Ο ΑΓΙΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ (Μον. Μωυσῆς Ἁγιορ.)

Ὁ ἅγιος Χρυσόστομος διδάσκει

Γράφει ὁ Μοναχὸς Μωυσῆς, Ἁγιορείτης

ἐφημ. «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ», 04.11.12

. Ἕνα ἀπὸ τὰ ἀγαπητὰ θέματα τοῦ μεγάλου διδάχου καὶ πατέρα τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, ἦταν ὁ γάμος καὶ ἡ οἰκογένεια.
. Ὑπῆρξε βαθὺς γνώστης τοῦ ἱεροῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, τῆς ψυχῆς καὶ τῆς ἀδυναμίας του. Γνώριζε καλὰ τὴ σημασία τῆς καλῆς οἰκογένειας στὴν κοινωνία. Ἡ οἰκογενειακὴ συνοχή, ἡ συζυγικὴ ὁμόνοια καὶ ἡ γονεϊκὴ ἀγάπη δημιουργοῦν ὑπευθυνότητα καὶ ἀπαραίτητη στοργικότητα. Γιὰ τὸν θεοφόρο Χρυσόστομο μυστήριο ἀγάπης εἶναι ὁ γάμος. Δὲν εἶναι, λέει, δύο ἄνθρωποι ἀλλὰ ἕνας. Οὐσία καὶ σύνδεσμος τοῦ γάμου εἶναι ἡ θυσιαστικὴ ἀγάπη τῶν μελῶν του. Θὰ τονίσει ἰδιαίτερα πὼς σκοπὸς τοῦ γάμου εἶναι ἡ ἀλληλοβοήθεια τῶν συζύγων πρὸς κατάκτηση τῆς ἀρετῆς. Ὁ γάμος, λέει καὶ ξαναλέει, δὲν εἶναι ἐμπόδιο γιὰ τὴν κατόρθωση τῆς ἀρετῆς. Ὁ γάμος εἶναι ἀσφάλεια, παρηγοριὰ καὶ ἀνάπαυση.
. Ὁ ἴδιος ὅμως τονίζει πὼς ὅπως ὁ γάμος εἶναι λιμάνι, ἔτσι μπορεῖ νὰ γίνει καὶ ναυάγιο, γιὰ ἐκείνους ποὺ κακῶς τὸν χρησιμοποιοῦν. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ διδάσκει πὼς τὸ σπιτικὸ ἀποτελεῖ ἀγώνα καὶ παλαίστρα ἀγωγῆς, ὥστε τὰ μέλη του γυμνασμένα καλὰ νὰ ἀντιμετωπίσουν καὶ τὴν ἀγορὰ τοῦ κόσμου. Γιὰ νὰ εὐημερήσει ὁ γάμος, χρειάζεται ἀπαραίτητα ἀνιδιοτέλεια τῶν συζύγων, θυσιαστικὴ ἀγάπη, ἀλληλοσεβασμὸς καὶ ἀλληλοκατανόηση. Δὲν δυσκολεύεται νὰ πεῖ πὼς ὁ σύζυγος θὰ πρέπει στὴ σύζυγο νὰ μιλᾶ χαριτωμένα, καλοσυνάτα, εὐγενικὰ καὶ στοργικά. Τὸ ἴδιο καὶ ἡ σύζυγος καὶ οἱ γονεῖς πρὸς τὰ παιδιά. Συνεχίζει ὁ ἅγιος ἀπευθυνόμενος πρὸς τὸν σύζυγο: ποτὲ νὰ μὴ τῆς μιλᾶς ἄκομψα καὶ πεζά, ἀλλὰ μὲ φιλοφρόνηση καὶ μὲ πολλὴ ἐκτίμηση.. Ἡ σύζυγος δὲν θὰ πρέπει νὰ καταδυναστεύεται, νὰ δεσμεύεται, νὰ φοβεῖται, νὰ ἀπειλεῖται καὶ νὰ ὑβρίζεται. Πῶς θὰ ὑπάρχει ἁρμονία καὶ γαλήνη, ὅταν ἡ γυναίκα εἶναι τρομοκρατημένη ἀπὸ τὸν ἄνδρα της; Ἡ ἀναζήτηση συζύγου θέλει μεγάλη προσοχή, σπουδή, σύνεση καὶ ὄχι βιασύνη καὶ ἐπιπολαιότητα. Θὰ πρέπει νὰ ἐνδιαφέρει καὶ ἡ σημαντικὴ ἐσωτερικὴ ὡραιότητα. Δυστυχῶς σήμερα δὲν ἀναζητεῖται τὸ κάλλος τῆς ψυχῆς, καὶ γι’ αὐτὸ ἔχουμε τόσα πολλὰ προβλήματα. Ὁ ἅγιος ἐπιμένει. Νὰ προτιμᾶται ἡ εὐγένεια τῆς ψυχῆς, τῶν τρόπων ἡ ἀρετὴ καὶ ἡ ἐπιείκεια, καὶ ὄχι μόνο ἡ κτηματικὴ περιουσία καὶ ἡ σωματικὴ ὡραιότητα. Ἔτσι ἡ συζυγία ἰσχυροποιεῖται, μένει ἀδιάλυτη καὶ ἡγεμονεύει ἡ ἀγάπη. Τὸν γάμο τὸν θέλει ἰσόβιο καὶ τὸ διαζύγιο τὸ θεωρεῖ ναυάγιο. Ἡ ἀνδρικὴ σκληρότητα πρὸς τὸ ἀσθενὲς φύλο εἶναι ἀνεπίτρεπτη. Θεωρεῖ ὅτι τὸ ὡραιότερο εἶναι ἡ συνεχής, ἱερὴ καὶ πολύτιμη ἀγάπη μεταξὺ τῶν συζύγων, τὴν ὁποία ἐπαναλαμβάνει στὰ ἔργα του.
. Τὴν τεκνοποιία συνδυάζει μὲ τὴν καλλιτεκνία. Ἡ γέννηση τῶν παιδιῶν δίνει μεγάλη παρηγοριὰ στὸ ἀνδρόγυνο. Δίνει μάλιστα ἰδιαίτερη σημασία στὸ θέμα τῆς ἀγωγῆς τῶν παιδιῶν. Θὰ ἔχει πλούσια εὐλογία ἀπὸ τὸν Θεὸ ἡ μητέρα, ἂν ἀφιερώνει ἀρκετὸ χρόνο, γιὰ νὰ ὁδηγήσει τὰ παιδιά της στὴν φιλία τῆς ἀρετῆς. Ἡ ἀγωγὴ ἀξίζει καὶ πρέπει νὰ ἀρχίσει ἀπὸ πολὺ νωρίς. Ὁ πατέρας μὲ τὸν καλό του τρόπο θὰ πρέπει κι αὐτὸς νὰ διδάσκει ὠφέλιμα τὰ παιδιά του. Ὅσους δὲν φροντίζουν γιὰ τὴν καλὴ ἀγωγὴ τῶν παιδιῶν τους τοὺς ὀνομάζει παιδοκτόνους. Ἀρκετοὶ ἐργάζονται μόνο γιὰ ὑλικὸ πλοῦτο καὶ καθόλου γιὰ ψυχικό. Προτιμᾶ τοὺς γονεῖς νὰ συγχωροῦν τὰ ἄτακτα παιδιά τους, νὰ δείχνουν κατανόηση καὶ συμπάθεια. Ἀκόμη καὶ στὶς πτώσεις τῶν παιδιῶν, λέει ὁ ἅγιος, θὰ εἶναι προτιμότερο οἱ γονεῖς νὰ εἶναι συγκαταβατικοί. Ἡ ἀπειλὴ κάποιας τιμωρίας νὰ εἶναι πάντοτε διακριτική.
. Κληρονομιὰ καὶ μαγιὰ θεωρεῖ τὴν καλὴ ἀγωγὴ ποὺ ἐπηρεάζει καὶ θεραπεύει. Χρησιμοποιεῖ εὔστοχα διάφορα παραδείγματα καὶ σαγηνεύει τὸ ἀκροατήριό του ὁ ἔξοχος ἱεροκήρυκας. Τὸ μέλημα τῆς πνευματικῆς προόδου εἶναι πρωταρχικὸ στὴν διδασκαλία του. Ἐπαναλαμβάνει συχνὰ ὅτι οἱ καλοὶ γονεῖς θὰ πρέπει πάντοτε νὰ διδάσκουν στὰ καλά τους παιδιὰ ὅτι στὴν ζωὴ τους ἀξίζει νὰ προτιμοῦν πάνω ἀπὸ ὅλα τὴν πνευματικὴ πρόοδο.

ΠΗΓΗ : http://christianvivliografia.wordpress.com/2012/11/04/%e1%bd%81-%e1%bc%85%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%cf%87%cf%81%cf%85%cf%83%cf%8c%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bc%ce%bf%cf%82-%ce%b4%ce%b9%ce%b4%ce%ac%cf%83%ce%ba%ce%b5%ce%b9/