Πολλοί, δυστυχώς, βλέποντας τον Χριστό κάτω απο την ηδονή και την αδυναμία να φύγουν απο το ρήγμα που τους χωρίζει με Εκείνον, θέλουν να βγάλουν διάφορα αυθαίρετα συμπεράσματα σχετικά με την Σαμαρείτιδα.
Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια που πληθαίνουν τα σαρκικά αμαρτήματα, πολλοί δεν θέλουν να καταλάβουν και να αντιληφθούν αυτό που λέει ο Ορθόδοξος δρόμος.
Ο άνθρωπος δεν είναι ούτε μόνο ψυχή, ούτε μόνο σώμα αλλά το ΌΛΟΝ αυτού κατά τον Άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή. Πολλοί θέλουν να βάλουν το σώμα στην άκρη, όσον αφορά τη σωτηρία, γι΄ αυτό αποκαλούν τις πτώσεις τους σώματος ως δικαίωμα ή ισχυρίζονται ότι ο Χριστός δεν θα ασχοληθεί με αυτά ή θεωρούν ότι το σημαντικό είναι << να είμαστε καλοί άνθρωποι >> και αυτό αρκεί.
Η Εκκλησία μιλά για τη Θεολογία του σώματος και τη σωτηρία όλου του ανθρώπου και όχι απλά ενός μέρος αυτού. Για να ακολουθήσεις τον Χριστό και τον δρόμο της σωτηρίας υπάρχουν δύο επιλογές: απο την μία ο γάμος για να συνδεθείς με έναν άνθρωπο και από την άλλη η εγκράτεια. Άλλοι δρόμοι δεν υπάρχουν.
Ο γάμος είναι μυστήριο ΜΕΓΑ, και μάλιστα ήταν το πρώτο θαύμα του Κυρίου. Το ανδρόγυνο ενώνεται μαζί με τον Χριστό για να προχωρήσουν έναν σταυρικό δρόμο που θα οδηγήσει στην Ανάσταση.
Πολλοί λένε: << Δεν πειράζει, έχω μια σαρκική σχέση και τι έγινε; Δεν τρέχει και τίποτα. Σιγά, αφού δεν θέλει ο άλλος γάμο! >> ή
<< Δεν χρειάζεται το μυστήριο... >> και άλλες τέτοιες δικαιολογίες που το μόνο που κάνουν είναι να ρίχνουν λάδι στη φωτιά και αυτές οι αντιλήψεις φτάνουν στην αίρεση.
Το παράδειγμα με τον Αγιασμό των υδάτων
Ας υποθέσουμε ότι έχουμε ένα μπουκαλάκι με νερό. Το νερό δυστυχώς είναι έρμαιο των νόμων της φθοράς και του θανάτου. Αν το αφήσουμε, θα πεθάνει, δηλαδή θα χαλάσει, θα φθαρεί. Αυτό το νερό λοιπόν είναι ένα ζευγάρι που συζεί και δεν θέλει γάμο απλά έχουν μια σχέση για να ικανοποιούν τις ηδονικές ορέξεις τους και θέλουν να περνάνε καλά, άρα μπορεί να έχουν μια καλή ίσως ηθική ζωή, αλλα δεν οδηγεί πουθενά αυτή η πορεία του εγωϊσμού και αυτού του δρόμου χωρίς Χριστό.
Έρχεται λοιπόν εν συνεχεία ο Ιερέας να κάνει τον Αγιασμό στο νερό δηλαδή να τελέσει το Ιερό Μυστήριο του γάμου. Απο την στιγμή που έρχεται ο Χριστός, το νερό αγιάζεται, ο Κύριος παίρνει τη φθορά και τον θάνατο και το νερό είναι αγιασμένο. Έτσι, λοιπόν γίνεται και με το Μυστήριο του γάμου.
Το τι θα γίνει μετά είναι θέμα προσωπικής ελευθερίας, δηλαδή αν θα χρησιμοποιώ τον αγιασμό αγιαστικά καθημερινά ή αν θα τον πετάξω στα σκουπίδια. Δηλαδή πού θα πάω τον γάμο, αυτή τη δωρεά, προς τα πού θα την πάω;Θα διατηρήσω τον Αγιασμό και την δωρεά αυτή ή θα την πετάξω ;
Οι εκτός γάμου σχέσεις είναι αμαρτία, με την έννοια ότι χωρίς τον Χριστό η σχέση δεν οδηγεί πουθενά. Πολλοί σκανδαλίζονται και με την λέξη πορνεία. Οι πατέρες λένε ότι ακόμα και όταν ο νους δεν είναι στον Χριστό πορνεύει οπότε τα πράγματα ειναι ξεκάθαρα.
Δυστυχώς η αδυναμία του ανθρώπου να δει τον Χριστό όπως πραγματικά είναι τον οδηγεί στην αίρεση και την απώλεια . Εκεί δυστυχώς οδηγούν τα προσωπικά συμπεράσματα και οι ερμηνείες.
Ο Κύριος αποκάλυψε την παράνομη σχέση της Σαμαρείτιδος , και η συνέχεια ποιά είναι; Η ίδια έφυγε από την αμαρτία και έγινε Ισαπόστολος. Αποκάλυψε ο Κύριος ότι η σχέση της αυτή δεν είναι νόμιμη δηλαδή δεν είχε έρθει σε γάμο και ότι μια τέτοια σχέση δεν οδηγεί πουθενά, αντίθετα διασπά το μέλος του σώματος του Κυρίου.
Η euxh.gr σας παραθέτει κάποιες απόψεις Αγίων πατέρων της Εκκλησίας και Εκκλησιαστικών Θεολόγων γύρω απο την Σαμαρείτιδα.
Εὐθύμιος Ζιγαβηνός, μοναχός Κων/λεως,
11ος-12ος αἰ. Ἐπιφανής συστηματός θεολόγος καί ἐξηγητής τοῦ τέλους τοῦ ΙΑ΄ καί τῶν ἀρχῶν τοῦ ΙΒ΄αἰῶνος, ἐν Βυζαντίῳ.
«Ἡ Σαμαρείτισσα εἶχε πάρει φανερά καί νόμιμα (κατά τό νόμο τῶν Σαμαρειτῶν) πέντε ἄντρες διαδοχικῶς. Αὐτό ἦταν νόμιμο. Ὅταν ὅμως πέθανε ὁ πέμπτος σύζυγος, δέν ἤθελε πιά κανείς νά τή παντρευτεῖ φανερά. Αὐτή δέ, ἐπειδή ἦταν εὐάλωτη στήν ἐπιθυμία, συζοῦσε κρυφά μέ κάποιον ἄνδρα. Οἱ πέντε λοιπόν, ἦσαν σύζυγοί της, διότι ἦσαν νόμιμοι, ὁ ἕκτος ὅμως ἦταν παράνομος, ἐπειδή ἦταν λαθραῖος». (Ζ)
Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος
Η περίπτωση της Σαμαρείτιδος. Έχει τελέσει 5 νομίμους γάμους (επετρέπετο τούτο) και τώρα συζεί με ξένον άνδρα, ασφαλώς διότι «αγαπιούνται». Έχει ωστόσο την συνείδησή της βαρειά, γι’ αυτό και όταν ο Κύριος της λέγει να πάει να φωνάξει τον (νόμιμο) άνδρα της, εκείνη του λέγει «ουκ έχω άνδρα», θέλουσα να κρύψει ότι συζεί παρανόμως με άνδρα που δεν είναι νόμιμος σύζυγός της. Και ο Κύριος την επιβεβαιώνει, λέγοντάς της ότι είπε την αλήθεια, διότι όντως 5 άνδρες ενυμφεύθη και αυτόν που τώρα έχει δεν είναι νόμιμος σύζυγός της. Δηλαδή ο Κύριος αρνείται πως η σχέση αυτή είναι νόμιμη και αποδεκτή.
Αρχιμ. Ιωάννου Κωστώφ
Ὄχι μόνο δέ ἐδῶ, ἀλλά καί ἀλλοῦ ὁ Κύριος διδάσκει σαφέστατα ὅτι εἶναι ἀδιανόητη ἡ σαρκική σχέσι ἐκτός ἤ χωρίς τό νόμιμο γάμο. Ἄς μελετήσουν οἱ πιστοί νέοι, ἄνδρες καί γυναῖκες, τό διάλογο τοῦ Κυρίου μας μέ τή Σαμαρείτιδα. Ὅταν εἶπε πρός αὐτήν ὁ Κύριος “Ὕπαγε φώνησον τόν ἄνδρα σου καί ἐλθέ ἐνθάδε” καί ἐκείνη ἀπάντησε “Οὐκ ἔχω ἄνδρα”, ὁ Κύριος ἀποκρίθηκε: “Καλῶς εἶπας ὅτι ἄνδρα οὐκ ἔχω· πέντε γάρ ἄνδρας ἔσχες καί νῦν ὅν ἔχεις οὐκ ἔστι σου ἀνήρ· τοῦτο ἀληθές εἴρηκας”(Ἰω 4, 16-18). Ἡ Σαμαρείτιδα ἀναμφίβολα δέν ἔπαιρνε χρήματα γιά τίς σαρκικές σχέσεις της μέ τόν ἄνδρα ἐκεῖνο. “Ἀπό ἀγάπη” συζοῦσε μαζί του. Καί, ὅμως! Ὁ Κύριος δέν ἀναγνωρίζει, δέν ἀποδέχεται αὐτή τή “συζυγία”. Ἐφόσον δέν εἶχε τελεσθῆ γάμος (σύμφωνα μέ τά τότε ἰσχύοντα, ἐννοεῖται), θεωρεῖ ἀθέμιτη αὐτοῦ τοῦ εἴδους τήν “ἕνωσι”. “Καί νῦν ὅν ἔχεις οὐκ ἔστι σου ἀνήρ”, λέει. Γιά τόν Κύριο, δηλαδή, ἡ Σαμαρείτιδα δέν ζῆ σέ ἐπιτρεπτή συζυγία. Μοιχική καί ὄχι νόμιμη εἶναι ἡ συνοίκησί της μέ ἄνδρα. Δέν εἶναι αὐτός “ἄνδρας της”, κατά τήν τάξι τήν ὁποία καθόρισε ὁ Θεός ἀπό τήν ἀρχή, θεσπίζοντας τό γάμο ὡς φυσικό θεσμό καί δεσμό μέχρις ὅτου, στή νέα οἰκονομία, τόν ἀνυψώση σέ ἱερώτατο Μυστήριο. Οὔτε αὐτή εἶναι “γυναῖκα του”. Δέν εἶναι σύζυγοι, ἀλλά ζευγάρι μοιχῶν. Ἡ ἔλλειψι ἀμοιβῆς γιά τή σαρκική ἐπαφή, ἡ “ἀπό ἀγάπη” συνοίκησι καί σχέσι τους δέν ἔχει καμμία ἰσχύ νά μεταβάλη τήν κατάστασι ἀπό ἀθέμιτη σέ θεμιτή. Ὁ λόγος τοῦ Κυρίου ἀκούγεται σάν βροντή: “Καί νῦν ὅν ἔχεις οὐκ ἔστι σου ἀνήρ”! Ποιά ἄλλη ἀπόδειξι θέλουμε γιά τό ὅτι ὁ Κύριος δέν ἀναγνωρίζει σαρκικές σχέσεις ἔξω ἀπό τό νόμιμο γάμο, ἔστω κι ἄν αὐτές γίνωνται χωρίς χρήματα, ἀλλ᾽ “ἀπό ἀγάπη” καί μόνο; Χαρακτηριστικό, μάλιστα, εἶναι ὅτι καί ἡ ἴδια ἡ Σαμαρείτιδα, μολονότι συζῆ “ἀπό ἀγάπη” μέ τό πρόσωπο αὐτό, ἐν τούτοις, ἐπειδή δέν ἔχει τελέσει γάμο μέ αὐτό (σημειωτέον ὅτι αὐτή μποροῦσε νά τελέση καί ἕκτο γάμο, σύμφωνα μέ τά τότε ἰσχύοντα), δέν θεωρεῖ τή συνοίκησι αὐτή νόμιμη καί ἐπιτρεπτή· δέν θεωρεῖ τό πρόσωπο μέ τό ὁποῖο συζῆ “ἄνδρα της”, σύζυγό της. Δέν τρέφει αὐταπάτες. Γνωρίζει τί διαπράττει. Ἔχει συνείδησι ὅτι συνοικεῖ παρανόμως, ἐφόσον δέν τέλεσε γάμο. Γι᾽ αὐτό καί δέν τολμᾶ νά τόν ἐμφανίση ὡς σύζυγό της, μολονότι ἔχει σχέσεις μαζί μου ὄχι γιά χρήματα, ἀλλ᾽ “ἀπό ἀγάπη”. “Κύριε, ἄνδρα οὐκ ἔχω”, λέει. Δέν ἔχω σύζυγο. Δέν εἶμαι παντρεμένη. Καί μιλᾶ ἔτσι ποιά; Μιά χριστιανή γυναῖκα; Μιά Ἰουδαία; Ὄχι! Ἀλλά μιά Σαμαρείτιδα! Δηλαδή, μιά γυναῖκα ἡ ὁποία δέν ἀναγνώριζε ἐκτός ἀπό τό Μωσαϊκό Νόμο, ἐκτός ἀπό τήν “Πεντάτευχο”, κανένα ἄλλο βιβλίο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Ἀπέρριπτε τούς Ψαλμούς, τούς Προφῆτες κλπ.. Ἀρκοῦσε ὁ Μωσαϊκός Νόμος νά τῆς δημιουργήση συνείδησι μοιχαλίδος, ἐφόσον εἶχε σχέσεις μέ τόν ἀγαπημένο της, χωρίς νά ἔχη τελέσει γάμο μαζί του. Καί σήμερα ἔρχονται “χριστιανοί”(;!) νέοι καί νέες νά ὑποστηρίξουν “χωρίς φρόνησι, χωρίς ντροπή”, ὅτι δέν εἶναι ἀξιοκατάκριτες οἱ χωρίς γάμο, δηλ. οἱ πρίν ἀπό τό γάμο σχέσεις των, ἐφόσον γίνονται “ἀπό ἀγάπη” καί ὄχι γιά χρήματα!... Ὄχι πλέον ὁ Χριστός, ὄχι οἱ Προφῆτες, ὄχι ἡ Καινή Διαθήκη, ὄχι οἱ Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας, ὄχι οἱ ἅγιοι Πατέρες, ἀλλά ἡ Σαμαρείτιδα Φωτεινή διαμαρτύρεται καί φωνάζει πρός αὐτούς: “Ἀδελφοί μου, κάθε σαρκική συνάφεια ἔξω ἀπό τό νόμιμο γάμο εἶναι πορνεία καί μοιχεία. Ἀφῆστε τίς σοφιστεῖες γιά δεσμούς ἀπό ἀγάπη καί γιά σχέσεις μέ χρηματικά ἀνταλλάγματα. Οἱ διακρίσεις αὐτές εἶναι ἐμπνεύσεις τῆς κοιλιᾶς σας. Μή σᾶς πλανᾶ ὀ Διάβολος. Μήν αὐταπατᾶσθε. Συνέλθετε καί ξυπνῆστε!...”.
Άγιος Μάξιμος Ομολογητής απο την Φιλοκαλία
Ερώτηση:
«Πώς δικαιολογούνται οι πέντε άνδρες της Σαμαρείτιδας και ο έκτος που δεν ήταν άνδρας της;» (Ιω. δ’, 16-18)
Απάντηση:
«Και η γυναίκα η Σαμαρείτιδα και εκείνη που πήρε τους εφτά αδελφούς ως άνδρες της, σύμφωνα με τους Σαδδουκαίους (Ματθ. κβ’, 25-28), και η αιμορροούσα (Ματθ. θ’, 20), και εκείνη που έσκυβε στη γη, και η κόρη του Ιαείρου (Μαρκ. ε’, 22), και η Συροφοινίκισσα (Μαρκ. ζ’, 25) δηλώνουν και την ανθρώπινη φύση στο σύνολό της και την ψυχή του κάθε επί μέρους ανθρώπου και κάθε μια σημαίνει, σύμφωνα με τη διάθεση που υπόκειται στο πάθος, τόσο τη φύση όσο και την ψυχή.
Για παράδειγμα· η γυναίκα των Σαδδουκαίων είναι η φύση ή η ψυχή, που συνοίκησε βέβαια άγονα με όλους τους θείους νόμους που δόθηκαν από τους αιώνες, δεν αποδέχεται όμως την προσδοκία των μελλοντικών.
Η αιμορροούσα επίσης είναι η φύση και η ψυχή, που με τα πάθη αφήνει να της γλιστρήσει προς την ύλη η δύναμη που της δόθηκε για τη δημιουργία έργων και λόγων διακοσύνης.
Η Συροφοινίκισσα είναι η ίδια φύση και ψυχή του κάθε ανθρώπου, που έχει κόρη της τη διάνοια που από αδυναμία αιμορραγεί ασταμάτητα εξαιτίας της αγάπης της προς την ύλη.
Η κόρη του Ιαείρου είναι επίσης η σύμφωνα με το νόμο φύση και η ψυχή, που έχει τέλεια νεκρωθεί από το να μην πράττει τις νομικές εντολές και να μην εκτελεί τα θεία προστάγματα.
Η συγκύπτουσα γυναίκα είναι η φύση και η ψυχή που με την απάτη του διαβόλου έστρεψε προς την ύλη όλη τη σχετική με την πράξη νοερή δύναμη.
Η Σαμαρείτιδα, όμοια με τις προηγούμενες γυναίκες, σημαίνει την φύση ή την ψυχή του καθενός, που χωρίς το προφητικό χάρισμα συμβίωσε, σαν με άνδρες, με όλους τους νόμους που δόθηκαν στην φύση μας, από τους οποίους οι πέντε είχαν προηγηθεί, ενώ ο έκτος, αν και ήταν παρών, αλλ’ όμως αυτός δεν ήταν άνδρας της φύσης ή της ψυχής, με το να μη γεννά από αυτήν την δικαιοσύνη που σώζει στον αιώνα.
Έλαβε λοιπόν η φύση ως άνδρα:
Τον πρώτο νόμο, τον νόμο στον παράδεισο·
Δεύτερο νόμο τον νόμο μετά τον παράδεισο·
Τρίτο νόμο κατά τον κατακλυσμό του Νώε·
Τέταρτο τον νόμο της περιτομής επί του Αβραάμ·
Πέμπτο το νόμο της προσφοράς του Ισαάκ.
Αυτούς όλους τους έλαβε η φύση και τους απέρριψε εξαιτίας της ακαρπίας της στα έργα της αρετής.
Έκτο είχε τον νόμο μέσω του Μωϋσή που ήταν σαν να μην τον είχε ή επειδή δεν εκτελούσε τις πράξεις διακαιοσύνης που εκείνος όριζε ή επειδή επρόκειτο αυτή να μεταβεί σε άλλο νόμο ως άνδρα, δηλαδή το Ευαγγέλιο, γιατί ο νόμος δεν είχε δοθεί στους ανθρώπους αιώνια, αλλά κατά οικονομία που παιδαγωγούσε προς το μεγαλύτερο και μυστικότερο.
Μ’ αυτή την έννοια νομίζω είπε ο Κύριος στη Σαμαρείτιδα «κι’ αυτός που τώρα έχεις δεν είναι δικός σου». Γιατί γνώριζε ότι ο άνθρωπος θα μεταφερόταν στο Ευαγγέλιο. Γι’ αυτό και γύρω στην έκτη ώρα, όταν κατ’ εξοχή περιλάμπεται η ψυχή από παντού από τις ακτίνες της γνώσης εξαιτίας της παρουσίας σ’ αυτήν του Λόγου, κι ενώ είχε φύγει η σκια του νόμου, συνομιλούσε την ώρα αυτή μαζί της, και κοντά στο πηγάδι του Ιακώβ, στέκοντας δηλαδή κοντά στην πηγή μαζί με το Λόγο των θεορημάτων της Γραφής.
Αυτά ας λεχθούν προς το παρόν και για το θέμα αυτό.
Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος
……………….Καὶ τοῦ λέει ἡ γυναῖκα· πῶς σὺ ποὺ εἶσαι Ἰουδαῖος ζητᾶς νὰ πιῆς ἀπὸ μένα τὴ Σαμαρείτισσα; Δὲν ὑπάρχουν σχέσεις ἀνάμεσα σὲ Ἰουδαίους καὶ Σαμαρεῖτες. Ἡ γυναῖκα μίλησε μὲ ἀκριβεια. Σ’ αὐτὰ δείχνει τὴν φιλοτιμία της ἡ πόρνη. Σ’ αὐτὰ ἀποδεικνύει τὴν τήρηση τοῦ νόμου. Τέτοιο εἶναι τὸ γένος τῶν Σαμαρειτῶν. Σὲ πορνεῖες μολύνονται καὶ μὲ τὸ νερὸ πιστεύουν καὶ νομίζουν ὅτι καθαρίζονται. Πῶς σὺ Ἰουδαῖος ζητᾶς νὰ πιῆς ἀπὸ μένα τὴν Σαμαρείτισσα. Δὲν συναναστρέφονται οἱ Ἰουδαῖοι τοὺς Σαμαρεῖτες. Τὴν ψυχὴ ὁλόκληρη τὴν κάνουν ἕνα στίγμα καὶ θαρροῦν ὅτι καθαρίζουν τὸ σῶμα
Ἔτσι κι ἡ Σαμαρείτισσα. Τὴν ψυχή της εἶχε βουτηγμένη στὶς πορνεῖες καὶ φιλονικεῖ γιὰ τὴν πόση λίγου νεροῦ. Καὶ ὁ Ἰησοῦς δὲν τὴν ἀποστόμωσε, δὲν τῆς εἶπε ἐγὼ εἶμαι Θεὸς ἀπὸ Θεό· ἐγὼ στερέωσα τὸν οὐρανὸ καὶ θεμελίωσα τὴ γῆ καὶ φιλονικεῖς γιὰ τὸ νερὸ καὶ τὴν πόση του καὶ μάλιστα σύ, γυναῖκα μολυσμένη ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες; Τῆς εἶπε τοῦτο· Ἄν ἐγνώριζες τὴν δωρεὰ τοῦ Θεοῦ καὶ ποιὸς εἶναι αὐτὸς ποὺ σοῦ λέει «δῶσε μου νὰ πιῶ», θὰ γύρευες ἐσὺ ἀπ’ αὐτὸν καὶ θὰ σοῦ ἔδινε νερὸ ζωντανό………..
……….Εἶδες πῶς ἀμέσως ἐπίστεψε πώς τὸ νερὸ ποὺ δίνει ὁ Χριστὸς δὲν ἐπιτρέπει τὴ γέννηση τῆς δίψας; Κύριε, δῶσε μου αὐτὸ τὸ νερὸ νὰ μὴ διψῶ οὔτε νὰ ἔρχωμαι ἐδῶ νὰ βγάζω ἀπ’ τὸ πηγάδι. Τῆς ξύπνησε λίγο-λίγο τὴν ἐπιθυμία γιὰ τὰ πνευματικὰ νάματα. Πίστεψε πώς ἦταν νερὸ ποὺ τὸ ἔπινες καὶ δὲν ξαναδιψοῦσες. Ποὺ τὸ ἔπινες καὶ ἐξαφανιζόταν τὸ χειρόγραφο τῶν ἁμαρτημάτων. Δῶσε μου Κύριε τὸ νερό, νὰ μὴ διψῶ καὶ νὰ μὴν ἔρχωμαι ἐδῶ νὰ τὸ βγάζω ἀπὸ τὸ πηγάδι. Τῆς λέει ὁ Ἰησοῦς: Πήγαινε, φώναξε τὸν ἄνδρα σου κι ἔλα. Ἄν ἔχης σύντροφο τῆς ζωῆς σου, ἄς γίνη καὶ στὴν πίστη σου σύντροφος. Μὴν παίρνης μόνη σου τὴ δωρεὰ τῶν πνευματικῶν χαρισμάτων.
Πήγαινε καὶ φώναξε τὸν ἄνδρα σου κι ἔλα. Γι αὐτὸ ἦρθα στὴ γῆ, ὄχι γιὰ νὰ σώσω μόνο τὴν Εὔα στὸ πρόσωπο τῆς ἀειπάρθενης Μαρίας καὶ Θεοτόκου ἀλλὰ γιὰ νὰ ξανακαλέσω καὶ τὸν ἄνδρα πίσω στὸ παράδεισο μὲ τὸ πάθος μου. Πήγαινε, φώναξε τὸν ἄνδρα σου κι ἔλα.
Κι ὁ Παῦλος ὀ δάσκαλος τῆς οἰκουμένης μὲ τὴν ἴδια σκέψη γράφοντας στοὺς Κορινθίους ἔλεγε. «Ποῦ ξέρεις γυναῖκα ἄν δὲ σώσης τὸν ἄνδρα σου». Ἄς γυρίσουμε σ’ αὐτὰ ποὺ μᾶς ἀπασχολοῦν. Πήγαινε φώναξε τὸν ἄνδρα σου κι ἔλα. Τότε λέει ἡ γυναίκα: Δὲν ἔχω ἄνδρα. Ἄρχισε ἡ γυναίκα νὰ ξεσκεπάζη τὶς ἁμαρτίες της. Ἄρχισε νὰ ἐξομολογῆται καὶ νὰ λέη δὲν ἔχω ἄνδρα. Καλὰ εἶπες, τῆς λέει ὁ Ἰησοῦς, δὲν ἔχω ἄνδρα. Εἶχες πέντε καὶ αὐτὸς ποὺ ἔχεις τώρα δὲν εἶναι ἄνδρας σου. Αὐτὸ τὸ εἶπες ἀληθινό.
Τί σημαίνει αὐτό; Εἶχες πέντε ἄνδρες κι αὐτὸ ποὺ ἔχεις τώρα δὲν εἶναι ἄνδρας σου. Ἡ γυναῖκα εἶχε κάμει πέντε συζύγους καὶ πέθαναν· ὕστερ’ ἀπ’ αὐτοὺς ἔγινε πόρνη. Γι’ αὐτὸ κανεὶς δὲν ἤθελε νὰ τὴν πλησιάση σὰ νόμιμη γυναῖκα. Κι αὐτὴ μὴ μπορῶντας νὰ χαλιναγωγίση τῆς ὁρμές της, εἶχε κρυφὰ αὐτὸν ποὺ πόρνευε μαζί της. Καὶ δὲν ἦταν γνωστὴ οὔτε ἀναγνωρισμένη πόρνη, συζοῦσε κρυφά μὲ κάποιον. Ἐνόμιζε ὅτι ὁ Χριστὸς, σὰν ἄνθρωπος μποροῦσε νὰ πλανηθῆ καὶ τοῦ ἔλεγε, ὅτι δὲν ἔχω ἄνδρα. Ὁ Χριστὸς, ποὺ γνωρίζει τὰ κρυφὰ τῆς καρδιᾶς καὶ τὰ πάντα πρὶν ἀκόμη γίνουν, τῆς λέει: Καλὰ εἶπες ὅτι δὲν ἔχω ἄνδρα· ἔλαβες πέντε κι αὐτὸς ποὺ ἔχεις τώρα δὲν εἶναι σύζυγός σου. Αὐτὸ τὸ εἶπες ἀληθινά.
(Πηγή ηλ. κειμένου: imaik.gr)http://www.alopsis.gr/alopsis/samareit.htm
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
«Λέγει αυτή ο Ιησούς· ύπαγε φώνησον τον άνδρα σου και ελθέ ενθάδε. απεκρίθη η γυνή και είπεν· ουκ έχω άνδρα. Λέγει αυτή ο Ιησούς· καλώς είπας ότι άνδρα ουκ έχω· πέντε γαρ άνδρας έσχες, και νυν ον έχεις ουκ έστι σου ανήρ· τούτο αληθώς είρηκας» (Ιωάν. δ’ 16-18). Της το είπε αυτό για να την μάθει να σκέφτεται πνευματικά, όχι σαρκικά. Ο Κύριος δεν το λογαριάζει συνετό να κάνει κάποιο θαύμα μπροστά της, μα να δείξει πως ο ίδιος είναι προφήτης. Ξέρει πως αυτό θα έχει το ίδιο δυνατό αποτέλεσμα με τη θαυματουργία. Ύπαγε φώνησον τον άνδρα σου. Ο Κύριος γνωρίζει πως δεν έχει άντρα, μα θέλει ν' ακούσει τη δική της απάντηση. Την ταρακουνά, φανερώνοντας την παντογνωσία Του.
Πέντε γαρ άνδρας έσχες. Αυτή ήταν μια δυνατή έκπληξη για τη γυναίκα. Τώρα όμως ακούει κι ένα ένοχο μυστικό της, που πολύ θά 'θελε να κρύψει, όπως: και νυν ον έχεις ουκ έστι σου ανήρ. Αυτό λειτούργησε σαν κεραυνός που άστραψε στον γαλανό ουρανό.
Αλλά μην κατακρίνεις τη Σαμαρείτιδα, ανθρώπινη ψυχή. Μη την καταδικάζεις. Ρώτησε καλύτερα τον εαυτό σου: «Ποιός είναι ο σύζυγός μου;». Δεν είχες ήδη πέντε άντρες ίσαμε τώρα; Κι ο σύντροφος που έχεις τώρα δεν είναι κάποιος άλλος κι όχι ο νόμιμος σύζυγός σου; Η ψυχή είναι εκκλησία. Κεφαλή της εκκλησίας είναι ο Χριστός. Με λίγα λόγια, σύζυγος (νυμφίος) της χριστιανικής ψυχής είναι ο ίδιος ο Κύριος. Αν όμως παραμένεις δεμένη σ' αυτόν τον κόσμο, αν είσαι «συζευγμένη» μ' αυτόν κι αν οι πέντε αισθήσεις σου είναι ταιριασμένες μαζί του, τότε θα βρίσκεσαι στην ίδια αμαρτωλή και δύστυχη κατάσταση όπου βρέθηκε κι η Σαμαρείτιδα. Αν είσαι δυσαρεστημένη κι απογοητευμένη από τις αισθήσεις σου, τότε τις έχεις πραγματικά απορρίψει, έχεις πάρει διαζύγιο απ' αυτές. Τότε θα είναι σαν πέντε νεκροί σύζυγοι, οπότε εσύ αποφασίζεις να ζήσεις με τον έκτο σύντροφο, που βέβαια δεν είναι νόμιμος σύζυγός σου, αλλά διάδοχος των άλλων πέντε, που όλοι μαζί ολοκληρώνουν την αισθητική σου αντίληψη. Αυτό είναι το ψέμμα κι η λάσπη που έχουν μαζέψει οι αισθήσεις μέσα σου κι έχουν σχηματίσει ένα σωρό από σκουπίδια.
Η συνομιλία του Κυρίου με τη Σαμαρείτιδα είναι συζήτηση του Θεού με την άπιστη ψυχή. Η συνομιλία αυτή περιέχει ένα μήνυμα για σένα. Είναι συνομιλία ανάμεσα στον Ουράνιο Νυμφίο και τη νύμφη Του, την ψυχή του ανθρώπου. Αυτός είναι ο λόγος που ο Κύριος επικέντρωσε τη συζήτησή Του στον άντρα της Σαμαρείτιδας. Θα μπορούσε να εκτυλιχτεί διαφορετικά η συζήτηση μαζί της, να της φανέρωνε με άλλον τρόπο πως ήταν προφήτης. Θά μπορούσε να της αποκαλύψει κάποιο άλλο μυστικό δικό της ή των γονιών της ή των γειτόνων της στο Συχάρ. Κι η γνώση αυτή να είχε καταπλήξει εξίσου τη γυναίκα. Σκόπιμα όμως έφερε τη συζήτηση στο σύζυγο της γυναίκας, επειδή αυτό έχει να προσφέρει κάτι και σε σένα. Σε σένα καθώς και σ' όλες τις ψυχές που δημιούργησε από την αρχή και θα συνεχίσει να δημιουργεί ως τη συντέλεια του κόσμου. Η ερώτηση για το σύζυγό σου, ψυχή, είναι η σπουδαιότερη κι η πιο αποφασιστική. Όποιος κι αν είναι ο σύντροφός σου, είσαι σύζυγος του προσώπου αυτού. Αν σύντροφός σου είναι ο κόσμος, θα καταστραφείς μαζί του. Αν σύντροφός σου είναι η αμαρτία, θα πεθάνεις μαζί της. Αν σύντροφός σου είναι ο διάβολος, θα είσαι μαζί του αιώνια. Σε οποιαδήποτε από τις παραπάνω περιπτώσεις, θα πίνεις νερό που θα σου προκαλεί όλο και περισσότερη δίψα. Μόνο αν ομολογήσεις τον Κύριο Ιησού Χριστό ως νόμιμο Σύζυγό σου και τον συζευχθείς με πίστη κι αγάπη, θα πίνεις το ζων ύδωρ, το δροσερό και ζωογόνο νερό που θα σε ξεδιψάσει για πάντα και θα σε οδηγήσει στη βασιλεία των ουρανών και την αιώνια ζωή.
π.Επιφάνιος θεοδωρόπουλος
1)Η περίπτωση της Σαμαρείτιδος. Είχε τελέσει πέντε νόμιμους γάμους (ο νόμος τότε το επέτρεπε) και τώρα συζεί με ξένον άνδρα, ασφαλώς γιατί «αγαπιούνται». Έχει όμως τη συνείδησή της βαρειά, γι’ αυτό και όταν ο Κύριος της λέει να πάει να φωνάξει τον (νόμιμο) άνδρα της, εκείνη του λέει «ουκ έχω άνδρα» για να κρύψει ότι συζεί παρανόμως με άνδρα που δεν είναι νόμιμος σύζυγός της. Και ο Κύριος την επιβεβαιώνει, λέγοντας της ότι είπε την αλήθεια, γιατί πέντε άνδρες νυμφέυθηκε και αυτόν που έχει τώρα δεν είναι νόμιμος σύζυγός της. Δηλαδή ο Κύριος αρνείται πως η σχέση αυτή είναι νόμιμη και αποδεκτή.
Άγιος Γέροντας Πορφύριος
ὉἍγιος Γέροντας Πορφύριος, ἀκολουθώντας τήν διδασκαλία τοῦ Κυρίου καί τῆς Ἐκκλησίας μας, ἦταν τελείως ἀντίθετος μέ τήν ἀνηθικότητα, τίς προγαμιαῖες σχέσεις καί τήν ὅποια σαρκική ἁμαρτία καί διαστροφή.
Ἀναφορικά μέ τίς προγαμιαῖες σχέσεις καί τήν σαρκική ἁμαρτία, ἔλεγε σέ μία μητέρα: «Νά προσέχεις καί νά προσεύχεσαι, τά παιδιά σου νά μή πέσουν στήν σαρκική ἁμαρτία. Βέβαια καί μέ τόν λογισμό ἁμαρτάνει κανείς, ἀλλά ἐλαφρότερα, ἐνῶ μέ τήν σαρκική συνεύρεση πολύ βαρύτερα, γιατί μ’ αὐτήν γίνονται βαθειές ἀλλαγές καί ζημιές στήν ψυχή»[163].
Ορθοδοξία και προγαμιαίες σχέσεις
π. Γεώργιος Καλπούζος
…………… Σημασία όμως έχει, όχι τι λέγουν αυτοί, αλλά τι λέγει ο Χριστός, η Αγία Γραφή και οι θεοφόροι Πατέρες.
Δεν έχουμε το δικαίωμα να αμνηστεύουμε όσα ο νόμος του Θεού καταδικάζει. Και η Ορθόδοξη Εκκλησία μας καταδικάζει τις προγαμιαίες σχέσεις, γιατί αντιβαίνουν στη διδασκαλία του Χριστού μας και αφ’ ετέρου στους Κανόνες των Οικουμενικών Συνόδων και την Παράδοσή της. Θέλει τα μέλη της να διατηρήσουν την καθαρότητα της ψυχής και του σώματος και να απέχουν από κάθε γενετήσια σχέση πριν το γάμο.
Ο Κύριός μας στην επί του Όρους ομιλία Του, όχι μόνο την πορνεία και την μοιχεία, ως σαρκικές πράξεις καταδικάζει, αλλά και το φιλήδονο βλέμμα το χαρκτηρίζει ως πνευματική μοιχεία (Ματθ. 5, 28).
Παρά ταύτα δέχεται κάθε αμαρτωλό, άρα και πόρνο και μοιχό, όταν όμως μετανοεί, αλλάζει ζωή, και δεν διαπράττει τέτοιες σαρκικές πράξεις. Ουδέποτε το θεϊκό Του κύρος σφράγισε επιδοκιμάζοντας την πράξη της μοιχείας ή της πορνείας που υπάγονται και οι προγαμιαίες σχέσεις.
Ο Απόστολος Παύλος γράφει στους Κορινθίους πως το σώμα μας είναι «ναός του Αγίου Πνεύματος, το οποίο κατοικεί (μετά τη βάπτισή μας) μέσα μας» (Α’ Κορ. 6, 19).
Γι’ αυτό συμβουλεύει:
- «Σεαυτόν αγνόν τήρει» (Α’ Τιμ. 5, 22).
- «Απέχεσθαι υμάς από της πορνείας» (Α’ Θες. 4, 3)
- «Ο πορνεύων εις το ίδιον σώμα αμαρτάνει» (Α’ Κορ. 6, 18)
- «Πόρνους και μοιχούς κρινεί ο Θεός» (Εβ. 13, 4).
- «Μη πλανάσθε∙ ούτε πόρνοι, ούτε ειδωλολάτρες, ούτε μοιχοί, ούτε μαλακοί, ούτε αρσενοκοίται … Βασιλείαν Θεού ου κληρονομήσουσι» (Α’ Κορ. 6, 9), αν βέβαια δεν μετανοήσουν.
- «Όλως ακούεται εν υμίν πορνεία, και τοιάυτη πορνεία, ήτις ουδέ εν τοις έθνεσι ονομάζεται» (Α’ Κορ. 5, 1).
- «Το δε σώμα ου τη πορνεία, αλλά τω Κυρίω, και ο Κύριος τω σώματι… ουκ οίδατε ότι τα σώματα υμών μέλη Χριστού εστίν; Άρας ουν τα μέλη του Χριστού ποιήσω πόρνης μέλη; Μη γένοιτο… φεύγετε την πορνείαν» (Α’ Κορ. 6, 13-19).
- «Τούτο γαρ έστε γινώσκοντες, ότι πας πόρνος ή ακάθαρτος ή πλεονέκτης, ος εστίν ειδωλολάτρης, ουκ έχει κληρονομίαν εν τη Βασιλεία του Θεού (Εφες. 5, 5).
- «Τίμιος ο γάμος εν πάσι και η κοίτη αμίαντος∙ πόρνους δε και μοιχούς κρινεί ο Θεός (Εβρ. 13, 4).
- «Τοις δειλοίς και απίστοις και εβδελυγμένοις και φονεύσι και πόρνοις και φαρμακοίς το μέρος αυτών εν τη λίμνη τη καιομένη (Αποκ. 21, 8).
Και οι Θεοφόροι Πατέρες καταδικάζουν κάθε σεξουαλική πράξη προ του ευλογημένου γάμου ή έξω απ’ αυτόν.
Ο Μ. Βασίλειος διδάσκει, ότι κάθε είδος πορνείας είναι αντίθετο προς το θέλημα του Θεού: «Ικανόν και βλέμμα φθείραι προς ακολασίαν τον νουν» (P. G 36, 693).
Ο Αγ. Γρηγόριος ο Θεολόγος ρωτάει τον προσερχόμενο σε γάμο και λέει: «Πως εσύ ζητάς παρθενία από τη νύφη ενώ εσύ δεν τηρείς αυτή για τον εαυτό σου;» (P. G 36, 289).
Ο Αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος ζητά από τους νέους να νυμφεύονται σύντομα για να προλαβαίνονται οι προγαμιαίες σχέσεις.
Ο Δ’ Κανόνας του Αγ. Γρηγορίου Νύσσης λέει, ότι η πορνεία λογίζεται σαν μοιχεία και κανονίζει την αμαρτία αυτή να απέχει ο αμαρτήσας 3 χρόνια από την Θ. Κοινωνία.
Ο 25ος Κανόνας του Μ. Βασιλείου προβλέπει την περίπτωση που κάποιος διέφθειρε μια γυναίκα και στη συνέχεια την νυμφεύθηκε. Για μεν την πράξη τον επιτιμά αυστηρά, εγκρίνει όμως τη διατήρηση του γάμου.
http://euxh.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου