Οι μπαμπάδες το κάνουν καλύτερα...

Κυριακή μεσημέρι σε φιλικό σπίτι. Δυο μαμάδες, δυο μπαμπάδες, δυο αγόρια ηλικίας 3 ετων και κάτι. Δυο παιδιά ικανά να γκρεμίσουν ένα σπίτι. Εύκολα κιόλας, χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. 

Ευτυχώς που υπάρχουν οι μπαμπάδες όμως σε αυτές τις περιπτώσεις. Λειτουργούν κάπως σαν άμεση δράση. Θες, γιατί είναι πάντα -όπως και να το κάνεις- πιο παιδιά από τις μαμάδες, θες γιατί στην ουσία δε μεγαλώνουν ποτέ, θες γιατί τις Κυριακές έχουν μεγαλύτερη όρεξη και περισσότερο χρόνο για παιχνίδι, σε κάποιες περιπτώσεις τα καταφέρνουν καλύτερα από εκείνες. Και αν ρωτήσετε τα παιδιά -ανεξαρτήτως φύλου- είμαι σίγουρη ότι θα σας πουν αρκετούς λόγους, που κάποιες φορές προτιμούν τον μπαμπά από τη μαμά. 

• Ο μπαμπάς είναι σχεδόν πάντα πιο χαλαρός από τη μαμά. 'Η τουλάχιστον πιο υπομονετικός, ή σύμφωνα με τη μαμά πιο ...αναίσθητος γενικά και ειδικά στους καβγάδες και στις υστερίες/στριγκλιές των παιδιών.

• Ο μπαμπάς, όταν παίζει με τα παιδιά, το ζεί και το χαίρεται το παιχνίδι. Θα τσαλακωθεί, θα πέσει στο πάτωμα, θα καθίσει να τον κάνουν ό,τι θέλουν τα παιδιά.

• Ο μπαμπάς, όσο άσχετος και να είναι, ξερει και θέλει να παίζει videogames με τα παιδιά. Η μαμά από την άλλη, τις περισσότερες φορές -ακόμα και να θέλει- δεν ξέρει να παίζει, άρα τα παιδιά δεν την προτιμούν. Λογικό.

• Ο μπαμπάς σχεδόν καθε φορά που θα καθίσει για φαγητό, θα λερωθεί, όπως τα παιδιά ένα πράγμα, θα τον ψιλομαλώσει η μαμά επειδή δεν προσέχει, οπότε αυτό αυτομάτως φέρνει τους μπαμπάδες πιο κοντά στην ομάδα των παιδιών.

• Ο μπαμπάς δεν θα πει ποτέ στα παιδιά να μαζέψουν το δωμάτιό τους, δεν θα τα ρωτήσει αν διάβασαν, πόση ώρα έπαιξαν ηλεκτρονικά, αν έπλυναν τα δόντια τους, αν ήπιαν το γάλα τους. Δεν είναι ότι δεν ενδιαφέρεται, απλώς γνωρίζει ότι η μαμά σίγουρα θα έχει φροντίσει για όλα αυτά ή θα φροντίσει, οπότε επαναπαύεται. Γενικά, ο μπαμπάς θυμάται λίγότερο και ρωτάει λιγότερο. Σημαντικό αυτό για τα παιδιά, επειδή τα βολεύει.

• Ο μπαμπάς μπορεί πολύ άνετα να ξεχάσει το μάθημα καράτε, το μάθημα αγγλικών και να συνεχίσει το παιχνίδι με τα παιδιά, σε περίπτωση που η μαμά του έχει αναθέσει να πάει εκείνος τα παιδιά στο μάθημα. Και αυτό επίσης είναι κάτι που βολεύει τα παιδιά.

• Ο μπαμπάς τις περισσότερες φορές θέλει να του λες και να του ξαναλές αυτά που πρέπει να κάνει, όπως κάνεις με τα παιδιά δηλαδή.

• Ο μπαμπάς θα πάει στο super-market, για να σε βοηθήσει ή για να προλάβεις να πας εσύ ένα κομωτήριο, θα πάρει και τα παιδιά μαζί για βόλτα, αλλά 7 στις 10 φορές θα ξεχάσει τη λίστα με τα ψώνια. Πράγμα που σημαίνει ότι θα πάρει ο,τι θυμάται απ'αυτά που χρειάζεστε πραγματικά και τα υπόλοιπα θα είναι σοκολάτες, πατατάκια και παιχνιδάκια που ευχαριστούν τα παιδιά.

• Ο μπαμπάς είναι πιο χαλαρός με το θέμα της διατροφής. Δεν έγινε και κάτι, αν τα παιδιά θέλουν να φάνε σε φαστφουντάδικο. Για τη μαμά, όμως έγινε!

Συμπέρασμα: Kάποιος πρέπει να κάνει τη "βαριά" δουλειά με τα παιδιά και να τα βάλει σε ένα πρόγραμμα. Αλλά αν καταφέρναμε έστω για λίγο να αφεθούμε και να λειτουργήσουμε όπως οι μπαμπάδες απέναντι στα παιδιά, δηλαδή αν χαλαρώναμε λιγάκι, ίσως να ήταν καλύτερα για όλους. Τί λέτε;

Τα φιλιά μου και την αγάπη μου, 
Μαρία Φραγκάκη 

Aν μοιράζεστε σκέψεις είναι καλύτερα, 
γι' αυτό περιμένω τα μηνύματά σας στο:
e-mail: maria.fragaki@mother.gr 
Twitter: @FragakiMaria

http://www.mother.gr