Εντυπωσιακά ταξίδια στις άκρες του κόσμου

Βόρειο Ακρωτήρι, Νορβηγία

Πολλά χιλιόμετρα μακριά από οτιδήποτε είναι γνωστό και επισκέψιμο για τους περισσότερους ταξιδιώτες, οι παρακάτω απομακρυσμένοι προορισμοί, αποτελούν άγνωστα μέρη, είτε ονειρεμένα ταξίδια.

Για τη χρονιά που έρχεται, ανοίξτε τους χάρτες σας, μαζέψτε τις οικονομίες σας και βάλτε πρόγραμμα για απομακρυσμένες περιπέτειες σε βουνά, ερήμους, παγωμένες τούνδρες και άλλα ακατοίκητα, αλλά πανέμορφα μέρη του πλανήτη.

Εθνικό Πάρκο του Βουνού Aspiring, νότιο νησί, Νέα Ζηλανδία

Παρθένο και απομακρυσμένο, αυτό το εθνικό πάρκο της Νέας Ζηλανδίας, στο νότιο νησί της, είναι τόσο εντυπωσιακό και απόκοσμο, που επιλέχτηκε ως σκηνικό για τις ταινίες του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Στο Εθνικό Πάρκο, όπου ο πολιτισμός όπως τον γνωρίζετε τελειώνει και η φανταστική Μέση Γη ξεκινά, κομμάτια γαλαζοπράσινου πάγου, ενώνονται με αρχαίους παγετώνες στα βουνά, ενώ τα βραχώδη τοπία μοιάζουν με γλυπτά, δίπλα στα πυκνά δάση.

Πρόκειται για ένα εντελώς ακατοίκητο, επικό τοπίο, όπου μπορείτε να κάνετε δραστηριότητες όπως αναρρίχηση, ορειβασία, σκι κ.ά. Οργανωμένες εκδρομές για πεζοπορία σε παγετώνες και βόλτες με σκάφος, θα σας οδηγήσουν βαθιά μέσα στο πάρκο, σε μέρη που ποτέ δεν θα φανταζόσασταν πως υπάρχουν.

20 ακτογραμμές ξεχωριστής ομορφιάς στον κόσμο!

Κάποιες είναι διάσημες, άλλες όχι και τόσο. Κοινό χαρακτηριστικό των ακτών που θα δείτε στη συνέχεια είναι το απίστευτο κάλλος της ακτογραμμής είτε έχει να κάνει με αμμώδη παραλία είτε με βραχώδεις σηματισμούς είτε ακόμα και με μικρούς δαντελωτούς κολπίσκους. Από την Ιταλία μέχρι το Πουκέτ και την Ανταρκτική, οι ακτές απλώνονται πανέμορφες και κερδίζουν αβίαστα τις εντυπώσεις. Αφήσαμε εκτός τις ακτογραμμές της χώρας μας καθώς αποτελούν μια… ξεωριστή κατηγορία από μόνες τους!

1. Amalfi Coast — Ιταλία

2. Cliffs of Moher — Ιρλανδία

Σουχλί

Τα πακετάκια από φύλλο με την πικάντικη γέμιση από λεπτές φέτες μοσχαριού και καλή κρητική γραβιέρα είναι ένας παραδοσιακός, κρητικός κρασομεζές.

από τη Γεωργία Κοφινά

Υλικά για 6 άτομα:
300γρ. φύλλο κρούστας
1½ κιλό μοσχαρίσιο κρέας χωρίς κόκαλο, κομμένο σε λεπτές στενόμακρες φέτες 
250γρ. κεφαλογραβιέρα Κρήτης, κομμένη σε λεπτές φέτες στο ίδιο σχήμα με το κρέας 
½ κρασοπότηρο λευκό κρασί 
½ φλιτζάνι βούτυρο λιωμένο
½ φλιτζάνι παρθένο ελαιόλαδο
500γρ. ντομάτες, κομμένες σε φέτες
αλάτι, πιπέρι

Φωτογραφία: Βαγγέλης Πατεράκης
Food Styling: Elena Jeffrey

Φιλέτο τόνου σε σάλτσα πορτοκαλιού με αρωματικό κους κους

Ένα ιδιαίτερα αρωματικό πιάτο, έξω από τα συνηθισμένα.

από την Τina Webb

Υλικά για 4 άτομα:

4 φιλέτα τόνου
χυμό από 3 πορτοκάλια 
ξύσμα από 1 πορτοκάλι
250γρ. κους κους
1 μεγάλο κρεμμύδι, ψιλοκομμένο
4 κουτ. σούπας ελαιόλαδο
2-3 μεγάλες ντομάτες, ώριμες
1 μικρό φινόκιο
1 κουτ. σούπας ξίδι από κόκκινο κρασί
αλάτι και μαύρο πιπέρι φρεσκοτριμμένο
4 κουτ. σούπας καβουρντισμένα κουκουνάρια
ξύσμα από 2 πορτοκάλια
1 κουτ. σούπας βούτυρο
2 κουτ. σούπας φρέσκο μαϊντανό, χοντροκομμένο 

Tο θαύμα της Δημιουργίας!!! Δες την συγκλονιστική πρώτη μας... ανάσα

Την πρώτη μας…ανάσα κατέγραψε ο φωτογραφικός φακός της Σούστε Μπόνεν (Suste Bonnen) και το αποτέλεσμα είναι πραγματικά συγκλονιστικό.

Μπορεί τα πρώτα δευτερόλεπτα της ζωής μας να είναι αιματοβαμμένα, όμως το θαύμα της ζωής είναι ολοφάνερο στα συγκλονιστικά πορτρέτα της 65χρονης δανέζας φωτογράφου, η οποία παρακολούθησε γέννηση 22 παιδιών με καισαρική στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Κοπεγχάγης,

Με μοναδικό φωτισμό αυτόν τον ψυχρό του χειρουργείου και χωρίς καμία απολύτως ωραιοποίηση, οι πρώτες ανάσες των βρεφών μάς αναπτερώνουν το ηθικό και μας «γεννούν» ελπίδες πως ίσως βγούμε από την κρίση και ξαναπάρουμε και εμείς οι ίδιοι… ανάσα.

"Η ευπρεπεστάτη λύση"

 

Του Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεως Καστορίας Αρχιμ. Αθανασίου Γιαννουσά 

 

Η μεγάλη γιορτή των Χριστουγέννων, «η μητρόπολις» κατά τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, μία φράση την οποία ακούμε συχνά πυκνά από το στόμα του Επισκόπου μας εδώ στην Βυζαντινή Καστοριά τις ημέρες αυτές, είναι η απάντηση του Ουρανού στην τραγωδία του ανθρώπου και στο αίτημά του να λυτρωθεί από την αμαρτία και ν’ αποκτήσει και πάλι την αληθινή κοινωνία που είχε με τον Θεό πριν από την πτώση.

Την ημέρα εκείνη, που ο Αδάμ έχασε αυτή την επικοινωνία, έπεσε από το ύψος του, «εξεβλήθη του Παραδείσου» και ντύθηκε τους δερμάτινους χιτώνες και οι θλίψεις και τα δάκρυα ήταν πλέον ο μόνιμος σύντροφος στην ζωή του, φάνηκε προς στιγμή ότι ο Θεός απέτυχε του σχεδίου Του. Έμοιασε να θριάμβευσε, προς στιγμήν, ο εισηγητής της κακίας, ο διάβολος. Φάνηκε να είναι ο νικητής στην υπόθεση της ζωής.
Ο Θεός, όμως, θα γράψει ο μεγάλος δογματολόγος της Εκκλησίας μας ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, βρήκε λύση. «Λύσιν ευπρεπεστάτην»¹. Εκεί που ο άνθρωπος σταματά και φαίνονται παντού τα αδιέξοδα, η απάντηση του Θεού είναι συγκλονιστική.

Πού πάει η ψυχή μας όταν πεθάνουμε;

Στο ερώτημα μας έχουμε την αποκάλυψη του αγγέλου του Κυρίου στον Μακάριο τον Αιγύπτιο. Επίσης και πολλοί Άγιοι Πατέρες ιδιαίτερα οι νηπτικοί.(βλ.Ευερ.τ.Α υπόθεση 10) καθώς και ο Μέγας Αντώνιος μας λέει ότι όταν ο Απόστολος Παύλος μιλάει για τα εναέρια πνεύματα, εννοεί τα δαιμόνια, (τελώνια) που βρίσκονται μεταξύ ουρανού και γης. Επιπλέον γράφει ο υμνωδός στα τροπάρια των ακολουθιών των Χαιρετισμών της Θεοτόκου  «αερίων τα πλήθη ήττηνται».

Όταν λοιπόν η ψυχή βγαίνει από το σώμα και ταξιδεύει προς τον ουρανό περνά μέσα από αυτά τα πνεύματα που σίγουρα θα προσπαθήσουν να κάνουν δύσκολο το ταξίδι της ψυχής. Θα προσπαθήσουν να μην φτάσει στον ουρανό και αν είναι δυνατόν να την κατασπαράξουν.

Άγγελο Κυρίου ζητεί ο υμνωδός όταν πεθάνει από τον Θεό. «Άγγελον χαροποιόν του ευθυπορήσαι την άνοδον την εν τω αέρι» (Παρακλητική, ήχος πλ. β΄.) «όπως ακωλύτως διέλθω τούς έν τώ αέρι εστώτας άρχοντας του σκότους, Θεονύμφευτε». Αλλά και στη Θεία Λειτουργία παρακαλούμε το Θεό και μάλιστα 2 φορές «άγγελον ειρήνης πιστόν οδηγόν φύλακα των ψυχών και των σωμάτων ημών παρά του Κυρίου αιτησώμεθα».

Μόλις λοιπόν η ψυχή αρχίσει την άνοδο της τότε τα τελώνια την εξετάζουν για τις ανεξομολόγητες πράξεις της. Ένα φρικτό δικαστήριο. Εκεί τα τελώνια αναφέρουν όλες τις αμαρτίες και τις ξέρουν όλες μα όλες εκτός από αυτές που έχουμε εξομολογηθεί. Είναι με βάση τις μαρτυρίες σχετικά με τις μεταθανάτιες εμπειρίες τις οποίες μπορείτε να διαβάσετε στην ιστοσελίδα μας πραγματικά εκπληκτικό το γεγονός ότι τα πάντα που κάνουμε καταγράφονται, κυριολεκτικά τα δαιμόνια δεν αφήνουν τίποτε να πάει χαμένο.

Ο Δαυίδ μας λέει. «Μακάριοι ών αφέθησαν αί ανομίαι, καί ών έπεκαλύφθησαν αί αμαρτίαι» (Ψαλμ.31:1).

Γιατί δεν πρέπει να σβήνονται γρήγορα τα κεριά που ανάβουν οι Χριστιανοί στην Εκκλησία;

Μαθαίνουμε από τον Συναξαριστή του Αγίου Δημητρίου του Μυροβλήτου (26/10), ότι υπήρχε κάποιος ονόματι Ονησιφόρος, στον τάφο του Αγίου, ο οποίος είχε την διακονία να ανάβει και να σβήνει τις λαμπάδες και τα κεριά που έφερναν οι Χριστιανοί μπροστά στην εικόνα του Αγίου, όταν πήγαιναν να προσκυνήσουν. Εκείνος λοιπόν, βιαζόταν και τα έσβηνε πριν αυτά καούν επαρκώς. Μια νύκτα, φάνηκε σε αυτόν στον ύπνο του ο Άγιος και του είπε:

"Γνώριζε Ονησιφόρε, ότι αυτό που κάνεις δεν μου αρέσει. Γνώριζε επίσης ότι με αυτόν τον τρόπο και τον εαυτόν σου βλάπτεις, αλλά και εκείνους που φέρνουν τα κεριά και τις λαμπάδες. Γιατί, όσο περισσότερο καίγονται οι λαμπάδες μπροστά από τις Εικόνες, τόσο περισσότερο καίγονται οι αμαρτίες εκείνου που με πίστη τις φέρνει. Όταν όμως τις αφαιρούν, και εκείνος ο οποίος τις φέρνει, χάνει τον μισθό του, και εκείνος που τις αφαιρεί θα έχει κόλαση στην ψυχή του".

"Όχι μόνο για τους κοντινούς σου και για τους γνωστούς σου πρέπει να προσεύχεσαι, αλλά και για όσους βρίσκονται στις φυλακές, στους οίκους ανοχής, για τους ανήμπορους και τους οδοιπόρους."

Μια φορά παρακάλεσαν τον Γέροντα να προσευχηθεί για κάτι.

—        Δεν είναι το θέλημα του Θεού, απάντησε αυστηρά.

—        Εσείς προσευχηθείτε, τον ξαναπαρακάλεσαν επιμένοντας.

—        Ο Μωυσής έβγαλε τον λαό του από τη δουλεία της Αιγύπτου-τι μπορούσε να κάνει ο ίδιος, αν δεν ήταν θέλημα του Κυρίου;

Όταν ένας κοντινός του π. Γαβριήλ τον ξέχασε στις προσευχές του, κάποια μέρα που πήγε στο κελί του, αφού τον ευλόγησε, του είπε καθώς έφευγε:

—        Μη με ξεχνάς στις προσευχές σου, παιδί μου!

—        Πώς, πατέρα, το ξέρετε και αυτό; ρώτησε απορημένος.

—        Και αυτό το ξέρω και εκείνον με τον οποίο μάλωσες, κι ανέφερε το όνομα του. Όταν προσεύχεστε, εγώ είμαι δίπλα σας, έλεγε κοιτάζοντας τους όλους με αγάπη.           

Κεφαλονίτικη κρεατόπιτα

Τοπικό παραδοσιακό φαγητό της Κεφαλονιάς. Κατάλληλο για μπουφέ ή τραπέζι με πολλά άτομα.

Τι χρειαζόμαστε:

ΥΛΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΦΥΛΛΟ

• 1 κιλό αλεύρι
• νερό χλιαρό όσο πάρει
• 1 κουταλάκι γλυκού αλάτι
• μισό ποτήρι κρασιού ξύδι σπιτικό
• μισό ποτήρι κρασιού ελαιόλαδο

ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΜΙΣΗ 

• 1 ½ κιλό μοσχάρι
• 1 κιλό χοιρινό
• μισό κιλό τράγιο
• 1 ποτήρι κρασιού ρύζι καρολίνα
• 1 ματσάκι μαϊντανό
• 1 κρεμμύδι μέτριο
• 2-3 σκελίδες σκόρδο
• 2 κουτ. σούπας ντομάτα πελτέ
• αλάτι , πιπέρι
• γαρύφαλλο τριμμένο
• 1 ποτήρι ελαιόλαδο
• σάψυχο ( μαντζουράνα )

Μια Μεσόγειος γεμάτη Ελληνική Ιστορία. ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΜΝΗΜΕΙΑ.

Μια μικρή περιήγηση στα αξιοθέατα των διαφόρων λαών, θα μας κάνει για άλλη μια φορά να συνειδητοποιήσουμε την σημασία που είχε κάποτε ο Ελληνικός πολιτισμός σε ολόκληρο τον κόσμο και θα μας δείξει την τεράστια διάδοση του σε όλους τους λαούς. Και αυτό διότι το 80% των αξιοθέατων, που έχουν να δείξουν τα ξένα κράτη απο τον αρχαίο κόσμο, είναι πέρα για πέρα Ελληνικά!

Στο Ελληνικό Αρχείο, γνωρίζουμε οτι τα Ελληνικά ιερά, τα θέατρα και γενικά όλα τα κτίσματα, ήταν αμέτρητα και φτάνουν απο τα βάθη της Ασίας μέχρι και την.... Αμερική. Σε αυτό το άρθρο θα ασχοληθούμε με τους κυριότερους ναούς και κτίσματα στην περιοχή της Μεσογείου. Ας αρχίσουμε την περιήγηση:

Η γέννηση στην Αρχαία Ελλάδα. ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΠΑΙΡΝΕ ΤΡΙΑ ΟΝΟΜΑΤΑ.

Σκοπός του γάμου ήταν η απόκτηση παιδιών. Η επίσημη φράση που έλεγε ο μελλόνυμφος στην εγγύηση ήταν : ¨έπ΄αρότω παίδων άγομαι γαμετήν”, δηλαδή παντρεύομαι για να αποκτήσω παιδιά. Τα αρσενικά παιδιά αποτελούσαν τιμητικό και λαμπρό απόκτημα, γιατί ο γιός συνέχιζε την οικιακή λατρεία και την επιμέλεια των ψυχών των προγόνων.

Από την ομηρική ήδη εποχή πλήθος ιεροτελεστίες συνόδευαν και ακολουθούσαν τον ερχομό του νέου ανθρώπου στον κόσμο και την ένταξή του στην κοινωνική ομάδα. Σεβάσμιες θεές βοηθούσαν την μητέρα στον τοκετό, απαράλλακτα όπως τη Λητώ, τη μητέρα του Απόλλωνος, στη Δήλο: η Διώνη, η Ρέα, η Αμφιτρίτη, η Ειλείθυια. Σε ολόκληρη την Ελληνική αρχαιότητα, όταν έφτανε ο καιρός του τοκετού, πρόσφεραν θυσίες και δώρα στις θεότητες και άλειφαν με πίσσα το σπίτι, για να αποτρέψουν τα κακά πνεύματα.

Μόλις το παιδί ερχόταν στον κόσμο, το έλουζαν με χλιαρό νερό και το άλειφαν με λάδι, ενώ στη Σπάρτη το έλουζαν με κρασί, για να δοκιμάσουν την κράση του. Σπαργάνωναν στην αρχαία Ελλάδα το νεογέννητο σφικτά: μόνο οι Σπαρτιάτισσες άφηναν τα μέλη του ελεύθερα, χωρίς σπάργανα.

«Όποιος θέλει να με ακολουθήσει, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, ας σηκώσει τον σταυρό του, και ας με ακολουθεί». (Μαρκ 8, 34)

Καὶ προσκαλεσάμενος τὸν ὄχλον σὺν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ εἶπεν αὐτοῖς· ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι

  Ο ΚΥΡΙΟΣ είπε στους μαθητές Του: «Όποιος θέλει να με ακολουθήσει, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, ας σηκώσει τον σταυρό του κι ας με ακολουθεί».

Γιατί είπε, «τον σταυρό του»; Επειδή είναι σταυρός προσωπικός. Κάθε άνθρωπος, δηλαδή, έχει να σηκώσει τον δικό του σταυρό, ό όποιος, όμως, ονομάζεται συνάμα και Σταυρός του Χριστού.

Για κάθε άνθρωπο «ό σταυρός του» είναι οι θλίψεις και οι οδύνες της επίγειας ζωής, θλίψεις και οδύνες προσωπικές.

Για κάθε άνθρωπο «ό σταυρός του» είναι ή νηστεία, ή αγρυπνία και οι άλλες ασκήσεις της ευσέβειας, με τις όποιες ταπεινώνεται ή σάρκα και υποτάσσεται το πνεύμα. Είναι κι αυτές προσωπικές, καθώς πρέπει να αναλογούν στις δυνάμεις τού καθενός.

Για κάθε άνθρωπο «ό σταυρός του» είναι οι αμαρτωλές αδυναμίες και τα πάθη, προσωπικά επίσης. Με ορισμένα απ' αυτά γεννιέται, ενώ άλλα τα αποκτά στην πορεία της επίγειας ζωής του.

Ό Σταυρός τού Χριστού είναι ή διδασκαλία τού Χριστού.

Ο Θεός προνοεί και ενδιαφέρεται ως Πατέρας μας που είναι, αλλά σέβεται και την ελευθερία μας

“Ο Θεός είναι αγάπη, δεν είναι απλός θεατής της ζωής μας. Προνοεί και ενδιαφέρεται ως Πατέρας μας που είναι, αλλά σέβεται και την ελευθερία μας. Δεν μας πιέζει. Εμείς να έχουμε την ελπίδα μας στην πρόνοια του Θεού και, εφόσον πιστεύουμε ότι ο Θεός μας παρακολουθεί, να έχουμε θάρρος, να ριχνόμαστε στην αγάπη Του και τότε θα Τον βλέπουμε διαρκώς κοντά μας.

Δεν θα φοβόμαστε μήπως παραπατήσουμε.

Το σώμα του ανθρώπου, τόσο τέλειο! Μεγάλο εργοστάσιο, πίνει νερό, πηγαίνει στο στομάχι, στα νεφρά, καθαρίζει το αίμα.

Η λειτουργία της καρδιάς, ολόκληρη αντλία, οι πνεύμονες, το συκώτι, η χολή, το πάγκρεας, ο εγκέφαλος, το νευρικό σύστημα, οι αισθήσεις, η όραση, η ακοή.

Τι να πούμε για τις πνευματικές δυνάμεις και πώς συλλειτουργούν όλ΄αυτά συγχρόνως αρμονικά κάτω από την προστασία και την πρόνοια του Θεού!

Όλα είναι στην πρόνοια του Θεού. Βλέπετε τα πεύκα;

Πόσες βελόνες έχει το κάθε πεύκο; Μπορείτε να τις μετρήσετε;

"Να σταματήσεις αυτή την καταπίεση και την υπερπροστασία και θα δεις που το παιδί τότε θα ισορροπήσει"

Ένα άλλο πάλι, που βλάπτει τα παιδιά, είναι η υπερπροστασία, δηλαδή η υπερβολική φροντίδα, η υπερβολική αγωνία κι άγχος των γονέων. Ακούστε ένα περιστατικό.

Μια μητέρα μου παραπονιόταν ότι το παιδί της, πέντε χρονών, δεν υπάκουε. Της έλεγα, «εσύ φταίεις», αλλά δεν το καταλάβαινε. Κάποια φορά επήγαμε με την μητέρα αυτήν ένα περίπατο στη θάλασσα με τ’ αυτοκίνητο της. Είχε μαζί της και το παιδί. Σε λίγο ο μικρός ξέφυγε απ’ το χέρι της κι έτρεξε προς τη θάλασσα. Υπήρχε, μάλιστα, ένας σωρός από άμμο κι απ’ την πίσω πλευρά του απότομα απλωνόταν η θάλασσα. Η μητέρα αγχώθηκε, ήταν έτοιμη να φωνάξει, να τρέξει, διότι είδε τον μικρό στην κορυφή του σωρού, μ’ απλωμένα τα χέρια να κάνει ισορροπία. Εγώ την καθησύχασα, της είπα και γύρισε την πλάτη προς το παιδί και λίγο λοξά παρακολουθούσα. Όταν ο μικρός απελπίσθηκε να προκαλεί την μητέρα του, για να την τρομάξει και να φωνάξει, όπως συνήθως, σιγά σιγά κατέβηκε ήσυχος και μας επλησίασε. Αυτό ήταν! Τότε πήρε η μητέρα το μάθημα της σωστής αγωγής.

Σ’ όλα τα θέματα να μάθουν τα παιδιά να ζητάνε τη βοήθεια του Θεού.

Το φάρμακο και το μεγάλο μυστικό για την πρόοδο των παιδιών είναι η ταπείνωση.

Η εμπιστοσύνη στον Θεό δίδει απόλυτη ασφάλεια.

Ο Θεός είναι το παν. Δεν μπορεί κανείς να πει ότι εγώ είμαι το παν.

Αυτό ενισχύει τον εγωισμό.

Ο Θεός θέλει να οδηγούμε τα παιδιά στην ταπείνωση.

Τίποτα δεν θα κάνομε κι εμείς και τα παιδιά χωρίς την ταπείνωση.

Θέλει προσοχή, όταν ενθαρρύνετε τα παιδιά.

Στο παιδί δεν πρέπει να λέτε: «Εσύ θα τα καταφέρεις, εσύ είσαι σπουδαίος, είσαι νέος, είσαι ανδρείος είσαι τέλειος!…».

Δεν το ωφελείτε έτσι το παιδί.

Μπορείτε, όμως, να του πείτε να κάνει προσευχή. Να  του πείτε: «Παιδί μου, τα χαρίσματα που έχεις, ο Θεός σου τα έδωσε. Προσευχήσου να σου δώσει ο Θεός δυνάμεις, για να τα καλλιεργήσεις και να πετύχεις. Να σου δώσει ο Θεός την Χάρη Του». Τούτο δω είναι το τέλειο.

Σ’ όλα τα θέματα να μάθουν τα παιδιά να ζητάνε τη βοήθεια του Θεού.

Στα παιδιά ο έπαινος κάνει κακό. Τι λέει ο λόγος του Θεού; «Λαός μου, οι μακαρίζοντες υμάς πλανώσιν υμάς και την τρίβον των ποδών υμών ταράσσουσιν».

Ό,τι υπομένεις είναι στεφάνι.

Α. Η υπομονή τα νικά όλα. Διά της υπομονής θα σώσουμε τις ψυχές μας, «αφορώντες εις τον της πίστεως αρχηγόν και τελειωτήν Ιησούν». «Υπομένων υπέμεινα τον Κύριον και προσέσχαι μοι». Ο υπομείνας εις τέλος ούτος σωθήσεται». «Υπομονής χρείαν έχετε». Πρώτο παράδειγμα ο Ιώβ. «Ιδού μακαρίζομεν τους υπομένοντας…».

Β. Έρχεται το κύμα πάνω στο βράχο και φεύγει αφρισμένο. Αλλά τον βράχο δεν τον αγγίζει. Ό,τι υπομένεις είναι στεφάνι. Τι ψάχνεις να κάμεις καλοσύνες; Το να υπομένεις τις δοκιμασίες έχει παραπάνω μισθό.

Γ. Υπομονή. Κάθε ένας έχει τις δυσκολίες του. Βήμα- βήμα να προχωρούμε. Λίγα-λίγα. Έτσι προχωρεί το πλάσμα σε κάθε υπόθεση. Και στα πνευματικά θέματα. Γι’ αυτό, όταν θέλουν να βγουν στα ύψη, κτίζουν σκαλοπάτια. Και οι άγιοι έτσι έκαμναν. Με την υπομονή πολλά μπορούν να διορθωθούν. Κι άμα επισκιάσει η χάρις, γίνεται μια αλλοίωση που θαυμάζεις. «Αυτή η αλλοίωσης της δεξιάς του υψίστου».

Αγιοκατάταξη του Γέροντα Μελετίου του εν Υψενή της Ρόδου

Στο Αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας συμπεριλήφθηκε από την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ο Ιερομόναχος Μελέτιος ο εν Υψενή της Ρόδου.

Ακολουθεί ο βίος του Οσίου Μελετίου:

Ο Όσιος και θεοφόρος Πατήρ ημών Μελέτιος, γεννήθηκε περί τα τέλη του 18ου αιώνα στο χωριό Λάρδος της Ρόδου και ονομάστηκε κατά το άγιο Βάπτισμα Εμμανουήλ.
Οι ευσεβείς γονείς του Νικόλαος και Σταματία1 τον ανέθρεψαν κατά την αποστολική ρήση «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου» και εμφύτευσαν στην ψυχή του την αγάπη προς τον Θεό και τις παραδόσεις του ευσεβούς ημών Γένους.

Από τη βρεφική ηλικία φαινόταν ότι ήταν «σκεύος εκλογής» αφού αρνούνταν να θηλάσει το μητρικό γάλα κατά τις νηστίσιμες ημέρες της Τετάρτης και Παρασκευής.
Αργότερα, όταν μεγάλωσε, μοίραζε αγαθά από την πατρική αποθήκη στους φτωχούς χωρίς αυτά να ελαττώνονται, γεγονός που προκάλεσε την έκπληξη των γονέων του, που τον είχαν προηγουμένως επιτιμήσει.
Από τον εφημέριο της γενέτειράς του διδάχθηκε ανάγνωση και γραφή και επιδόθηκε με ζήλο στη μελέτη των βίων των Αγίων της Εκκλησίας, τους αγώνες των οποίων προσπαθούσε να μιμηθεί σχολάζοντας στην αγρυπνία, την προσευχή και τη νηστεία.
Μέσα στην ψυχή του άναψε ο θείος πόθος και προτιμούσε να αποσύρεται στο δάσος για να προσεύχεται απερίσπαστος στον Θεό, με θερμά δάκρυα, ολονύκτιες δεήσεις και γονυκλισίες. Ο συνήθης τόπος που αποσυρόταν ήταν ένα σπήλαιο στην περιοχή της ερειπωμένης τότε αρχαίας Μονής της Υπεραγίας Θεοτόκου του Ύψους. 

Συνταγές θεραπευτικές.Π. Σάββας ο πνευματικός. Σύγχρονες Αγιορείτικες μορφές.

Ήξερε πολύ καλά ο παπα-Σάββας πότε θα φαινόταν επιεικής, πότε μέτριος, πότε αυστηρός και ακριβολόγος. Τις συντετριμμένες και τεταπεινωμένες ψυχές τις οικονομούσε με περισσή επιείκεια. Όταν όμως έβλεπε ψυχική αντοχή, απέφευγε να κάνη υποχωρήσεις.

Θα κανόνιζε όπως έπρεπε, πάντα όμως με τρόπο γλυκύ, ώστε να γίνεται. δεκτός ο κανόνας χωρίς την παραμικρή δυσανασχέτηση. Σαν πολύπειρος καμηλιέρης ακριβοζύγιζε με μάτι εξησκημένο τί φορτίο αντέχει η καμήλα.

 Δειχνόταν αυστηρός σ’ όσους προξένησαν ζημίες στον πλησίον τους.

-Πνευματικέ μου, του λέει ένας προσκυνητής. Έχω και κάτι άλλο. Περνώντας από την Καλύβη ένός γνωστού μου Γέροντα -αυτός έτυχε ν’ απουσιάζη- έκοψα από τον κήπο, με το θάρρος που είχα, μερικά πορτοκάλια.

-Α, παιδί μου! Πρόσεξε! Όλα τα άλλα αμαρτήματά σου τα συγχωρεί δι’ εμού ο Θεός. Τα πορτοκάλια όμως πρέπει να τα επιστρέψης, γιατί διαφορετικά δεν συγχωρείσαι, και παραμένουν άσυγχώρητες και οί άλλες άμαρτίες σου.

Πολύ αυστηρός, άτεγκτος, παρουσιαζόταν σε θέματα που σχετίζονταν με την Ιερωσύνη. Αν ο υποψήφιος Ιερεύς εμποδιζόταν από κάποιο αμάρτημα, δεν υπήρχε περίπτωσις να του πάρη συμμαρτυρία και συγκατάθεσι. Αν πάλι κάποιος κληρικός έπεφτε σε σοβαρό παράπτωμα, το ήξερε εκ των προτέρων:

-Πάτερ μου, θα του έλεγε, να κρεμάσης το πετραχήλι σου για να μή βαρύνης άλλο την ψυχή σου.

Στις αρχές της δράσεως του ως Πνευματικού συνήθιζε κάθε Μεγάλη Τεσσαρακοστή, από την πρώτη εβδομάδα, νά περιοδεύη στα Μοναστήρια και να εξομολογή. 

Συνέβη όμως στην Μονή Ιβήρων να βρεθή κάποτε στην ανάγκη να τιμωρήση αυστηρά δύο Ιερείς που είχαν παρεκτραπή. Αυτό είχε αρκετά δυσάρεστες συνέπειες. Πικράθηκε πολύ από την στάσι των Ιερέων αυτών και από τότε έπαψε τις περιοδείες. Περιωρίσθηκε στο εξομολογητήριό του. Πάντως την σημαία δεν την υπέστελλε. Πάνω απ’ όλα η ευλάβεια και η περιφρούρησις του υψίστου αξιώματος της Ιερωσύνης.

***

ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ

"Καθόλου κρέας όλο τον χρόνο, πολλά χορταρικά και φρούτα. Τηρούμε αυστηρά τη νηστεία. Είναι μια λιτή, υγιεινή διατροφή χωρίς λιπαρά".

"Τρώμε με εγκράτεια. Όσο πρέπει"

"Ακόμα και στις γιορτές, όπως το Πάσχα, δεν τρώμε κρέας. Τρώμε ψάρι. Και βέβαια καταναλώνουμε συχνά λαχανικά και φρούτα, πολλά από τα οποία τα παράγουμε οι ίδιοι", τονίζει ο μοναχός Μωυσής. Όπως προσθέτει, όμως, "είναι σημαντικό ότι οι αγιορείτες μοναχοί ακόμα και από τα νηστίσιμα προϊόντα δεν τρώμε πολύ. Θα φάμε με εγκράτεια. Όσο πρέπει. Κι αυτό διότι γενικά οι μοναχοί ζουν με τα απλά, τα απαραίτητα, τα λιτά. Και βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όλο τον χρόνο, Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή νηστεύουμε και τρώμε αλάδωτα τα γεύματα".

Η κουζίνα στο Όρος είναι αξιολογότατη,λιτή, νόστιμη και συνάμα ωφέλιμη για την υγεία η αγιορείτικη κουζίνα βασίζεται στα λαχανικά, τα όσπρια και ότι προσφέρει η θάλασσα . που περιβάλλει το Άγιο Όρος.

(Απόσπασμα από την εισαγωγή της σελίδας ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ, της ιστοσελίδας ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΑ).

Παρακάτω σας παραθέτουμε ενότητες με ‘’Αγιορείτικες Συνταγές’’.

 

Καλή σας όρεξη....

Νηστίσιμα φαγητά με αγιορειτική συνταγή

Κολοκυθάκια με πατάτες στον φούρνο (μπριάμ)

.

Σαλιγκάρια γιαχνί

.

Φασουλαταβάς ή βουρδουνάρικα

.

Βλίτα με κολοκυθάκια γιαχνί 
  .

Ρεβιθοκεφτέδες
  .

Μελιτζάνες στον φούρνο

Λαχανόρυζο
  .

Πατάτες στον φούρνο
.

Πατάτες γιαχνί
  .

Χταποδόσουπα
  .

Χταπόδι κρασάτο
  .

Σουπιές στιφάδο

http://agioritikesmnimes.blogspot.gr

Σπετσοφάι με κασέρια

Υλικά

4 τεμ. Λουκάνικα ή 400γρ.

1 κρεμμύδι ξερό

3 πιπεριές πράσινες

2 πιπεριές κόκκινες

50 ml ελαιόλαδο  

 120 γρ κασέρι

200γρ ντομάτα τριμμένη

150 ml.νερό

Αλάτι, πιπέρι

Ρίγανη

Δώδεκα νηστίσιμες συνταγές του Γέροντα Επιφάνιου Μυλοποταμινού

Κολοκυθάκια με πατάτες στον φούρνο (μπριάμ)

*

Σαλιγκάρια γιαχνί

*

Φασουλαταβάς ή βουρδουνάρικα

*

Βλίτα με κολοκυθάκια γιαχνί 
*

Ρεβιθοκεφτέδες
*

Μελιτζάνες στον φούρνο

Λαχανόρυζο
*

Πατάτες στον φούρνο
*

Πατάτες γιαχνί
*

Χταποδόσουπα
*

Χταπόδι κρασάτο
*

Σουπιές στιφάδο

http://agioritikesmnimes.blogspot.gr

10 τροφές για αποτοξίνωση…

Δέκα τροφές, που εύκολα μπορούν να ενταχθούν στο καθημερινό μας διαιτολόγιο και καταφέρνουν να αποτοξινώσουν τον οργανισμό από τις υπερβολές των γιορτών που συντελούν στη συσσώρευση τοξινών στο σώμα και την πρόκληση μικροενοχλήσεων.

Φέτος το καλοκαίρι, μπορείτε να πετύχετε αυτό που πάντα θέλατε και

να επαναφέρετε την ισορροπία στον οργανισμό σας, μετά τα πλούσια σε θερμίδες και λίπη εδέσματα που καταναλώσατε στο πασχαλινό τραπέζι.

Ακολουθούν δέκα τροφές, που εύκολα εντάσσονται στο καθημερινό διαιτολόγιο και καταφέρνουν να αποτοξινώσουν τον οργανισμό από τις υπερβολές των γιορτών που έχουν σαν αποτέλεσμα τη συσσώρευση τοξινών στο σώμα και την πρόκληση μικροενοχλήσεων (π.χ. πονοκέφαλος, εντερικές διαταραχές και κόπωση)

. Προσέξτε μόνο μη σας γίνουν… συνήθεια και σας κατηγορήσουν για «υγιεινή διατροφή»!

Νεροκάρδαμο

Τη φετινή… μεταπασχαλινή περίοδο ξεπεράστε τον εαυτό σας και δοκιμάστε για σαλάτα το πιπεράτο νεροκάρδαμο αντί του βαρετού μαρουλιού και της hip ρόκας. Αυτό το λαχανικό, ενεργοποιεί τα ένζυμα που καθαρίζουν το συκώτι, κρατά τις ελεύθερες ρίζες μακριά από τα κύτταρα και είναι και φυσικό διουρητικό.

Λεμόνι με νερό

Τα λεμόνια είναι σημαντική πηγή της βιταμίνης C. Η βιταμίνη C βοηθάει το σώμα να αποτοξινωθεί και να κάψει το λίπος. Κάθε πρωί και χωρίς να βαρυγκωμάτε για το ξινό του θέματος, πίνετε το χυμό ενός λεμονιού σε ζεστό νερό, μαζί με λίγο μέλι. Αυτό το ποτό καταφέρνει και καθαρίζει τον οργανισμό και παράλληλα διευκολύνει τη διαδικασία της πέψης.

"Κάντε ὑπομονή, ὁ Ἅγιος Σπυρίδων θὰ μᾶς φέρη ψάρια"

Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Γέροντος Παϊσίου "Ἁγιορεῖται Πατέρες καὶ Ἁγιορείτικα" 

Ὁ Ἅγιος Σπυρίδων φροντίζει γιὰ τὴν Πανήγυρη!

Κάποτε στὸ Κουτλουμουσιανὸ Κελλὶ τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος, τὸ Κερκυραίικο ἐνῶ εἶχε πλησιάσει ἡ ἑορτὴ τοῦ Ἁγίου, δὲν εἶχαν βρεῖ ἀκόμη ψάρια καὶ οἱ Πατέρες ἀνησυχοῦσαν. Τὰ Καλογέρια ἔλεγαν στὸν Γέροντα νὰ ἀγοράσουν βακαλάο, μία ποὺ δὲν βρῆκαν ψάρια. Ὁ Γέροντας τοὺς ἔλεγε:

- Κάντε ὑπομονή, ὁ Ἅγιος Σπυρίδων θὰ μᾶς φέρη ψάρια. Καὶ συνέχεια ἔκανε κομποσχοίνι. 

Ἐνῶ εἶχαν χάσει πιὰ τὴν ὑπομονὴ τοὺς τὰ Καλογέρια καὶ ἦταν καταστεναχωρημένα, γιατί ἡ ὥρα εἶχε πλησιάσει καὶ ἔπρεπε νὰ μαγειρέψουν, ἀκοῦνε ξαφνικὰ νὰ χτυπᾶν τὴν πόρτα. Ἀνοίγουν καὶ τί νὰ ἰδοῦν! Δύο ψαράδες μὲ δυὸ πανέρια γεμάτα ψάρια νὰ ζητᾶνε τὸν Γέροντα. Φώναξαν οἱ ὑποτακτικοὶ τὸν Γέροντα, ἀλλὰ οἱ ψαράδες εἶπαν:

Το μεγαλύτερο αγαθό

Το μεγαλύτερο όμως από όλα αυτά είναι, ότι θα απολαμβάνη κανείς την συνεχή συναναστροφή με τον Χριστό, τους αγγέλους και αρχαγγέλους, τις ανώτερες δυνάμεις.Δες τώρα τον ουρανό και πέρασε με τον λογισμό σου στα όσα είναι επάνω από τον ουρανό, αναλογίσου τον μετασχηματισμό ολόκληρης της δημιουργίας. Διότι δεν θα παραμείνη αιώνια η ίδια, αλλά θα γίνη πολύ ωραιότερη και φαιδρότερη.Τι λέω; Όση είναι η διαφορά μεταξύ του μολύβδου και του στιλβωμένου χρυσού, τόσο καλύτερος θα είναι εκείνος ο κόσμος από τον παρόντα, όπως λέει και ο μακάριος Παύλος∙ «Ότι και αυτή η κτίσι θα ελευθερωθεί από την δουλεία της φθοράς» ( Ρωμ. 8,21 ) . Τώρα βέβαια επειδή συμμετέχει στην φθορά πάσχει πολλές μεταβολές , όσες είναι φυσικό να παθαίνουν τα παρόμοια σώματα. 

Αγιορείτικη Διήγηση για τον Παράδεισο.

Ακούραστος ο γέρο - Πέτρος καθάριζε κρεμμύδια στην πάνυγυρη της Παναγίας για την εσπερινή τράπεζα. Θα έρχονταν πατέρες και ψαλτάδες απο την έρημο να στολίσουν την αγρυπνία.

Και πως έκανε ο γέρο -Πέτρος αμα ξεκινούσε τα μέγιστα ανοιξαντάρια του Κουκουζέλη και το Θεοτόκε Παρθένε του Μπερεκέτη! Και όλο σκούνταγε τον Δανιήλ τον Εκκλησιαστικό να κουνήσει ακόμα πιο δυνατά τον χορό και τον πολυέλαιο.

-Ω Θεέ μου, και πως θα είναι στον παράδεισο, ακούγονταν η φωνή του γέρο-καλόγερου.

Παρότι το στασίδι του ήταν μπροστά στα γεροντικά, εκείνος με ευλογία του ηγουμένου στεκόταν σε εκείνα των αρχαρίων, στο στασίδι που στάθηκε όταν πρωτόρθε στο μοναστήρι. Ώρες ορθός στην Εκκλησία, ομοιοπύρφορο Χερουβείμ που λάτρευε με σεβασμό τον Θεό Του.

Η αγάπη πληροφορεί...

- Γέροντα, πώς θα δείξω αγάπη;

- Να δείξω αγάπη; Δεν το καταλαβαίνω. Αυτό είναι κάτι ψεύτικο, υποκριτικό. Να υπάρχη η αγάπη μέσα μας και να μας προδώση, ναι. Η αληθινή αγάπη πληροφορεί τον άλλον χωρίς εξωτερικές εκδηλώσεις. Αγάπη είναι να ακούσης με πόνο την στενοχώρια του άλλου. Αγάπη είναι κι ένα βλέμμα πονεμένο κι ένας λόγος που θα πης με πόνο στον άλλον, όταν αντιμετωπίζη κάποια δυσκολία. Αγάπη είναι να συμμερισθής την λύπη του, να τον αναπαύσης στην δυσκολία του. Αγάπη είναι να σηκώσης έναν βαρύ λόγο που θα σου πη. Όλα αυτά βοηθούν περισσότερο από τα πολλά λόγια και τις εξωτερικές εκδηλώσεις.