Πολυέλαιος Δούλοι Κύριον Ψαλμός 134 Άγιον Όρος

 

 

 

᾿Αλληλούΐα. - ΑΙΝΕΙΤΕ τὸ ὄνομα Κυρίου, αἰνεῖτε, δοῦλοι, Κύριον, 2 οἱ ἑστῶτες ἐν οἴκῳ Κυρίου, ἐν αὐλαῖς οἴκου Θεοῦ ἡμῶν. 3 αἰνεῖτε τὸν Κύριον, ὅτι ἀγαθὸς Κύριος· ψάλατε τῷ ὀνόματι αὐτοῦ, ὅτι καλόν· 4 ὅτι τὸν ᾿Ιακὼβ ἐξελέξατο ἑαυτῷ ὁ Κύριος, ᾿Ισραὴλ εἰς περιουσιασμὸν ἑαυτῷ. 5 ὅτι ἐγὼ ἔγνωκα ὅτι μέγας ὁ Κύριος, καὶ ὁ Κύριος ἡμῶν παρὰ πάντας τοὺς θεούς. 6 πάντα, ὅσα ἠθέλησεν ὁ Κύριος ἐποίησεν ἐν τῷ οὐρανῷ καὶ ἐν τῇ γῇ, ἐν ταῖς θαλάσσαις καὶ ἐν πάσαις ταῖς ἀβύσσοις· 7 ἀνάγων νεφέλας ἐξ ἐσχάτου τῆς γῆς, ἀστραπὰς εἰς ὑετὸν ἐποίησεν· ὁ ἐξάγων ἀνέμους ἐκ θησαυρῶν αὐτοῦ, 8 ὃς ἐπάταξε τὰ πρωτότοκα Αἰγύπτου ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους. 9 ἐξαπέστειλε σημεῖα καὶ τέρατα ἐν μέσῳ σου, Αἴγυπτε, ἐν Φαραὼ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς δούλοις αὐτοῦ. 10 ὃς ἐπάταξεν ἔθνη πολλὰ καὶ ἀπέκτεινε βασιλεῖς κραταιούς. 11 τὸν Σηὼν βασιλέα τῶν ᾿Αμορραίων καὶ τὸν ῍Ωγ βασιλέα τῆς Βασὰν καὶ πάσας τὰς βασιλείας Χαναάν, 12 καὶ ἔδωκε τὴν γῆν αὐτῶν κληρονομίαν, κληρονομίαν ᾿Ισραὴλ λαῷ αὐτοῦ. 13 Κύριε, τὸ ὄνομά σου εἰς τὸν αἰῶνα καὶ τὸ μνημόσυνόν σου εἰς γενεὰν καὶ γενεάν. 14 ὅτι κρινεῖ Κύριος τὸν λαὸν αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τοῖς δούλοις αὐτοῦ παρακληθήσεται. 15 τὰ εἴδωλα τῶν ἐθνῶν ἀργύριον καὶ χρυσίον, ἔργα χειρῶν ἀνθρώπων· 16 στόμα ἔχουσι καὶ οὐ λαλήσουσιν, ὀφθαλμοὺς ἔχουσι καὶ οὐκ ὄψονται, 17 ὦτα ἔχουσι καὶ οὐκ ἐνωτισθήσονται, οὐδὲ γάρ ἐστι πνεῦμα ἐν τῷ στόματι αὐτῶν. 18 ὅμοιοι αὐτοῖς γένοιντο οἱ ποιοῦντες αὐτὰ καὶ πάντες οἱ πεποιθότες ἐπ᾿ αὐτοῖς. 19 οἶκος ᾿Ισραήλ, εὐλογήσατε τὸν Κύριον· οἶκος ᾿Ααρών, εὐλογήσατε τὸν Κύριον. 20 οἶκος Λευΐ, εὐλογήσατε τὸν Κύριον· οἱ φοβούμενοι τὸν Κύριον, εὐλογήσατε τὸν Κύριον, 21 εὐλογητὸς Κύριος ἐκ Σιών, ὁ κατοικῶν ῾Ιερουσαλήμ.

ΠΗΓΗ : youtube.com

Περιμένω την Άνοιξη

 

 

 

Παναγιώτα Μορίδου,

Φιλόλογος

Περιμένω

Την άνοιξη να μας φέρει

Το ξύπνημα της φύσης

Το φύσημα του μπάτη

Το γαλανό του ουρανού και την αστροφεγγιά

Θέλω

Τ’ αγιόκλημα να μοσχοβολά

Τα κρίνα, τα κυκλάμινα

Το θυμάρι του βουνού

Το φορτισμένο από μαγεία Μάη

Περιμένω

Την άνοιξη να φέρει

Το μεθύσι του νου

Το πλάτεμα της σκέψης

Της φαντασίας το πέταγμα

Σε κόσμους ονειρικούς

Περιμένω

μιαν άλλη Άνοιξη να μας φέρει

τις μυρωμένες πασχαλιές

το μέστωμα της αγάπης

την ποθητή ειρήνη

που τόσο οι άνθρωποι λαχταρούν

Εκ της ποιητικής συλλογής «Μενεξεδένια Δειλινά»

Πηγή: Διμηνιαία έκδοση Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού «Παράκληση», έτος 4^ο, τ. 18, Μάϊος – Ιούνιος 2004 / vatopaidifriend

ΓΑΡΙΔΕΣ ΣΑΓΑΝΑΚΙ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Συστατικά

3/4 κιλού γαρίδες Νο 2
1/4 φέτα
2 μεγάλες ντομάτες
2 σκελίδες σκόρδο
1 φύλλο δάφνης
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 κ.γ ζάχαρη
1 κούπα λάδι
αλάτι
πιπέρι

Εκτέλεση

cooking Pictures, Images and Photos •Τσιγαρίζουμε το κρεμμύδι με το λάδι και προσθέτουμε τις ντομάτες, το σκόρδο, τη δάφνη, το αλατοπίπερο, τη ζάχαρη και νεράκι. Τα βράζουμε για 20'. •Ρίχνουμε έπειτα τις γαρίδες καθαρισμένες να βράσουν στη σάλτσα για 5'. Τα βάζουμε σε γουβετσάκια ή σε ταψί και ρίχνουμε από πάνω τη φέτα κομμένη σε μεγάλα κομμάτια. •Ψήνουμε σε πολύ δυνατό φούρνο για 10'-15' σκεπασμένο με αλουμινόχαρτο.

ΠΗΓΗ : Agioritikovima

Άνθρωπος στο διαστημικό περιβάλλον και ακτινοβολίες

Αστροναύτης στο διεθνή διαστημικό σταθμό ISS. (φωτ. NASA)

 

Η περιβαλλοντική επίδραση από την έκθεση σε οποιαδήποτε ακτινοβολία, διακρίνεται σε λειτουργική και σε βιολογική, επιβάλλοντας την αξιολόγηση της διακινδύνευσης, η οποία οδηγεί σε περίπλοκα και δυσεπίλυτα ζητήματα των φυσικών επιστημών και της τεχνολογίας. Στο άρθρο αυτό παρουσιάζονται μερικά προβλήματα από τις ποικίλες επιδράσεις των ακτινοβολιών στα μηχανήματα και στους ζωντανούς οργανισμούς που αποστέλλονται στο διαστημικό περιβάλλον. Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι η κατάκτηση του διαστήματος με επανδρωμένες αποστολές, πέρα από το άμεσο περιβάλλον της Γης ή έστω της Σελήνης, είναι μια προσπάθεια που απαιτεί μακροχρόνια έρευνα και ανάπτυξη διαφόρων επαναστατικών ιδεών, οι οποίες μέχρι να αποδειχθούν πρακτικά εφαρμόσιμες, μπορεί να χαρακτηριστούν αβίαστα ως επιστημονική φαντασία.

Οι ιστοσελίδες που αποτελούν την βιβλιογραφία, τεκμηριώνουν την επιστημονική πραγματικότητα.

Οι διαστημικοί φορείς στέλνουν πολλούς ανθρώπους γύρω από τον πλανήτη μας και πλήθος από μη-επανδρωμένες διαστημοσυσκευές πολύ μακρυά από την Γη, αλλά καθυστερούν την συγκρότηση σεληνιακής βάσης και την αποστολή ανθρώπων στον Άρη, σαν την συνέχεια των επανδρωμένων σεληνιακών αποστολών, που έγιναν τα έτη 1969-1972. Η ανασταλτικότητα οφείλεται στην αυξημένη επικινδυνότητα των διαστημικών δραστηριοτήτων από τις ισχυρές ηλιακές, γαλαξιακές και κοσμικές ακτινοβολίες που επιβάλλουν την λήψη μέτρων ασφαλείας στα πλαίσια περιοριστικών κανόνων, διότι υπάρχουν επιβλαβείς βιολογικές και λειτουργικές επιδράσεις. Τα μέτρα στοχεύουν στην δραστική αντιμετώπιση της διακινδύνευσης, διότι μέσα σε λίγα λεπτά διαστημικής πορείας, μπορεί να αλλάξουν ο τύπος και η ένταση της ιονίζουσας ακτινοβολίας που μπορεί να είναι σωματιδιακή (ιόντα και υποατομικά σωμάτια) με στοιχειώδη ενέργεια W>12eV ή να είναι ηλεκτρομαγνητική, δηλαδή ακτίνες γ & Χ μαζί με όσες υπεριώδεις (UV) έχουν μήκη κύματος λ<100nm. Bασικά μεγέθη των ιονιζουσών ακτινοβολιών είναι η απορροφούμενη δόση D (energy dose, absorbed dose), με μονάδα το Gray (1Gy=100rad) και η ενεργός ή ισοδύναμη δόση Dq (effective dose, equivalent dose), με μονάδα το Sievert (1Sv=100rem), η οποία αντιστοιχεί στα βιολογικά αποτελέσματα. Ενώ ισχύει η σχέση Dq=Q.D, με Q τον συντελεστή που εξαρτάται από τον τύπο και τα χαρακτηριστικά της ακτινοβολίας.

ΝΤΙΠ ΦΕΤΑΣ ΜΕ ΜΥΡΩΔΙΚΑ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Συστατικά

¾ του φλιτζανιού γιαούρτι με χαμηλά λιπαρά
½ του φλιτζανιού λιωμένη φέτα
1 κ.σ χυμό λεμονιού
1 κ.σ αλάτι
1 σκελίδα σκόρδο λιωμένη
Πιπέρι
¼ του φλιτζανιού φρέσκο ψιλοκομμένο μαϊντανό
¼ του φλιτζανιού φρέσκο ψιλοκομμένο δυόσμο
¼ του φλιτζανιού φρέσκα ψιλοκομμένα κρεμμυδάκια
¼ του φλιτζανιού φρέκο ψιλοκομμένο άνηθο

Εκτέλεση

Βάλε όλα τα υλικά, πλην των μυρωδικών σε ένα μπλέντερ και ανακάτεψε καλά μέχρι να γίνουν ένας ομοιόμορφος πολτός
Συμπλήρωσε και τα μυρωδικά και ανακάτεψε λίγο ακόμη στο μπλέντερ
Άσε την σος στο ψυγείο για να είναι δροσερή όταν την σερβίρεις
Συνόδευσε με στικ καρότου, αγγουριού, κρακερ και κριτσίνια
Σκέπασε την σος και κράτησε την στο ψυγείο για 2 ημέρες το πολύ
INFO: http://www.tlife.gr/

ΠΗΓΗ : Agioritikovima.gr

Αναμένεται αύξηση εμφάνισης γαστρεντερίτιδας από νοροϊό. Τι είναι, τι προκαλεί, πώς εξαπλώνεται και πώς μπορεί να προληφθεί η εξάπλωση της.

 

 

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D.

Πρόσφατα το ΚΕΕΛΠΝΟ εξέδωσε ενημερωτικό δελτίο με τίτλο «Αύξηση της συχνότητας εμφάνισης γαστρεντερίτιδας από νοροϊό σε παγκόσμιο επίπεδο” Συγκεκριμένα, σύμφωνα με πρόσφατη δημοσίευση στο περιοδικό Eurosurveillance, υπάρχουν ενδείξεις για αύξηση της επίπτωσης των σποραδικών κρουσμάτων και επιδημιών από νοροϊό τους τελευταίους μήνες συγκριτικά με τα προηγούμενα έτη σε παγκόσμιο επίπεδο. Το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ολλανδία και η Ιαπωνία είναι μερικές από τις χώρες που αναφέρουν αύξηση

. Με δεδομένη την περιορισμένη επιτήρηση των γαστρεντερίτιδων από νοροϊό στις περισσότερες χώρες, είναι δύσκολο να προκύψει ασφαλές συμπέρασμα αν η αύξηση αυτή είναι πραγματική ή υποδηλώνει πρώιμη εποχική δραστηριότητα.

Έτσι συστήνεται οι υπηρεσίες υγείας να είναι προετοιμασμένες για υψηλή δραστηριότητα εποχικής γαστρεντερίτιδας από νοροϊό και πιθανότατα για μεγαλύτερης βαρύτητας κρούσματα τη φετινή περίοδο. Τα μέτρα διαχείρισης επιδημίας όπως η αυστηρή τήρηση των κανόνων υγιεινής και η απομόνωση των συμπτωματικών ασθενών, μπορεί να συμβάλουν στη μείωση του μεγέθους των επιδημιών που θα προκύψουν.

ΑΓΚΙΝΑΡΕΣ ΜΕ ΚΟΥΚΙΑ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Συστατικά

12 μέτριες αγκινάρες
1 κιλό κουκιά
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 φλιτζάνι ελαιόλαδο
1/3 του φλιτζανιού άνηθο
2 λεμόνια, ο χυμός
2 φλιτζάνια ζωμός λαχανικών
2 φλιτζάνια νερό
1 κουταλιά της σούπας νισεστέ
Αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι


Εκτέλεση

Με ένα κοφτερό μαχαίρι κόβουμε το κοτσάνι της αγκινάρας και ακολούθως με κυκλική εξωτερική κίνηση, όλα τα σκληρά φύλλα. Ακολούθως αναποδογυρίζουμε την αγκινάρα και αφαιρούμε πάλι με κυκλική κίνηση το υπόλοιπο κοτσάνι μαζί με τη βάση των εξωτερικών φύλλων. Τέλος πολύ μαλακά αφαιρούμε και τα τελευταία φύλλα από το κέντρο. Σε κάθε στάδιο που αφαιρούμε κομμάτια για να καθαρίσουμε τις αγκινάρες, τρίβουμε με το λεμόνι. Ξεπλένουμε και κόβουμε την κάθε αγκινάρα σε τέσσερα κομμάτια. Βάζουμε σε ένα μπολ με νερό και λίγο λεμόνι για να μην μαυρίσουν. Καθαρίζουμε τα κουκιά και κρατάμε το περίβλημα τους εφόσον είναι τρυφερά.
Σοτάρουμε στο ελαιόλαδο το κρεμμύδι μέχρι να μαλακώσει και προσθέτουμε τα κουκιά. Αμέσως μετά τις αγκινάρες, ανακατεύουμε και προσθέτουμε το ζωμό, το νερό, αλάτι, πιπέρι. Μαγειρεύουμε για 20'-25' σε μέτρια φωτιά. Προσθέτουμε τον άνηθο. Σε ένα μπολ βάζουμε το χυμό λεμονιού και διαλύουμε το νισεστέ. Προσθέτουμε λίγη σάλτσα από την κατσαρόλα ανακατεύουμε καλά, ώστε να διαλυθεί εντελώς και το ρίχνουμε στην κατσαρόλα. Ανακατεύουμε προσεκτικά, αφήνουμε να πάρει μία βράση για 2-3 λεπτά και κατεβάζουμε από τη φωτιά.

 

Διάρκεια: Προετοιμασία 20-30 λεπτά,μαγείρεμα 25'-30' lovecooking.gr

ΠΗΓΗ : Agioritikovima

The healing mission of the Church

 

The main mission of the Church is to heal a person. In other words, when a person becomes part of the Church is healed if he follows the therapeutic regime which aims to assist him to return to the natural state which God gave him when He had created him.

After the fall of our forefathers, our nature was corrupted. When man severed his relationship with the Lord after disobeying His command, all his mental and physical capacities were immediately corrupted and perverted; his mind turned away from its unbreakable communication with the Lord, which was his natural state, towards the creation and matter, passions and sin. From that moment sickness and perversion entered man’s nature.

This is the reality of the fall, the sin of the forefathers, namely the hereditary sickness which passes on from one generation to another because we are natural descendents of our forefathers. Thus, each man has inherited this condition of spiritual sickness; the perversion of his nature.

Jesus Christ is called the ‘New Adam’, because He enters history at a certain point in time and accomplishes a mission. Christ’s mission was not so much to hand over the Gospel, namely His teachings, neither to give us a book called ‘Gospel’, but to give us Himself. In other words, just as we have inherited the sickness of our nature through the first Adam, Jesus offers us Himself, so that through the baptism we unite with Him, become one with Him, and then through the Holy Eucharist we acquire the capacity to unite with Him organically and ontologically (actually). This means that the actual unity with the Body and Blood of Jesus flows into our being, into our soul and our body. This is the reason why we become children of God and why the Church exists. The Church would have no reason to exist if it did not administer the holy mysteries, particularly the mystery of the Holy Eucharist.

ΡΕΒΙΘΙΑ ΜΕ ΡΥΖΙ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Συστατικά

250 γρ. ρεβίθια
1/2 κούπα ρύζι για σούπα
Λίγο ελαιόλαδο
1 κουταλάκι σόδα
Αλάτι
Πιπέρι
½ κουταλάκι του γλυκού ρίγανη

Εκτέλεση

•Από το βράδυ βάζουμε τα ρεβύθια στο νερό. Πλένουμε τα ρεβίθια και τα βάζουμε στην κατσαρόλα με τη σόδα να βράσουν.
Μόλις είναι σχεδόν έτοιμα τα σουρώνουμε και τα ρίχνουμε πάλι στην κατσαρόλα με λίγο λάδι (να καλυφθεί ο πάτος της κατσαρόλας) και τα ανακατεύουμε μέχρι να απορροφήσουν το λάδι.
Στη συνέχεια ρίχνουμε αλάτι, πιπέρι, 2 ποτήρια νερό και το ρύζι και τα βράζουμε για 15 λεπτά περίπου ακόμα (να μείνει λίγο νερό όταν τα σβήσουμε).

ΠΗΓΗ : Agioritikovima.gr

My experience with Elder Paisios (by Metropolitan of Lemesos Mr. Athanasios), (Part 1)

 

Homily by the Metropolitan of Lemesos Mr. Athanasios at a symposium on blessed Elder Paisios the Hayiorite at Konitsa, 2011, published in ‘Paraklisis’ magazine, May 2012.

Elder Paisios ranks amongst the great saints of our Church; he was a great ascetic and a man of prayer, nurturing great love towards the Lord.

Let us dare speak about the many things we have seen and heard next to him, being obliged to bear witness just like the Apostles who spoke about Jesus, His life and His miracles, in order to help us believe that He is indeed the Christ, the Savior of the world, and by believing in Him to acquire eternal life.

Numerous people have met Elder Paisios and were associated with him. Each one, according to the measure of his ability, has received his blessing and his prayers. Certainly each one of them has to say a lot about him. This blessing of communication is endless, just as endless was the ocean of Divine Grace which Elder Paisios was always flooded with.

I first met Elder Paisios in 1976 when I was 18 years old. I had just graduated from school and gone to the Theological School of Thessaloniki University to study. I used to hear about the Holy Mountain from other students and I became very keen to pay a visit. Thus I tried to go there for the first time in 1976. This trip had a tragic ending. I didn’t like it at all and I left the very first morning. I said to myself: “I am never going to come back to such a place!” It felt nasty, awful and depressing. This was clearly a temptation from the devil, since the place is none of the above. It was my fault, and it had nothing to do with the place. But this was how my mind worked at the time. Bear in mind that I came from a family which had no great experience about monastic life and the Holy Mountain.

Upon my return I was embarrassed to reveal that I didn’t like the Holy Mountain, particularly since my fellow students were forever delivering beautiful stories about it. I tried again after a fortnight. I think it must have been the beginning of October. I must say that it was the first time in my life that I had heard about Elder Paisios, Elder Efraim at Kantounakia and about other Elders who at the time were truly illuminating the scene at the Holy Mountain.

I visited Elder Paisios, accompanied by a deacon, who has now passed away. The elder used to live at the Holy Cross area at Kapsala at the time. I felt very embarrassed seeing him because the deacon was giving me an account of many prophesies and miracles performed by the Elder and I was scared that he would reveal all the secrets buried in my heart. There was also, of course, the possibility that he would kick me out.

ΤΣΙΓΕΡΟΣΑΡΜΑΔΕΣ ΣΕΡΡΩΝ

Κυριακή, 25 Δεκέμβριος 2011 11:12

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Εκτέλεση

1 αρνίσια συκωταριά με την σκέπη , 8 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα, 1 φλιτζανάκι ρύζι, λίγο βούτυρο, αλάτι, πιπέρι. Κρέμα: 1 κεσεδάκι παραδοσιακό γιαούρτι , 2 αυγά, αλάτι. cooking Pictures, Images and Photos Βάζουμε την σκέπη για μισή ώρα περίπου σε χλιαρό νερό ώστε να μαλακώσει. Ζεματάμε την συκωταριά, την στραγγίζουμε, την κόβουμε σε μικρά κομματάκια και την βάζουμε σε ένα σκεύος όπου προσθέτουμε το ρύζι, τα κρεμμυδάκια, αλάτι και πιπέρι. Ανοίγουμε την σκέπη, την κόβουμε σε κομμάτια, βάζουμε μέσα λίγη από την γέμισή μας, και την τυλίγουμε έτσι ώστε να σχηματιστούν κεφτέδες. Βουτυρώνουμε ένα ταψί, βάζουμε τους τζιγεροσαρμάδες με το άνοιγμα προς τα κάτω (για να μην φύγει η γέμισή), τους βουτυρώνουμε, ρίχνουμε 1 1/2 κούπα περίπου νερό και τους ψήνουμε σε μέτριο φούρνο για 40 λεπτά περίπου. Κρέμα: Χτυπάμε σε ένα σκεύος το γιαούρτι. Σε μια λεκανίτσα χτυπάμε τα αυγά, προσθέτουμε το γιαούρτι και λίγο αλάτι και ρίχνουμε την κρέμα στο ταψί (στα κενά που αφήνουν οι τζιγεροσαρμάδες). Αφήνουμε το φαγητό μας να ψηθεί για άλλα 10 λεπτά περίπου (μέχρι να ροδίσει).

ΠΗΓΗ : Agioritikovima

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ, ΤΟ 1998, ΚΟΙΜΗΘΗΚΕ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ

Ο παπα- Εφραιμ Κατουνακιώτης γεννήθηκε το 1912 στο Αμπελοχώρι Θηβών. Ο πατέρας του ονομάζονταν Ιωάννης Παπανικήτας και η μητέρα του Βικτορία. Ο Γέροντας είχε σαν κοσμικός το όνομα Ευάγγελος. Τελείωσε το Γυμνάσιο αλλά η Χάρις του Θεού έκλεινε στον Ευάγγελο τις κοσμικές θύρες της αποκατάστασης.

Στην Θήβα, όπου είχε μετακομίσει η οικογένεια του, ο Ευάγγελος γνώρισε τους γεροντάδες του τον Εφραίμ και τον Νικηφόρο.

Η ζωή του Ευάγγελου ήταν καλογερική. Αγωνίζονταν πνευματικά με την ευχή του Ιησού, τις μετάνοιες, την νηστεία και κυρίως με την υπακοή.

Η μητέρα του αξιώθηκε να λάβει πληροφορία από τον Όσιο Εφραίμ τον Σύρο ότι το θέλημα του υιού της να γίνει μοναχός ήταν και θέλημα Θεού και πώς ο Ευάγγελος θα τιμήσει την μοναχική ζωή.

Την 14η Σεπτεμβρίου 1933 ο Ευάγγελος άφησε τον κόσμο ήλθε στην έρημο του Αγίου Όρους στα Κατουνάκια, στο ησυχαστήριο του Οσίου Εφραίμ του Σύρου και έβαλε μετάνοια στην συνοδεία των Γεροντάδων Εφραίμ και Νικηφόρου. Μετά την δοκιμασία του εκάρη μικρόσχημος μοναχός με το όνομα Λογγίνος. Το 1935 έγινε μεγαλόσχημος μοναχός από τον Γέροντα του Νικηφόρο και έλαβε το όνομα Εφραίμ. Τον επόμενο χρόνο χειροτονήθηκε Ιερέας.

Ο παπα-Εφραίμ αξιώθηκε και γνώρισε τον πρύτανη της ησυχαστικής ζωής τον διορατικό, προορατικό και άγιο Γέροντα Ιωσήφ τον Ησυχαστή (1898 -1959) και συνδέθηκε πνευματικά μαζί του με την ευλογία του Γέροντα του Νικηφόρου. Ο Γέροντας Ιωσήφ με την σειρά του είχε διδαχθεί την απλανή πνευματική ζωή από τους περίφημους ησυχαστές μοναχό Καλλίνικο και Ιερομόναχο Δανιήλ. Επομένως ο παπα-Εφραίμ μας διδάσκει την επίμονη αναζήτηση για την πνευματική ζωή και την ανεύρεση απλανούς πνευματικού οδηγού, πού θα είναι «Εκδόσεις ακριβής της ορθοδόξου πίστεως». Ο απλανής πνευματικός βλέπει τις δαιμονικές πλάτες και με τα κατάλληλα πνευματικά φάρμακα οδηγεί τα πνευματικά παιδιά του στον Παράδεισο.

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Η στροφή της ψυχής κάθε γνήσιου πιστού όλη την εβδομάδα είναι προς την Κυριακή, ιδιαίτερα προς τη θεία Λειτουργία της Κυριακής.

Και κάθε εορταστική περίοδο της Εκκλησίας μας η ψυχή προσμένει την ημέρα της εορτής, που λαμπρύνεται με την τέλεση της θείας Λειτουργίας.

Με θεία Λειτουργία γιορτάζουμε και την ιερή μνήμη κάθε αγίου. Η θεία Λειτουργία είναι το κέντρο της ζωής μας. Εκεί είναι η ίδια η ζωή μας, η κοινωνία του Θεού, η συνάντηση με τον Κύριο, που είναι η ζωή μας.

Η φιλόθεη ψυχή δεν έχει κάτι άλλο περισσότερο να την συγκινεί και να την ενδιαφέρει. Ο κόσμος της θείας Λειτουργίας είναι ο κόσμος της, στα λόγια της θείας Λειτουργίας ανακαλύπτει τη γλώσσα της, στην ατμόσφαιρά της αναπνέει, στην υπερκόσμια λάμψη της φωτίζεται, στην εσχατολογική προοπτική της μεταμορφώνεται. Η «βασιλεία τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» είναι η διαρκής απόλαυσή της και συγχρόνως η πιο έντονη προσδοκία της. Όταν μάλιστα ετοιμάζεται ο πιστός να προσέλθει στο Ποτήριο της Ζωής και να κοινωνήσει τα άχραντα Μυστήρια, τότε, κατά την αδιάψευστη υπόσχεση του Κυρίου, οι προσδοκώμενες δωρεές του μέλλοντος γίνονται οι συγκλονιστικές και υπερφυείς πραγματικότητες του παρόντος: «O τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἔχει ζωὴν αἰώνιον, καὶ ἐγὼ ἀναστήσω αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ» (Ιωάν. στ’ 54). Όποιος κοινωνεί συνειδητά, από αυτόν ακόμη τον κόσμο «έχει ζωὴν αἰώνιον». Η αιώνιος ζωή επομένως δεν είναι μόνον υπόθεση του μέλλοντος, είναι και κατάσταση του παρόντος. Δεν είναι μόνον αναμενόμενη, είναι και παρούσα. Η βασιλεία του Θεού δεν είναι μόνο στους ουρανούς, είναι και «ἐντὸς ὑμῶν» (Λουκ. ιζ’ 21).

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ: ΔΕΙΤΕ ΠΡΟΙΚΟΣΥΜΦΩΝΟ ΑΠΟ ΤΟ 1671!

 Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν...τους καλούς γάμους, φαίνεται πως σκέφτονταν το 1671.

Εν έτι 1671 μηνί Ιανουαρίω ημέρα δεκάτη εν Σύρω.

Eν ονόματι της Αγίας Τριάδος και της Κοκκίνης προστάτιδος της νήσου Σύρου Προκοσύμφωνον της πρώτης μας κόρης και της θυγατρός του Κωστάκη και της Σμαράγδας και της μακαρίτισσας της γυναικός μου Πιπινίτσας ήτις θα πάρη νόμιμον σύζυγον τον Ντεμογιαννάκη του Κωνσταντάκη της Πιπινίτσας Πηνελόπης Βαρβαρίτσας.

Και εγώ και η μακαρίτισσα η γυναίκα μου Πιπινίτσα δίδομεν την συγκατάθεσίν μας εις το να πάρη η κόρη μας Κατή, νόμιμον σύζυγον και να τον έχη να τον νέμεται μέρα νύκτα, τον Ντεμογιαννάκη Μανωλάκην του Κωνσταντάκη και της Πιπινίτσας Πηνελόπης Βαρβαρίτσας.

Εν πρώτοις δίδομεν από τα φύλλα της καρδιάς μας την ευχήν να τρισευτυχήσουν και να πολυχρονίσουν.

Δεύτερον δε τέσσαρα εικονίσματα το πρώτον ευς ξύλον δυνατόν και χονδρόν δύο δάκτυλα και τα άλλας εις αχιβάδα.

Τρία υποκάμισα τα δύο μικρά και το ένα μεγάλο, δύο μικρά αποκατινά (εσώβρακα) παστρικά, ατρύπητα και ολόγερα Δύο μισοφόρια ολόγερα και μπουγαδιασμένα.

Ενάμισυ ζευγάρι κάλτσες εως ότου να γίνη ο γάμος έχη καιρόν να πλέξη και την άλλη για να γίνουν δύο ζευγάρια. Ενα φουστάνι από τσίτι ριγωτό, άλλο ένα από σακονέτα της μακαρίτισσας της γιαγιάς μου.

ΓΕΡΩΝ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: "ΑΛΛΑΖΕΙ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ"

Ιερομονάχου Γεωργίου του Καυσοκαλυβίτου
«O πατήρ Πορφύριος δεν σταμάτησε να ζει. Μάλιστα τώρα είναι πιο κοντά μας. Όμως ο μόνος τρόπος επικοινωνίας μαζί του είναι η απλότητα και η προσευχή. Γιατί λίγο πριν την κόιμησή του όταν επληροφορήθηκε την κοίμηση του γέροντος Ιακώβου Τσαλίκη της Ι.Μ Οσίου Δαυίδ έκανε το σταυρό του και είπε: «Μεγάλος άγιος, και είναι μεγάλος γιατί ήταν απλός.

Τώρα είναι πνεύμα, τώρα είναι παντού, τώρα είναι δικός μας». Θαυμαστό δε είναι ότι οι δύο γέροντες κοιμήθηκαν με 12 ημέρες διαφορά. Στα Εισόδια της Θεοτόκου ο πατήρ Ιάκωβος και ο γέροντας Πορφύριος 12 μέρες μετά που με το παλαιό ημερολόγιο που τηρείται στο Άγιον Όρος, ήτο εορτή των Εισοδίων. Όλοι απορούσαν με αυτό το σημάδι του Θεού, τι να συμβόλιζε. Όμως αν θέλουν απάντηση την είχε δώσει ο ίδιος ο πατήρ Πορφύριος με τα επόμενα που γράφουμε παρακάτω αναφερόμενος στον Προφήτη Ησαΐα (….Αφελώ τους προφήτας…..). Κάποτε μου είχε πει εμπιστευτικά, «Θόδωρε δεν ακούν πλέον οι άνθρωποι! Είναι να παίρνουμε τις σπηλιές και τα βουνά και να κλαίμε να σώσει ο Θεός τον κόσμο». Ο πατήρ Παΐσιος λίγο πριν φύγει από τη ζωή είπε: «Φεύγω από τη ζωή γιατί δεν με ακούει κανένας». Το ίδιο είχε πει λίγο πριν φύγει από τη ζωή και ο πατήρ Πορφύριος.

ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΛΑΓΜΑ...

Οι σκέψεις μας είναι καταστάλαγμα από βιώματα πολλών ετών. Τα ελέη του Θεού εκχύθηκαν επάνω μου χωρίς μέτρο. Και αν δεν με χειραγωγούσε ο Κύριος , ως Καλός  Ποιμένας, με τη χάρη Του, οι εχθροί μου θα με κατάπιναν.

Γράφω για το έλεος του Κυρίου· και είναι φυσικό για μένα να γράφω , γιατί η ψυχή μου γνωρίζει τον Κύριο με το Άγιο Πνεύμα και γνωρίζει πόσο πολύ αγαπά Αυτός τον άνθρωπο. Το πλήθος της αγάπης και της πραότητάς Του δεν θα θυμηθεί τις αμαρτίες μας.

Το πνεύμα μου επιθυμεί ακόρεστα ή να προσεύχεται ή να γράφει ή να μιλά για τον Θεό , ενώ για τα κοσμικά πράγματα η ψυχή μου δεν θέλει ούτε να ακούει .
Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

ΠΗΓΗ : kl-klekk.blogspot.gr - agioritikovima.gr

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΓΙΑ ΤΟ Ν. ΤΡΙΚΑΛΩΝ Ο ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ

Όλα τα στοιχεία συνηγορούν ότι ο Θρησκευτικός - Προσκυνηματικός τουρισμός γνωρίζει μια αξιοσημείωτη άνθηση τα τελευταία χρόνια με ραγδαία αυξανόμενη τάση ανάπτυξης σε πολλές χώρες που διαθέτουν τις προϋποθέσεις για να δεχθούν τους επισκέπτες - προσκυνητές στηρίζοντας έτσι τις εθνικές τους οικονομίες καθώς είναι σαφές πως η συστηματική εκμετάλλευσή του δημιουργεί οικονομικό προϊόν.

Για την χώρα μας ο κλάδος αυτός είναι αμφίβολο αν έχει κατανοηθεί πόσο μπορεί να συνεισφέρει στην εθνική οικονομία και αν υπάρχει σχεδιασμός και στρατηγική περαιτέρω ανάπτυξής του.

Πριν όμως απ΄ όλα θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα για τον θρησκευτικό τουρισμό, όπως τι εννοούμε όμως Θρησκευτικό – προσκυνηματικό Τουρισμό ;

Ως προσκυνηματικός τουρισμός θεωρείται το σύνολο εκείνο των τουριστικών δραστηριοτήτων το οποίο σχετίζεται με τις επισκέψεις τουριστών σε μνημεία, χώρους θρησκευτικής σημασίας και ανάλογες εκδηλώσεις θρησκευτικού περιεχομένου.

ΤΟ ΞΕΡΑΤΕ ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΤΟ ΛΕΜΟΝΙ;

Ταιριάζει με όλα, με κρέας, με λαχανικά, με σαλάτες, με ψάρια, με όσπρια και όχι άδικα καθώς... εκτός από γεύση το λεμόνι χαρίζει στον οργανισμό μας μια πληθώρα ευεργετημάτων.
Το λεµόνι, χάρη στην άφθονη περιεκτικότητά του σε βιταµίνη C, είναι ιδανικό για την αντιμετώπιση των χειµωνιάτικων λοιμώξεων.

Το λεµόνι συνιστάται σε δίαιτες κατά της χοληστερίνης και γενικά για την καλύτερη υγεία του κυκλοφορικού συστήµατος.

Η πρόσληψη του χυμού λεμονιού μπορεί να θεραπεύσει τη δυσκοιλιότητα. Επιπλέον, προλαβαίνει τις δηλητηριάσεις ιδιαίτερα από οστρακοειδή και ενεργεί ως αντίδοτο.

Η δράση του είναι πολλαπλή. Το λεμόνι είναι αντιοξειδωτικό, ένα μεγάλο ποτήρι νερό με το χυμό ενός λεμονιού το πρωί είναι ό,τι καλύτερο μπορείτε να δώσετε στον οργανισμό σας.

Συμβάλλει στην καλή διατήρηση των αγγείων, ωφελεί την όραση, το μυοσκελετικό σύστημα και δυναμώνει τα ούλα. Επιπλέον βοηθά στην καλύτερη απορρόφηση του σιδήρου και του ασβεστίου.

Κι επειδή έχει αποδειχθεί, πως διαθέτει διουρητική και κυρίως λιποδιαλυτική δράση, πολλοί χρησιμοποιούν τον χυμό του λεμονιού και κατά τη διάρκεια της δίαιτας.

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ

Του Ηγ. της Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου Αρχιμ. Εφραίμ

Ο θεσμός της οικογενείας σήμερα βρίσκεται σε κρίση παγκοσμίως. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, του οποίου φέτος εορτάζουμε τα 1600 χρόνια από την κοίμησή του, θεωρείται ο δημιουργός της θεολογίας του καθημερινού βίου. Στο άρθρο αυτό παρουσιάζονται θέσεις και συμβουλές του αγίου Χρυσοστόμου για το σημαντικότερο μέρος του καθημερινού βίου, την οικογένεια.

Ο Θεός προγνωρίζοντας το τι θα επακολουθούσε μετά την δημιουργία των ανθρώπων τους έπλασε βιολογικά έτοιμους για «γάμου κοινωνίαν». Η δημιουργία αναφέρεται αρχικά μόνο στον Αδάμ. «Του Αδάμ καθεύδοντος, η γυνή κατασκευάζετο». Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος αναφέρει ότι ο Μωυσής δεν χρησιμοποιεί το ρήμα «έπλασεν» όταν μιλά για την Εύα αλλά το «ωκοδόμησεν» θέλοντας να δείξει ότι αυτή έγινε από την ίδια ουσία του Αδάμ, όχι από άλλη, διαφορετική. Η γυναίκα λοιπόν δεν υπολείπεται σε κάτι από τον Αδάμ. Είναι ανθρώπινη ύπαρξη τέλεια αλλά και ισότιμη προς αυτόν. Ο Θεός προγνωρίζοντας την πτώση των πρωτοπλάστων επινοεί τον γάμο και την ανάγκη της αμοιβαίας παρηγοριάς τους.

Πριν από την παρακοή και την έξοδο από την παραδείσια ζωή δεν υπήρχε ο γάμος. Οι πρωτόπλαστοι ζούσαν παρθενική ζωή, μιμούμενοι την ζωή των Αγγέλων. Λέγει ο άγιος Χρυσόστομος: «Τα της συνουσίας έγιναν μετά την παράβαση• μέχρι τότε ζούσαν ως άγγελοι μέσα στον παράδεισο, χωρίς να φλέγωνται από την σαρκική επιθυμία, ούτε να πολιορκούνται από άλλα πάθη, ούτε να πιέζονται από τις φυσικές ανάγκες, αλλά αφού δημιουργήθηκαν εντελώς άφθαρτοι και αθάνατοι, δεν είχαν ανάγκη ούτε να φορούν ρούχα. Πριν μπει η αμαρτία και η παρακοή ήσαν ντυμένοι με την θεϊκή δόξα, γι’ αυτό και δεν ντρέπονταν αν και ήσαν γυμνοί». Οι πρωτόπλαστοι δεν κατόρθωσαν να διατηρήσουν την ανώτερη αυτή ζωή για τον εαυτό τους. Φάνηκαν ανάξιοι των τόσων μεγάλων αγαθών που τους έδωσε ο Θεός.

Όσιος Βασίλειος ο Ομολογητής

Εορτάζει στις 28 Φεβρουαρίου εκάστου έτους.

Ὁ Βασίλειος Χριστὸν ἐν ψυχῇ φέρων,

Ψυχὴν σκιᾶς τίθησι τῆς αὐτοῦ χάριν.

Κρύψαν ὑπὸ χθόνα εἰκόνα ὀγδοάτῃ Βασίλειον.

Βιογραφία

Ο Όσιος Βασίλειος ο Ομολογητής, έζησε και έδρασε επί αυτοκρατορίας Λέοντα Γ’ του Ισαύρου (717 – 741 μ.Χ.) του εικονομάχου.

Από μικρή ηλικία ο Βασίλειος εγκατέλειψε τη κοσμική ζωή για να αφιερωθεί στη διδασκαλία του Ευαγγελίου και την άσκηση. Αρχικά ζούσε σε κάποιο ερημητήριο τρέφοντας το πνεύμα του και την ψυχή του με τα δώρα της πίστεως και της αγάπης.

Έγινε μαθητής και υποτακτικός του Οσίου Προκοπίου του Δεκαπολίτου (τιμάται 27 Φεβρουαρίου). Όταν όμως οι περιστάσεις τον κάλεσαν, ανταποκρίθηκε με θαυμαστή προθυμία και υπερασπίσθηκε την Ορθοδοξία με θάρρος και παρρησία.

Διώχθηκε σκληρά, για την άκαμπτη αντίστασή του και τη θαρραλέα συνηγορία υπέρ της ορθοδοξίας. Φυλακίστηκε και υπέστη πολλά βασανιστήρια.

Όταν πέθανε ο τύραννος Λέων, ο Όσιος Βασίλειος αφέθηκε ελεύθερος και επανήλθε στο ασκητήριό του για να συνεχίσει τους μοναχικούς τους αγώνες.

Μέγας αγωνιστής της Εκκλησίας, στρατευόταν συνεχώς για την ενίσχυση της ορθόδοξης πίστης, για τη διαφώτιση των αιρετικών, για τη στερέωση των πιστών και τη μετάνοια των αμαρτωλών. Έτσι οσιακά αγωνιζόμενος εκοιμήθη εν ειρήνη.

Η Αγία Νεομάρτυς Κυράννα ( 28 Φεβρουαρίου)

Αυτή η καλή σε όλα νύμφη του Χριστού ήταν από ένα χωριό της Θεσσαλονίκης, που λεγόταν Αβυσσώκα, τέκνο Χριστιανών γονέων, ήταν δε πολύ όμορφη και ζούσε ζωή σεμνή και συνετή. Αλλά ο διάβολος, που μισεί το καλό, τη φθόνησε για την τόση αρετή της και, μη μπορώντας να την μολύνει με αισχρούς λογισμούς και με άτοπες κρυφές πράξεις, βρήκε ως όργανο της κακίας του έναν Αγαρηνό Γενίτζαρο, που ήταν σε εκείνο το χωριό σούμπασης και συγκέντρωνε τα αρχοντικά εισοδήματα, ο οποίος χτυπήθηκε από σατανικό έρωτα για την κόρη και άρχισε ο μιαρός να την κολακεύει με διαφόρους τρόπους, για να την φέρει στο σκοπό του, αλλά η παρθένος δεν τον δεχόταν καθόλου. Ύστερα εκείνος της έταζε να της δώσει, όσα χρήματα θέλει και να της κάμει και φορέματα πολύτιμα, εάν παραδεχθεί, αλλιώς την απειλούσε, ότι θα την υποβάλει σε μεγάλα βασανιστήρια και τελευταία θα της δώσει και θάνατο.

Η κόρη όμως, έχουσα όλο της τον πόθο προς τον Χριστό, δεν υπολόγιζε καθόλου ούτε τα χαρίσματα και τις υποσχέσεις του, ούτε τις φοβέρες του. Επειδή λοιπόν εκείνος έβλεπε, ότι δεν κατορθώνει το σκοπό του, συμφωνεί με άλλους γενίτζαρους του ιδίου τάγματος και αρπάζουν ξαφνικά την κόρη και την πηγαίνουν στο δικαστή της Θεσσαλονίκης ψευδομαρτυρώντας, ότι είπε τάχα η κόρη πως θα τον πάρει άνδρα και θα έλθει στην πίστη τους. Ακολούθησαν δε και οι γονείς της κόρης, αλλά επειδή δείλιασαν από τις φοβέρες εκείνων, κρύφθηκαν. Εκεί λοιπόν οι Τούρκοι έκαναν πολλά στην παρθένο, για να την φέρουν στο σκοπό τους, πότε με κολακείες και ταξίματα, πότε με φοβέρες. Αλλά η μακάρια έστεκε ατάραχη και μόνο ένα λόγο είπε σ’ αυτούς• «Εγώ είμαι Χριστιανή και έχω νυμφίο τον Κύριό μου Ιησού Χριστό, στον οποίο προσφέρω ως προίκα την παρθενία μου, και αυτόν πόθησα και ποθώ από τα νιάτα μου και για την αγάπη του είμαι έτοιμη να χύσω και το αίμα μου, για να αξιωθώ να τον απολαύσω. Ακουστέ λοιπόν την απάντησή μου και πλέον άλλο λόγο μη περιμένετε να σας πω».

Μνήμη γ. Εφραίμ Κατουνακιώτη

Συμπληρώνεται σήμερα, 14/27 Φεβρουαρίου, μία δεκαπενταετία όλη από την οσιακή κοιίμηση του χαρισματικού γέροντα Εφραίμ Κατουνακιώτη (1912-1998). Τιμώντας τη μνήμη του, παραθέτουμε στη συνέχεια ένα απόσπασμα από τις διδαχές του σχετικά με την αξία των θλίψεων στη ζωή μας:

Oι θλίψεις, καλά είναι τα βάσανα, καλά είναι οι στενοχώριες, ξέρει ο Θεός γιατί τις δίνει. Γιατί έτσι περισσότερο πλησιάζουμε στον Θεό, με τις θλίψεις, με τα βάσανα. «Κύριε, εν θλίψει εμνήσθημέν Σου», λέει (Ησ. 26,16). Με τις θλίψεις πλησιάζουμε. Ο Θεός μας αφαιρεί τις θλίψεις; «Ο φεύγων πειρασμόν επωφελή, φεύγει ζωήν αιώνιον», λέει. Έτσι είναι. 

Γι’ αυτό ο άνθρωπος να μην απελπίζεται, να μην έρχεται σε απόγνωση για τη μια αποτυχία. Διότι δεν γνωρίζεις ποιο είναι το θέλημα του Θεού. Όταν το γνωρίσεις το θέλημα του Θεού, κάνεις υπομονή, αλλά το θέλημα του Θεού δεν είναι πάντοτε γλυκό, είναι και πικρό, είναι και πικρό! «Το ποτήριον, ου μη πίω αυτό;» λέει. «Δεν θα το πιω το ποτήρι, Πέτρο;» λέει. «Θα το πιω το ποτήρι», και τον ονόμασε και σατανά, «ύπαγε οπίσω μου, σατανά, το ποτήριον ο δέδωκε ο Πατήρ, ου μη πίω αυτό;» (Ιω. 18,11). Έτσι είναι. Ναι, αλλά διά μέσου του Σταυρού ήρθε η Ανάστασις. «Ιδού γαρ ήλθε δια του Σταυρού χαρά εν όλω τω κόσμω»· διά μέσου του Σταυρού.

Τι είναι;…

Τι είναι Θρησκεία

Κατά τον Απόστολο Ιάκωβο

«Θρησκεία καθαρά και αμίαντος παρά τω Θεώ και Πατρί αύτη έστιν, επισκέψασθαι ορφανούς και χήρας εν τη θλίψει αυτών, άσπιλον εαυτόν τηρείν από του κόσμου».

(Ιακώβου 1,27)

Τι είναι Εκκλησία

Είναι το σύνολον των εις Χριστόν πιστευόντων ανθρώπων. Είναι το ιερόν καθίδρυμα το ιδρυθέν μεν υπό του ενανθρωπήσαντος Λόγου του Θεού επί σωτηρία και αγιασμώ των ανθρώπων, αποτελούμενον δε εξ ανθρώπων μίαν πίστιν εχόντων και των αυτών κοινωνούντων Μυστηρίων, διηρημένον δε εις τον λαόν και εις το διέποντα κλήρον, τον ανάγοντα την αρχήν αυτού δι’ αδιακόπτου διαδοχής εις τους Αποστόλους και δι’ αυτών εις τον Κύριον.

Τι είναι συνείδησις

Κατά τον φιλοσοφικόν ορισμόν, συνείδησις είναι η σαφής γνώσις του εξωτερικού μας κόσμου διά των αισθήσεών μας. Τα ερεθίσματα συλλαμβάνονται διά των αισθήσεων, γίνεται η εσωτερική εκμετάλλευσις και επακολουθεί η αντίδρασίς μας αναλόγως.

Κατά τον Χριστιανισμόν: Συνείδησις είναι η ικανότητα που έχει ο άνθρωπος να διακρίνει τις πράξεις του όσον αφορά την αξία ή την απαξία αυτών και να συμμορφώνεται προς το ορθόν. Κριτήριον των πράξεών μας είναι ο Λόγος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Τι είναι πολιτισμός

Πολιτισμός είναι η πραγμάτωσις των αγαθών δυνατοτήτων της φύσεως. 

Πηγή: Ημερολόγιο 2013, Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Ελληνοκάστρου Καρδίτσης, Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων-vatopaidifriend

Γεροντάκια της Σιμωνόπετρας (Ηχητικό)

Ο π. Αθανάσιος Σιμωνοπετρίτης σε μια εμπνευσμένη ομιλία του, μάς κάνει κοινωνούς των εμπειριών του από τις χαρισματικές προσωπικότητες που συνάντησε κατά τη μακρόχρονη θητεία του στο “Περιβόλι της Παναγίας”. Αναφερόμενος κατά βάση στο βίο των Γερόντων Αρσενίου και Γελασίου και την Ι.Μονή της Σιμωνόπετρας εκτείνεται επίσης σε αναφορές και στις σεπτές αγιορείτικες μονές της Μ. Λαύρας, του Οσίου Γρηγορίου, του Βατοπαιδίου, του Ξηροποτάμου, καθώς και στη Σκήτη των Καυσοκαλυβίων. Ιδιαίτερη μνεία αφιερώνει στη χάρη της Παναγίας που σκέπει τον ιερό τόπο καθώς και σε άλλους αγίους (Σεραφείμ του Σάρωφ, Σίμωνας, Πέτρος ο Αθωνίτης) αλλά και σε σύγχρονες οσιακές μορφές (Γέροντας Παΐσιος, παπα Εφραίμ Κατουνακιώτης, Γέρων Κάλλιστος, π. Ιερώνυμος Σιμωνοπετρίτης, π. Αθανάσιος Γρηγοριάτης, Γέρων Θεόκλητος ο Διονυσιάτης) , των οποίων ο λόγος και το παράδειγμα καθοδηγεί τη μοναχική άσκηση. Τέλος κάνει λόγο για το ρόλο του Άθωνα στον πνευματικό βίο του Γένους αλλά και όλου του κόσμου. Ακούστε την ομιλία:

ΠΗΓΗ : vatopaidifriend-pemptousia.gr

Ποιοι Έλληνες έχουν πάρει Όσκαρ;

Συνήθως οι αμερικανοί ηθοποιοί και σκηνοθέτες είναι αυτοί που έχουν την τιμητική τους στα Όσκαρ, υπάρχουν όμως και κάποιες Έλληνες που έχουν κατακτήσει το χρυσό αγαλματίδιο.

Όπως αναφέρει η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία μεταξύ αυτών ήταν η Κατίνα Παξινού, η οποία κέρδισε το 1943 το Όσκαρ Β’ γυναικείου ρόλου στο «Για ποιον χτυπά η καμπάνα».Ακολούθησε το 1960 ο Μάνος Χατζιδάκης που κέρδισε το Όσκαρ τραγουδιού για «Τα παιδιά του Πειραιά», από την ταινία του Ζυλ Ντασσέν «Ποτέ την Κυριακή».

Το 1964 ο Βασίλης Φωτόπουλος κέρδισε το Όσκαρ για τα σκηνικά του στην ταινία «Αλέξης Ζορμπάς», ενώ ο Κώστας Γαβράς βραβεύτηκε με το Όσκαρ ξένης ταινίας με το «Ζ».

Αλλά και το 1975 η Θεώνη Βαχλιώτη – Ολντρίζ βραβεύτηκε για τα κοστούμια της στον «Υπέροχο Γκάτσμπι».

Τέλος, το 1982 ο Βαγγέλης Παπαθανασίου κερδίζει το Όσκαρ για τη μουσική του στην ταινία «Δρόμοι της Φωτιάς».

Πηγή: briefingnews.gr - vatopaidifriend

Dimitrije

Dear Brothers and Sisters, 

Please allow me to take you at a slow pace trough one mysterious but indeed real story. It was 29^th of November 2011 when three men, coming from the city Banja Luka (Republika Srpska), began their trip to monastery Ostrog (Montenegro) to bow down to the holy relic of the saint – Holy Vasilije.

When they arrived early in the morning in front of the monastery, the door was closed. One of the three said: “Don’t worry brothers! When we have managed to arrive in front of the door, the Saint will recognize our wish and will bless our intention.”

At this moment a running fast monk appeared from nowhere, as if he came out directly from the surrounding mountains, unlocked the heavy iron door of the church and said: “Please come in and bow down in front of Holy Vasilije – honor to him”. The monk opened the coffin with the holy relic of the saint. At this moment, the church got full of an indescribable smell which God decorated with his power. He cures sick people, gifts faith to unbelievers, and love to those who hate.

After praying to God and to saint Vasilije from Ostrog, the three men went out of the Holy place, radiating joy and happiness across their face.

Afterwards, the three men spontaneously decided to take the way in direction of the city Cetinje (Montenegro) where the monastery of the Saint Petar Cetinjski is located. The hand of Saint Johannes Baptist is guarded in this monastery as well.

When they arrived, the door of the monastery was open and the three men went in. They bow down in front of holy relics, prayed and took bless.

After a short rest, the three men followed the road to the Adriatic Sea, being absolutely determined to visit the island Sveti Stefan and particularly the monastery Praskvica. They were astonished with the beauty of the monastery and its corresponding church dedicated to Holy Nikola.

Δημήτριος

Αγαπητά μου αδέλφια, 

Παρακαλώ επιτρέψτε μου να σας ταξιδεύσω σε μια μυστηριώδη, αλλά πραγματικά αληθινή ιστορία.

Ήταν 29 Νοεμβρίου 2011, όταν τρεις άνδρες που κατάγονται από την πόλη Μπάνια Λούκα, ξεκίνησαν το ταξίδι τους προς το μοναστήρι Όστρογκ με σκοπό να προσκυνήσουν το ιερό σκήνωμα του αξιοθαύμαστου Αγίου Βασιλείου

. Όταν έφτασαν νωρίς το πρωί, η πόρτα του μοναστηρίου ήταν κλειστή. Ένας από τους άνδρες είπε: “ Μην ανησυχείτε, εφόσον έχουμε κατορθώσει να φτάσουμε μπροστά από την πόρτα του μοναστηρίου, ο Άγιος θα αναγνωρίσει την επιθυμία μας και θα ευλογήσει την πρόθεση μας, επειδή επιθυμούμε να εξομολογηθούμε και να ζητήσουμε ευλογία σύμφωνα με το καλό παράδειγμα του ΑΓΙΟΥ και του ΘΕΟΥ“.

Τη στιγμή αυτή, ένας μοναχός εμφανίστηκε (σαν να ήρθε από το πουθενά) και άνοιξε την πόρτα της εκκλησίας, όπου βρίσκεται το σκήνωμα του Αγίου και είπε: „Παρακαλώ, περάστε μέσα και προσκυνείστε το σκήνωμα του Αγίου Βασιλείου“. Ο μοναχός άνοιξε ακόμα και το φέρετρο του Αγίου (κάτι που είναι εντελώς ασυνήθιστο). Αμέσως ο χώρος γέμισε με ευλογία και με μια απερίγραπτη ευωδιά! Η δύναμη του Θεού ήταν αισθητή σε όλο το χώρο. Ο Θεός θεραπεύει τους αρρώστους, δωρίζει πίστη στους άπιστους και αγάπη σε αυτούς που μισούν. Μετά την προσευχή στο σκήνωμα του  Αγίου οι τρεις άνδρες έφυγαν από τον ιερό χώρο έχοντας ένα μειδίαμα στο πρόσωπό τους.

Το τοπίο γύρω τους ήταν απερίγραπτα πανέμορφο. Η μέρα ήταν όμορφη, ο ήλιος έλαμπε, το τοπίο έμοιαζε σαν να ήταν βγαλμένο από τη Βίβλο.

Εχετε κίτρινες πλάκες στα βλέφαρα; Λέγονται ξανθελάσματα και συνήθως οφείλονται στην χοληστερίνη.

 

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, Μ.D.

 

Αν έχετε δει κίτρινα σημάδια γύρω από τα μάτια σας τότε υπάρχει πιθανότητα να έχετε κατά 50% αυξημένη χοληστερίνη.

Tα εξογκώματα που παρατηρείτε είναι λίπος που εναποτίθεται γύρω από τα βλέφαρα και λέγονται «ξανθελάσματα».

Το ξανθέλασμα μπορεί να είναι μαλακό, ημίσκληρο,ή σκληρό. Συχνά είναι συμμετρικά και αφορούν και τα 4 βλέφαρα. Έχει την τάση να εξελίσσεται και να γίνεται μόνιμο. Η ονομασία του προέρχεται από το ξανθός και έλασμα.

Οι μισές από αυτές τις βλάβες συνοδεύονται με αυξημένες τιμές λιπιδίων στο αίμα. Μερικές από αυτές συνοδεύονται με διαταραγμένη σύνθεση λιποπρωτεινών όπως χαμηλά επίπεδα της υψηλής πυκνότητας λιποπρωτείνης (HDL).

Πρόκειται για συσσωρευμένο λίπος που δημιουργείται όταν η χοληστερίνη σας είναι αυξημένη, συνήθως σε σημαντικά μεγαλύτερα επίπεδα από το φυσιολογικό. Σε αυτή την περίπτωση, πρέπει να ενημερώσετε έγκαιρα το γιατρό σας, γιατί η χοληστερίνη που σας δημιούργησε τα ξανθελάσματα, αρχίζει να εναποτίθεται και στα τοιχώματα των αγγείων σας.

Επίσης τέτοια κίτρινες εναποθέσεις μπορεί να παρατηρήσετε στα πόδια, στα χέρια και στην κοιλιά.

Η ατμόσφαιρα αιτία του καρκίνου

Γιατί πολλές γυναίκες προσβάλλονται από καρκίνο του μαστού χωρίς να έχουν ανάλογο ιστορικό στην οικογένειά τους; Την απάντηση αναζητά ομάδα επιστημόνων από το πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ στην Καλιφόρνια, η οποία μελετά τη σχέση που έχει η συγκεκριμένη μορφή καρκίνου με την έκθεση σε διάφορα χημικά που υπάρχουν στην ατμόσφαιρα, αλλά και σε πολλά καταναλωτικά προϊόντα.

Για να βρουν την απάντηση, οι επιστήμονες έχουν αρχίσει να μελετούν 100.000 φιαλίδια με δείγμα αίματος που έχουν συγκεντρώσει από τουλάχιστον 15.000 μητέρες στην περιοχή του Σαν Φρανσίσκο εδώ και πέντε δεκαετίες! Οπως εξήγησε στα αμερικανικά μέσα η δρ Μπάρμπαρα Κον, τα φιαλίδια αυτά αποτελούν για τη συγκεκριμένη μελέτη πραγματικό θησαυρό, καθώς θα δείξουν με λεπτομέρειες πόσο και σε ποια χημικά είχε εκτεθεί ο οργανισμός τους πριν γεννήσουν.

Τότε και τώρα – Η διαγραφή χρέους της Γερμανίας πριν από 60 χρόνια

 

Πριν από 60 χρόνια μια συμφωνία που υπογράφηκε στο Λονδίνο ουσιαστικά έδωσε την ευκαιρία στη Γερμανία όχι μόνο να διασωθεί, αλλά να θέσει τις βάσεις της σύγχρονης, κραταιάς οικονομίας της. Η συμφωνία ακύρωνε, διέγραφε κατά το ήμισυ τα μεταπολεμικά χρέη της χώρας. Η διαγραφή αυτή, όπως και ο τρόπος με τον οποίο έγινε, ήταν κρίσιμα για την διαδικασία ανασυγκρότησης της Ευρώπης που έβγαινε τραυματισμένη από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Αυτή η συμφωνία έρχεται σε πλήρη αντιδιαστολή με τα δεινά που επισωρεύονται ξανά σήμερα στην Ευρώπη στο όνομα του χρέους.

Η Γερμανία βγήκε από τον  Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο χωρίς να έχει αποπληρώσει ακόμα μεγάλα ποσά από  τα χρέη της που χρονολογούνταν από  τον Α’ Παγκόσμιο και κυρίως από  τις πολεμικές αποζημιώσεις που  υποχρεώθηκε να πληρώσει με βάση τη Συνθήκη Ειρήνης των Βερσαλλιών του 1919. Μάλιστα αρκετοί ήταν αυτοί  που εκ των υστέρων τόνισαν  ότι ακριβώς αυτό το γεγονός, ότι  επετράπη δηλαδή στη Γερμανία να μην πληρώσει τις αποζημιώσεις από τον Πρώτο Πόλεμο, ήταν αυτό που της επέτρεψε να συγκεντρώσει τεράστια οικονομική, κοινωνική και πολεμική ισχύ και τελικά να αιματοκυλίσει ξανά τον κόσμο!

Κωλικός νεφρού, που οφείλεται; τι να κάνουμε όταν μας πιάσει;

Ο πόνος στα νεφρά όσοι τον έχουν βιώσει λένε ότι δεν αντέχεται, λένε ότι είναι από τους χειρότερους και ανυπόφορους πόνος που μπορεί να υπάρξει. Τι κάνουμε όμως όταν μας πιάσει πόνος στα νεφρά; Τι είναι ο κωλικός του νεφρού και πως αντιμετωπίζεται; Στο επιστημονικό άρθρο που θα διαβάσετε θα ενημερωθείτε γιατί μας πιάνει κωλικός νεφρού και πως μπορούμε να τον ξεπεράσουμε. 

Του Δημήτριου Μπορούσα

χειρουργού ουρολόγου, ανδρολόγου 

Ο πόνος στη νεφρική χώρα, είναι πολύ συχνό σύμπτωμα, και στις περιπτώσεις που είναι οξύς ( κωλικός ), οδηγεί επειγόντως τον ασθενή στον Ουρολόγο.

Το συχνότερο αίτιο είναι η απόφραξη του σύστοιχου ουρητήρα ( του ¨σωλήνα¨ που ενώνει το νεφρό με την ουροδόχο κύστη ), η οποία οδηγεί σε διάταση ( ¨φούσκωμα¨) του νεφρού και έντονο πόνο.

Τα αίτια της απόφραξης, με σειρά εμφάνισης είναι :

- Λιθίαση

- Στένωμα ουρητήρα, πυελοουρητηρικής ή κυστεουρητηρικής συμβολής ( συγγενές ή μετά από κάκωση ή προηγούμενη επέμβαση )

- Παραπυελικές κύστεις νεφρού

- Κακοήθεις ( σπανιώτερα καλοήθεις) εξεργασίες νεφρού, ουρητήρα ή τοιχώματος ουροδόχου κύστης

- Πίεση ή αλλαγή της πορείας εκ των έξω ( αγγείο, μόρφωμα οπισθοπεριτοναικού χώρου )

Σε λιγότερες περιπτώσεις, ο πόνος οφείλεται σε :

- φλεγμονή του νεφρού

- Κάκωσή του

- Καλόηθες ή κακόηθες μόρφωμα

Τα εισαγωγικά στην επικεφαλίδα μπήκαν για να τονίσουν ότι, πολύ συχνά, οι ασθενείς λέγοντας και δείχνοντας ¨νεφρό¨, περιγράφουν πόνο στη νεφρική χώρα, ο οποίος πρέπει να διαφοροδιαγνωσθεί από :

- κοινή οσφυαλγία

- Ορθοπαιδικές παθήσεις

- Πόνος από άλλα όργανα ( χολή, ήπαρ, πάγκρεας, έντερο, κοιλιακή αορτή )

Η διάγνωση γίνεται με υπερηχγράφημα νεφρών (ή άνω κοιλίας αν υπάρχει αμφιβολία), καλλιέργεια ούρων, και σε πολλές περιπτώσεις ακολουθεί στη συνέχεια έλεγχος του ουροποιητικού με σκιαγραφικό (Α/Α ή C/T).

Δημήτριος Μπορούσας

Χειρουργός Ουρολόγος Ανδρολόγος

www.borousas.gr 

ΠΗΓΗ : http://www.iatropedia.gr/articles/read/3722

Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης: Προσευχή αυτοσχέδια

Ακούστε εδώ

Πηγή: aula.gr - vatopaidifriend

Όσιος Προκόπιος ο Δεκαπολίτης ο Ομολογητής

Εορτάζει στις 27 Φεβρουαρίου εκάστου έτους.

Οὐδέν, Δεκαπολῖτα, γῆς πᾶσαι πόλεις,

Πρὸς τὴν νοητήν, ἔνθα περ τάττῃ, πόλιν.

Εἰκάδι ἑβδομάτῃ Προκοπίῳ τέρμα φαάνθη.

Βιογραφία

Ο Όσιος Προκόπιος ο Δεκαπολίτης έζησε στα χρόνια του εικονομάχου αυτοκράτορα Λέοντος του Ισαύρου (717 – 741 μ.Χ.) και διακρίθηκε για την πνευματική γενναιότητά του ως υπέρμαχος της Ορθοδοξίας.

Αν και από νεαρή ηλικία ακολούθησε το μοναχισμό, δεν έμεινε στην απομόνωση του κελιού του, αλλά αγωνίσθηκε σθεναρά κατά των εικονομάχων.

Γι’ αυτό υπέστη πολλά βασανιστήρια, μαστιγώσεις, φυλακές και εξορίες. Διακρίθηκε, επίσης, στον αγώνα της Εκκλησίας κατά των αιρετικών Μονοφυσιτών.

Ο Άγιος Προκόπιος φαίνεται ότι λίγο μετά την αποφυλάκισή του κοιμήθηκε, ενώ κατ’ άλλους υπέμεινε μαρτυρικό θάνατο.

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος πλ. δ’.

Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς, τῆς ἐρήμου τό ἄγονον ἐγεώργησας· καί τοῖς ἐκ βάθους στεναγμοῖς, εἰς ἑκατόν τούς πόνους ἐκαρποφόρησας· καί γέγονας φωστήρ τῇ οἰκουμένῃ, λάμπων τοῖς θαύμασιν, Προκόπιε Πατήρ ἡμῶν ὅσιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)

Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Φερωνύμως προκύπτων ἐν ἀσκήσει Προκόπιε, ἤρθης ἐκ δυνάμεως Πάτερ, πρὸς ἀθλήσεως ἔλλαμψιν Χρίστου γὰρ τὴν Εἰκόνα προσκυνῶν, Μαρτύρων ἀνεδείχθης κοινωνός, μεθ’ ὧν πρέσβευε παμμάκαρ διαπαντός, ὑπὲρ τῶν ἐκβοώντων σοι, δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνερνούντι διὰ σοῦ, πασιν ἰάματα.

Κοντάκιον

Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.

Ἑωσφόρον σήμερον ἡ Ἐκκλησία, κεκτημένη ἅπασαν, κακοδοξίας τήν ἀχλύν, διασκεδάζει τιμῶσά σε, οὐρανομύστα Προκόπιε ἔνδοξε.

Οπτικοακουστικό Υλικό

Ακούστε το απολυτίκιο!

Πηγή: saint.gr - vatopaidifriend

Η υπερηφάνεια μουρνταρεύει τις αρετές- Γέρων Παΐσιος – Elder Paisios

Εκείνοι που εργάζονται με τον Χριστό αλλά με υπερηφάνεια μουρνταρεύουν (βρωμίζουν) τις αρετές τους, όπως μουρνταρεύονται τα τηγανητά αυγά, όταν πέσει λίγη κουτσουλιά, που είναι για πέταμα μαζί με το τηγάνι. 

Πηγή: Γέρων Παΐσιος – Elder Paisios / vatopaidifriend

 

Η περιοχή του Πλατύ και η μονή της Αγίας Αρκάς

Κωστή Κοκκινόφτα, ερευνητού

Κέντρου Μελετών Ιεράς Μονής Κύκκου

Η κοιλάδα του ποταμού Πλατύ βρίσκεται ανάμεσα στα χωριά Καμινάρια και Μηλικούρι, στα σύνορα του διαμερίσματος Μαραθάσας με το δάσος Πάφου.

Eίναι κατάφυτη από πλατάνια, πεύκα, σκλέδρα και πολλά άλλα δέντρα και πυκνή βλάστηση, που την καθιστούν μία από τις πιο όμορφες περιοχές της Κύπρου. Διασχίζεται από το ομώνυμο ποτάμι, παραπόταμο του Διαρίζου, που ρέει σχεδόν καθόλη τη διάρκεια του χρόνου, στα νερά του οποίου, στα παλαιότερα χρόνια, υπήρχαν πολλά χέλια και καβούρια. Καταστράφηκαν, όμως, όταν χρησιμοποιήθηκαν διάφορες τοξικές ουσίες για την καταπολέμηση των εντόμων, που διαβιούσαν στα ποτάμια, στα πλαίσια της προσπάθειας για την καταπολέμηση της ελονοσίας.

Σύμφωνα με την παράδοση, στην ευρύτερη περιοχή του Πλατύ υπήρχαν επτά μικροί οικισμοί, οι οποίοι διαχωρίστηκαν σε δύο μεγαλύτερους, τον Πάνω και Κάτω Πλατύ, και περιελήφθηκαν, στα χρόνια της Ενετοκρατίας (1489-1571), στο φέουδο της Βασιλικής Μαραθάσας[1]. Oνόματα κατοίκων τους αναφέρονται σε σχετική καταγραφή που έγινε το 1549, όπου αναγράφονται επίσης κάτοικοι από τα γειτονικά χωριά Aγρός, Άγιος Γεώργιος – εγκαταλελειμμένα σήμερα-, Tρεις Eλιές και Mηλικούρι[2].

O Πάνω και Κάτω Πλατύς φαίνεται ότι σε κάποια χρονική περίοδο, ίσως στα πρώτα χρόνια της Tουρκοκρατίας, αποτέλεσαν ένα ενιαίο σύμπλεγμα με την κοινή ονομασία Πλατύς. Tο χωριό υπήρχε τουλάχιστονμέχρι τα τέλη του 18ου αιώνα, αφού στους Κώδικες Α’ και Β’ της Μητροπόλεως Κυρηνείας, των ετών 1763 και 1773 αντιστοίχως, σημειώνονται τα σκεύη και τα εκκλησιαστικά βιβλία του ναού του Αγίου Μηνά, ενώ γίνεται αναφορά και σε ένα δεύτερο ναό, που ήταν αφιερωμένος στον Άγιο Ανδρόνικο[3]. Aμφότεροι είναι σήμερα ερειπωμένοι, η δε προσκυνηματική εικόνα του Aγίου Mηνά από τον ομώνυμο ναό, «το εγκαίνιο», διαφυλάχθηκε από τους βοσκούς της περιοχής και τοποθετήθηκε στα νεότερα χρόνια στο εικονοστάσιο του ναού του Αγίου Γεωργίου στο Μηλικούρι[4].

Στην περιοχή υπήρχαν επίσης άλλοι δύο ναοί, που ήταν αφιερωμένοι στον Άγιο Γεώργιο τον Τροπαιοφόρο και τον Άγιο Αββακούμ, ένα τοπικό Άγιο της Κύπρου, ο οποίος ασκήτευσε στην Καλαμιθάσα, κοντά στο χωριό Φτερικούδι της επαρχίας Λευκωσίας. Κατέπεσαν όμως και αυτοί σε ερείπια πριν από πολλά χρόνια, ίχνη των οποίων σώζονται μέχρι τις μέρες μας.

Στην περιοχή του Πλατύ υπήρχε επίσης και η ερειπωμένη σήμερα Μονή της Παναγίας της Αγρίας ή Αγίας Αρκάς, όπως την αποκαλούν οι κάτοικοι. Η Μονή αυτή βρίσκεται σε δύσβατη τοποθεσία κοντά στο χωριό Mηλικούρι, στα γεωγραφικά όρια του οποίου ανήκει. H δε ονομασία της σχετίζεται με τους γύρω αγρούς και την πλούσια βλάστησή τους και όχι με τα «άρκα» μέρη, δηλαδή την ΪάγριαΜ και απρόσιτη τοποθεσία, όπως επικράτησε να υποστηρίζεται από την τοπική παράδοση[5]. Σε αυτήν ανήκαν αρκετά χειρόγραφα, που χρονολογούνται στον 10ο-12ο αιώνα και σήμερα φυλάσσονται στην Eθνική Bιβλιοθήκη του Παρισιού, γεγονός που πιθανολογεί την ίδρυσή της κατά τη Mέση Bυζαντινή περίοδο[6]. Ίσως, όμως, και να μεταφέρθηκαν στη Mονή σε μεταγενέστερο χρόνο, γι’αυτό και θεωρείται, ότι η πρώτη σαφής αναφορά για τη λειτουργία της προέρχεται από απόγραφα χειρογράφου, που χρονολογούνται στις αρχές του 15ου αιώνα, όπου αναγράφεται πως ήταν «βίβλος μονής Aγρίας»[7].

Η Μονή της Παναγίας της Aγρίας αναφέρεται και σε έγγραφο του έτους 1660, που φυλάσσεται στο Aρχείο της Mονής Kύκκου, από όπου πληροφορούμαστε ότι ο μοναχός «του μοναστηρίου που βρισκόταν κοντά στην τοποθεσία Aγρία», Mητροφάνης, εξασφάλισε άδεια από το Iεροδικείο για να επιδιορθώσει τα μοναστηριακά κτίρια, επειδή κινδύνευαν να καταρρεύσουν[8]. Ίσως η μαρτυρία αυτή να συνέτεινε, ώστε η Mονή της Aγίας Aρκάς να θεωρηθεί από μερικούς συγγραφείς, ότι υπήρξε Mετόχιο της Mονής Kύκκου, κάτι που, όμως, δεν μαρτυρείται από τις υπάρχουσες πηγές.

Για τη λιγοστή κτηματική περιουσία της και την οικονομική κατάστασή της στα χρόνια της Tουρκοκρατίας περιλαμβάνεται σχετική μαρτυρία στους δύο προαναφερθέντες Kώδικες της Mητροπόλεως Kυρηνείας, από όπου πληροφορούμαστε ότι αρκετά από τα βιβλία και τα εκκλησιαστικά σκεύη της φυλάσσονταν την περίοδο αυτή από τον παπά Γεώργιο των Kαμιναριών[9]. Mερικά χρόνια αργότερα, ο Hγούμενος Kύκκου (1776-1811) Mελέτιος Β’ δώρισε στη Mονή της Aγίας Aρκάς ένα ευαγγέλιο του έτους 1776, το οποίο, στα νεότερα χρόνια, μεταφέρθηκε στον ναό του Aγίου Γεωργίου στο Mηλικούρι[10]. H τελευταία μαρτυρία για τη λειτουργία της προέρχεται από τον Aρχιμανδρίτη Kυπριανό, το 1788, ο οποίος την περιλαμβάνει ανάμεσα στις Mονές, που υπάγονταν τότε στη Mητρόπολη Kερύνειας[11]. Στη συνέχεια, μάλλον στα τέλη του 18ου αιώνα, εγκαταλείφθηκε και ερημώθηκε, η δε προσκυνηματική εικόνα της, που είναι αφιερωμένη στην Παναγία την Aγριώτισσα και ανάγεται στο έτος 1523, μεταφέρθηκε στον ναό του Aγίου Γεωργίου στο Mηλικούρι[12].

H επόμενη μαρτυρία για τη Mονή της Aγίας Aρκάς ανάγεται στο έτος 1845, οπότε ο Mητροπολίτης Kυρηνείας (1844-1851) Xαρίτων δώρισε την ακαλλιέργητη γη που την περιβάλλει στη Μονή Kύκκου, για να χρησιμοποιείται «για τη βοσκή των προβάτων», τα οποία διατηρούσε σε στάνες στην περιοχή[13]. Tελικά το καθολικό και τα μοναστηριακά της κτίρια καταστράφηκαν ολοσχερώς από μεγάλη πυρκαγιά, που ξέσπασε γύρω στο 1878[14]. Στην κατάσταση αυτή παρέμεινε μέχρι τη δεκαετία του 1920, οπότε ο Mητροπολίτης Kυρηνείας (1917-1947) και μετέπειτα Aρχιεπίσκοπος Kύπρου (1947-1950) Mακάριος Β’ διεκδίκησε δικαστικώς από το Δασονομείο και πέτυχε την παραχώρηση στη Mητρόπολη έκταση γης 30 στρεμμάτων. Ακολούθως, ανοικοδόμησε, το 1926, το καθολικό της και ένα από τα κελλιά της[15], που αμφότερα κατέπεσαν, όμως, στα τέλη της Aγγλοκρατίας και τις αρχές της Aνεξαρτησίας, και πάλιν σε ερείπια.

Σημειώσεις:

1 L. de Mas Latrie, Histoire de l’ ile de Chypre sous le rηgne des Princes de la maison de Lusignan, v. III, Paris 1855, σ. 506· Κωστή Κοκκινόφτα, Άγιος Δημήτριος Μαραθάσας, Λευκωσία 2007, σ. 18-19.

2 Brunehilde Imhaus, «Un document demographique et fiscal venitien concernant le Casal du Marethasse (1549)», Mελέται και Yπομνήματα 1(1984)414-425.

3 Nεοκλή Kυριαζή, «Nαογραφία Mαραθάσας. Xωρίον Λεμίθου», Kυπριακά Xρονικά 10(1934)76-77· Του ιδίου, «Nαογραφία Mαραθάσας. Tρεις Eλιές», Kυπριακά Xρονικά 10(1934)201.

4 Kωστή Kοκκινόφτα, Xωριά και Mοναστήρια της Nότιας Mαραθάσας, Λευκωσία 1995, σ. 167, όπου καταγράφηκε σχετική μαρτυρία του ιερέα της κοινότητας Παναγιώτη Πολυδώρου (καλοκαίρι του 1990). Ωστόσο, ο Kυριαζής αναφέρει, μάλλον λανθασμένα, ότι η εικόνα του Aγίου Mηνά προέρχεται από τον ναό του Aγίου Aνδρονίκου. Bλ. Nεοκλή Kυριαζή, «Nαογραφία Mαραθάσας. Xωρίον Λεμίθου», ό.π., σ. 76.

5 Για τη Μονή της Παναγίας της Aγρίας βλ. Aθανάσιου Παπαγεωργίου, «Aρκάς Aγίας εκκλησία», Mεγάλη Kυπριακή Eγκυκλοπαίδεια, τ. 2ος, Λευκωσία 1985, σ. 290· Kωστή Kοκκινόφτα, Xωριά και Mοναστήρια της Nότιας Mαραθάσας, ό.π., σ. 189-190· Σέργιου Kυκκώτη – Γεώργιου Παναγή, «H Iερά Mονή Παναγίας Aγρίας», Eπετηρίδα Kέντρου Mελετών Iεράς Mονής Kύκκου 3(1996)149-161· Kωστή Kοκκινόφτα, «Tα Mοναστήρια της Iεράς Mητροπόλεως Mόρφου», στον τόμο: Λευκής Mιχαηλίδου (επιμ.), Iερά Mητρόπολις Mόρφου. 2000 χρόνια Tέχνης καιAγιότητος, Λευκωσία 2000, σ. 187.

6 Costas Constantinides - Robert Browing, Dated Greek Manuscripts from Cyprus to the year 1570, Nicosia 1993, σ. 182, όπου γίνεται αναφορά σε έξι χειρόγραφα του 10ου-12ου αιώνα και σε ένα του 14ου αιώνα, τα οποία ανήκαν στηMονή της Aγίας Aγρίας.

7 Aθανάσιου Παπαγεωργίου, «Aρκάς Aγίας εκκλησία», ό.π., σ. 290.

8 Iωάννη Θεοχαρίδη, Oθωμανικά έγγραφα (1572-1839), τ. A΄, Λευκωσία 1993, σ. 137.

9 Nεοκλή Kυριαζή, Tα μοναστήρια εν Kύπρω, Λάρνακα 1950, σ. 12· Tου ιδίου, «Nαογραφία Mαραθάσας. Xωρίον Λεμίθου», ό.π., σ. 79-80.

10 O Kυριαζής αναφέρει, λανθασμένα, ότι το ευαγγέλιο αυτό είχε μεταφερθεί στον ναό της Παναγίας στη Λεμύθου. Bλ. Nεοκλή Kυριαζή, Tα μοναστήρια εν Kύπρω, ό.π., σ. 11· Tου ιδίου, «Nαογραφία Mαραθάσας. Xωρίον Λεμίθου», ό.π., σ. 78. Ωστόσο, οι Σέργιος Kυκκώτης και Γεώργιος Παναγή εντόπισαν το ευαγγέλιο στον ναό του Aγίου Γεωργίου στο Mηλικούρι. Bλ. Σέργιου Kυκκώτη – Γεώργιου Παναγή, «H Iερά Mονή Παναγίας Aγρίας», ό.π., σ. 151.

11 Aρχιμανδρίτη Kυπριανού, Iστορία Xρονολογική της Nήσου Kύπρου, Ενετία 1788, σ. 393, όπου αναφέρεται ως «Aγία Aργιά».

12 Για την εικόνα αυτή και το κάλυμμά της βλ. Χριστόδουλου Χατζηχριστοδούλου, «Παναγία Οδηγήτρια, 1523», στον τόμο: Λευκής Mιχαηλίδου (επιμ.), Iερά Mητρόπολις Mόρφου, ό.π., σ. 296· Στυλιανού Περδίκη, «Tο κάλυμμα της Παναγίας Aγρίας», στον τόμο: Xρύσας Mαλτέζου, (επιμ.), Πρακτικά του Διεθνούς Συμποσίου Kύπρος – Bενετία. Kοινές ιστορικές τύχες, Aθήνα 1-3 Mαρτίου 2001, Bενετία 2002, σ. 337-345.

13 Nεοκλή Kυριαζή, «Nαογραφία Mαραθάσας. Xωρίον Λεμίθου», ό.π., σ. 79.

14 Λοΐζου Φιλίππου, «H Mονή του Mέσα Ποταμού», Πάφος 9(1944)19· Nεοκλή Kυριαζή, Tα μοναστήρια εν Kύπρω, ό.π., σ. 13.

15 Nεοκλή Kυριαζή, Tα μοναστήρια εν Kύπρω, ό.π., σ. 13· Tου ιδίου, «Nαογραφία Mαραθάσας. Xωρίον Λεμίθου», ό.π., σ. 78.

 Φωτογραφία:  noctoc-noctoc.blogspot.gr

Πηγή: «Ενατενίσεις», Περιοδική Έκδοση Ιεράς Μητροπόλεως Κύκκου και Τηλλυρίας, Τεύχος 5^ο, Μάΐος – Αύγουστος 2008 / vatopaidifriend