Αστρολογία είναι η ενασχόληση με τα άστρα για την πρόγνωση του μέλλοντος. Αναπτύχθηκε στους αρχαίους λαούς, οι οποίοι λάτρευαν τον ήλιο, τη σελήνη και κάποια αστέρια ως θεούς. Υπήρχαν καλά και κακά αστέρια. Η σελήνη ήταν κακός θεός, γι’ αυτό, όταν κάποιος πάθαινε δαιμονοληψία, έλεγαν ότι έπαθε σεληνιασμό, ότι δηλαδή τον επηρέασε η κακή σελήνη.
Οι αστρολόγοι έχουν ως κεντρική θέση της διδασκαλίας τους τα εξής: Οι συσχετισμοί και η θέση των άστρων κατά την ώρα της γέννησης επηρεάζουν το χαρακτήρα και όλη τη ζωή του κάθε ανθρώπου. Το ζώδιο, δηλαδή ο αστερισμός που προηγείται της ανατολής του ηλίου κατά την ημέρα της γέννησης, προσδιορίζει απόλυτα τον άνθρωπο. Στους δώδεκα μηνιαίους αστερισμούς οι αρχαίοι έδωσαν ονόματα ως επί το πλείστον ζώων (Κριός, Λέων, Ταύρος, Ιχθείς, Αιγόκερως, Καρκίνος, Σκορπιός), και γι’ αυτό λέγονται ζώδια.
Σήμερα οι αστρονόμοι ισχυρίζονται πως υπάρχει και 13οςαστερισμός. Άρα καταρρίπτεται η θεωρία των ζωδίων, αφού δεν υπάρχει στο έτος 13ος μήνας.
Ανάλογα με το ζώδιο του καθενός, τη θέση του ηλίου, της σελήνης και των πλανητών, σχηματίζουν το ωροσκόπιο της γέννησής του, δηλαδή τα αστρολογικά στοιχεία και μ’ αυτά «διαβάζουν» το μέλλον. Ωροσκόπιο σημαίνει βλέπω (σκοπώ) το χρόνο (την ώρα). Μόνο ο αστρολόγος μπορεί να «εξηγεί» το ωροσκόπιο.
Οι αρχαίοι Σπαρτιάτες καθυστέρησαν να ξεκινήσουν για τη μάχη του Μαραθώνα, επειδή δεν το επέτρεπαν τα αστρολογικά δεδομένα. Όταν έφθασαν, είχε ήδη τελειώσει η μάχη και το στεφάνι της νίκης το πήραν μόνο οι Αθηναίοι.
Πολλοί άνθρωποι σήμερα στην εποχή της επιστήμης αγοράζουν εφημερίδες και περιοδικά και αναζητούν το ωροσκόπιό τους, για να καθορίσουν τη δράση της ημέρας ή της εβδομάδας. Κάποιοι πολιτικοί και επιχειρηματίες δεν παίρνουν καμία απόφαση, αν δε ρωτήσουν τον αστρολόγο τους.
Με την αστρολογία οι άνθρωποι αρνούνται στη ζωή τους τη θεία πρόνοια και παραβλέπουν στις αποφάσεις τους την προσωπική ευθύνη τους, καθώς πιστεύουν πως σ’ όλη την επίγεια διαδρομή τους βρίσκονται κάτω από τις απίθανες επιδράσεις της άψυχης ύλης των άστρων του σύμπαντος. Στην ουσία γίνονται θύματα στα χέρια του σατανά. Ο πονηρός με μεθοδευμένο τρόπο τους οδηγεί στην καταστροφή.
Από το βιβλίο «Νεανικές Αναζητήσεις - Α’ Τόμος: Ζητήματα πίστεως» (σελ.167-168), Αρχ. Μαξίμου Παναγιώτου, Ιερά Μονή Παναγίας Παραμυθίας Ρόδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου