Ήταν Χριστούγεννα του 2006. Ο κυρ- Νικόλας δήλωσε ρητά στην σύζυγό του:
- Θα πάμε στην Παναγία – όπως θέλεις- ,αλλά θ' ανάψουμε ένα κερί και θα φύγουμε αμέσως!
(Ψυχρότητα; Αδιαφορία; Ο Θεός γνωρίζει. Η ψυχή του όμως ήταν καλή, και η Παναγία Μητέρα θέλησε να τον βοηθήσει. )
Μόλις λοιπόν βγήκε από την Εκκλησία, αφού άναψε το κερί και κατηφόριζε το καλντερίμι με την σύζυγο για να φύγει, άκουσε μία φωνή να τον φωνάζει :
- Νίκο!
Γύρισε και κοίταξε ξαφνιασμένος. Δεν υπήρχε γύρω κανείς! Προχώρησε πάλι λίγο κι άκουσε πάλι τα' όνομά του:
- Νίκο!
Μια φωνή απαλή αλλά καθαρή. Προβληματίστηκε και σταμάτησε για λίγο. Η γυναίκα του τον κοιτούσε παραξενεμένη. Τελικά ξαναπροχώρησε, αλλά τότε η φωνή ακούστηκε πιο έντονη, κάπως σαν με παράπονο!
- Νίκο, που πας;
Συγκλονίστηκε και δάκρυσε, έπιασε απ' το χέρι τη γυναίκα του και της είπε με κομένη από την συγκίνηση φωνή:
- Γυναίκα, πάμε πίσω στην Εκκλησία. Η Παναγία με φωνάζει! Τρεις φορές την άκουσα! Μου είπε: "Που πας Νίκο;" Έχει δίκιο! Που μπορεί να είναι καλύτερα από την Θεία Λειτουργία;
Και πρόσθεσε:
- Συγχώρεσέ με Παναγία μου! Περιφρόνησα την θυσία του Υιού Σου κ Εσένα. Σου γύρισα την πλάτη. Συγχώρεσέ με, έρχομαι, έρχομαι!
Από τότε έγινε τακτικός στον εκκλησιασμό του. Τα δε Χριστούγεννα σε ανάμνηση του γεγονότος εκκλησιάζεται στο μοναστήρι.
Το γεγονός το αφηγήθηκε το εν λόγω ζευγάρι , τα Χριστούγεννα του 2008.
Μας δίνει δε αφορμές ν' αναλογιστούμε και να θαυμάσουμε την σωτήρια φροντίδα της Θεομήτορος κυρίως για τη σωτηρία των ψυχών μας. Θεραπεύει σώματα και ψυχές σε όσους με πίστη ζητούν το έλεός της! Τα θαύματα Της πύκνωσαν , ίσως γιατί πύκνωσαν και οι ασθένειες. Αλλά «Ὅπου ἐπλεόνασεν ἡ ἁμαρτία, ὑπερεπερίσσευσεν ἡ Xάρις». Αρκεί να υπάρχει ειλικρινής μετάνοια και εκζήτηση του θείου ελέους. Τότε πάντοτε ενεργεί το έλεος του Θεού, αλλά με τα αλάνθαστα κριτήριά Του, προς το συμφέρον των ψυχών...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου