Ἀλήθεια καί τόλμη

του Πρωτ. Γεώργιου Ἀντζουλᾶτου  

Οἱ κληρικοί παντός βαθμοῦ, ὡς πνευματικοί ὁδηγοί τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, (προϋποτίθεται ὅτι) γνωρίζουμε καί (ὀφείλουμε νά) διδάσκουμε τήν Ἀλήθεια. Ὁ Χριστός μας, ἡ Ἀλήθεια, νικᾶ τό θάνατο, τή φθορά, τό ψεῦδος, τή λύπη καί τό σκότος. Ἐμφανιζόμενος μέ θεοσημίες στούς ἀνά τούς αἰῶνες μαθητές του, τούς ὁδηγεῖ στό φῶς. Ἡ ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας ἔχει καταδείξει, πώς κάθε χριστιανός, ὅταν ἀκολουθεῖ τό ἀνέσπερο φῶς Του, καταλαμπρύνεται καί γεύεται ἀνεκλάλητων δωρεῶν. Χαρισμάτων, τά ὁποῖα τό Πανάγιο Πνεῦμα διανέμει πλουσιοπάροχα στά μέλη τῆς Ἐκκλησίας Του. Τρανή  ἀπόδειξη,  οἱ  ἀγαπημένοι  καί  φίλοι  τοῦ  Θεοῦ, οἱ  Ἅγιοί  Του.

Μέσα στό φῶς τῆς Ἀναστάσεώς Του, στό φῶς τοῦ Παρακλήτου καί στό φῶς τῶν Ἁγίων Του, ἐπαληθεύεται καί ἡ Ἱστορία. Ἡ λήθη ἐξαφανίζεται καί στή θέση της ἀνατέλλει ἡ μνήμη. Ἡ σκιά καί τό ἡμίφως διαλύονται καί λάμπει ἡ ἀλήθεια τοῦ φωτός, γεμίζοντας δημιουργικά τίς καρδιές τῶν ἀνθρώπων μέ χαρά. Διανύοντες λοιπόν τήν ἀκατάπαυστη Ἀναστάσιμη εὐφροσύνη, δέν θά μπορούσαμε νά δοῦμε τίποτε ἄλλο κατάματα, παρά τήν Ἀλήθεια καί τήν ἀλήθεια περί τῶν Ἁγίων Της, ὅπως αὐτή μέ τήν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀποκαλύπτεται στό πέρασμα τῶν αἰώνων. 

Τόν βίο πολλῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, γνωρίζουμε ἄριστα. Γιά ὁρισμένους ἄλλους, λιγότερο γνωστούς, ἡ Πρόνοια τοῦ Θεοῦ φροντίζει νά κοινοποιεῖται τό Συναξάρι τους καί νά εὐεργετοῦνται οἱ χριστιανοί ἀπό τίς μεσιτείες τους. Μεταξύ αὐτῶν, τῶν κάποτε ἀφανῶν Ἁγίων, οἱ τρεῖς ἑορταζόμενοι τήν Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων Ὁμολογητές, Γρηγόριος, Θεόδωρος καί Λέων. Στρατιῶτες στό ἐπάγγελμα, πιστεύοντας ἀκράδαντα στό Χριστό, γιά νά μήν ὑποκύψουν στήν αἵρεση τοῦ Ἀρείου, ἐγκατέλειψαν τόν αὐτοκρατορικό στρατό στή Σικελία καί κατέφυγαν στήν Κεφαλονιά στά μέσα τοῦ 4^ου μ.Χ. αἰ. Ἐγκαταστάθηκαν στήν περιοχή τῆς Σάμης, ὅπου πέρασαν τό ὑπόλοιπο τῆς ζωῆς τους μέ προσευχή, ὥσπου κοιμήθηκαν ὁσιακά.

Ἡ φθορά καί ὁ θάνατος, νικημένα μεγέθη ἀπό τό γεγονός τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Θεανθρώπου, δέν μπόρεσαν νά ἐξαφανίσουν ἀπό τόν ἐπίγειο τόπο καταπαύσεως τῶν τριῶν ὁμολογητῶν, τά φωταγωγικά ἴχνη τους. Μέ τό πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἡ θεϊκή Πρόνοια φρόντισε, ὥστε νά ἀποκαλύψει τά πλήρη χάριτος Θεοῦ ἄφθαρτα σώματά τους καί νά τά ἐντάξει στό ἱστορικό γίγνεσθαι τῆς Κεφαλληνιακῆς Ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς.

 Ἄν καί ἀπό τήν ἱδρυθεῖσα πρός τιμήν τους παλαίφατη Ἱερά Μονή, τά χαριτόβρυτα λείψανα ἀφαιρέθηκαν ἐδῶ καί πολλούς αἰῶνες, στήν Κεφαλλονιά δέν ἔπαψε νά διατηρεῖται ἡ μνήμη τους, στά χείλη καί στίς καρδιές τῶν κατοίκων τοῦ νησιοῦ. Ἡ «τῶν Ἁγίων Φανέντων» Μονή στή Σάμη, καταγεγραμμένη ἤδη τό ἔτος 1264, ἀποτελεῖ διαχρονικό μαρτύριο τόσο τοῦ ἔνθεου βίου, τῆς ὑπέρβασης τοῦ θανάτου καί τῆς θαυμαστῆς ἀποκαλύψεώς τους, ὅσο καί κεντρικό σημεῖο ἀναφορᾶς τῶν χριστιανῶν πού τιμοῦν κάθε χρόνο τέτοια μέρα, Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων, τούς τρεῖς Ἁγίους. Ἔπειτα ἀπό παραμονή τῶν ἀγνοούμενων ἱερῶν λειψάνων τους στή Βενετία, γιά τουλάχιστον ἑπτά αἰῶνες, τόν Μάϊο τοῦ 2009, μέρος τους, ἐπέστρεψε μέ κάθε τιμή στό νησί τοῦ Ἰονίου.

Καί ἐνῶ αὐτή εἶναι ἡ Ἱστορία, κατά τά τελευταῖα ἔτη διαπιστώνεται, ὅτι ὁρισμένες γραφίδες ἐκ μέρους τῆς Αἰγαιοπελαγίτικης νήσου Σάμου, ἐπιχειροῦν σφετερισμό τῆς τοπικῆς διαστάσεως τῶν τριῶν Ἁγίων, μέ ἀπώτερο στόχο τήν ἐνσωμάτωσή τους στό Τοπικό Ἁγιολόγιο. Ἡ Ἱερά Μητρόπολις Σάμου, ἐνστερνιζόμενη τίς ἀπόψεις, δίνει ἔδαφος γιά καλλιέργεια καί ἄλλων καινοφανῶν θεωριῶν. Ἔτσι, μόλις τό 1996 καί γιά πρώτη φορά, ἁγιογραφεῖται εἰκόνα τῶν τριῶν ἁγίων μέ αὐθαίρετη ἀπόδοση τῶν χαρακτηριστικῶν τῶν ἱερῶν μορφῶν, τό ἑπόμενο ἔτος καθιερώνεται ἑορτή σέ ἐσφαλμένη ἡμερομηνία, ἐνῶ λίγο ἀργότερα συντάσσεται ἀκολουθία βρίθουσα ἀπό ἀνακρίβειες καί θεμελιώνεται Παρεκκλήσι σέ στρατόπεδο.

Καί εὔλογα διερωτᾶται κάποιος: Γιατί νά μήν παρουσιάζεται ἡ ἀλήθεια, ἀκέραια καί ἀνόθευτη; Γιατί ἐξ αἰτίας ἀβάσιμων καί χαλκευμένων συγγραφῶν, νά παραπλανῶνται οἱ χριστιανοί καί νά προκαλεῖται σύγχυση; Γιατί νά παραποιεῖται τό ἐκκλησιαστικό γίγνεσθαι, ἀπό τήν προωθούμενη παραχάραξη τῆς ἱστορίας;

Ἄν καί ἔχει λεχθεῖ ἀπό τά πλέον ἁρμόδια χείλη, ὅτι "δέν διεκδικοῦμε τίποτε", ἡ ἐπιμονή στήν προβολή ἀνιστόρητων στοιχείων καί ὑποθέσεων, καταδεικνύουν, πώς τοπικιστικές σκοπιμότητες λειτουργοῦν δεσμευτικά καί ἔχουν ἐγκλωβίσει τούς ὑπευθύνους. Ἐπιτέλους! Ἀς ἀφήσουμε τό φῶς νά πλημμυρίσει τή ζωή μας. Ὅποιος γεύεται τή χαρά τοῦ Ἀναστημένου Ἰησοῦ καί τήν πληρότητα τοῦ Παναγίου Πνεύματος, ἔχει τήν ἐξ ὕψους δύναμη, τήν ποιμαντική  εὐχέρεια καί τήν Νικοδήμου τόλμη, νά δώσει στόν πιστό λαό τήν ὀρθή ἱστορική διάσταση τῶν γεγονότων. Κάθε φορέας Ἁγιοπνευματικῶν χαρισμάτων, ἀκολουθῶντας τό Φῶς τό Ἀληθινό, δέν φοβᾶται, οὔτε ἐθελοτυφλεῖ, ἀλλά ὀρθοτομεῖ τήν Ἀλήθεια καί τήν ἀλήθεια τῶν Ἁγίων Του.

Πρωτ. Γεώργιος Ἀντζουλᾶτος

ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ

Λίγα λόγια με ταπεινότητα και αγάπη για τον π. Γεώργιο:

Ένα πολυσήμαντο γεγονός για την Ορθόδοξη Εκκλησία, την Επτάνησο, ιδιαίτερα τη Μητρόπολη Κεφαλληνίας, ιδιαίτατα όμως για τον ιστοριοδίφη και λόγιο Κεφαλονίτη Πρωτοπρεσβύτερο Γεώργιο Φ. Αντζουλάτο, ο οποίος μάλιστα υπήρξε πνευματικός μας αδελφός και διαρκής φίλος της νεότητας, στον Ι. Ν. Αγίου Νικολάου Αχαρνών - Κ. Πατησίων :

Βρέθηκαν, ταυτοποιήθηκαν κι επαναπατρίστηκαν, μετά από σύντονες προσπάθειες και μακροχρόνιες (εικοσιπενταετείς, παρακαλώ!!!) επιστημονικές έρευνες, τα Λείψανα των τριών Αγίων της Σάμης Κεφαλονιάς Γρηγορίου, Θεοδώρου και Λέοντος, γνωστότατων και τιμώμενων στο νησί ως "Άγιοι Φανέντες"!

