Το πλοίο “ΑΡΝΤΕΝΑ” ναυπηγήθηκε το 1915 στα βρετανικά ναυπηγεία «A. Mc Millan and Son» του Dumbarton. Είχε μήκος 185 ποδώνν και πλάτος 25,1 ποδών.
Το 1934 αγοράστηκε από τον εφοπλιστή Ευάγγελο Κ. Τόγια και εξυπηρετούσε τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες στη γραμμή Χίου – Μυτιλήνης και Κυκλάδων. Κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου επιστρατεύθηκε και αξιοποιήθηκε από την Ελληνική κυβέρνηση στον τομέα των εθνικών και στρατιωτικών μεταφορών , προσφέροντας σημαντικές υπηρεσίες.
Στην φάση αυτή του πολέμου, αναφέρονται δυο γεγονότα, στα οποία εμπλέκεται το πλοίο. Ευρισκόμενο στο λιμάνι της Μυτιλήνης δέχθηκε βομβαρδισμό από ιταλικά αεροπλάνα, αλλά αναπτύσσοντας ταχύτητα και εκτελώντας ελιγμούς δεν χτυπήθηκε και το δεύτερο είναι ένα ατυχές περιστατικό, όταν κατά την διάρκεια νηοπομπής, συγκρούστηκε με το αντιτορπιλικό «Λέων» . Τον Απρίλιο του 1941 βομβαρδίστηκε από τη γερμανική αεροπορία στον Πειραιά και εν μέρει, βυθίστηκε.
Στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να δείτε ένα πολύ όμορφο αφιέρωμα στο πλοίο “ΑΡΝΤΕΝΑ”.
Αυτό όμως δεν ήταν το τέλος του ιστορικού πλοίου, αφού οι Γερμανοί το ανέλκυσαν, το επισκεύασαν και αφού το μετονόμασαν σε “RETTA”, το επάνδρωσαν με γερμανικό πλήρωμα και από τότε χρησιμοποιείτο από τις Γερμανικές Αρχές κατοχής. Στο τέλος Σεπτεμβρίου 1943, μετά τα γεγονότα της μεραρχίας Acqui και την παράδοση των Ιταλών, οι γερμανοί είχαν συγκεντρώσει πολλούς αιχμαλώτους σε στρατόπεδα στο Αργοστόλι και πήραν την απόφαση για μεταφορά τους στην ενδοχώρα με τελικό προορισμό, στρατόπεδα στην Γερμανία και την Πολωνία. Το πρώτο πλοίο που επιλέχθηκε για τον σκοπό αυτό ήταν το "AΡΝΤΕΝΑ”. Στις 28 Σεπτεμβρίου του 1943, 840 αιχμάλωτοι Ιταλοί επιβιβάστηκαν στο ατμόπλοιο και μαζί με πλήρωμα και συνοδεία 60 Γερμανών αναχώρησαν από το Αργοστόλι με προορισμό την Πάτρα.
Πλησιάζοντας όμως στην έξοδο του κόλπου του Αργοστολίου και ενώ βρισκόταν στο μέσο της απόστασης Ξι Παλικής – Φανάρι Αργοστολίου, μια φοβερή έκρηξη συγκλόνισε το πλοίο, που λίγα λεπτά αργότερα άρχισε να βυθίζεται. Όπως αναφέρει και ο Κ. Π. Φωκάς - Κοσμετάτος στο βιβλίο του «Γερμανοιταλική σύρραξις εν Κεφαλληνία» “…..μια μαύρην κολώνα καπνού εσηκώθη, η πλώρη του πλοίου υπερυψώθη εις τον αέρα και το πλοίον εβυθίσθη…..” Σύμφωνα με μαρτυρίες Ιταλών διασωθέντων, επικράτησε πανικός, καθώς οι αιχμάλωτοι ήταν στοιβαγμένοι στο αμπάρι του πλοίου και σωσίβια υπήρχαν μόνο για τους Γερμανούς.
Όσοι από τους κρατούμενους κατάφεραν να πέσουν στη θάλασσα, δεν τολμούσαν να πλησιάσουν τις σωστικές λέμβους γιατί οι Γερμανοί που ήταν μέσα σε αυτές, τους πυροβολούσαν. Από τους 840 επιβαίνοντες Ιταλούς, σώθηκαν μόνο οι 120 που κατάφεραν να φθάσουν κολυμπώντας στην ακτή. Οι υπόλοιποι 720 αιχμάλωτοι βρήκαν τραγικό θάνατο. Οι 60 Γερμανοί που επέβαιναν στο πλοίο σώθηκαν όλοι. Για τα αίτια της βύθισης επικράτησαν δύο εκδοχές: α) οι Γερμανοί σκόπιμα και προμελετημένα, βύθισαν το πλοίο τοποθετώντας στο αμπάρι του, ωρολογιακή βόμβα ρυθμισμένη να εκραγεί, μόλις το “ΑΡΝΤΕΝΑ” βγει από τον κόλπο του Αργοστολίου, ως αντεκδίκηση για την επίθεση στις 15 Σεπτέμβρη του 1943, στην ίδια θαλάσσια περιοχή, κατά 2 φορτηγίδων που μετέφεραν Γερμανούς από το Ληξούρι στο Αργοστόλι. β) σύμφωνα με τη δεύτερη εκδοχή το πλοίο έπεσε σε ιταλικό ναρκοπέδιο.
Όσοι από τους κρατούμενους κατάφεραν να πέσουν στη θάλασσα, δεν τολμούσαν να πλησιάσουν τις σωστικές λέμβους γιατί οι Γερμανοί που ήταν μέσα σε αυτές, τους πυροβολούσαν. Από τους 840 επιβαίνοντες Ιταλούς, σώθηκαν μόνο οι 120 που κατάφεραν να φθάσουν κολυμπώντας στην ακτή. Οι υπόλοιποι 720 αιχμάλωτοι βρήκαν τραγικό θάνατο. Οι 60 Γερμανοί που επέβαιναν στο πλοίο σώθηκαν όλοι. Για τα αίτια της βύθισης επικράτησαν δύο εκδοχές: α) οι Γερμανοί σκόπιμα και προμελετημένα, βύθισαν το πλοίο τοποθετώντας στο αμπάρι του, ωρολογιακή βόμβα ρυθμισμένη να εκραγεί, μόλις το “ΑΡΝΤΕΝΑ” βγει από τον κόλπο του Αργοστολίου, ως αντεκδίκηση για την επίθεση στις 15 Σεπτέμβρη του 1943, στην ίδια θαλάσσια περιοχή, κατά 2 φορτηγίδων που μετέφεραν Γερμανούς από το Ληξούρι στο Αργοστόλι. β) σύμφωνα με τη δεύτερη εκδοχή το πλοίο έπεσε σε ιταλικό ναρκοπέδιο.
ΤΟ “ΑΡΝΤΕΝΑ” στο βυθό του Ιονίου To ναυάγιο εντοπίστηκε στην θαλάσσια περιοχή ανοιχτά της Λάσσης στην Κεφαλονιά, προς την Παλική. Στην περιοχή που βρέθηκε το ναυάγιο, προκύπτει από την ιστορική έρευνα που έγινε σε συνεργασία με την Διοίκηση Ναρκαλιείας του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, ότι υπήρχε ιταλικό ναρκοπέδιο το οποίο τοποθετήθηκε στις 4 Ιουνίου 1943 από το ιταλικό motorship “Berletta” Από λοιπή βιβλιογραφία εξάγουμε το συμπέρασμα ότι η ακριβής θέση των θαλασσίων ναρκών, ήταν γνωστές μόνο στον πλωτάρχη Mario Mastrangelo , σε υψηλόβαθμα στελέχη του Commando Marina (Ιταλικής ναυτικής διοίκησης Κεφαλονιάς) και της μεραρχίας Acqui, τα οποία όμως στις 28 Σεπτεμβρίου 1943, δεν ήταν εν ζωή. Άρα με δεδομένη πλέον τη θέση του ναυαγίου οδηγούμαστε στο συμπέρασμα, ότι το πλοίο προσέκρουσε σε ιταλική νάρκη.
Μεταπολεμικά, το “ΑΡΝΤΕΝΑ” είχε την τύχη που είχαν και πολλά άλλα ναυάγια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Τμήματά του, ανελκύθηκαν προκειμένου να πουληθούν ως σκραπ. Όμως, ένα μεγάλο μέρος του ναυαγίου έχει διασωθεί και κείτεται στο βυθό του Ιονίου. Είναι βυθισμένο όρθιο, στα 27 μ. περίπου . Ο χρόνος έχει αφήσει τα σημάδια του στο ιστορικό πλοίο. Οι εικόνες από το κατωκάραβο και τα αντικείμενα που ξεπροβάλλουν από το λασπώδη πυθμένα, συμπληρώνουν με εντυπωσιακό τρόπο το παζλ της ιστορίας του “ΑΡΝΤΕΝΑ” που τον Σεπτέμβριο του 1943 έγινε υγρός τάφος για εκατοντάδες Ιταλούς. Ανάμεσα στα συντρίμμια, οι δύτες διακρίνουν τα γράμματα που άλλοτε σχημάτιζαν το όνομα του πλοίου, προσωπικά αντικείμενα των ναυαγών, την αεροδόχο του καραβιού καθώς επίσης και πυρομαχικά.
Η ορατότητα στον χώρο του ναυαγίου είναι συνήθως εξαιρετικά χαμηλή. Το μεγαλύτερο τμήμα του ναυαγίου έχει ανελκυστεί μεταπολεμικά και στο βυθό παραμένει κυρίως το κατωκάραβο.
Πληροφορίες από Ορέστης Καππάτος, Κώστας Θωκταρίδης και http://www.isternia.net/
Μεταπολεμικά, το “ΑΡΝΤΕΝΑ” είχε την τύχη που είχαν και πολλά άλλα ναυάγια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Τμήματά του, ανελκύθηκαν προκειμένου να πουληθούν ως σκραπ. Όμως, ένα μεγάλο μέρος του ναυαγίου έχει διασωθεί και κείτεται στο βυθό του Ιονίου. Είναι βυθισμένο όρθιο, στα 27 μ. περίπου . Ο χρόνος έχει αφήσει τα σημάδια του στο ιστορικό πλοίο. Οι εικόνες από το κατωκάραβο και τα αντικείμενα που ξεπροβάλλουν από το λασπώδη πυθμένα, συμπληρώνουν με εντυπωσιακό τρόπο το παζλ της ιστορίας του “ΑΡΝΤΕΝΑ” που τον Σεπτέμβριο του 1943 έγινε υγρός τάφος για εκατοντάδες Ιταλούς. Ανάμεσα στα συντρίμμια, οι δύτες διακρίνουν τα γράμματα που άλλοτε σχημάτιζαν το όνομα του πλοίου, προσωπικά αντικείμενα των ναυαγών, την αεροδόχο του καραβιού καθώς επίσης και πυρομαχικά.
Η ορατότητα στον χώρο του ναυαγίου είναι συνήθως εξαιρετικά χαμηλή. Το μεγαλύτερο τμήμα του ναυαγίου έχει ανελκυστεί μεταπολεμικά και στο βυθό παραμένει κυρίως το κατωκάραβο.
Πληροφορίες από Ορέστης Καππάτος, Κώστας Θωκταρίδης και http://www.isternia.net/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου