Ἑρμαφρόδιτη ἡ στάση τῆς Ἑκκλησίας τῆς Ἑλλάδος γιά τό Κολυμπάρι!

 Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας λειτούργησε ὡς Πόντιος Πιλάτος ἀποφεύγοντας νά ἐπικροτήσει ἤ νά καταδικάσει τίς ἀποφάσεις ψευτοσυνόδου!

Τοῦ Διονύση Μακρῆ

Δημοσιογράφου-Θεολογου

Ἕνα καθεστώς μίας ἰδιότυπης φαναριώτικης ὁμηρίας φαίνεται πώς ἔχουν ἀποδεχθεῖ οἱ Ἱεράρχες τῆς Αὐτοκέφαλης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἐκτός ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων. Ἕνα καθεστώς ὁμηρίας, τό ὁποῖο δικαιολογοῦν μέ τή δῆθεν ἐπιστράτευση τοῦ σεβασμοῦ πρός τήν ὑποτιθέμενη Μητέρα Ἐκκλησία. Καί  λέμε ὑποτιθέμενη γιατί ἐδῶ καί λίγες δεκαετίες –πιθανόν πιεζόμενη ἀπό ἄτυπες δεσμεύσεις, πού παρασκηνιακά ἔχει λάβει στό πλαίσιο τῆς ἐφαρμογῆς τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ δόγματος Τρούμαν- ἀπό μητέρα καί τροφός τῆς Ὀρθοδοξίας πού ἔπρεπε νά εἶναι καί νά λειτουργεῖ κατάντησε νά συμπεριφέρεται ὡς κακιά μητριά.
Γιατί εἶναι ἀδιαμφισβήτητη ἀλήθεια –ἀκόμη καί γιά τούς λογιζόμενους ὡς πατριαρχικούς Ἱεράρχες- ὅτι οἱ συμπεριφορές τοῦ νῦν θιασώτη τοῦ οἰκουμενισμοῦ καί θιασώτη τοῦ ἐναγκαλισμοῦ τῆς ὀρθοδοξίας μέ τόν παπισμό, Πατριάρχη Βαρθολομαίου ὄχι μόνο εἶναι ἀνάρμοστες καί διχαστικές ἀλλά λειτουργοῦν καί διαβρωτικά στήν Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἀνατολική Ἐκκλησία.

Ὡς τέτοια ἀνοίκεια συμπεριφορά ἐκλαμβάνεται ἡ ἐπιστολή πού ἀπέστειλε λίγες ἡμέρες πρίν τήν ἔκτακτη σύγκληση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας μέ τήν ὁποία «διέταζε» στήν κυριολεξία τά μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου νά σεβαστοῦν καί νά περιφρουρήσουν τίς παράλογες, ἀνιστόρητες, κατευθυνόμενες καί αἱρετικές ἀποφάσεις τῆς ψευτο-συνόδου τοῦ Κολυμπαρίου! Ὡς «κακιά μητριά» μάλιστα, ἄν καί γνώριζε ὅτι δέν παρέχεται σύμφωνα μέ τό ἐκκλησιαστικό δίκαιο, ἡ δυνατότητα ἐπιβολῆς ἐπιτιμίου σέ μέλος ἄλλης αὐτοκέφαλης Ἐκκλησίας, ἀπειλοῦσε πώς θά ἐπέβαλλε ἐπιτίμιο ἀκοινωνησίας στούς Μητροπολίτες Πειραιῶς Σεραφείμ, ὁ ὁποῖος μέ ὑπόμνημα του ἐνημέρωνε ἀναλυτικά τούς Ἀρχιερεῖς γιά τό παράλογο τῶν ἀποφάσεων τοῦ Κολυμπαρίου ἀλλά καί στόν Καλαβρύτων Ἀμβρόσιο, ὁ ὁποῖος ὑπέγραψε τό ὁμολογιακό κείμενο, πού ἀπέστειλε στήν Ἱεραρχία ἡ Σύναξη Κληρικῶν καί Μοναχῶν.

Δέν γνωρίζουμε ἄν ἐκτός τῆς ἐπιστολῆς ὑπῆρξαν στό παρασκήνιο καί ἕτερες πράξεις ἐκβιασμοῦ καί χειραφέτησης τοῦ δικαιώματος τῆς ἐλευθερίας τῆς ἔκφρασης, πού συνιστοῦν ὠμή παρέμβαση στό ἔργο μίας ὑποτιθέμενης Αὐτοκέφαλης Ἐκκλησίας, ὅπως λ.χ. τηλεφωνήματα καί νομικά ἐμμέσως λογίζονται ὡς ἐκκλησιαστική εἰσπήδηση. Τίποτε ὡστόσο δέν ἀποκλείεται, ἀφοῦ ἡ σημερινή διοίκηση τοῦ Φαναρίου ἔχει ἀποδείξει ἀπό τά χρόνια τῆς ἀρχιεπισκοπίας τοῦ μακαριστοῦ Χριστοδούλου ὅτι γι’ ὅλα εἶναι ἱκανή.

Μέσα σ’ αὐτό τό κλίμα τῶν ἄμεσων ἀπειλῶν καί τῶν ἔμμεσων ἐκβιασμῶν ἡ Ἱεραρχία ἐπέλεξε μετά ἀπό δύο ἐπεισοδιακές καί γεμάτο ἔνταση συνεδριάσεις νά ἀκολουθήσει μία ἑρμαφρόδιτη πολιτική. Μία πολιτική πού οὐσιαστικά τήν ἐκθέτει ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καί τοῦ χριστεπώνυμου ποιμνίου. Μία πολιτική πού βασίζεται στή λαϊκή ρήση πού θέλει τό χρόνο νά λειτουργεῖ ὡς γιατρός. Μία πολιτική πού στηρίζεται στήν ἄποψη «γιατί νά βγάλω ἐγώ τό φίδι ἀπό τήν τρύπα»...

Ὡς ἐκ τούτου ἀντί νά βγάλουν τό φίδι ἀπό τήν τρύπα οἱ Ἱεράρχες ἐπιστράτευσαν τίς καλένδες τῶν χρονοβόρων ἐκκλησιαστικῶν –συνοδικῶν ἐπιτροπῶν ἀλλά καί τό ψεῦδος τῆς δῆθεν ὁμόφωνης ἀποδοχῆς τῆς Ἱεραρχίας τῶν προτάσεων τοῦ εἰσηγητῆ καί συμμετέχοντα στά τεκταινόμενα τοῦ Κολυμπαρίου καί ὑπογράφοντα τά ἀπαράδεκτα κείμενα Μητροπολίτη Σερρῶν Θεολόγου! Ὁ τελευταῖος ἀνέλαβε τό βαρύ ἔργο νά δικαιολογήσει τό πῶς ἀθετήθηκαν οἱ ἀποφάσεις τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί νά ὁδηγήσει τήν Ἱεραρχία στήν ἀθέτηση τοῦ ἴδιου τοῦ ἑαυτοῦ της... Μάταια ἐνσυνείδητοι Ἱεράρχες μετρημένοι στή χούφτα τοῦ ἑνός χεριοῦ προσπαθοῦσαν νά πείσουν τούς ὑπολοίπους ὅτι στά θέματα πίστεως δέν χωροῦν συμβιβασμοί, ἰδιοτέλειες καί κουτοπονηριές. 

Οἱ θέσεις τους προσέκρουαν ἀφενός μέν στόν ἐπικρατοῦντα ὠχαδελφισμό καί στήν ἀνεπίτρεπτη θεολογική ἄγνοια μεγάλου μέρους τοῦ σώματος τῆς Ἱεραρχίας καί ἀφετέρου στό τεῖχος τῆς ἀόριστης προφορικῆς ὑπόσχεσης τοῦ οἰκουμενιστῆ Πατριάρχη Βαρθολομαίου, ὅτι δέν θά θέσει τουλάχιστον ἐπί πατριαρχίας του θέμα ἀμφισβήτησης τῆς πατριαρχικῆς πράξης τοῦ 1928, βάσει τῆς ὁποίας παραχωρήθηκαν διοικητικά, ἄχρι καιροῦ, οἱ Μητροπόλεις τῆς Βορείου Ἑλλάδος, στήν Αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος. Ὑπόσχεση πού ἐξ ἀνάγκης ἔδωσε ἐν μέσω τῶν δυσκολιῶν, τῶν πιέσεων καί τῆς ἀπελπισίας του πού κυριαρχοῦσε κατά τίς ἐργασίες τῆς ψευτοσυνόδου τοῦ Κολυμπαρίου προκειμένου νά διασώσει –ἔστω καί τύποις- τό ἀπωλεσθέν κύρος της. Ἀξίζει νά σημειωθεῖ ὅτι κατ’ αὐτόν τόν τρόπο τό Φανάρι ἀπέφυγε νά καταγραφεῖ στίς ἀποφάσεις τοῦ Κολυμπαρίου ἡ ἀπαίτηση, πού ὁμοφώνως ἔλαβαν οἱ Ἀρχιερεῖς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τόν περασμένο Μάϊο, τῆς μή ἀναίρεσης τῶν πατριαρχικῶν πράξεων! Μέ τό σκεπτικό λοιπόν πού θέλει τούς περισσότερους Ἀρχιερεῖς νά προτιμοῦν ἀντί τῆς ὁμολογίας τόν ἐφησυχασμό καί τήν ἡσυχία στό «δεσποτικό τους βασίλειο», ἡ Ἱεραρχία ἄφησε τόν χρόνο νά γιατρέψει τήν ἐν Κολυμπαρίω τῆς Κρήτης ἀσθένεια. Ἀγνοεῖ ὅμως ὅτι ἡ ἀσθένεια τοῦ οἰκουμενισμοῦ εἶναι χρόνια καί δέν γιατρεύεται μέ κουτοπονηριές τῶν ἐραστῶν τῆς ἐκκοσμίκευσης τῆς Ὀρθοδοξίας πού ἐπιχείρησαν –ἴσως καί μέ τήν ἄδεια τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου- νά παραπλανήσουν τό χριστεπώνυμο ποίμνιο, μέ τήν ἔκδοση δελτίου τύπου, τό ὁποῖο κατήγγειλε ἐγγράφως ὡς ψευδές ὁ Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ.

Βέβαια, ὑπάρχει καί μία ἄλλη δικαιολογία πού μέ τή μορφή καραμέλας ἀναμασιέται ἀπό τήν πλειονότητα τῆς Ἱεραρχίας. Αὐτή ἔχει νά κάνει μέ τό σκεπτικό τῆς ὑποτιθέμενης ἑνότητας τῶν Ἑλληνορθοδόξων Ἐκκλησιῶν στό ἅρμα τῆς «κακιᾶς μητριᾶς» δηλαδή τοῦ θεολογικῶς παραλογιζόμενου Φαναρίου. Αὐτό συνιστᾶ ὅμως μέγα ἀτόπημα στούς κόλπους τῆς μίας, ἁγίας καί καθολικῆς Ἐκκλησίας, στούς κόλπους τῆς Ἁγίας Ὀρθοδοξίας μας. Κι εἶναι ἀτόπημα γιατί ἐνισχύει τό διχασμό καί τήν καχυποψία ἔναντι τῶν ὑπολοίπων ἐν Χριστῷ ἀδελφῶν μας, τῶν Σλάβων καί τῶν Ἀράβων. Ἴσως τίς δύο ἡμέρες τῶν συνεδριάσεων τῆς Ἱεραρχίας, στίς 23 καί 24 Νοεμβρίου, ἡ γλυκιά αὐτή καραμέλα, πού κατασκευάζεται σέ φαναριώτικα ἐργαστήρια, νά ἐστάλη σέ συγκεκριμένους Ἀρχιερεῖς, ὄχι μόνο γιά νά τούς ἐξαπατήσει μέ τήν ἴδια γλύκα πού εἶχαν οἱ λωτοί τῆς ἐποχῆς τοῦ Ὀδυσσέα ἀλλά κυρίως νά τούς καταστήσει τυφλούς καί ὑπνωτισμένους, ὥστε νά μήν διακρίνουν ὅτι ἡ περιβόητη ἑνότητα πού διακηρύσσει τό Πατριαρχεῖο ἔχει παντελῶς καταλυθεῖ.

Πῶς εἶναι δυνατόν νά ἐπικαλεῖται τό Φανάρι, ὅτι στό Κολυμπάρι διαφάνηκε ἡ ἑνότητα τῆς Ὀρθοδοξίας τή στιγμή πού τέσσερα Πατριαρχεῖα, αὐτά τῆς Ἀντιοχείας, τῆς Ρωσίας, τῆς Βουλγαρίας καί τῆς Γεωργίας ἦταν ἀπόντα  ἀπό τή ψευτο-σύνοδο καί τό ἕτερο αὐτό τῆς Σερβίας ἦταν ὡσεί παρών! Καί λέμε ὡσεί παρών, ἀφοῦ τίς ἀποφάσεις δέν ἀποδέχθηκαν δεκαεπτά ἐκ τῶν εἴκοσι-τεσσάρων μελῶν τῆς σερβικῆς ἀντιπροσωπείας. Ἄλλωστε στό Κολυμπάρι ὑπῆρξε καί κατάφωρη παραβίαση τοῦ κανονισμοῦ λειτουργίας τῆς Συνόδου, ὁ ὁποῖος προέβλεπε ὁμοφωνία στίς ἀποφάσεις ὅλων τῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Πατριαρχείων καί Αὐτοκέφαλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν. Μέσα στό ἀνωτέρω περιγραφέν πνεῦμα τῆς καχυποψίας οἱ Ἀρχιερεῖς, ὡς ἦταν  ἀπολύτως φυσικό, ἀγνόησαν παντελῶς τήν ἀπόφαση καί τό σκεπτικό τοῦ Πατριαρχείου Βουλγαρίας παντελοῦς ἀπόρριψης τῶν ὅσων διαδραματίστηκαν στό Κολυμπάρι τῆς Κρήτης.

Ἡ σθεναρή ὡστόσο καί θεολογικά ἐμπεριστατωμένη καί τεκμηριωμένη θέση πού ἐξέφραζαν οἱ Μητροπολίτες Ναυπάκτου Ἱερόθεος, Πειραιῶς Σεραφείμ καί Κυθήρων Σεραφείμ, ἡ ὁποία συνεπικουρεῖτο καί ἀπό δέκα ἀκόμη Ἀρχιερεῖς δέν ἄφηναν κανένα περιθώριο στό σῶμα τῆς Ἱεραρχίας νά φθάσει στόν ὑπερθεματισμό τῶν ἀλλοπρόσαλλων «ἐκκοσμικευμένων» καί ἐκ τῆς παπικῆς -καί ὄχι μόνο- Δύσεως «κατευθυνόμενων» ἀποφάσεων τοῦ Κολυμπαρίου. Κάτι τέτοιο οὐσιαστικά ἄν καί ὑποστηριζόταν ἀπό τήν παντελῶς ἀθεολόγητη δυτικίζουζα οἰκουμενιστική ὁμάδα λιγοστῶν Ἱεραρχῶν ἀλλά καί τοῦ εἰσηγητή Μητροπολίτη Σερρῶν Θεολόγου δέν ἐπετεύχθη καί γιά ἕνα ἀκόμη σοβαρό λόγο. Κι αὐτός ὁ λόγος ἔχει νά κάνει μέ τίς ἄμεσες πιέσεις πού δέχονται οἱ Ἀρχιερεῖς τόσο σέ τοπικό ἐπίπεδο μέ ἐπιστολές πιστῶν καί χριστιανικῶν ὀργανώσεων, ὅσο καί πανελλαδικῶς μέ τήν συλλογή ὑπογραφῶν ἐνημερωμένων κληρικῶν καί λαϊκῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν. Ἤδη λέγεται ὅτι σέ δύο μόλις μῆνες ἔχουν συγκεντρωθεῖ χιλιάδες ὑπογραφές σέ μία διαδικασία πού θά συνεχίζεται γιά πολύ ἀκόμη καιρό καί ἀποτελεῖ τό καλύτερο –δυνατόν μέσον ἐνημέρωσης τοῦ ποιμνίου!

Ἑρμαφρόδιτη καί ἡ στάση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου

Τήν ἰδιότυπη αὐτή «αἰχμαλωσία» πού ἔχει ἐπιβάλλει ὡς «κακιά μητριά» τό Φανάρι φαίνεται νά ἔχει ἀποδεχθεῖ πλήρως καί ὁ ἐπικεφαλῆς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος! Ἔτσι, φρόντισε νά χαράξει ὁ ἴδιος τήν πολιτική γραμμή πού θά ἀκολουθοῦσε λίγες μόνο ἡμέρες πρίν τή σύγκλιση τῆς Ἱεραρχίας, διαψεύδοντας τίς ὅποιες προσδοκίες περί ἀλλαγῆς τῆς στάσης του, πού εἶχε ἀφήσει νά διαφανεῖ. Ἔτσι, ὑπερθεμάτισε σέ μία οἰκουμενιστική συνάντηση πού ἔγινε στή Θεσσαλονίκη μία ἑβδομάδα πρίν τήν ἔκτακτη σύγκλιση τῆς Ἱεραρχίας τίς ἀποφάσεις τῆς ψευτοσυνόδου -ἀποδεχόμενος κοσμικά διαδήματα καί βραβεύσεις καί καταρρίπτοντας τήν ὅποια φημολογία τόν ἔφερε νά κάνει τήν ὑπέρβαση καί νά ὀρθώνει τελικά ἀνάστημα πρός τό Φανάρι, κάτι φυσικά πού εἶχε τή δυνατότητα νά κάνει ἀλλά δέν ἔκανε στό Κολυμπάρι τῆς Κρήτης. Καί ἔπρεπε νά τό κάνει γιατί εἶχε τότε τήν ἐξουσιοδότηση τῆς Ἱεραρχίας νά στηρίξει τίς ὁμόφωνες ἀποφάσεις τοῦ περασμένου Μαΐου. Ἴσως ὅμως νά ὑπέκυψε ἀμαχητί σέ τυχόν ἀπειλές, ὕβρεις καί ἐκβιασμούς, παρόμοιες μ’ αὐτές πού κατήγγειλε ἐγγράφως πώς ἐδέχθη ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ἱερόθεος, τσαλακώνοντας ὄχι μόνο τήν ἀρχιεπισκοπική του ἀξιοπρέπεια ἀλλά καί τήν ἀξιοπρέπεια ὁλοκλήρου τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Πιθανόν οἱ τότε ἐκβιασμοί μετατράπηκαν στή συνέχεια μέ κοσμικές ἐπιβραβεύσεις καί ἀσήμαντα γιά τόν οὐρανό διαδήματα. Ὁ Θεός ὅμως βλέπει...

Ἡ εἰσήγηση τοῦ Μητροπολίτη Σερρῶν

Ἐπ’ οὐδενί τέλος ἐπικροτοῦμε τήν ἐκκλησιαστική φημολογία πού ἔφερε τό Μητροπολίτη Σερρῶν Θεολόγο νά ἀποστέλλει πρός ἔγκριση ἤ καί διόρθωση στό Φανάρι τήν εἰσήγησή του! Εὐθαρσῶς ἀπορρίπτουμε ὡς κάκιστη καί συκοφαντική πρός τό πρόσωπο τοῦ συγκεκριμένου Ἀρχιερέα τήν φημολογία αὐτή, γιατί κάτι τέτοιο οὐσιαστικά ἄν συνέβαινε ἐξέθετε ἀνεπανόρθωτα ὄχι μόνο τήν ἐπισκοπική του ἀξιοπρέπεια ἀλλά ταυτόχρονα ἐπιβεβαίωνε de facto, τά ὅσα ὑποστηρίζουμε περί καθεστῶτος ὁμηρίας τῆς Αὐτοκέφαλης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Πέραν τούτου ὅμως αὐτό πού παρατηρεῖ στό κείμενο τῆς εἰσήγησης εἶναι μία προσεκτική ἐπικρότηση τῶν ἀποφάσεων τοῦ Κολυμπαρίου ἀλλά καί μία διαφαινόμενη ἀγωνία νά ἐνημερωθοῦν γι’ αὐτές, μέσα ἀπό τό πνεῦμα τῆς ἐπικροτήσεως καί τῆς ἀποδοχῆς τό χριστεπώνυμο ποίμνιο! Γιατί ἄραγε; Μήπως γιά νά ὑπάρχει οἰκουμενιστικό «ἀντίδοτο» ἔναντι τῶν τεκμηριωμένων αὐξανόμενων  ὁμολογιῶν κληρικῶν καί λαϊκῶν μελῶν, ἔτσι ὥστε νά μήν προλάβει νά ἐπηρεαστεῖ μέρος τοῦ κατά κοινή ὁμολογία ἀκατήχητου στή συντριπτική πλειονότητα χριστεπώνυμου ποιμνίου; Πάντως τό μή ἀνταποκρινόμενο καί ἄρα ψευδές κατά τό Μητροπολίτη Κυθήρων Σεραφείμ ἀνακοινωθέν κάνει λόγο γιά ἐνημέρωση τῶν πιστῶν μέσω τοῦ γνωστοῦ  φυλλαδίου πρός τό Λαό... Τό βέβαιο πάντως εἶναι ὅτι τό θέμα δέν ἔκλεισε καί ἡ πληγή πού ἄνοιξε στό Κολυμπάρι γιά τήν Ὀρθοδοξία ὄχι μόνο δέν δύναται νἀ ἑπουλωθεῖ μέ κουτοπονηριές ἀλλά τραυματίζει ἀκόμη περαιτέρω τό σῶμα τῆς Ἁγίας Ὀρθοδοξίας μας.       

Συντάκτης: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΚΡΗΣ, Θεολόγος, Δημοσιογράφος
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2016

http://www.orthodoxia.gr