Στους επτανησιακούς, εκκλησιαστικούς και φιλολογικούς κύκλους ήταν γνωστοί και παροιμιώδεις οι εναγώνιοι αγώνες και οι επιστημονικές ανακοινώσεις του π. Γεωργίου γύρω από τον προβληματισμό περί του εάν οι Άγιοι Φανέντες της Σάμης Κεφαλονιάς είχαν σχέση με τη νήσο Σάμο, όπως υποστήριζε η Μητρόπολη Σάμου, κάτι που κυρίως εκφραζόταν δια της γραφίδος του Σαμιώτη Μανώλη Βαρβούνη, Αναπληρωτή Καθηγητή Πανεπιστημίου Θράκης. 

Ο ανύστακτος παπα - Γιώργης μερίμνησε, σύν τοις άλλοις, να εκδώσει άπαντα τα των ερευνών του σ' ένα καλαίσθητο και περισπούδαστο τομίδιο 48 σελίδων μεγάλου μεγέθους, με τίτλο "Οι Άγιοι Φανέντες, Οι ομολογητές άγιοι της Κεφαλονιάς Γρηγόριος - Θεόδωρος - Λέων. Η τοπική παράδοση. Το συναξάρι. Τα ιερά λείψανά τους", από τον Εκδοτικό Οργανισμό Π. Κυριακίδη Α.Ε. (Αθήνα 2005).

Πρόκειται για ένα όντως πολύτιμο βοήθημα, μ' επιλογή από την πλούσια Βιβλιογραφρία, για καθέναν ενδιαφερόμενο, αναφορικά με τον θαυμαστό βίο, την θεοπρεπή πολιτεία και τον εντοπισμό εντέλει των αναφαινόμενων ήδη μες από την αχλύ των αιώνων Αγίων Φανέντων.

Τα λείψανα εντοπίστηκαν λοιπόν στον περικαλλή ναό του Αγίου Ζαχαρία της Βενετίας (Chiesa di San Zaccaria).

Κι επιτέλους ήρθε το πλήρωμα του χρόνου! Μετά από σχετικές συνεννοήσεις με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία δια του Καθολικού Αρχιεπισκόπου Κερκύρας, Ζακύνθου και Κεφαλληνίας κ. Ιωάννη Σπιτέρη, σε συνδυασμό με τον Ελληνορθόδοξο Μητροπολίτη Ιταλίας και Μελίτης κ. Γεννάδιο, μετέβησαν στην Βενετία ο παπα Γιώργης με τον Εφημέριο Σάμης π. Χρυσόστομο Αλεξάτο.

Εκεί, επιτόπου, εξέτασε τ' αποκείμενα λείψανα ο διάσημος Καθηγητής Ιατροδικαστικής του Πανεπιστημίου του Μπάρι Francesco Introna (βλ. δίπλα μικρή φωτό),ταυτοποιώντας και δια της επιστήμης του την αυθεντικότητα των ιερών λειψάνων.

Στη συνέχεια, το Ρωμαιοκαθολικό Πατριαρχείο της Βενετίας προέβη στην πολύ ευγενική παραχώρηση αποτμημάτων από τα λείψανα και των τριών Αγίων.

Η Μητρόπολη Κεφαλληνίας εξέδωσε μάλιστα σχετική χαρμόσυνη Ανακοίνωση προς την Ιερά Σύνοδο (διαβάστε την ολόκληρη αμέσως παρακάτω), γνωστοποιώντας το κορυφαίο γι' αυτήν και ιστορικό για την καθόλου Εκκλησία γεγονός!

Από τη θέση αυτή δεν έχουμε, παρά να συγχαρούμε τον ανύστακτο και άοκνο παπα Γιώργη Αντζουλάτο, ο οποίος δαπάνησε την πάσα του ικμάδα, ώστε να γίνει το όνειρό του πραγματικότητα και να φτάσει σ' αυτή την αναστάσιμη μέρα του επαναπατρισμού των Αγίων Φανέντων στη γενέτειρά τους! Ας έχει την ευλογία τους και ο ίδιος, η καλή του οικογένεια και οι συνεργάτες του! Αν ποτέ μάς θυμάται, ας μνημονεύει κι εμάς στις προσευχές του, "πολλά γαρ ισχύει δέησις" π. Γεωργίου πλέον προς του Αγίους του!!!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΘΕΡΜΑ ΤΟΝ Π. ΓΕΩΡΓΙΟ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ, ΕΘΕΣΕ ΕΙΣ ΓΝΩΣΙΝ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ

Η ΟΜΑΔΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