Του π. Πέτρου Αθανασόπουλου για την ROMFEA.GR
Αυτές τις ημέρες έρχεται ο λόγος του Χριστού και διαπερνά τις καρδιές μας σαν ρομφαία δίστομος.
"῞Οταν οὖν ποιῇς ἐλεημοσύνην, μὴ σαλπίσῃς ἔμπροσθέν σου, ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ ποιοῦσιν ἐν ταῖς συναγωγαῖς καὶ ἐν ταῖς ρύμαις, ὅπως δοξασθῶσιν ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν. 3 σοῦ δὲ ποιοῦντος ἐλεημοσύνην μὴ γνώτω ἡ ἀριστερά σου τί ποιεῖ ἡ δεξιά σου, 4 ὅπως ᾖ σου ἡ ἐλεημοσύνη ἐν τῷ κρυπτῷ, καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ. " (Ματθαίου 6, 2-4)
Όταν λοιπόν κάνεις ελεημοσύνη, μη σαλπίσεις μπροστά σου όπως ακριβώς κάνουν οι υποκριτές στις συναγωγές και στα δρομάκια, για να δοξαστούν από τους ανθρώπους. Αλήθεια σας λέω, έχουν πάρει πλήρως το μισθό τους. Εσύ, όμως, όταν κάνεις ελεημοσύνη, ας μη γνωρίζει το αριστερό σου τι κάνει το δεξί σου χέρι, για να γίνεται η ελεημοσύνη σου στα κρυφά και ο Πατέρας σου που βλέπει στα κρυφά θα σου αποδώσει».
Αυτές τις ημέρες θα κληθούμε σχεδόν όλοι να δείξουμε και όχι να "αποδείξουμε" τα φιλάνθρωπα αισθήματά μας!
Θα κληθούμε σχεδόν όλοι , από το υστέρημα, όχι πλέον από το περίσσευμα, όπως πάντα ήθελε ο Χριστός, να δώσουμε το "δίλεπτο της χήρας" για να ανακουφίσουμε ορισμένους ανθρώπους, συνανθρώπους, αδελφούς μας, εικόνες του Θεού και θα τολμούσα να πω όχι μόνον αυτές τις ημέρες, αλλά και καθ' όλη τη διάρκεια του έτους.
Εἰναι μεγάλο το φιλανθρωπικό έργο της εκκλησίας μας και αν κάποιος καλοπροαίρετος θέλει να μάθει και να διαπιστώσει , εύκολα θα βρει και βιβλία γραμμένα με διάκριση, αλλά και που και πως καθημερινώς γίνεται "αβραμιαία φιλοξενία", όχι μόνο για τον "ἑπιούσιον άρτον", αλλά και για ύπνο και φροντίδα γενικότερη.
Εκείνο όμως που αυτές τις ημέρες έρχεται απέναντι κυριολεκτικά στο λόγο του Θεού, στον κρυστάλλινο και ανόθευτο λόγο του, είναι το παραπάνω χωρίο και δη ο γνωστός σε όλους σχεδόν, ενδιαφερομένους και μη, "μή γνώτω η αριστερά σου τι ποιεί η δεξιά σου".
Μη σαλπίσεις αδελφέ μου αυτές τις ημέρες την ελεημοσύνη σου. Μην την κάνεις γνωστή...μη φωνάξεις τις κάμερες και τους φωτογράφους, κάνε την κρυφά, αθόρυβα με πολλή πολλή αγάπη και ο Πατέρας μας βλέπει.
Είναι ευλογημένο, μυστήριο αγάπης, αλλά συνάμα αυτό το μυστήριο, αυτή η αγάπη καταντά λυπηρό φαινόμενο αυτές τις ευλογημένες γιορτινές ημέρες που διανύουμε και θα διανύσουμε.
Να αντικρύζεις αδελφούς , συνανθρώπους, εικόνες του Θεού, να βγαίνουν από τους Ιερούς μας Ναούς , από τις αίθουσες και δεν ξέρω και γω από που αλλού, με τσαντούλες (στην καλύτερη περίπτωση να είναι μπλε για να μην φαίνονται τα μακαρόνια και το ρύζι), ανθρώπους αξιοπρεπείς, οικογενειάρχες, μέχρι προ τινος εργαζομένους, τακτοποιημένους με χρήματα στην τσέπη τους να στέκονται στην ουρά για να παραλάβουν λίγα τρόφιμα μακράς διαρκείας και ίσως και ελάχιστο κρέας για μία-δυο ημέρες.
Δεν επιθυμώ να θίξω κανέναν. Είναι τοις πάσι γνωστό ότι βρισκόμαστε στην εποχή της εικόνας και "μία εικόνα χίλιες λέξεις", με τη διαφορά όμως , ότι ο Χριστός με τον λόγο του καταδίκασε αυτή την εικόνα.
Οι Άγιοι μας υπέδειξαν τον ίσιο δρόμο, της ταπείνωσης και της αληθινής ελεημοσύνης. Έναν τέτοιο μεγάλο Άγιο τον γιορτάσαμε τις προηγούμενες ημέρες.
Δεν ήθελε ο "Ποιμήν ο καλός" να κυλισθεί το παιδί του, το ποίμνιο του στην βρωμιά και αθόρυβα τρεις φορές, μάλιστα νύκτα , πήγαινε και πέταγε το πουγγί με τα νομίσματα της εποχής στην πόρτα του πατέρα, που είχε κατά νου να μολύνει τα κορίτσια του με το φοβερό αμάρτημα "επί χρήμασιν" για να τα αποκαταστήσει.
Εκείνος λοιπόν ο μακάριος πήγαινε σαν πατέρας σπλαγχνικός και τακτοποιούσε το κάθε κορίτσι με αυτόν τον ευλογημένο και αξιοθαύμαστο τρόπο ώστε να μην γίνεται αντιληπτός. Αυτός μας εδίδαξε ο Άγιος Νικόλαος.
Δεν υπάρχει ενορία, επισκοπή αυτές τις ημέρες να μην κάνει πράξη αυτό το μουστήριο της αγάπης, της ελεημοσύνης.
Να γίνεται η ελεημοσύνη, αλλά όχι με τυμπανοκρουσίες, με τις κάμερες στημένες έξω από τις εκκλησίες, τους φωτογράφους ώστε να γεμίζουμε τα sites και τα περιοδικά με φωτογραφίες ανθρώπων αξιοπρεπών που βρέθηκαν τούτες τις δύσκολες ώρες σ ' αυτήν την ανάγκη.
Να ευχόμαστε στο Θεὀ να μην βρεθούμε σ΄αυτή την κατάσταση διότι θα πεθάνουμε της πείνας, όπως λέει ο λαός μας, γιατί δεν ξέρω αν έχουμε την ταπείνωση να πάμε να στηθούμε στην ουρά για να πάρουμε ελάχιστα τρόφιμα και να μας φωτογραφίζει ο υπεύθυνος.
Να κλείσω με πέντε αράδες του ιερού Χρυσοστόμου αυτές τις σκέψεις μου:
"…Εννοώ δηλαδή την ελεημοσύνη, τη βασίλισσα των αρετών, που ανεβάζει γρήγορα τους ανθρώπους στις αψίδες του ουρανού, την άριστη συνήγορο.
"Μεγάλο πράγμα αυτό το δημιούργημα του Θεού, που λέγεται άνθρωπος. Πολύτιμος όμως είναι ο ελεήμων" (Παροιμ.20,6).
Είναι μεγάλα τα φτερά της ελεημοσύνης. Διασχίζει τον αέρα, ξεπερνά τη σελήνη, υπερβαίνει τις ακτίνες του ήλιου και ανεβάινει ακόμη και στις αψίδες του ουρανού. Αλλ΄ ούτε εκεί σταματάει.
Ξεπερνάει τον ουρανό, προσπερνάει και το πλήθος των αγγέλων και τους χορούς των αρχαγγέλων και όλες τις ανώτερες πνευματικές δυνάμεις και στέκεται δίπλα στον ίδιο το θρόνο του Ουράνιου Βασιλιά. Και αυτό μπορείς να το διαδαχθείς από την ίδια την Αγία Γραφή, που λέει : «Κορνήλιε, οι προσευχές σου και οι ελεημοσύνες ανέβηκαν ενώπιον του Θεού.» (Πραξ. 10,4).
Ώστε λοιπόν, όσες άλλες αμαρτίες έχεις, η ελεημοσύνη σου τις ισοφαρίζει όλες…
Εύχομαι καλά Χριστούγεννα με πολλές πολλές ελεημοσύνες προς τους αδελφούς μας , τις εικόνες του Θεού που θα γίνουν όμως στα κρυφά "καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ. "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου