(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Ο Ζουράμπ Βαραζασβίλι τον ρώτησε:
Πάτερ Γαβριήλ, υπάρχουν άνθρωποι ανήθικοι, γεμάτοι κακία, που αξίζουν την
περιφρόνηση και σε αναστατώνουν. Πώς μπορούμε να προσευχόμαστε για το καλό
τους; Δεν θα βγουν οι ευχές από την καρδιά μας.
– Κάνε την αρχή απ’ αυτόν που αγαπάς πιο πολύ, ας πούμε από τα παιδιά σου.
Όταν προσευχηθείς γι’ αυτά, συνέχισε με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς
σου.
Μετά γι’ αυτούς που βρίσκονται γύρω σου, για τους γείτονες.
Ύστερα για την πόλη που μένεις. Η Τιφλίδα δεν είναι η μόνη.
Να προσευχηθείς για όλους που μένουν στη Γεωργία.
Η Γεωργία δεν είναι η μόνη. Την περικυκλώνουν εχθροί.
Παρακάλεσε τον Θεό να ειρηνεύσει τις καρδιές τους, ώστε να μην μπορούν να
την εχθρεύονται.
Τώρα, αφού προσευχήθηκες για όλη τη χώρα σου, έμειναν μόνον οι δικοί σου
προσωπικοί εχθροί.
Μην τους αποκλείεις.
Παρακάλεσε τον Θεό να γεμίσει τις καρδιές τους με καλοσύνη και το νου τους
με σοφία.
Βλέπετε; Έτσι γίνεται να προσευχηθείς και για τους εχθρούς.
Απόσπασμα από το βιβλίο ο «Άγιος Γαβριήλ ο διά Χριστόν σαλός και Ομολογητής».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου