σεβ. Μητροπολίτη Χονγκ – Κονγκ Νεκταρίου

Η Μεγάλη Εβδομάδα είναι η περίοδος κατά την οποία εμφανίζονται στους ναούς οι CEO χριστιανοί. Δηλαδή οι Christmas and Easter only (Χριστούγεννα και Πάσχα μόνο).

Χριστιανοί οι οποίοι έχουν μία χαλαρή σχέση με την ζωή της Εκκλησίας.

Την Μεγάλη Εβδομάδα θα εμφανισθούν για να συμμετάσχουν σε διάσημα δρώμενα των ακολουθιών.

Πρώτο σε χρονολογική κατάταξη είναι το Τροπάριο της Κασσιανής το βράδυ της Μεγάλης Τρίτης. Κίνητρο η ρομαντική ιστορία της Κασσιανής με τον αυτοκράτορα Θεόφιλο καθώς και η υπόθεση πως η Κασσιανή ήταν αμαρτωλή γυναίκα. Πιασάρικα θέματα και κάνουν νούμερα…

Εἰσαγωγὴ στὰ πάθη

 

Μπαστιᾶς Κωστῆς

Ἡ ἑβδομάδα τῶν παθῶν κεντρίζει τή μνήμη τῶν ἀνθρώπων. Ξαναφέρνει στή θύμησή τους τή μορφή τοῦ Χριστοῦ καί κάθε ἄνθρωπος ἀνασυνθέτει αὐτή τή μορφή, κατά τήν πίστη του, ἤ τά κριτήρια τῆς ἀπιστίας του.

Ἡ μόρφωση, ἤ ἡ ἀμάθεια τῶν ἀνθρώπων, δέν ἔχουν στήν προκειμένη περίπτωση καμμιά σημασία. Ὑπάρχουν σοφοί πού εἶναι πιστοί καί σοφοί πού εἶναι ἄπιστοι. Κι ὑπάρχουν «πτωχοί τῷ πνεύματι» πού λάμπουν σάν τόν ἥλιο κι ἀγράμματοι πού εἶναι ἀδιάφοροι, ἤ προληπτικοί. Ὁ καθιερωμένος τρόπος, πού οἱ διανοούμενοι καιροί μᾶς προσφέρουν γιά τή γνωριμία τοῦ Χριστοῦ εἶναι οἱ βιογραφίες του. Βίοι τοῦ Χριστοῦ γραμμένοι ἀπό πιστούς καί βίοι τοῦ Ἰησοῦ σχεδιασμένοι ἀπό ἄπιστους. Ἡ βιογραφία εἶναι τό ἀγαπημένο λογοτεχνικό εἶδος τοῦ καιροῦ μας, γιατί μᾶς βγάζει ἀπ’ τόν κόπο τῆς ἀπευθείας γνωριμίας, τῆς ἀναζήτησης τοῦ Χριστοῦ μέσα στό αὐθεντικώτερο τεκμήριο πού σώζεται, τήν Καινή Διαθήκη. Ὁ Χριστός ὅμως δέν βιογραφεῖται, γιατί εἶναι μορφή πού ξεπερνᾶ τά πλαίσια τῆς ἱστορίας καί σάν τέτοια δέν μπορεῖ νά βρῆ βιογράφο μέ ὑπεριστορικό ἀνάστημα. Τό μόνο πού εἶναι κατορθωτό, στήν περίσταση, εἶναι ἡ προσπάθεια νά ἐξηγηθῆ καί νά κατανοηθῆ τό Εὐαγγέλιο, πού εἶν’ ὁ μόνος δρόμος γιά νά προσεγγίση ὁ ἄνθρωπος τό Χριστό, ὁ μόνος ἔναστρος οὐρανός, πού ὅσες φορές κι ἄν τόν μελετήσουμε μᾶς φανερώνει καινούργια ἀστέρια.

ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ ΣΑΒΒΑΤΟΥ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

 

Σάββατον του Λαζάρου Καταβασίες (ΚΑΡΑΜΑΝΗ)

ΣΑΒΒΑΣ ΗΛΙΑΔΗΣ (ΑΜΑΣΕΥΣ) - ΚΙΛΚΙΣ

ΠΗΓΗ

Σάββατο του Λαζάρου: Στιχηρά αίνων Aνάστασις και ζωή

Ψέλνουν: Μπιλάλης Κώστας και Γιώργος

Από τον Eσπερινό Όρθρο του Σαββάτου του Λαζάρου: «Στιχηρά αίνων Aνάστασις και ζωή ήχοι α', δ',πλ δ'».

ΠΗΓΗ

ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ - ΠΑΣΑΠΝΟΑΡΙΑ

ΗΧΟΣ Α'

Στιχ. Του ποιησαι εν αυτοις...

Ἀνάστασις καὶ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων, ὑπάρχων Χριστέ, ἐν τῷ μνήματι Λαζάρου ἐπέστης, πιστούμενος ἡμῖν τὰς δύο οὐσίας σου μακρόθυμε, ὅτι Θεὸς καὶ ἄνθρωπος, ἐξ ἁγνῆς Παρθένου παραγέγονας· ὡς μὲν γὰρ βροτός, ἐπερώτας, ποῦ τέθαπται; ὡς δὲ Θεὸς ἀνέστησας, ζωηφόρῳ νεύματι, τὸν τετραήμερον.

Στίχ. Αἰνεῖτε τὸν Θεὸν ἐν τοῖς Ἁγίοις αὐτοῦ...

Λάζαρον τεθνεῶτα, τετραήμερον ἀνέστησας ἐξ ᾍδου Χριστέ, πρὸ τοῦ σοῦ θανάτου, διασείσας τοῦ θανάτου τὸ κράτος, καὶ δι' ἑνὸς προσφιλοῦς τὴν πάντων ἀνθρώπων προμηνύων, ἐκ φθορᾶς ἐλευθερίαν· διὸ προσκυνούντές σου, τὴν παντοδύναμον ἐξουσίαν, βοῶμεν· Εὐλογημένος εἶ Σωτήρ, ἐλέησον ἡμᾶς.

Στίχ. Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ...

Μάρθα καὶ Μαρία, τῷ Σωτήρι ἔλεγον· Εἰ ᾖς ὧδε Κύριε, οὐκ ἂν τέθνηκε Λάζαρος, Χριστὸς δὲ ἡ ἀνάστασις τῶν κεκοιμημένων, τὸν ἤδη τετραήμερον, ἐκ νεκρῶν ἀνέστησε. Δεῦτε πάντες οἱ πιστοὶ τοῦτον προσκυνήσωμεν, τὸν ἐρχόμενον ἐν δόξῃ, σῶσαι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Στίχ. Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος...

Τῆς Θεότητός σου Χριστέ, παρέχων τοῖς Μαθηταῖς σου τὰ σύμβολα, ἐν τοῖς ὄχλοις ἐταπείνους σεαυτὸν ἀποκρύψαι ταύτην βουλόμενος· διὸ τοῖς Ἀποστόλοις, ὡς προγνώστης καὶ Θεός, τοῦ Λαζάρου τὸν θάνατον προηγόρευσας, ἐν Βηθανίᾳ δὲ παρὼν τοῖς λαοῖς, τοῦ φίλου σου τὸν τάφον ἀγνοῶν, μαθεῖν ἐζήτεις ὡς ἄνθρωπος· ἀλλ' ὁ διὰ σοῦ τετραήμερος ἀναστάς, τὸ θεῖόν σου κράτος ἐδήλωσε, Παντοδύναμε Κύριε δόξα σοι.

ΠΗΓΗ

ΚΑΛΑΝΤΑ ΛΑΖΑΡΟΥ - ΠΟΥ 'ΣΑΙ ΛΑΖΑΡΕ

 

ΚΑΛΑΝΤΑ ΛΑΖΑΡΟΥ - ΔΟΜΝΑ ΣΑΜΙΟΥ - ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ 

GREEK CAROLS - DOMNA SAMIOY EMI-MINOS RECORDS 1998

TRACK 22.

ΠΗΓΗ

Ο παιδικός χορός του Σχολείου Ψαλτικής τραγουδά τα κάλαντα του Λαζάρου.

Στίχοι: 

Πού 'σουν Λάζαρε, πού η φωνή σου 

όπου σε έκλαιγαν οι αδερφοί σου; 

Ήμουνα στη γη παραχωμένος, 

και με τους νεκρούς ανταμωμένος.

Τα χεράκια μου σταυροδεμένα,

τα ποδάρια μου αγναντισμένα.

Τα ματάκια μου γιομάτα δάκρυ,

και το στόμα μου πικρό φαρμάκι.

Κι ήρθεν ο Χριστός και ξύπνησέ με, 

κι απ'το μνήμα μου εσήκωσέ με.

Ήρθ' ο Λάζαρος, ήρθαν τα βάγια,

ήρθ' η Κυριακή που τρων' τα ψάρια.

Από το Cd που συνοδεύει το βιβλίο "Γιορτάζω - τραγουδώ, παίζω - δημιουργώ", της Μαρίνας Παλιάκη - Μπόκια και της Ελπίδας Παλιάκη - Ιεραπετρίτη, από τις εκδόσεις "Άθως - παιδικά" (Μάρτιος 2011).

Διδασκαλία και διεύθυνση χορωδίας: Κωνσταντίνος Μπουσδέκης

Βιολί: Κωνσταντίνος Φωτόπουλος 

Λαούτο : Ηλίας Μαυρίκης

ΠΗΓΗ

Ανάσταση του Λαζάρου

 Θρηνεῖς Ἰησοῦ, τοῦτο θνητῆς οὐσίας.

Ζωοῖς φίλον σου, τοῦτο θείας Ἰσχύος.

Αυτό το Σάββατο τιμάμε την υπό του Χριστού Ανάσταση του φίλου Του Λαζάρου.

Ο Λάζαρος ήταν φίλος του Χριστού και οι αδελφές του Μάρθα και Μαρία τον φιλοξένησαν πολλές φορές (Λουκ.ι΄, 38-40, Ιωαν.ιβ΄, 1-3) στη Βηθανία κοντά στα Ιεροσόλυμα. Λίγες μέρες πρό του πάθους του Κυρίου ασθένησε ο Λάζαρος και οι αδελφές του ενημέρωσαν σχετικά τον Ιησού που τότε ήταν στη Γαλιλαία να τον επισκεφθεί. Ο Κύριος όμως επίτηδες καθυστέρησε μέχρι που πέθανε ο Λάζαρος, οπότε είπε στους μαθητές του πάμε τώρα να τον ξυπνήσω. Όταν έφθασε στη Βηθανία παρηγόρησε τις αδελφές του Λάζαρου που ήταν πεθαμένος τέσσερις μέρες και ζήτησε να δει το τάφο του.

Όταν έφθασε στο μνημείο, δάκρυσε και διέταξε να βγάλουν την ταφόπλακα. Τότε ύψωσε τα μάτια του στον ουρανό, ευχαρίστησε τον Θεό και Πατέρα και με μεγάλη φωνή είπε: Λάζαρε, βγές έξω. Αμέσως βγήκε έξω τυλιγμένος με τα σάβανα ο τετραήμερος νεκρός μπροστά στο πλήθος που παρακολουθούσε και ο Ιησούς ζήτησε να του λύσουν τα σάβανα και να πάει σπίτι του. (Ιωαν. ια΄,44)

Παθολογία – Παθοκτονία

Οἱ ἀγωνιζόμενοι χριστιανοί, δέν εἶναι χαζοχαρούμενοι, καρπαζοεισπράκτορες, ἀφελεῖς, ἁπλοϊκοί, ἐπιπόλαιοι, ρηχοί, μουντοί, παράξενοι καί ἀφηρημένοι.

Ἄν εἶναι ἔτσι δέν εἶναι ἀληθινοί χριστιανοί. Ὁ ἀγωνιζόμενος χριστιανός εἶναι ἐλπιδοφόρος, χαρούμενος, εἰλικρινής, τίμιος, ἀτόφιος καί ταπεινός.

Τό ξεκίνημα γιά τή διόρθωση τοῦ ἑαυτοῦ μου δέν εἶναι διόλου ἐγωιστικό. Ἡ συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητάς μου μέ κάνει κατανυκτικό καί ὄχι φοβισμένο καί ταραγμένο.

Ἡ Ἔγερσις τοῦ Λαζάρου – Περιγραφή τῆς εἰκόνας

 

Ἡ παράσταση μᾶς μεταφέρει ἔξω ἀπό τήν πόλη, σέ βράχους. Σ’ ἕναν ἀπό αὐτούς, ὅπως συνήθιζαν οἱ Ἰουδαῖοι, ἦταν λαξευμένο τό μνῆμα τοῦ Λαζάρου. Δεσπόζει κι ἐδῶ ἡ μορφή τοῦ Χριστοῦ. Βλέπουμε τή θλίψη του, ἀλλά μαντεύουμε καί τή θεότητά του. Τήν τελευταία προδίδουν, πρῶτο, ἡ μεγαλοπρεπής στάση του καί, δεύτερο, τό γεγονός ὅτι οἱ Ἰουδαῖοι (τούς βλέπουμε στή δεξιά ὁμάδα τῶν προσώπων) κοιτάζουν τό Χριστό καί ὄχι τό Λάζαρο. Τό ἕνα χέρι τοῦ Κυρίου κρατάει εἰλητό καί τό ἄλλο μέ ἐκφραστική κίνηση ἐκτείνεται πρός τό Λάζαρο. Μέ τό πρόσταγμά του ὁ Λάζαρος ἀνασταίνεται. Ἕνας νέος ἀφαιρεῖ τίς ταινίες κι ἕνας ἄλλος σηκώνει τήν πλάκα τοῦ τάφου. Ἐντυπωσιακές οἱ ἀδελφές του Λαζάρου. Προσκυνοῦν τόν Κύριο ἔχοντας στά πρόσωπα τούς χαραγμένη τήν ἄφατη λύπη τους. Ὡραία παρατηρήθηκε, πώς «ὅλοι οἱ εἰκονιζόμενοι ἀποτελοῦν, ἁπλά καί μόνο, διαφορετικές ἀποχρώσεις καί ψυχολογικές διαβαθμίσεις τοῦ ἴδιου συναισθήματος, τῆς ἴδιας ψυχολογικῆς κατάστασης — τῆς βαθειᾶς εὐλάβειας μπροστά στό γεγονός: ἀπό τήν ἤρεμη κίνηση τῶν Ἀποστόλων ὡς τό γεμάτο αὐταπάρνηση ὀδυρμό τῆς Μαρίας» (Εἰκόνες τῆς κρητικῆς τέχνης… σ. 364).

«Ποῦ τεθείκατε αὐτόν; λέγουσι αὐτῷ· Κύριε ἔρχου καὶ ἴδε. Ἐδάκρυσεν ὁ Ἰησοῦς». (Ἰω. 11, 35)

Ἡ Βηθανία, ἡ πατρίδα τοῦ Λαζάρου, εἶναι τὸ σύμβολο ὅλου τοῦ κόσμου, εἶναι ἡ πατρίδα τοῦ καθενός. Ὁ καθένας ἀπὸ μᾶς δημιουργήθηκε νὰ εἶναι φίλος τοῦ Θεοῦ καὶ κλήθηκε σ’ αὐτὴ τὴ θεϊκὴ Φιλία ποὺ εἶναι ἡ γνώση τοῦ Θεοῦ, ἡ κοινωνία μαζί Του, ἡ συμμετοχὴ στὴ ζωή Του. «Ἐν αὐτῷ ζωὴ ἦν, καὶ ἡ ζωὴ ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων» (Ἰω. 1, 4). Καὶ ὅμως αὐτὸς ὁ φίλος (ὁ ἄνθρωπος), τὸν ὁποῖο τόσο ἀγαπάει ὁ Θεὸς καὶ τὸν ὁποῖο μόνο ἀπὸ ἀγάπη δημιούργησε, δηλαδὴ τὸν ἔφερε στὴ ζωή, τώρα καταστρέφεται, ἐκμηδενίζεται ἀπὸ μία δύναμη ποὺ δὲν τὴ δημιούργησε ὁ Θεός: τὸ θάνατο. Ὁ Θεὸς συναντάει μέσα στὸν κόσμο, ποὺ Αὐτὸς δημιούργησε, μία δύναμη ποὺ καταστρέφει τὸ ἔργο Του καὶ ἐκμηδενίζει τὸ σχέδιό Του. Ἔτσι ὁ κόσμος δὲν εἶναι πιὰ παρὰ θρῆνος καὶ πόνος, δάκρυα καὶ θάνατος.

Πῶς εἶναι δυνατὸν αὐτό;

ΟΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΕΡΗΜΙΤΕΣ ΤΟΥ ΑΘΩΝΑ

Μεταξύ της Μονής Μεγίστης Λαύρας και της Σκήτης των Καύσο καλυβίων, στην περιφέρεια αυτή, ασκήτευε ένας ερημίτης, γνωστός με το όνομα Πανάρετος, ό όποιος μια μέρα, μετά από την καθιερωμένη προσευχή και τον κανόνα του,του ήρθε ή ιδέα να φτιάξει, μπροστά στη σπηλιά του, ένα μικρό κηπάκι,για να έχει σωματική άσκηση και απασχόληση και λίγη παράκληση από τα κηπευτικά πού θα καλλιεργούσε.

Μετά από πολλές μέρες αγώνα και με πολύ κόπο, επειδή τα μέρη εκείνα είναι πετρώδη, έσκαψε αρκετό μέρος και έφτασε σε ένα σημείο πού βρήκε μια πλάκα,ή οποία τον δυσκόλευε να προχωρήσει.

Ήταν βραδάκι, ό Γέροντας αυτός, από την πολλή εργασία κουράστηκε και είπε με τη σκέψη του να σταματήσει ως εκεί το σκάψιμο.

Μπάλλος Κεφαλονιάς (Βιολέτα μου ανθισμένη) "Χορών Δράσεις"- Ελλάδα Χορός & Ιστορία 2019 Α.Π.Θ.

 

Μουσικοχορευτική εκδήλωση "Ελλάδα Χορός & Ιστορία 2019" (16/3/2019)

Διοργάνωση: Σύλλογος Πτυχιούχων Σχολών Φυσικής Αγωγής με Ειδικότητα στον Παραδοσιακό Χορό 

O Χορευτικός - Πολιτιστικός Σύλλογος Εκπαιδευτικών Ν. Θεσσαλονίκης "ΧΟΡΩν ΔΡΑΣΕΙΣ" παρουσίασε στην Aίθουσα Tελετών του Α.Π.Θ, στα πλαίσια της φιλανθρωπικής εκδήλωσης χορούς και τραγούδια από το νησί της Κεφαλονιάς.

Χοροί και τραγούδια από το νησί της Κεφαλονιάς: 

6ος Μπάλλος Κεφαλονιάς (Βιολέτα μου ανθισμένη)

Χοροδιδάσκαλος: Φάλλας Δημήτριος

ΠΗΓΗ

Γέρων Γεώργιος: Η ΠΑΝΑΓΙΑ, Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

Ομιλία του Γέροντα Γεωργίου από την αγρυπνία του Ακαθίστου Ύμνου (19-4-2024).

Ο Ακάθιστος Ύμνος στην Υπεραγία Θεοτόκο και η σημασία του για τη ζωή μας ήταν το επίκεντρο της ομιλίας του Γέροντα Γεωργίου, ο οποίος περιέγραψε τη σημασία της Ελληνικής γλώσσας στην κατανόηση των μεγαλείων του Θεού μέσα από τα Θεόπνευστα κείμενα. Σημασία έχει να κατανοούμε αυτά που διαβάζουμε, θα τονίσει ο Γέροντας Γεώργιος, προσθέτοντας ότι για αυτό τον λόγο υπήρχε και υπάρχει τέτοιος πόλεμος για την Ελληνική γλώσσα.

Αλαμάνα: Οι Θερμοπύλες του 1821 και η Θυσία του Αθανάσιου Διάκου – 24/4/1821

 Γράφει ο Γιάννης Κουζίου

Στις 24 Απριλίου 1821, ο Αθανάσιος Διάκος περνά στην αθανασία, μετά από φρικτό και επονείδιστο θάνατο. Ο ανθρώπινος νους αδυνατεί να συλλάβει το μέγεθος του μαρτυρίου που υπέστη. Του δίνεται η ευκαιρία να κερδίσει την ζωή του προδίδοντας πίστη, Χριστό και πατρίδα, παρότι όμως σφαδάζει δεν διστάζει και βαδίζει ηρωικά ως το τέλος, (αυτά κυρίως για τους Νεοεποχίτες που βάλουν κατά της Ορθοδοξίας και της πατρίδας), η πίστη όμως  σε αυτές τις αξίες ελευθέρωσε την Ελλάδα. Δεν νομίζω  ότι υπάρχει άνθρωπος σήμερα που θα υπέφερε ανάλογο μαρτύριο για την Ορθοδοξία και την πατρίδα, με αντάλλαγμα την ζωή του. Ας τους τιμάμε τουλάχιστο και ας τους θυμόμαστε γιατί ίσως κάποια στιγμή χρειαστεί (μη γένοιτο), να τους μιμηθούμε…

Κεντρικά σημεία της διδασκαλίας του π. Ιωάννου Ρωμανίδη

 

του σεβ. Μητροπ. Ναυπάκτου Ιεροθέου

Η διδασκαλία του π. Ιωάννου Ρωμανίδη συντονίζεται στην διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας, την οποία εκείνος παρουσίασε με έναν σύγχρονο τρόπο στους φοιτητές του, τους ακροατές του και τους συνομιλητές του, όπως το έκανε και με τα γραπτά του. Όταν κανείς τον συναντούσε και συζητούσε για ελάχιστα λεπτά της ώρας μαζί του, μπορούσε να παραλάβει μια συμπεπυκνωμένη διδασκαλία. Είχε την ικανότητα σε μικρό χρονικό διάστημα να μεταδίδει με τρόπο ευσύνοπτο και απλό τον πυρήνα της διδασκαλίας του.

Στην συνέχεια θα εκτεθούν δέκα σημεία, που είναι οι κεντρικές θέσεις της διδασκαλίας του, όπως τις έχω αντιληφθεί.

Σαν σήμερα πριν 109 χρόνια ξεκίνησε η γενοκτονία των Αρμενίων

Οι Αρμένιοι υπέφεραν από βασανιστήρια πείνα και εξαθλίωση κατά τη διάρκεια της γενοκτονίας

Σαν σήμερα, 24 Απριλίου του 1915 ξεκίνησε μια από τις πιο σκοτεινές και τραγικές σελίδες της παγκόσμιας ιστορίας, η γενοκτονία των Αρμενίων.

Η Οθωμανική Αυτοκρατορία εξέδωσε διάταγμα για τη σύλληψη και την εκτέλεση Αρμενίων πολιτικών ηγετών, διπλωματών και διανοουμένων στην πρωτεύουσα της Κωνσταντινούπολης.

Μητροπολίτης Σισανίου & Σιατίστης Αθανάσιος: Η παραβολή των ταλάντων (Γ' μέρος)

 

Κύκλος Αγίας Γραφής:Οι παραβολές του Χριστού 22/04/2024

ΠΗΓΗ

Η ΜΥΡΟΦΟΡΑ ΚΑΙ Η ΚΟΣΚΙΝΟΥ - π. Δημητρίου Μπόκου

 

Ὁ Χριστὸς ἀνέβαινε γιὰ τελευταία φορὰ στὰ Ἱεροσόλυμα γιὰ τὴν ἑορτὴ τοῦ Πάσχα. Καθ’ ὁδὸν προέλεγε στοὺς μαθητές του τὴ σύλληψή του, τὸν μαρτυρικό του θάνατο, ἀλλὰ καὶ τὴν τριήμερη Ἀνάστασή του. Οἱ μαθητές του ὅμως δὲν μποροῦσαν ἀκόμα νὰ κατανοήσουν τὸ μυ-στήριο τοῦ Σταυροῦ καὶ τῆς Ἀνάστασης. Δὲν εἶχαν λάβει τὴ φωτιστικὴ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Σκέφτονταν ἀκόμα ἀνθρώπινα. Θεω-ροῦσαν τὴ βασιλεία τοῦ Χριστοῦ ἐπίγεια. Ἀναλογίζονταν ποιὰ θέση θὰ μποροῦσαν νὰ ἐξασφαλίσουν αὐτοὶ σ’ αὐτήν. Ἔτσι δυὸ ἀπ’ αὐτούς, ὁ Ἰάκωβος καὶ ὁ Ἰωάννης, ζήτησαν ἀπὸ τὸν Χριστὸ ἐπίσημες θέσεις καὶ ἀξιώματα (Κυριακὴ Ε΄ Νηστειῶν).

π. Νικόλαος Γιαννουσάς. Μετάνοια, εξαγνισμός,αποταγή του κόσμου. Ε' Κυριακή Νηστειών (21/04/2024)

 

Η αμαρτία ως δικαίωμα και τρόπος ζωής κόβει το δρόμο προς τη  μετάνοια.

ΠΗΓΗ

Η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος. Περιγραφή και Σημασία της

 

Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως

Ο Άρειος εγεννήθη εν Λιβύη περί τα μέσα της γ' μ.Χ. εκατονταετηρίδος, εσπούδασε δε εν Αλεξανδρεία και εγένετο οπαδός του Ωριγένους, του Μελετίου και του προϊσταμένου της Αντιοχειανής Σχολής Λουκιανού του πρεσβυτέρου. Η ευρεία αυτού παιδεία, η φιλοσοφική αυτού μόρφωσις, και η περί την επιστήμην των θείων Γραφών δεινότης, κατέστησαν αυτόν γνωστότατον, το δε εμβριθές αυτού σχήμα, οι οπωσούν αγέρωχοι τρόποι, το μεγαλοπρεπές ανάστημα, και η ευειδής αυτού όψις, ενέπνεον πάσι τον σεβασμόν και συμπάθειαν. Και κατ' αρχάς μεν καταλιπών τον Μελέτιον προεχειρίσθη διάκονος της Εκκλησίας Αλεξανδρείας υπό του Επισκόπου αυτής Πέτρου.

Από της εποχής δ' αυτής παρουσιάζεται η του χαρακτήρος αυτού ισχύς και η εμμονή εις τας πεποιθήσεις του. Είτα δε, όταν ο Πέτρος Αλεξανδρείας απεκήρυξε τους συμμετόχους του Μελετίου, και δεν απεδέχετο το βάπτισμα αυτών, ο Άρειος εξανέστη το πρώτον, μεμφόμενος τα γενόμενα και διεμαρτύρετο κατά του μέτρου τούτου του Επισκόπου του. Και κατ' ακολουθίαν τούτου απεπέμφθη από της Αλεξανδρείας. Ότε δε μετά ταύτα τον Πέτρον αποβιώσαντα διεδέξατο ο πραϋς τους τρόπους Αχιλλάς, ο Άρειος αιτήσας συγγνώμην εγένετο δεκτός εν τη Εκκλησία και τω 212ω εχειροτονήθη Πρεσβύτερος.

Μακαριστός παπα Γιώργης Μεταλληνός_Ουνίτες μας θέλουν! Ο Παπισμός είναι αίρεση και παναίρεση.

Ουνίτες μας θέλουν! Ο Παπισμός είναι αίρεση και παναίρεση. ~ άγιος παπα Γιώργης Μεταλληνός

Ο Πάπας είναι αιρετικός, και πρόδρομος του αντιχρίστου κατά τούς Αγίους Πατέρες... ~ Γέρ. Γαβριήλ ο Αγιορείτης 

Ο Πάπας είναι ο ηθικός αυτουργός της πτώσεως της Κωνσταντινουπόλεως. ~ Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης, Ὁμότιμος Καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ.

Ὁ δρόμος πρὸς τὴ Βηθανία καὶ τὰ Ἱεροσόλυμα

Ἡ ἕκτη καὶ τελευταία ἑβδομάδα τῆς Μεγ. Σαρακοστῆς ὀνομάζεται «Ἑβδομάδα τῶν Βαΐων». Γιὰ ἕξι μέρες πρὶν τὸ Σάββατο τοῦ Λαζάρου καὶ τὴν Κυριακὴ τῶν Βαΐων, ἡ λατρεία τῆς Ἐκκλησίας μᾶς ὠθεῖ ν’ ἀκολουθήσουμε τὸν Χριστὸ, καθὼς πρῶτος ἀναγγέλει τὸ θάνατο τοῦ φίλου Του καὶ κατόπιν ἀρχίζει τὸ ταξίδι Του στὴ Βηθανία καὶ στὴν Ἱερουσαλήμ. Τὸ θέμα καὶ ὁ τόνος αὐτῆς τῆς ἑβδομάδας δίνονται τὴν Κυριακὴ τὸ ἀπόγευμα, στὸν Ἑσπερινό:

Τὴν ἔκτην τῶν σεπτῶν Νηστειῶν Ἐβδομάδα, προθύμως ἀπαρχόμενοι, Κυρίῳ προεόρτιον ὕμνον τῶν Βαΐων ἄσωμεν πιστοί, ἐρχομένῳ ἐν δόξῃ δυνάμει Θεότητος, ἐπὶ τὴν Ἱερουσαλήμ, νεκρῶσαι τὸν θάνατον…

Στὸ κέντρο τῆς προσοχῆς εἶναι ὁ Λάζαρος – ἡ ἀρρώστεια του, ὁ θάνατός του, ὁ θρῆνος τῶν συγγενῶν του καὶ ἡ ἀντίδραση τοῦ Χριστοῦ σ’ ὅλα αὐτά.

Σκληρή επιστολή Αμβροσίου προς Περιστερίου: ΄΄Μήπως είσθε, άθελά Σας βεβαίως, ΔΙΩΚΤΗΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ημών ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ΄΄

Καλαβρύτων Αμβρόσιος: ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ Προς τον Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Περιστερίου κ.κ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΝ 121 35 ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ ΑΤΤ.

ΘΕΜΑ:

Μήπως είσθε, άθελά Σας βεβαίως, ΔΙΩΚΤΗΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ημών ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ; Διατί άραγε απεμακρύνατε τον Εσταυρωμένον από τον Θρόνον Του; «Σε Ναό της Μητρόπολης του Περιστερίου βάλανε τον Έσταυρωμένο στον Γυναικωνίτη. Πλέον όλοι θα λειτουργούνται με πλάτη τον Εσταυρωμένο….», κραυγάζουν διαμαρτυρόμενοι οι πιστοί!

Σεβασμιώτατε εν Χριστώ Αδελφέ,

Διά της από 26ης Ιουνίου 2023 αναφοράς ημών προς τον Σεβ. Μητροπολίτην Ζιχνών και Νευροκοπίου κ.κ. Ιερόθεον, ως Πρόεδρον του δι’ Αρχιερείς Πρωτοβαθμίου Συνοδικού Δικαστηρίου, ΚΑΤΗΓΓΕΙΛΑΜΕΝ Υμάς διά την συντελεσθείσαν καταφρόνησιν του Τιμίου Σταυρού του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, διότι ΟΛΩΣ ΑΥΘΑΙΡΕΤΩΣ εδώσατε εντολήν διά την απομάκρυνσιν του Εσταυρωμένου εκ του ιερού Βήματος των ιερών Ναών της Επαρχίας Σας!