ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΗΚΕΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΣΥΝΑΞΗ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ ΚΑΙ ΛΑΪΚΩΝ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ;
Τοῦ Παναγιώτη Π. Νούνη
Κατ΄ ἀρχᾶς νά σᾶς πληροφορήσουμεν, ὅτι ὁ ἐλλογιμώτατος Δογματολόγος Καθηγητής κύριος Δημήτριος Τσελεγγίδης, φαίνεται νά ἀποχωρεῖ, ἀπό σημαίνων καί ἐμπειρογνώμον Μέλος ἤ Σύμβουλος ἀπό τήν ἱερά Σύναξη Κληρικῶν Μοναχῶν καί Λαϊκῶν, κυρίως γιά ἰδικοῦς του προσωπικούς λόγους πού μᾶλλον δέν εἶναι καί τῆς παρούσης γιά νά ἀναλυθῶσι. Μερικά βασικά θεολογικά πράγματα, ὅπως τά προβληματίζω ἐξ ἀντικειμένου, θά τά σημειώσω, οὔτως ὥστε μερικές ἀπατηλές γνῶμες εἴτε θολές «δημοσιογραφικές» καχυποψίες νά διαλυθῶσι εἰς τά ἐξ ὧν συνετέθησαν. Ὅποιος διαθέτει ἐπιπρόσθετες καί ἔγκυρες πληροφορίες δύναται νά μᾶς ἐνημερώσει γιά νά ἀναθεωρήσουμεν ἄρδην ὅπου τυχόν γράφομεν αὐθαιρεσίες.
Παράλληλα ὅμως, γίνεται τοῖς πᾶσι ἀντιληπτόν, ἀπό ἀντικειμενικά στοιχεία, ὅτι ἡ ἀπόφασίς του σαφῶς συνδέεται καί ἔχει νά κάνει, προφανῶς, καί μέ τήν ἄκρως ἀντιΚανονικήν καί ἀπειλητικήν Ἐπιστολήν τοῦ οἰκουμενιστοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου πρός τόν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν κ. Ἰερώνυμον, ἀλλά συνάμα φαίνεται ἐν διακρίσει νά διαφοροποιεῖται, καί για ἕνα σημαίνον Δογματολογικόν Σημεῖον διά τό μείζον καί ἔσχατον Ζήτημα περί τῆς διαβόητου Διακοπῆς τοῦ Μνημοσύνου τοῦ αἱρετικοῦ Πατριάρχου μας, τουτέστιν τῆς Ἱεροκανονικῆς Ἀποτειχίσεως. Περισσότερες ὅμως πιό ἐξειδικευμένες πληροφορίες καί ὑψηλόν θεολογικόν διάλογον καί ἀποσαφηνισμόν διά τό θέμα τοῦτο, ἐνήργησεν, σέ μίαν μόλις πρόσφατον καταπληκτικήν Δημόσιον Διάλεξίν του στόν Πολιτισμικόν Σύλλογον Μετεωριτῶν.
Πολλοί παρορμητικοί, ἁπλοϊκοί καί ἀφελεῖς ἀδελφοί/ές, ἐλέω μᾶλλον τινός ἀνεπίγνωστου ζηλωτισμοῦ, ἐπρόλαβαν νά λοιδωρήσουνἀδίκως τόν ἔγκριτον κ. Δογματολόγο, ὅταν γιά τό ἴδιον ἀκριβῶς ζήτημα, ἀπέσυρεν διακριτικῶς τήν ὑπογραφήν του ἀπό τό τελευταίον Ἐπίσημον Ἀνακοινωθέν τῆς ἱερᾶς Συνάξεως, ἀνακοινωθέν μίας Νέας Ὁμολογίας Πίστεως κατά τῆς «Ληστρικῆς Συνόδου τῶν Ἀποστατῶν», ἵνα μή δημιουργηθῶσι, τινές ἐσφαλμένες κυρίως ἐντυπώσεις-παρερμηνείες, σέ τινά ἁπλοϊκά ἤ καί πολυσύνθετα μυαλά συνανθρώπων μας γιά τήν ἱερά Ἀποτείχιση.
Ἔξ ὅσων πληροφορήθηκα, ὁ ἴδιος ἔχει ἀποστείλει εἰδικόν τελεσίγραφον-γράμμα στήν Σύναξη Κληρικῶν Μοναχῶν καί Λαϊκῶν ὅπου διαβάστηκε δημόσια, ἐνώποιον ἀδελφῶν καί πατέρων, ὅπου ἐξήγησεν εὐθυτενῶς τούς σημαντικώτερους λόγους τῆς ἀποστασιοποιήσεώς του ἀπό τήν μαχητικήν Γατζέα. Ἐξάπαντος τοῦτο πού ὑπερτονίζεται ἐκ τοῦ κειμένου, εἶναι ὅτι θά συνεχίζει ἀδιάκοπα καί ἀπαρασάλευτα τόν ἀντιΟἰκουμενιστικόν ἀγώνα, παράλληλα μάλλιστα, καί μέ περισότερην ὁμολογιακήν σφοδρότητα καί οὐχί βέβαια καθῶς πολλοί καί διάφοροι νομίζουν εἴτε ἀνταγωνιστικά εἴτε καί διασπαστικά, μέ τήν ἐν λόγῳ ἱερά Σύναξη.
Ὁ σημαντικώτερος λόγος τῆς ἀποχωρήσεως τοῦ Καθηγητοῦ κ. Δ. Τσελεγγίδου, εἶναι: ὅτι στά δημόσια Κείμενα τῆς ἀντιΟἰκουμενιστικῆς Συνάξεως (τῆς Γατζέας) τοῦ Βασίλειου ἱερατεύματος θά πρέπει νά γίνεται μία σαφέστατη, εἰδική Δογματολογική καί Κανονική διάκρισις, μεταξύ τῆς προβλεπόμενης ἱεροκανονικῆς καί ἁγίας Ἀποτείχισις, ἀπό ἐκείνης, τῆς ἐπίπλαστης καί προσχηματικῆς ἀντιΚανονικῆς καί κακῆς Ἀποτείχισις· καθότι ἐτοῦτη εἰδικά ἡ δεύτερη, ὁδηγεῖ δυστυχῶς, σέ σχισματικοαιρετικές τάσεις καί κυρίως στό αἱρετικόν ἄκρον τοῦ «Ζηλωτισμοῦ».
Πρέπει να καταστεῖ σαφές, ὅτι ὁ γνήσια ὀρθόδοξος ἀντιΟἰκουμενιστικός ἀγῶν κατά τῆς πολύ-αἱρετικῆς «Συνόδου τῶν Συγκρητιστῶν», δέν γίνεται γιά νά ὁδηγηθῶμεν σέ τινά Σχίσματα ἤ καί σέ «Ζηλωτικές» Παρατάξεις· ἀλλά κυρίως γιά νά ἀναχαιτιστεῖ ἤ καθαιρεθεῖ ὁλοσχερῶς τό ἀντίΧριστον θηρεῖον τοῦ Πανθρησκειακοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Τά Σχίσματα καί οἱ αἱρέσεις ἔχωσιν πρό καιροῦφυτευθῆ, καλλιεργηθῆ καί ποτισθῆ ὑπό τῶν ἀχρείων Οἰκουμενιστῶν ἐνῷ τώρα παράγωσιν πλούσια «συνοδική συγκομιδήν» πολυποίκιλων ἑτεροδόξων φρονημάτων.
Ἡ εὐφυής Στρατηγική κίνησις τοῦ ἔγκριτου Δογματολόγου, προφύλαξε ἠχηρά τούς ἀπανταχοῦ ἀντιΟἰκουμενιστές, πού λοιδορούνται καί συκοφαντούνται, συστηματικῶς, ὑπό τῶν ἑτεροδόξων Ἀρχιοικουμενιστῶν, ὅτι δῆθεν ὁ ἀντιΟἰκουμενιστικός ἀγῶν εἶναι μία ἰδεολογική ἤ αἱρετική τάσις πρός τόν «Ζηλωτισμόν». Ὁ πανάθλιος «Ζηλωτισμός» εἶναι τό ἕτερον αἱρετικόν ἄκρον τοῦ θεοκατάρατου Οἰκουμενισμοῦ. Προσέξτε ὅμως ἐδῶ, διότι δέν ὁμιλῶ περί τοῦ ἔνθεου Ζηλωτισμοῦ ἀλλά περί τοῦ ἄθεου «Ζηλωτισμοῦ». Μή ξεχνάτε ὅτι καί οἱ Οἰκουμενιστές διαθέτωσιν τόν μή κατά Θεόν «ζῆλον». Ἔχομεν δηλαδή ἀντικειμενικά παρατηρήσει σωρηδόν «Ζηλωτές τοῦ Οἰκουμενισμοῦ».
Συγκεκριμένα, κατά την ἰδικήν μας ἄποψιν, ὁ δέ προἈθηναγόρειος καί «Μεταξάκειος Οἰκουμενισμός» ἐγέννησεν τόν ὑπερφύαλον σχισματικοαἱρετικόν «Ζηλωτισμόν». Συνεπῶς ὁ ἀνίερος «Ζηλωτισμός» εἶναι μή ἀνεγνωρισμένον τέκνον τοῦ ἀντίθεου Οἰκουμενισμοῦ. Συναφῶς ὁ «Ζηλωτισμός» διαθέτει γνήσιες κληρονομικές καταβολές το DNA ἐκ τοῦ πατρός του. Ὁ ἐν λόγῳ Νέος Ὁμολογητής καί Καθηγητής τῆς Πατερικῆς Θεολογίας, ὡς ἐπόμενος τοῖς ἁγίοις Πατρᾶσιν, ὥφειλεν βέβαια νά διασπείρει, ἐκείνα τά ἁπλανῆ καί ὀρθόδοξα Δογματολογικά ὅρια καί πλαίσια, πού δύνανται οἱ ἀντιΟἰκουμενιστές πιστοί, Κληρικοί καί Λαϊκοί, γιά νά διενεργήσουν ἀπλανῶς καί μέ κάθε ἀσφάλεια τήν ἱερά Ἀποτείχιση.
Παρ΄ ὅλον πού φαινομενικῶς, μοιάζει κάπως μέ τινά ἀμυδρᾶν, διάσπαση ἤ καί διαίρεση τοῦ ἀντιΟἰκουμενιστικοῦ ἀγώνος, δέν πρόκειται καθόλου διά τέτοιον ζήτημα, μιᾶς καί πλειστάκις «τά φαινόμενα ἀπατοῦν», τοῦτο ἄς εἶναι ἤ ἄς γίνει τουλάχιστον, ἀπόλυτα ξεκάθαρον, ὅταν μάλιστα κανεῖς προσμετρήσει προσεκτικά, ἅπαντα σχεδόν, τά ἀντικειμενικά τελευταία δεδομένα ἐπί τῶν Ἐκκλησιαστικῶν δραματικῶν ἐξελίξεων.
Αὔριον, καθόλου παράξενον, μπορεῖ ἐν ἐξελίξει καί φαινομενικῶς νά διαιρεθεῖ κάπως, εἰς διπλοῦν ἤ καί εἴς τρπλοῦν, ὁ ἀντιΟἰκουμενιστικός Ὁμολογιακός ἀγών τῆς συνὉδικῆς Συνάξεως: σέ αὐτούς πού προχωροῦν μπροστά, ὁμολογιακά, ῥωμαλέα καί ἀμετάκλητα, πρός τήν Ἱεροκανονικήν καί Πατρολογικήν, ἐξάπαντος τήν «Μεγάλην Ἔξοδον» ἀπό τήν νεοΒαβυλώνιον ἤ καί νεοΦαραωνίτικην Οἰκουμενιστικήν αἰχμαλωσίαν μας· καί σέ ἐκείνους πού θά ἐπιλέξωσι νά παραμένουν, ἔστω καί προσωρινά, διά νά προετοιμάζωσι σέ ἑτεροχρονισμένον στάδιον, μεθεπόμενες κανονικές Ἀποτειχίσεις, τό ἀπληροφόρητον καί ἀκατηχήτον Ποίμνιον.
Τοῦτο θά εἶναι σπουδαίον καί ἱστορικόν γεγονός, ἕνα σημαίνον Ἐκκλησιολογικόν φαινόμενον τῆς μεταΚολυμπάριου ἐποχῆς, κάτι ὡσᾶν τήν «Ἐκκλησιολογικήν Μίτωση». Ἡ φυσιολογική διαδικασία τῆς ἀναμενόμενης «Συναξιακῆς διχοτόμησις» μοιάζει περίπου, ὅπως τήν Βιολογική καί Γενετική διαδικασία (πρόφαση-προμετάφαση-μετάφαση, ἀνάφαση-τελόφαση κ.λπ.) ἀναπαραγωγῆς τοῦ DNA καί τῆς διχοτόμησις τοῦ κυτταρικοῦ πυρήνα σέ δύο νέα καί διπλοειδῆ εὐκαρυωτικά κύτταρα κ.ο.κ.!...
Συνεπῶς καί σύμφωνα μέ ἀψευδεῖς πληροφορίες, ἡ Σύναξη Ἱεραρχῶν, Κληρικῶν, Μοναχῶν καί Λαϊκῶν, εἶναι στήν ἐξελικτικήν φάσιν νά δημιουργήσει πλέον, δύο (2) στρατηγικῆς φύσεως σημαντικά ἀντιΟἰκουμενιστικά διπλοειδῆ μέτωπα. Τό μέτωπον τῆς ἐμπροσθοφυλακῆς τῶν ἐπικείμενων καί συντεταγμένων ἱερῶν Ἀποτειχίσεων, καί τό ἄλλο μέτωπον τινάς, ἐφεδρικῆς ἐπιφυλακῆς, πού παραμένει ἄχρι καιροῦ γιά πολυποίκιλους Ποιμαντικούς λόγους. Σέ μίαν πραγματικά ἐμπόλεμην κατάσταση εἶναι πολύ χρήσιμος τέτοιος ὀργανωμένος καταμερισμός εὐθυνῶν.
Θά πρέπει νά γίνει κατανοητόν, ὅτι πέραν ἀπό τό ἀπροκάλυπτον νεοΦαναριώτικον ληστρικόν μαίνος, κατά τινῶν συγκεκριμένων Ἱεραρχῶν καί Πρωτοπρεσβυτέρων Κληρικῶν, ἀπειλούνται διά ἄμεσον διωγμόν καί σωρηδόν ἄλλοι Ἁγιορεῖτες ἀδελφοί καί Πατέρες, διότι μέχρι στιγμῆς πενήντα (50) Ἁγιορεῖτες διενήργησαν τήν νενομισμένη Ἀποτείχιση κατά τοῦ αἱρεσιάρχου Πατριάρχη. Ἐκδιώχθησαν πέντε (5) Σέρβοι Ἁγιορεῖτες Μοναχοί καί κατέφυγαν στην Σερβία. Ἔπονται γιά Διακοπή Μνημοσύνου τινά ἱερά Ἡσυχαστήρια καί πιθανόν Κοινόβια. Ἀποτειχίσθησαν ἐπίσης συγκεκριμένοι Ὁμολογητές Κληρικοί καί Λαϊκοί, στήν Κρήτην, στήν Φλώρινα κ.ἄ.· καθῶς καί δύο Ἁγιοσαβαΐτες Μοναχοί, πού μετά τήν ψευδοΣύναξη τοῦ Κολυμβαρίου ἐγκατέλειψαν ἄρδην τήν Λαύρα τοῦ Ἁγίου Σάββα, καί ἐνήργησαν τινά κανονικήν Διακοπήν τοῦ Μνημοσύνου κατά τοῦ Ἀρχιοικουμενιστοῦ καί ἀντιΚανονικοῦ πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ. Θεοφίλου τοῦ Β΄ ἀλλά εἰς τήν συνέχειαν προ(σ)χώρησαν σέ τινά ἀντιΚανονικήν Ἀποτείχιση καί Διακοπήν Κοινωνίας μετά τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας.
Τόν Ἁγιορείτικον ἀντιΟἰκουμενιστικόν ἀγώνα, ἱερον ἀγώνα πλέον ὑπέρ τῆς κανονικῆς Διακοπῆς τοῦ Μνημοσύνου τοῦ πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, τόν ἡγεῖται ἕνας φωτισμένος Ἁγιορείτης Γέροντας ὁ π. Γαβριήλ, μετά τοῦ ῥωμαλέου Κρητικοῦ καί Λαυρεώτη Μοναχοῦπ. Σάββα Ἁγιορείτου. Ἀκολουθῶσι περίπου πέραν τῶν τετρακοσίων (400) σχεδόν Ἁγιορειτῶν, Γερόντων, Ἱερομονάχων, Μοναχῶν, Ἀσκητῶν, Κελλιωτῶν κ.ο.κ. πού ἐτοιμάζονται διά τινά «Μεγάλην Ἔξοδον» ἀπό τήν Οἰκουμενιστικήν αἰχμαλωσίαν ὑπό τοῦ Φραγκευμένου νεοΦαναρίου.
Ὑφίσταντο βέβαια μερικές πολύτιμες φωνές πάρα πολύ σημαντικῶν Κληρικῶν μέσα στήν συνὉδική Σύναξη τῆς Ἁγίας ΤριάδοςΓατζέας, πού προβληματίζονται ἀρκετά γιά τό ποίμνιόν τους. Ἤρθεν μᾶλλον ὁ καιρός, πού πρέπει νά προβληματιστεῖ ἤ νά δοκιμαστεῖ καί τό ἴδιον τό ποίμνιον. Ἄν ὁ ποιμήν, ἦτο καί εἶναι πράγματι ὁ καλός Ποιμένας, τί ἀκριβῶς ἔχει νά φοβηθεῖ; Τά προβατάκια του βρέξει χιονίσει θά τόν ἀκολουθήσωσι παντοῦ, ἄν ὄχι, ἔχει ὁ Θεός καί γιά αὐτά, μερικά θά ἀκολουθήσουν, ἄλλα θά συγκλονισθοῦνε αἰφνίδια, μερικά ἄλλα σίγουρα θά φοβηθοῦν, ἐνῷ ἄλλα πολύ πιθανόν καί νά κρυφθοῦν, ἐν πᾶσι περιπτῶσι μερικά ἄλλα θά ἀκολουθήσουν σέ ἑτεροχρονισμένον διάστημα κ.ο.κ.
Ὁ μέν Πρωτοπρεσβύτερος καί Ὁμότιμος Καθηγητής, ὁ Νέος Ὁμολογητής π. Γεώργιος Μεταλληνός ἔχει τινά σημαντικήν καί εὔλογην ἔνσταση (τήν προαναφερομένην περί τοῦ ἀνέτοιμου Ποιμνίου) ἵνα μή προχωρήσει πρός τό παρόν σέ συντεταγμένη Ἱεροκανονική Ἀποτείχισις. Προφανῶς ὡς καλός ποιμήν, θά ἔχει δίκαιον, διά πᾶν ὅτι καλόν καί θεάρεστον ἐνεργήσει!
Ὁ δέ Πρωτοπρεσβύτερος καί Ὁμότιμος Καθηγητής, ὁ Νέος Ὁμολογητής π. Θεόδωρος Ζήσης, φαίνεται ὅμως, σύμφωνα μέ ἰδικές του δηλώσεις ὑπό τινῶν ἀψευδῶν πληροφοριῶν, ὅτι ἐξ αἰτίας τῆς προκλητικά σημαντικῆς ἀπειλητικῆς στοχοποίησίς του (ἀπειλεῖται ἀδίκωςμέ τήν ἀσχάτην τῶν ποινῶν τῆς Καθαιρέσεως Κληρικοῦ) ἀπό τούς νεοΦαναριῶτες Μοιχεπιβάτες Ἐπισκόπους-κατασκόπους τοῦ Βοσπόρου καί τοῦ Θερμαϊκοῦ, νά εἶναι ἀμετάκλητα πεπεισμένος καί ἀποφασισμένος μετά τίς ἑορτές τῶν Χριστουγέννων καί κατά την πρῶτη τριμηνία τοῦ νέου ἕτους τοῦ 2017 μ.Χ. νά προβεῖ δυναμικά «εἴτε μόνος, εἴτε μετ΄ἀλλήλων» σέ τινά Ἱεροκανονικήν Ἀποτείχιση μαζί μέ ὁλόκληρον καί σύσσωμον τήν ἐνορίαν του τό Ὁμολογητικόν Ἁγιαντωνίτικον Ποίμνιόν του. Προφανῶς ὡς καλός ποιμήν, θά ἔχει δίκαιον, διά πᾶν ὅτι καλόν καί θεάρεστον ἐνεργήσει!
(Σε ἐπόμενο δοκίμιον, πρόκειται νά σᾶς παραθέσουμεν ἐπ΄ ἀκριβῶς τά μόλις νέα ἀποκαλυπτικά δημόσια λεχθέντα τοῦ π. Θ. Ζ., περί τῆς προετοιμαζόμενης ὑπ΄ αὐτοῦ Διακοπῆς τοῦ Μνημοσύνου τῶν Ἀρχιοικουμενιστῶν «Παναγιώτατων», γι΄ αὐτό τόν λόγο παραμείνατε ὅσοι θέλετε, συντονισμένοι, στόν Κυβερνοχῶρον τοῦ Ἱστολογίου μας).
Ὁ μέν τῷ ὄντι ἕτερος Καππαδόκης Πρωτοπρεσβύτερος, ὁ Νέος Ὁμολογητής π. Νικόλαος Μανώλη, διά τούς ἴδιους ἀκριβῶς λόγους με ἐκείνους τοῦ παπαΘόδωρου Ζήση, ὅτι ἐξ αἰτίας τῆς προκλητικά σημαντικῆς ἀπειλητικῆς στοχοποίησίς του (ἀπειλεῖται ἀδίκως μέ τήν ἐσχάτην τῶν ποινῶν τῆς Καθαιρέσεως Κληρικοῦ) ἀπό τούς νεοΦαναριῶτες Μοιχεπιβάτες Ἐπισκόπους-κατασκόπους τοῦ Βοσπόρου καί τοῦ Θερμαϊκοῦ, δέν γνωρίζουμεν σέ τοῦτη τήν εἰδικήν περίπτωση μέ ἀπόλυτον ἀκρίβειαν, ἄν τυχόν εἶναι ἀμετάκλητα πεπεισμένος καί ἀποφασισμένος, διά νά διενεργήσει μαζί μέ τόν Ζήση τήν «Μεγάλη Ἔξοδον», ὥς ὑψηλόν δείγμα ἰσχυράς συναδελφικῆς συμπαράστασις τοῦ ῥωμαλέου Γέροντος Κληρικοῦ, ἀλλά ὁ παπαΝικόλαος Μανώλη εἴτε τό ἐνεργήσει εἴτε ὄχι… προφανῶς ὡς καλός Ποιμήν, θά ἔχει δίκαιον, διά πᾶν ὅτι καλόν καί θεάρεστον ἐνεργήσει!
Ὁ δέ ἐξ Ἀμερικῆς ὀρμώμενος καί ἀξιότιμος (συν)ἀδελφός μας κ. Παναγιώτης Τελεβάντος πού τό Δικαστήριον ἀπεφάνθην, ὅτι «συστηματικῶς συκοφαντεῖ» τόν ἀντιΟἰκουμενιστήν Κληρικόν Πρωτοπρεσβύτερον Βασίλειον Βολουδάκην, τζαί λοιδωρεῖ μάλιστα ἀναπόδεικτα σύσσωμην τινά Ἐκκλησιαστικήν Ἐφημερίδα (τόν «Ὀρθόδοξον Τύπον»), ἔχουμεν τόν λογισμόν, ὅτι μᾶλλον θά πρέπει νά ἐπαναξιολογήσει τούς πληροφοριοδῶτες του μαζί τζαί τήν συστηματικήν θεολογικήν σκέψιν του γιά τόν δῆθεν βαθύ λάκκον πού θά πέσει ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης τζαί οἱ «σύν αὐτῷ».
Ὁ παπαΘόδωρος, κύρΠαναγιώτη Τελεβάντε, εἴτε ἀποτειχισθεῖ εἴτε ὄχι, μέ τό πλούσιον συγγραφικόν ἔργον καί τά πάμπολλα ὀπτικοακουστικά διδάγματα πού μᾶς ἄφησεν, οἱ Οἰκουμενιστές, παθαίνωσι αἰώνιον πανωλεθρίαν. Τό γράφω λ.χ. κυρίως γιά τούς κρυφοδαγκανιάρηδες, ἀμαθεῖς καί ἀχαΐρευτους Οἰκουμενιστάς, γιά νά ἀρχίσουνε π.χ. νά ἐμπεδώνουσι ἔτσι τήν κατεγνωσμένη πολυμέτωπον ἤτταν τους, ὑπό τῆς δραστηριότητος μίας καί μόνου πολυτάλαντης χαρισματούχας Προσωπικότητος. Ἄν τυχόν οἱ Ἁγιαντωνῖτες ἀδελφοί καί πατέρες πέσουν σέ τινά λάκκον, θά φροντίσουν νά σᾶς φωνάξουν, ἵνα τούς ῥίξετε κανένα σχοινίον γιά νά φκοῦσιν.
Οἱ Βούλγαροι ἀδελφοί καί πατέρες, ἀνετίναξαν Συνοδικῶς, τήν Ληστρική Σύνοδον τῶν Ἐθνοφυλετιστῶν (νεοΦαναριωτῶν), καί ὥς ἐκ τούτου, δέν ὑφίστατο γιά αὐτούς πρός τό παρόν σημαντικός λόγος, γιά νά διακόψουν π.χ. τό Μνημόσυνον τοῦ Πατριάρχη τους, διότιὁ Πατριάρχης τῆς Βουλγαρίας κ. Νεόφυτος εἶναι καθολικά Ὀρθόδοξος. Τό Μνημόσυνο τοῦ Ἕλληνος Πατριάρχου, ᾆραγέ γιατί νά τό διακόψουν οἱ Βούλγαροι, ὅταν ἀκόμη ἐμεῖς οἱ ἀδαεῖς Ἕλληνες ἀνεχώμεθα ἐξ ἀνοησίας τοῦτα τά ληστρικά του καμώματα; Μή σᾶς πῶ, ὅτι με τέτοιαν ὁμολογιακήν ἐκ Βουλγαρίας Συνοδικήν ἀπόφανση, ὁ ῥόλος τοῦ πατριάρχου Βουλγαρίας ἀναβαθμίζεται ὑψηλά στίς συνειδήσεις μας, ὥς ὁ πλέον κατεξοχήν καί καθολικά Ὀρθόδοξος Οἰκουμενικός Πατριάρχης τῆς καρδιᾶς μας.
(Προσεχῶς, προετοιμάζεται καί ἕνας ἀναλυτικός ἐκτενῆς κριτικός σχολιασμός, ὑπό τοῦ γράφωντος, διά τάς ὑψηλάς θεολογικάς ἀποφάσεις τῆς Βουλγαρικῆς Συνόδου ὅπου ἐκατεδίκασεν τήν συγΚρητιστικήν Ληστρική Σύνοδον τῶν νεοΦαναριωτῶν ἀποστατῶν).
Στόν δέ ἡμέτερον «Οἰκουμενικόν Πατριάρχην» μας (οἱ Βούλγαροι) τοῦ ἔδωσαν δικαίως (ἡ ἀλήθεια νά λέγεται ὅσον πικρή καί νά εἶναι) ἕνα γερό μάθημαν καί τοῦ ἔκοψαν… τόν βήχαν τῆς Ἐπισκοπίτιδος! Μάθημαν Ὀρθοδόξου Πατερικῆς Ἐκκλησιολογίας!! Ἀπό ἐκείνα τά μαθήματα πού γνωρίζει νά διδάσκει ἄριστα ὁ π. Θ. Ζήσης μετά τῶν συν αὐτῷ!!! Ἀσχέτως ἄν ὁ ἴδιος (ὁ «ἡμέτερος» πατριάρχης) ἀπό ἀνακλαστικήν ὀρθολογιστικήν ἀντίδραση, διέκοψεν παντελῶς, τόν καταγέλαστον βήχα τῶν ἀμήχανων νεοΚαλαμαράδων Ἱεραρχῶν μας. Καταλάβατε κύριε Τελεβάντε μου; Δύσκολα τά πράγματα. Ἀπό τήν ἄλλη ὅμως, ἀξιότιμα (;) μέλη τῆς Ἑλλαδικῆς Συνόδου, ἐκατάφεραν θανατηφόρον πλήγμα, μετά τινῶν ἐλάχιστων τιποτένιων καί ῥαδιούργων Οἰκουμενιστῶν «νεοΧωρίτων» ψευδοΠοιμένων διό καί ἀνετίναξαν μοναχοί τους τό ὑψηλώτατον καί πανίερον κύρος τῆς νέοἙλλαδικῆς Ἱεραρχίας των!... Μήπως τελικά θά πρέπει νά μεταναστεύσομεν πρός την Βουλγαρία; Τοῦτος ὁ δριμῦς Ἐκκλησιαστικός κλαυσίγελος, δέν θά ἔχει ἐπί τέλους σταματημόν;
Ὁ Πατριάρχης ὅμως, τῶν ἀπανταχοῦ(;!) Ἑλλήνων, ὁ κύριος συναυτουργός διά την συνεχιζόμενη «Νεοχωρίτικην» κατάντια μας, εἶναι ὁ κ. Βαρθολομαῖος Ἀρχοντώνης, ὁ ὁποῖος σύν τοῖς ἄλλοις εἶναι καί ὁ μείζων Αἱρεσιάρχης τοῦ Νεορθοδόξου Οἰκουμενισμοῦ ἥ νέοἘκκλησιολογισμοῦ.
Μή ξεχνάτε ἀγαπητέ μου δάσκαλε κύριε Παναγιώτη Τελεβάντο, ὅτι οἱ θεοφόροι Πατέρες, δέν ἀναιρούσαν ἁπλῶς, ἀδιαλείπτως καί μόνον τινές ψευδοδιδασκαλίες ἀλλά μᾶλλον καί τήν κατάληλον στιγμήν, ἐδιέκοπταν ἅπαξ καί διαπαντῶς («ἀδιαλείπτως») καί τίς ἐπαφές τους μέ τους ἑκασταχοῦ αἱρετικούς ἤ ἑτεροδόξους, διότι τοῦτο ἦτο καί εἶναι μία σημαίνουσα ἀπλανῆς προϋπόθεσις ἀλλά συνάμα καί βασικόν ὀρθόδοξον κριτήριον γιά ἔτι περαιτέρῳ ἀτόφιον Φωταδισμόν Θεογνωσίας. Προφανῶς ὡς καλός Ἐκκλησιαστικός δημοσιογράφος καί ἄριστος ἀντιαιρετικός Συγγραφεύς, θά ἔχετε καί κάπου δίκαιον, διά πᾶν ὅτι καλόν καί θεάρεστον ἐνεργήσετε. Στήν περίπτωσιν ὅμως τοῦ «Ὀρθοδόξου Τύπου» καί τοῦ πατρός Βασιλείου Βολουδάκη, ἔχετε ἄδικον, καί τοῦτο τό γνωρίζετε.
Ἐν κατακλείδι, τί ἀκριβῶς ἀπεφασίσθην ἀπό την συνὉδικήν ἱεράν Σύναξη Κληρικῶν, Μοναχῶν καί Λαϊκῶν;
Ἀπεφασίσθην: ὅτι γιά τούς ἐπόμενους δύο μῆνες, νά γίνει μία ἐκτενῆς καί τελεσίδικη ἐνημέρωση τῶν ὁμόφωνων ἀποφάσεων τους, κυρίως στούς ἀπόντες καί στά ἐνεργά μέλη τῆς Συνάξεως πού βρίσκονται καί ἐκτός τῶν Ἑλλαδικῶν γεωγραφικῶν συνόρων, οὔτως ὥστε νά ἀναληφθεῖ ὑπό τινῶν Ἱεραρχῶν, Ἡγουμένων, Γερόντων, Κληρικῶν, Μοναχῶν, Λαϊκῶν κ.ο.κ. Ἡγετική καταδρομική ἐμπροσθοφυλακή, διά τήν ἐπικείμενην Ἱεράν Ἀποτείχιση.
Ἄν τυχόν καί δέν βρεθῶσι, ἄλλες ἡγετικές φυσιογνωμίες, ἐξάπαντος θά διενεργηθεῖ ἡ προβλεπόμενη καί συντεταγμένη Κανονική Ἀποτείχισις, ἀπό μία μεγάλη μερίδα Ἁγιορειτῶν Πατέρων, μέ ἡγετικήν προσωπικότητα, τόν περίφημον Γέροντα Γαβριήλ καί τόν κρητάνακτα π. Σάββα Λαυρεώτη.
Τέλος, πρόκειται νά διενεργηθεῖ, πέραν πάσης ἀμφιβολίας, μία ἀκόμη συντεταγμένη ὀμαδική ἱεροΚανονική Ἀποτείχισις, καί στόν Ἑλλαδικόν Χῶρον, ὁλοκλήρου τῆς Ἐνορίας τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου τῆς Θεσσαλονίκης μέ ἀρχηγέτην τόν Πνευματικόν πατέρα της Πρωτοπρεσβύτερον π. Θεόδωρον Ζήσην.
Ἔπονται δηλαδή σοβαρές ἐξελίξεις καί πάμπολλες ἐκπλήξεις…!
Ἀφῆστε τέλος πάντων, τόν κ. Παναγιώτη Τελεβάντο, νά συγγράφει ἀνενόχλητος, τίς ψυχωτικές ἀμερικανιές του.
Ὁ πολυΠολιτισμικός καί πολύἘθνολογικός χῶρος τῶν «Γιουνάϊτεν Σταίητς ὤφ Ἀμέρικα» ἀλλοιώνει κυρίως, ψυχολογικά, τήν Προσωπικότητα τῶν ἀνθρώπων, μιᾶς καί ἡ Ἐπιστήμη τῆς Ψυχολογίας τό ἀπέδειξεν περίτρανα, ὅτι π.χ. ἕνας Ἕλλην-Ἀμερικανός ἤ καί κάποιας ἄλλης Ἐθνολογικῆς ὁμάδος ὑπήκοος πλέον τῆς Ἀμερικῆς, ἔχει πολύ διαφορετικήν δομημένην προσωπικότητα, ἀπό ἐκείνην, λ.χ. τοῦ ντόπιου Ἑλλαδίτου (Σταῦρος Ι. Μπαλογιάννης, ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ, ἐκδόσεις: Πουρναρᾶ, σελ. 440).
Τοῦ Παναγιώτη Π. Νούνη
Ὀρθόδοξος Θεολογῶν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου