Γιατί γιορτάζουμε την Ύψωση του Τίμιου Σταυρού;

Στις 14 Σεπτεμβρίου σύμπασα η Ορθοδοξία τιμά τον Σταυρό του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο οποίος χαρακτηρίζεται ως το «καύχημά» Της και η «δόξα» Της. Η εορτή της Παγκόσμιας Ύψωσης καθιερώθηκε ίσως από τον ίδιο τον Μέγα Κωνσταντίνο, κατά προτροπή προφανώς της μητέρας του αγίας Ελένης, αμέσως μετά την εύρεση του Τιμίου Ξύλου στα Ιεροσόλυμα, γύρω στο 330. 

Η τιμή προς τον Τίμιο Σταυρό Η τιμή προς τον Τίμιο Σταυρό ανάγεται στους αποστολικούς χρόνους. Οι επιστολές του αποστόλου Παύλου είναι γεμάτες από χωρία στα οποία εξαίρεται ο ρόλος του Σταυρού για τη σωτηρία του κόσμου. 

Το γεγονός ότι οι κατακόμβες είναι γεμάτες από χαραγμένους σταυρούς αποδεικνύει ότι οι διωκόμενοι χριστιανοί θεωρούσαν τους εαυτούς τους τύπους του αδίκως παθόντος Κυρίου Ιησού Χριστού. Το ιερό αυτό σύμβολο τους εμψύχωνε και τους έδινε τη δύναμη του μαρτυρίου. 

Ονειρικές παραλίες σε εξωτικούς κόλπους!

Τι και αν το καλοκαίρι έχει τελειώσει ημερολογιακά; Εμείς συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε εξωτικούς κόλπους, ήρεμα καταγάλανα νερά, λευκή άμμο  και ένας βυθός, που εντυπωσιάζει. Αυτά είναι και τα  «συστατικά» των ονειρεμένων παραλιών που σας παρουσιάζουμε, από τη μια άκρη της γης έως την άλλη.  Ακτές εκπληκτικής φυσικής ομορφιάς, που αποτελούν τα δυνατά «τουριστικά» χαρτιά των χωρών στις οποίες ανήκουν και μαγεύουν κάθε επισκέπτη!  Αρκεί μια φωτογραφία. 

Hanauma Bay, Χαβάη, ΗΠΑ

Όταν η θάλασσα εισχωρεί μέσα σε έναν ηφαιστειακό κώνο, τότε τα λόγια είναι περιττά!  Η απόκοσμη αυτή παραλία, κατά μήκος της νοτιοανατολικής ακτής του νησιού Οάχου (ανατολικά της Χονολουλού) της Χαβάης, αποτελεί έναν από τους πλέον δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς, καθώς δέχεται το χρόνο πάνω από τρία εκατομμύρια επισκέπτες! 

Το τοπίο συμπληρώνουν κοραλλιογενείς ύφαλοι που εξέχουν από τη θάλασσα, αλλά και ψηλοί φοίνικες που φτάνουν μέχρι την ακτή.

Σφυριδόπιτα απο τη Κεφαλλονιά

Η Σφυριδόπιτα είναι ένα εξαιρετικό έδεσμα που δοκιμάσαμε στην Κεφαλονιά και αξίζει να «θυσιάσουμε» μια σφυρίδα… Τα υλικά που χρειαζόμαστε για τη γέμιση και το φύλο είναι τα εξής:

Για τη γέμιση

    1 κιλό σφυρίδα ή στείρα

    2 φλιτζάνια ρύζι γλασέ

    2 αυγά

    4 κουταλιές πελτέ διαλυμένες σε 2 φλιτζάνια νερό

    2 φλιτζάνια ελαιόλαδο

    6-7 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες

    3 κουταλιές σούπας δυόσμο

    3 κουταλιές σούπας μαϊντανό

    Ελαιόλαδο

    Πιπέρι

    Κανέλα

    Μαντζουράνα

Κοτόπουλο κοκκινιστό Κεφαλλονίτικο

Τι χρειαζόμαστε:

    2 πόδια κοτόπουλο
    1 μεγάλο κρεμμύδι
    1 κονσέρβα ντοματάκια
    μισό ποτηράκι του κρασιού κρασί της αρεσκείας σας
    2 σκελίδες σκόρδο
    2 φύλλα δάφνης
    2 γαρύφαλα ή γαρύφαλο τριμμένο (στη μύτη του κουταλιού)
    2 μπαχάρια
    αλάτι
    λίγο ελαιόλαδο

Πώς το κάνουμε:

Έτσι είναι σήμερα το κελί του γέροντα Παϊσιου (Φωτογραφίες)

Χιλιάδες προσκυνητές- όπως βλέπουμε στις φωτό-, συρρέουν όλο το χρόνο  για να προσκυνήσουν το  ταπεινό κελί όπου έζησε και ασκήτεψε   δεκαπέντε  και πλέον χρόνια  ο μακαριστός  γέροντας Παϊσιος.

Σε αυτό  το κελί δέχτηκε τις εξομολογήσεις,  άκουσε τις δυσκολίες  ένιωσε τις, θλίψεις των χιλιάδων αυτών ανθρώπων που προσέφευγαν επί πολλά χρόνια για να  του καταθέσουν τα πρόβλημα τους , να ζητήσουν τη συμβολή του, την ευχή και τη προσευχή του και να αναχωρήσουν αναπαυμένοι στη ψυχή τους.

Το κελί (Παναγούδα) του πατρός Παϊσιου -και ο  Ιερός Ναός του που τιμάται στο γενέθλιο της Παναγίας (8 Σεπτεμβρίου)- χιλιάδες ψυχές ξεκουράστηκαν ακούγοντας τα πνευματικά λόγια που τους απηύθυνε ο γέροντας και  το κάθε τους αίτημα γινόταν προσευχή προς τον Θεό με αξιοθαύμαστα αποτελέσματα.

Όσοι πήγαιναν στον πατέρα Παϊσιο με βαριά την καρδιά και τον λογισμό έφευγαν ξελαφρωμένοι από το βάρος το οποίο τους διακατείχε.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι οι οποίοι έχουν ομολογήσει τα θαύματα τα οποία είδαν από τη προσευχή του οσίου γέροντα. Εκατοντάδες άρθρα και περιγραφές των ανθρώπων οι οποίοι έζησαν κοντά  του έστω και για λίγες ώρες ομολογούν την αγιότητά του.

Τα δρομάκια τα οποία οδηγούσαν στο κελί του εάν είχαν φωνή θα ομολογούσαν τα διάφορα θαυμαστά που έζησαν από τους ανθρώπους  που περνούσαν από αυτά.

Πόσα δάκρυα και πόσα κλάματα δεν δέχτηκαν αυτά τα πανέμορφα μονοπάτια από τις πονεμένες ψυχές .Όλα τα  καλντερίμια  οδηγούσαν τους προσκυνητές στην Παναγούδα .

Με τα ψηλά κυπαρίσσια, την καταπράσινη φύση γύρω από το κελί του γέροντα Παισίου. Κάτω από τα καταπράσινα δέντρα  με τον γέροντα να νουθετεί τους προσκυνητές  καθισμένους στα κούτσουρα στο υπαίθριο αρχονταρίκι, έτσι όπως το ονόμασαν οι ίδιοι.

Πόσες ψυχές έζησαν το μεγαλείο του θεού  δίπλα στον θεόπνευστο   από τη Καππαδοκία γέροντα. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι πολλοί και σήμερα αισθάνονται την ανάγκη, παρόλο που ο τάφος του γέροντα είναι στο μοναστήρι του ΑΓ. Ιωάννου του Θεολόγου στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης,να επισκεφτούν το  κελί του, να θυμηθούν  τις παλιές τους αναμνήσεις κοντά στον  μεγάλο ασκητή, τα λόγια που τους είπε, τις συμβουλές που τους ‘έδωσε, τα  θαύματα που τους έκανε και να βάλουν μετάνοια μπροστά από το  συρματόπλεγμα, έξω από το κελί του .

Πιστεύουμε ότι δεν θα αργήσει η ώρα που το Οικουμενικό πατριαρχείο και ειδικά ο Παναγιότατος Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος που  ιδιαίτερα ευλαβούνταν τον γέροντα Παϊσιο, θα ανακηρύξει μεταξύ των Αγίων, τον φωτισμένο Αγιορείτη γέροντα Παϊσιο.

Ο γέροντας Παϊσιος αν και λείπει σήμερα σωματικά όμως είναι ενθρονισμένος στη κάθε ψυχή που τον γνώρισε από κοντά αλλά και στα εκατομμύρια –σε κάθε γωνιά της γης-των πιστών που διάβασαν τα βιβλία - που γράφτηκαν για εκείνον- και που ένιωσαν την προσευχή του μπροστά στον πολυεύσπλαχνο  Θεό και στην Παναγία μητέρα του, την οποία πολύ αγάπησε παιδιόθεν και αξιώθηκε να την δει κατά την επίγεια ζωή του.

Γέροντα Παϊσιε, λείπετε από τη σημερινή Ελλάδα,- της εξαθλίωσης  και της ισοπέδωσης των πάντων- αλλά   πιστεύουμε ότι οι προσευχές σας  μπροστά στο θρόνο του αρνίου του Θεού είναι προτιμότερες από την επίγεια παρουσίας σας.

Να έχουμε την αγία ευχή!

Μια δυνατή ιστορία αγάπης πατέρα-γιου (vid)

Μια μέρα ένας γιος ρώτησε τον πατέρα του: “Θα ήθελες να τρέξεις έναν μαραθώνιο μαζί μου;” “Ναι” απάντησε ο πατέρας του παρόλο που είχε προβλήματα με την καρδιά του. Και έκαναν τον πρώτο μαραθώνιο μαζί.

Τότε ο γιος ρώτησε “Πατέρα, θα ήθελες να κάνεις κι έναν δεύτερο μαραθώνιο μαζί μου;” “Ναι” απάντησε ο πατέρας και πάλι. Μετά από κάποιο καιρό ο γιος ρώτησε τον πατέρα του “Μπαμπά, θα ήθελες να κάνεις ένα Ironman μαζί μου;” Το “Ironman” είναι ένα τεράστιο και δύσκολο τρίαθλο ( 3,8 χιλιόμετρα κολύμπι, 180 χιλιόμετρα ποδήλατο και 42 χιλιόμετρα τρέξιμο).

Ίσως μέχρι τώρα η ιστορία να σας μοιάζει φυσιολογική αλλά όταν δείτε το παρακάτω βίντεο θα εκπλαγείτε.

Μια πολύ όμορφη και δυνατή ιστορία αγάπης…

Φρούτα και λαχανικά στη μάχη εναντίον της χοληστερίνης

Μερικοί βασικοί, διατροφικοί κανόνες που πρέπει να εφαρμόσετε στο καθημερινό σας διαιτολόγιο, αν παρουσιάζετε αυξημένη χοληστερίνη.

Η χοληστερίνη είναι ουσία που παράγει ο ίδιος ο οργανισμός μας και είναι απαραίτητη για μια σειρά λειτουργιών όπως η έκκριση της χολής, η σύνθεση των ορμονών και η παραγωγή της βιταμίνης D. Για την ακρίβεια χοληστερίνη θα βρείτε σε κάθε κύτταρο του οργανισμού σας και αυτό είναι φυσικό να συμβαίνει.

Όταν όμως τα επίπεδα χοληστερίνης ανεβαίνουν και είναι υψηλότερα από αυτά που χρειάζεται ο οργανισμός, τότε… ανεβαίνει και η ανησυχία, αφού η υψηλή χοληστερίνη συχνά οδηγεί σε καρδιαγγειακά νοσήματα και καρδιοπάθειες.

Για να αποφύγουμε όμως τέτοια ενδεχόμενα και επειδή η ζωή είναι ωραία, υπάρχουν μερικοί βασικοί κανόνες που πρέπει να εφαρμόσετε στην καθημερινή σας διατροφή, αν παρουσιάζετε αυξημένη χοληστερίνη. Μερικοί από αυτούς είναι η κατανάλωση άπαχου κρέατος, φρέσκων φρούτων και λαχανικών, τροφών πλούσιων σε Ω-3 λιπαρά και αντιοξειδωτικά και η ένταξη της άσκησης στη ζωή σας.

Εάν μάλιστα εφαρμόσετε όλα τα παραπάνω, όχι μόνο θα πέσουν τα επίπεδα χοληστερίνης, αλλά θα αδυνατίσετε και θα έχετε και άλλα οφέλη στην υγεία σας αφού θα έχετε βελτιώσει σημαντικά την ποιότητα ζωής σας.

Ακολουθεί μια λίστα με τροφές που η κατανάλωσή τους όχι μόνο θα βελτιώσει τα διαταραγμένα επίπεδα χοληστερίνης στον οργανισμό σας, αλλά θα σας κάνει λιγάκι, έως πολύ, πιο υγιείς συνολικά στη ζωή σας!

ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΝΑ ΜΙΛΑΣ ΚΑΛΑ, ΠΡΕΠΕΙ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΝΑ ΣΩΠΑΙΝΕΙΣ...

Χωρίς την ταπείνωση, έλεγε ο στάρετς Αμβρόσιος, δε σώζεται ο άνθρωπος. Αν πιστέψουμε πως από δική μας αξία σωζόμαστε, έχουμε απατηθεί. Θα σας αναφέρω ένα διδακτικό περιστατικό. Μια επιφανής αρχόντισσα, αρκετά ευσεβής αλλά όχι και αρκετά ταπεινή, καθώς κοιμόταν είδε ένα συγκλονιστικό όνειρο: Πάνω σε ένδοξο θρόνο ο δίκαιος Κριτής! Και απέναντί του πλήθη λαού, μεταξύ των οποίων και η ίδια. Ο Χριστός ετοιμαζόταν να καλέσει κοντά Του τους εκλεκτούς.Εκείνη που βασιζόταν στις αρετές της και στις καλοσύνες της περίμενε μεγάλες τιμές, αλλά έπεσε έξω στην πρόβλεψή της…

Κάποια ταπεινή χωριατοπούλα κρίθηκε άξια για την πρώτη θέση. Δεύτερος ήταν ένας φτωχός χωρικός που φορούσε μάλιστα και τσαρούχια. Ακολούθησαν στη σειρά πλήθη απλοϊκών ανθρώπων. Σε μια στιγμή ο Κύριος έπαυσε να προσκαλεί άλλους. Εκείνη πάνω στην απελπισία της αποφάσισε να τον πλησιάσει και να του υπενθυμίσει τα καλά που είχε κάνει.Ο Χριστός όμως απέστρεψε εντελώς το πρόσωπό Του απ’ αυτήν. Εξουθενωμένη πλέον, έπεσε στο έδαφος, έκλαψε και αναγνώρισε ταπεινά πως πραγματικά δεν της άξιζε η ουράνια Βασιλεία. 

Να, αγαπητοί μου-εδώ δυνάμωσε τη φωνή του ο στάρετς-το ταπεινό φρόνημα! Έτσι έπρεπε να σκεφτόμαστε όλοι. Όταν ξύπνησε από το όνειρο η αρχόντισσα, δεν τόλμησε πια να φιλοξενήσει υπερήφανες ιδέες στην ψυχή της. Της έδωσε ο Θεός με το όνειρο αυτό ένα αξέχαστο όνειρο.

_____________________________________

ΠΑΛΑΙΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΠΡΟΣ ΝΕΟ ΠΑΤΕΡΑ…

Ένας Παλαιός Πατέρας 

ΠΡΟΣ ΝΕΟ ΠΑΤΕΡΑ

Έχει ευθύνες η πατρότητα…

… η απασχόληση με τον μικρό δεν είναι χάσιμο χρόνου!

***

Θερμά συγχαρητήρια! Να το χαίρεστε! Ευλογημένο και καλοφώτιστο να είναι. Το πρώτο σας παιδί;… Η ζωή σας λοιπόν αλλάζει από δω και πέρα. Άλλος τώρα θα καθορίζει τι ώρα και πόσο θα κοιμόσαστε, ποιανού το φαγητό θα ετοιμαστεί πρώτο, πώς θα διακοσμηθεί το καθιστικό, αν θα βγείτε για επίσκεψη, τι ώρα θα πάτε εκκλησία… 

Μέχρι πρότινος, θεωρούσες ίσως τις συζητήσεις μεταξύ νέων γονέων ανιαρές. Δες όμως, ποιος θα είναι το επίκεντρο ενδιαφέροντος στις συντροφιές σας από δω και πέρα. Ακόμη και οι πλέον ασήμαντες λεπτομέρειες της ζωής του μικρού θα μονοπωλούν τις συζητήσεις σας. «…Να τον βλέπατε την ώρα που έτρωγε τη σουπίτσα του. Του είχαμε δώσει κουτάλι για να μάθει να τρώει μόνος του. Λοιπόν, έβαζε το αριστερό χεράκι του μέσ’ στη σούπα, έπιανε τις πατάτες, τις έβαζε στο κουτάλι και μετά έβαζε το κουτάλι στο στόμα…».

Παρεμπιπτόντως, μήπως ξέρεις ποιος εφεύρε το … κουτάλι;

Δεν ξέρω τι δουλειά κάνεις. Ίσως και να ‘ναι επίσημη, ίσως και να φοράς κουστούμι και γραβάτα. Όμως αυτός εδώ ο «μπόμπιρας», όταν γυρίζεις σπίτι θα σε ξαπλώνει κάτω. Θα σε αναγκάζει να σέρνεσαι στα τέσσερα. Θα σε βάζει να κάνεις όλα τα ζώα, μετά το αυτοκίνητο και μετά το τραίνο… Ευτυχώς που δεν είναι κοντά οι συνάδελφοι ή οι υφιστάμενοί σου να σε καμαρώσουν!

ΛΟΓΟΙ ΠΕΡΙ ΘΕΙΑΣ ΚΡΙΣΕΩΣ

Ο Μέγας Βασίλειος σημειώνει «Αυτοί (οι κοσμικοί) μίαν μόνον μέθοδον δεν κατώρθωσαν να εφεύρουν, μίαν μέθοδον που θα τους δίνη να κατανοήσουν ότι ο Θεός είναι δημιουργός του παντός και κριτής δίκαιος που ανταποδίδει την ανταπόδοσιν που πρέπει εις του καθενός τας πράξεις, ούτε κατώρθωσαν από την πραγματικότητα της κρίσεως να συναγάγουν ως φυσικήν συνέπειαν την πραγματικότητα της συντελείας, ότι δηλαδή είναι αναπόφευκτον να μεταποιηθή ο κόσμος, αφού πρόκειται και η κατάστασις των ψυχών να εισέλθη εις ένα νέον είδος ζωής.

Διότι όπως η παρούσα ζωή είναι ανάλογος προς την φύσιν του κόσμου τούτου, έτσι και η μέλλουσα ζωή των ψυχών μας θα λάχη μίαν μερίδα συγγενή προς την κατάστασίν της».

Ο άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος λέει «Ο λόγος περί κρίσεως είναι δυσερμήνευτος, διότι δεν αναφέρεται σε παρόντα και βλέποντα, αλλά σε μέλλοντα και αόρατα… Λέγεται λοιπόν “ημέρα του Κυρίου”, διότι ο ίδιος ο Θεός και Δεσπότης των όλων θα λάμψει τότε με τη δόξα της θεότητάς του.

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ

Φώτισέ με να μοιράζω της Παιδείας το «πρόσφορο», με τρόπο σοφό, ώστε να φτάσει για όλους

Να συνεχίσω να βλέπω την δουλειά μου σαν κοινωνική αποστολή και να αντιμάχομαι με σθένος την επιχειρούμενη προσπάθεια υποτίμησής της.

Θεέ μου, βοήθησέ με να σταματήσω να παριστάνω το φωτεινό παντογνώστη και ας χάσω λίγο από τη λάμψη μου. 

Να αντιστέκομαι στη δόξα που μου δίνει η "σκηνή" και να δίνω , απλόχερα, το ρόλο του πρωταγωνιστή στα παιδιά.

Να μην ξεχνώ ποτέ, ότι η παράσταση είναι παιδική και ας έχει νοήματα μεγάλων.

Να ενθαρρύνω τα παιδιά να παίρνουν ρίσκα και να αγαπούν τα λάθη τους: αυτόν τον μονόδρομο της μάθησης. Να κυνηγούν, με πάθος, τη βελτίωση αλλά να φυλάγονται από της τελειότητας την παγίδα .

Να βλέπω τη τάξη σαν αγρό με του κόσμου τα διαφορετικά λουλούδια και να σταματήσω να ρίχνω εκείνο το σπόρο που μόνο γρασίδι βγάζει.

Να αντέχω, για το καλό των παιδιών, να είμαι μερικές φορές απέναντι αν και η καρδιά μου θέλει δίπλα.

Να συνεχίσω να αφηγούμαι τα ίδια παραμύθια έτσι που να μοιάζουν διαφορετικά. Για να συνεχίσουν να εκπλήσσουν, μαζί με τα παιδιά, και εμένα.

Φώτισέ με να μοιράζω της Παιδείας το «πρόσφορο», με τρόπο σοφό, ώστε να φτάσει για όλους.

ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ: Η ΑΙΤΙΑ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΔΙΑΣΥΡΜΟΥ ΜΑΣ

"Η πρώτη αιτία του παγκόσμιου διασυρμού μας και της κοινωνικο-οικονομικής κρίσης μας είναι η απονεύρωση και ίσως απονέκρωση της παιδείας μας. Αυτή είναι η σπονδυλική στήλη της εθνικής μας υπόστασης. Ασυγχώρητα επιπόλαιες η και καταστροφικές πολιτικές στον χώρο της παιδείας, εδώ και χρόνια, προσπάθησαν συστηματικά να μας αποξενώσουν από τη γλώσσα μας, να ξεθωριάσουν την ιστορία μας, να γελοιοποιήσουν την πίστη μας, να αλλοιώσουν τις διαχρονικές αρχές μας". Αυτό τονίζει σε εγκύκλιό του ο μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος. 

Το κείμενο της εγκυκλίου έχει ως ακολούθως:

Η1η Σεπτεμβρίου κάθε έτους ονομάζεται αρχή της Ινδίκτου και εορτάζεται στην Εκκλησία μας ως η αρχή του νέου εκκλησιαστικού έτους. Με την ευκαιρία λοιπόν αυτήν, εύχομαι σε όλους σας η νέα εκκλησιαστική χρονιά να είναι καρποφόρα και ευλογημένη.

Οι μέρες που βρίσκονται μπροστά μας διαγράφονται δύσκολες. Ούτε οι συνθήκες και οι όροι των τελευταίων ετών δικαιολογούν αισιοδοξία ούτε η παγκόσμια κατάσταση μας επιτρέπει να ελπίζουμε σε ανώδυνη αναστροφή του κλίματος. Κρίσιμα γεγονότα στην Ευρώπη, προκλητές εξεγέρσεις στη γεωγραφική γειτονιά μας αλλά και λάθος επιλογές σε ολόκληρο τον πλανήτη ρυθμίζουν τις λεπτομέρειες της ζωής μας σε κοινωνικό, οικονομικό,εθνικό αλλά και πνευματικό επίπεδο. Ο πόλεμος που διεξάγεται παγκοσμίως και στον οποίο οφείλεται η όλη αναταραχή είναι και οικονομικός, είναι όμως κυρίως πνευματικός. Καί στην πατρίδα μας, το ξήλωμα του πολιτισμού και της πίστης, το ξέφτισμα των παραδόσεων και των συνηθειών μας, η αλλοίωση της νοοτροπίας και του ήθους εξελίσσονται με επιταχυνόμενους ρυθμούς.

ΝΙΚΗΘΗΚΑ; ΔΕΝ ΞΕΡΩ…

Νικήθηκα; Τούτο μονάχα ξέρω ότι είμαι γεμάτος πληγές, αλλά στέκομαι ακόμα όρθιος ατενίζοντας το αύριο… περιμένοντας την αυγή της γαλήνης.

Νικήθηκα; Δεν ξέρω. Τούτο μονάχα ξέρω ότι η μάχη δεν τελείωσε, ότι το τέλος δεν έχει έρθει ακόμη.

Νικήθηκα; Δεν ξέρω. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι ο Θεός μου είναι Εύσπλαχνος, Φιλάνθρωπος, Αγάπη…σε Αυτόν ελπίζω, σε Αυτόν αφήνομαι, σε Αυτόν μόνο θα παραδοθώ.

Εάν νικήθηκα για λίγο, εάν λαβώθηκα από τους πειρασμούς και τις δοκιμασίες, εάν κείτομαι τώρα μέσα στον πόνο της προσμονής, εάν εκλιπαρώ για έλεος… αυτό δεν σημαίνει ότι έχασα, αυτό δεν σημαίνει ότι κερδίζω , αυτό δεν σημαίνει ότι τελείωσα.

Αυτό σημαίνει ότι ζω, αυτό σημαίνει ότι προσπαθώ, αυτό σημαίνει ότι θέλω να εξελιχθώ, αυτό σημαίνει ότι ποθώ Εκείνον…τον Θεάνθρωπο Χριστό.

αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος 

imverias.blogspot.gr-agioritikovima.gr

ΚΟΝΙΤΣΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ: Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΑΙΡΕΣΙΣ

Ομιλία Μητροπολίτου  Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανής και  Κονίτσης κ. Ανδρέου ενάντια στον Οικουμενισμό

Υμνολογώ και δοξάζω τον Τριαδικό μας Θεό, αγαπητοί αδελφοί, τον  Πατέρα, τον Υιόν και το Πνεύμα το Άγιον, γιατί μας αξιώνει και εφέτος να τελέσουμε τις εόρτιες εκδηλώσεις στη μνήμη του Αγ. Κοσμά του Αιτωλού.

Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός  σε πολλά σημεία των διδαχών  του, εφιστά την προσοχή των  Ορθοδόξων Χριστιανών από τις  μεθοδείες των ποικιλονύμων αιρετικών.

Λέει χαρακτηριστικά :  «Να ευφραίνεσθε όπου είστε Ορθόδοξοι Χριστιανοί και να κλαίετε διά τους ασεβείς και αιρετικούς που περιπατούν εις το σκότος». 

Διότι είχαν μεν τότε τον Τούρκο πάνω από το κεφάλι τους οι Έλληνες, όμως μεγάλο κίνδυνο συναντούσαν από την προπαγάνδα των Προτεσταντών και των Παπικών που με άφθονα χρήματα, με σχολεία που ίδρυαν, εξαγόραζαν ή προσπαθούσαν να εξαγοράσουν τις συνειδήσεις των υποδούλων Ελλήνων. Αυτό το αυτόχρημα σατανικό και ολέθριο έργο τους συνεχίζουν και σήμερα οι Παπικοί και οι Προτεστάντες.

ΑΠΛΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Ήταν ένα μοναστήρι, όπου όλοι οι μοναχοί είχαν γεράσει και πεθάνει, εκτός από ένα, που ζούσε εκεί σαν ερημίτης. Ο μοναχός αυτός ήταν τελείως αγράμματος, αλλά είχε δυνατή και απλή πίστη. Καθώς έκανε τις ακολουθίες του και τα διακονήματα του, πίστευε ότι ο Χριστός και οι Άγιοι είναι ζωντανοί και τον συντροφεύουν, γι’ αυτό και τους μιλούσε τακτικά, όπως μιλά κανείς σε ζωντανούς ανθρώπους.

Μια μέρα που βγήκε από το Μοναστήρι, μπήκαν σ’ αυτό ληστές, έκλεψαν ότι βρήκαν, τα φόρτωσαν στα ζώα τους κι έφυγαν. Όταν επέστρεψε ο μοναχός και είδε το γυμνωμένο Μοναστήρι, ταράχθηκε. Αμέσως έτρεξε στο Ναό, που ήταν αφιερωμένος στον Άγιο Νικόλαο, στάθηκε μπροστά στον προστάτη του Μοναστηριού Άγιο και άρχισε να διαμαρτύρεται: «Άγιε μου Νικόλα, τι έγινε εδώ όταν έλειπα; Ήρθαν κακοί άνθρωποι και έκλεψαν το Μοναστήρι κι εσύ τους κοίταζες και δεν μιλούσες; Τι έκανες για να εμποδίσεις τους κλέφτες; Βλέπω ότι δεν έκανες τίποτα. Άμ τότε δεν σου αξίζει η θέση αυτή που έχεις, αφού δεν προστάτεψες το Μοναστήρι. Θα σε βγάλω απ’ εκεί».  

Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΤΟΠΟΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΤΗ ΓΗ. Ο τάφος της Παναγίας στη Γεσθημανή (φωτο)

Κατά την Ορθόδοξη Εκκλησία, η Παναγία κοιμήθηκε στα Ιεροσόλυμα και τάφηκε στην Γεσθημανή, δέκα χρόνια μετά τη Σταύρωση  του Ιησού. Τρείς μέρες μετά το θάνατό Της, μετέστη στον ουρανό.

Αρκετά χρόνια μετά την μετάσταση Της , διατυπώθηκαν πολλές διαφορετικές απόψεις σχετικά με το μέρος που είχε ταφεί η Παναγία  μητέρα του Ιησού.

Η επίσημη εκκλησιαστική ιστορία αποδέχθηκε το γεγονός ότι ο τάφος ήταν στη Γεσθημανή, ήδη από τους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες.

Πόσων ετών κοιμήθηκε η Παναγία και ποια ήταν η ζωή Της;

Πόσων ετών ήταν η Παναγία όταν άφησε τη γη; Ποια ήταν η ζωή της; Γιατί δεν βρέθηκε ποτέ το σώμα Της; Αυτές είναι τρείς βασικές ερωτήσεις τις απαντήσεις των οποίων γνωρίζουν λίγοι. 

Η Μαριάμ όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, πριν εξελληνιστεί σε Μαρία, ήταν η μονάκριβη κόρη ενός ηλικιωμένου ζευγαριού, της Άννας και του Ιωακείμ. 

Όλη τους την ζωή πάλευαν να αποκτήσουν ένα παιδί όμως δεν είχαν σταθεί τυχεροί. Αντίθετα ζούσαν σε καθεστώς κοινωνικής απομόνωσης, αφού οι άτεκνοι εκείνη της εποχή θεωρούνταν λίγο έως πολλοί καταραμένοι ή όχι ευλογημένοι από τον Θεό. 

Κατά την παράδοση η Αγία Άννα προσευχήθηκε στον Θεό δηλώνοντας πως αν της χάριζε ένα παιδί θα το αφιέρωνε σε Εκείνον. Λίγες μέρες μετά, ο αρχάγγελος Γαβριήλ επισκέφθηκε το ζευγάρι και τους ενημέρωσε πως οι προσπάθειες τους θα έχουν αποτέλεσμα και το παιδί τους θα είναι φορέας μιας ξεχωριστής αποστολής.

Παρά το προχωρημένο της ηλικίας του ζευγαριού, τα λόγια του αγγέλου βγήκαν αληθινά και γέννησαν ένα όμορφο κορίτσι. 

Της έδωσαν το όνομα Μαριάμ, το οποίο σημαίνει βασίλισσα, κυρία αλλά και ελπίδα.

ΑΓΙΑ ΘΕΟΔΩΡΑ ΒΑΣΤΑ. Το μικρό εκκλησάκι με τα 17 πλατάνια στη στέγη του

Δεκαεφτά μεγάλα δέντρα στην στέγη ενός μικρού πέτρινου ναϊδρίου. Μια εικόνα που αν στις φωτογραφίες φαίνεται εντυπωσιακή, από κοντά προκαλεί τουλάχιστον δέος. Πιστοί αλλά και σκεπτικιστές επισκέπτονται κατά χιλιάδες το μικρό εκκλησάκι της Αγίας Θεοδώρας που πανηγυρίζει σήμερα για να δουν το θαύμα ή το παράδοξο, ανάλογα με την οπτική του καθενός.

Όσο εντυπωσιακή είναι η εικόνα του μικρού Ναού της Αγίας Θεοδώρας άλλο τόσο εντυπωσιακή είναι η ιστορία της ζωής της.

Ιστορικά και βιογραφικά στοιχεία για την Αγία Θεοδώρα

Σχετικά με την Οσιοπαρθενομάρτυρα Θεοδώρα, της οποίας η μνήμη τιμάται κάθε χρόνο στις 11 Σεπτεμβρίου στο χωριό Βάστα Αρκαδίας, έχουν ακουστεί πολλές και διάφορες ιστορίες, κυρίως για τον τρόπο με τον οποίο άρχισε να υπηρετεί το μοναχισμό. 

Οι δύο πιο γνωστές ιστορίες αναφορικά με την Αγία Θεοδώρα έχουν ως εξής: σύμφωνα με την πρώτη, η Αγία καταγόταν από μία φτωχή οικογένεια και εφόσον ήταν το μεγαλύτερο παιδί της, εξαιτίας της οικονομικής ανέχειας της οικογένειάς της, αναγκάστηκε να μεταμφιεστεί σε άνδρα και να υπηρετήσει ως μισθοφόρος στρατιώτης.

Τότε τον ερωτεύτηκε μία νεαρή κοπέλα (ως Θεόδωρο πλέον) και επειδή δεν υπήρξε ανταπόκριση από τον Θεόδωρο, η νεαρή τον κατηγόρησε ότι την είχε αφήσει έγκυο. 

Έτσι φαίνεται να οδηγήθηκε στο μαρτύριο από την οικογένεια της κοπέλας. 

Κεφαλονίτικες καντάδες

http://www.youtube.com

ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΜΑΣ

Καμιά ώρα, καμιά μέρα, καμιά περίσταση του βίου δεν περνάει χωρίς την ανάγκη μιάς παρουσίας ζεστής, στοργικής, ισχυρής, που να κατανοεί, να συμπονάει, να δίνει αμέριστο το ενδιαφέρον, να ενδυναμώνει, να προσάγει στον Παντοδύναμο Θεό. Καί ποιά άλλη είναι αυτή η γλυκιά παρουσία από τη Μητέρα του Θεού και του ανθρώπου, τη Θεοτόκο Μαρία;

Γι’ αυτό και κάθε εποχή του χρόνου έχει τη δική της έκφραση, τη δική της στροφή στο Πανάγιο πρόσωπό της. Καί κάθε ψυχή έχει το δικό της τρόπο να στέκει μπροστά της.

Ο άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης, ο φωτεινός και φωτισμένος αυτός άγιος της πολύπαθης Ρωσικής Εκκλησίας, ο πολυαγαπημένος πατέρας του λαού της, αγάπησε μοναδικά την Παναγία μας.

Κι εκφραζόταν με λόγους σαν αυτούς που παραθέτουμε, που τονώνουν την κάθε ψυχή και μέσα στην πολυτάραχη εποχή μας απλώνουν μια γαλήνη και μια βέβαιη ελπίδα για τη σωτηρία μας και την αιώνια χαρά μας στη Βασιλεία του Θεού. Η αγία Εκκλησία, ως κοινότης όλων των ορθοδόξων χριστιανών που αγωνίζονται στη γη και όλων των αγίων που μετοίκησαν στον ουρανό, έχει τόση δύναμι, ώστε μπορεί να νικήση κάθε κακία των δαιμόνων και των ανθρώπων που κινούνται απ’ αυτούς, και να καταστρέψη όλες τις σκευωρίες τους. Φτάνει εμείς να ζούμε άξια της μεγάλης μας κλήσεως και να έχουμε ακλόνητη πίστι στον Κύριο και στην κραταιά πρεσβεία της Μητέρας Του και των αγίων Του.

ΠΕΡΙ ΑΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ

Ιωάννης ο Σιναΐτης, Άγιος: Κλίμαξ - Λόγος Β΄

1. Εκείνος που αγάπησε πραγματικά τον Κύριον και επεζήτησε αληθινά να κερδήση την μέλλουσα βασιλεία, εκείνος πού απέκτησε πραγματικό πόνο για τα αμαρτήματά του και ζωντανή ενθύμησι της κολάσεως και της αιωνίου κρίσεως, εκείνος που ξύπνησε αληθινά μέσα του τον φόβο του θανάτου του,δεν θα αγαπήση πλέον ούτε θα ενδιαφερθή ούτε θα μεριμνήση καθόλου για χρήματα ή για κτήματα ή για τους γονείς του ή για επίγειο δόξα ή για φίλους ή για αδελφούς ή για τίποτε το γήϊνο.

Αλλά αφού αποτινάξη από επάνω του και μισήση κάθε επαφή και κάθε φροντίδα για όλα αυτά, επί πλέον δε και πρίν απ΄όλα αφού μισήση και την ίδια την σάρκα του, ακολουθεί τον Χριστόν γυμνός και αμέριμνος και ακούραστος, ατενίζοντας πάντοτε στον ουρανό και αναμένοντας την έξ ύψους βοήθεια, καθώς το είπε ένας Άγιος: «Εκολλήθη η ψυχή μου οπίσω σου» (Ψαλμ. ξβ΄9).

Και καθώς το είπε πάλι ο αείμνηστος εκείνος Προφήτης: «Εγώ δε ούκ εκοπίασα κατακολουθών σοι και ημέραν ή ανάπαυσιν ανθρώπου ούκ επεθύμησα, Κύριε» (Ιερεμ. ιζ΄16).

2. Είναι μεγάλη εντροπή, αφού εγκαταλείψαμε όλα τα προηγούμενα, μετά την κλήσι που μας έκανε ο Κύριος και όχι κανείς άνθρωπος, να φροντίζωμε για κάτι άλλο, το οποίο δεν μπορεί να μας φανή χρήσιμο την ώρα της μεγάλης μας ανάγκης, δηλαδή του θανάτου μας.

Αυτό εννοούσε ο Κύριος, όταν ωμίλησε για τον άνθρωπο που «εστράφη είς τα οπίσω και δεν είναι εύθετος είς την βασιλείαν των ουρανών» (Λουκ. θ΄62).

Ανάβαση σε απόκρημνες πλαγιές προς τη στέγη του Αθω

Η πομπή ανέβαινε αργά-αργά στις απόκρημνες πλαγιές. Σε κάποια σημεία της διαδρομής, σκαρφάλωνε... Προορισμός η «Αγία Κορυφή», η στέγη του Αθω στα 2.033 μ.

Για τους Αγιορείτες είναι ο «άξονας του κόσμου», ο «στύλος διά του οποίου οι προσευχές τους ανεβαίνουν στον ουρανό». Για τους πιστούς, η ανάβαση αποτελεί κρυφό τάμα: να βρεθούν και να προσευχηθούν «πιο κοντά στον Θεό».

Πιο πάνω και από τα σύννεφα. Μεταξύ των πιστών που κινούνταν κατάκοποι στο φιδίσιο μονοπάτι, μοναχοί σιγοψάλλουν προεόρτιους ύμνους στον ρυθμό των κουδουνισμάτων των μουλαριών που μεταφέρουν σκεπάσματα, τρόφιμα, λειτουργικά σκεύη: «Δεύτε συνέλθωμεν τω Ιησού, ανεβαίνοντας εις το όρος το Αγιον».

Κυριακή, 18 Αυγούστου με το νέο ημερολόγιο, 5 Αυγούστου με το παλιό που ακολουθούν οι Αγιορείτες. Παραμονή της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος και όπως επιτάσσει, αιώνες τώρα, η παράδοση, προσκυνητές, ανηφόρισαν για να προσευχηθούν στον Αθω και να συμμετάσχουν στην αγρυπνία, στο ομώνυμο εκκλησάκι στη μαρμαρένια ανεμόδαρτη κορυφή του.

780 έτη Ιερά Μονής Παναγίας Χρυσοβίτσας Ιωαννίνων

Το αρχαίο, ένδοξο και πλούσιο μοναστήρι της Παναγίας της Χρυσοβίτσας βρίσκεται στο Δήμο Εγνατίας στο ομώνυμο χωριό , Χρυσοβίτσα , και είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Παναγίας.

Το χωριό πήρε το όνομα από την εικόνα της Παναγίας , που με θαυμαστό τρόπο έφυγε από το χωριό Στριγγανία της Επαρχίας Τριχωνίδας και το ναό της «Χρυσοβίτζης», όπου για πρώτη φορά βρέθηκε η εικόνα το 533 μ.Χ. , και αφού περιπλανήθηκε πηγαίνοντας , πάντα με θαυμαστό τρόπο , στη Μονή Βαρλαάμ των Μετεώρων και στη συνέχεια στη Μονή Βωτζά (Βουτσά ) ,που βρίσκεται στο χωριό Γρεβενίτι , έφτασε στο δάσος του χωριού Παλαιόμυλος , όπως ονομαζόταν πριν την εμφάνιση της Εικόνας το σημερινό χωριό Χρυσοβίτσα .

Εκεί στο δάσος κάποια γυναίκα που την έλεγαν Λαμπρινή ,από το χωριό Παλαιόμυλος που βρισκόταν στους πρόποδες του δάσους , πηγαίνοντας να κόψει ξύλα βλέπει μια γυναίκα να στέκεται ντυμένη σαν βασίλισσα ,εκεί που σήμερα είναι κτισμένη η εκκλησία.

Η ταπείνωση του επισκόπου

Από το Γεροντικό

Κάποτε ένα Επίσκοπος έπεσε σε μια μεγάλη αμαρτία. Την άλλη μέρα ήταν γιορτή. Επρόκειτο να λειτουργήσει σε μια Εκκλησία που πανηγύριζε και θα συγκεντρωνόταν ολόκληρη η πόλη.

Μόλις μπήκε στην εκκλησία ο Επίσκοπος, ανέβηκε στον άμβωνα, φανέρωσε μπροστά στο πλήθος την αμαρτία του, έβγαλε το ωμόφορό του, το σύμβολο της αρχιεροσύνης, το έδωσε στον Διάκονό του, και είπε με πολλή συντριβή, δυνατά, για να ακουστεί απ’ όλους:

- Ύστερα από μια τέτοια αμαρτία, δεν μπορώ να είμαι Επίσκοπος σας. Διαλέξτε κάποιον άλλον να σας ποιμαίνει, να σας λειτουργεί, να σας εξομολογεί.

Και έκανε να κατέβει από τον άμβωνα, για να φύγει. Ο κόσμος όμως που τον αγαπούσε, τον εμπόδισε.

-Μείνε στη θέση σου κι ας είναι επάνω μας η αμαρτία σου, του φώναξαν όλοι με μια φωνή. Εμείς εσένα θέλουμε για πατέρα και Επίσκοπό μας.

Βίος Οσίου Ανθίμου του Ασκητή από την Κεφαλονιά του τυφλού

Ο Όσιος Άνθιμος ο νέος ασκητής από την Κεφαλονιά εορτάζει στις 4 Σεπτεμβρίου

Ο νέος ασκητής, Ο όσιος Άνθιμος ο τυφλός Ιεραπόστολος του Αιγαίου, γεννήθηκε στο Ληξούρι της Κεφαλλονιάς το 1727 μ.Χ. Ήταν δηλ. σύγχρονος με τον έτερο Μεγάλο 

Ισαπόστολο και εθνομάρτυρα του γένους μας, τον Άγιο Κοσμά των Αιτωλό, με τον οποίον είχε παρόμοια δράση και προσφορά!

Κατά το Άγιο Βάπτισμα έλαβε το όνομα Αθανάσιος, μα σε ηλικία επτά ετών, έχασε το φως του, χτυπημένος από την αρρώστια της ευλογιάς. Το ξαναβρήκε όμως, χάρη στην Θεία 

παρέμβαση αφενός, και στις ανύστακτες προσευχές της πιστής και ενάρετης μητέρας του Ατζουλέτας, καθώς και του ιδίου. Είχαν μάλιστα συμμετάσχει τότε σε σαρανταλείτουργο, 

το οποίο έγινε με βασικό αίτημα την θεραπεία του μικρού Αθανασίου. Πράγματι, αφού μητέρα και γιος κοινώνησαν των Αχράντων Μυστηρίων κατά την τεσσαρακοστή Θεία 

Λειτουργία, το παιδί φώναξε, «βλέπω, ο Ιερεύς φοράει κόκκινο φελόνι»!

Έξυπνος και μνήμων καθώς ήταν, παρακολούθησε τα μαθήματα της στοιχειώδους παιδείας, πιθανότατα κοντά στον πρώτο του δάσκαλο και πνευματικό Άνθιμο, τον ηγούμενο 

τότε της Ιεράς Μονής της Αγίας Παρασκευής Λεπέδων Ληξουρίου. Όταν έγινε 20 ετών, αποφάσισε να ακολουθήσει το επάγγελμα του πατέρα του, Ιωάννου Κουρούκλη, ο οποίος 

ήταν εμπειρότατος ναυτικός. Μαζί ταξίδεψαν σε πολλές θάλασσες, αλλά φθάνοντας κάποτε στην Κωνσταντινούπολη, ο πατέρας του Οσίου, χτυπημένος από την πανώλη, 

εκοιμήθη. Το 1750 μ.Χ., ο πλοίαρχος του καραβιού στο οποίον υπηρετούσε τότε ο Αθανάσιος, εκτιμώντας το υποδειγματικό και εργατικότατο του χαρακτήρος του, του πρότεινε να τον κάνει γαμβρό του. Ο Αθανάσιος δέχθηκε. Άλλες όμως ήταν οι βουλές του Κυρίου. Ξυπνώντας λοιπόν ο νέος το πρωί της ημέρας, κατά την οποία θα επισημοποιούταν ο γάμος του, συνειδητοποίησε πως είχε χάσει εντελώς το φως του. «Τώρα κατάλαβα», είπε, «πως είμαι θεότυφλος». Η επωνυμία θεότυφλος, θα τον συνοδεύει πια, σε όλη του τη 

ζωή!

Αντιλαμβανόμενος λοιπόν πως αυτό ήταν το θέλημα του Κυρίου, αποτάσσεται τα του κόσμου, οπότε τυφλός και άσημος, αναχωρεί για το Άγιον Όρος, όπου κείρεται μοναχός, 

μετονομαζόμενος Άνθιμος, πιθανότατα στα όρια της Ιεράς Μονής Ιβήρων. Εκεί ασκήθηκε θεαρέστως, αναμίχθηκε ενεργά, όπως αποδεικνύει η μετ’ έπειτα δράση του, και στο 

κίνημα των Κωλυβάδων, και τελικώς, όταν εκοιμήθη ο σοφότατος γέροντάς του, απεφάσισε να βγεί στον κόσμο, να κηρύξει, και να διασώσει από την αμάθεια και των εξισλαμισμό 

τους Ορθοδόξους Ρωμιούς, οι οποίοι στέναζαν τότε κάτω από τον απάνθρωπο ζυγό των Τούρκων Μουσουλμάνων.

ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΞΑΡΦΑΝΙΩΤΙΣΣΑ

Στην Νότιο Ιθάκη, στον δρόμο για τον Μαραθιά, και στην περιοχή Μπρούζι, ανάμεσα σε αιωνόβιες ελιές, μέσα στο κτήμα του κ. Διονυσίου Ν. Κασσιανού, βρίσκονται τα Ίχνη των ερειπίων από ένα παλαιότατο εκκλησάκι της Παναγίας της Ξαρφανιώτισσας.

Υπάρχει σχετική παράδοση γύρω από το όνομα αυτό της Παναγίας μας. Έδώ θα προσπαθήσουμε με προσοχή και πληροφορίες πού συλλέξαμε να εξιστορήσουμε το γεγονός το όποιο έγινε αφορμή για να πάρει ή Παναγία μας αυτό το όνομα. Θα καταγράψουμε λοιπόν το γεγονός χωρίς να αποκλείουμε και άλλες εκδοχές ή σχετικές ιστορίες, τις όποιες με πολύ αγάπη και ενδιαφέρον θα θέλαμε να ακούσουμε και να καταγράψουμε.

Πριν από χίλια και πλέον χρόνια λοιπόν, πιθανόν στην περιοχή «Ρίζες», πού ευρίσκεται κοντά στο «Μπρούζι», υπήρχε κάποια οικογένεια. Ό πατέρας, ή μάννα και τα έξι παιδιά τους. Ό πατέρας καραβοκύρης, έλειπε αρκετό διάστημα από το σπίτι προκειμένου να εξασφαλίσει τα προς το ζην της οικογένειας. Σε κάποιο από το διάστημα της απουσίας του, ή μάννα αφήνει αυτόν τον πρόσκαιρο κόσμο και μένουν ορφανά τα έξι παιδιά τους. Οι γείτονες όμως, τα έβλεπαν περιποιημένα, καθαρά και καλοταϊσμένα. Όταν ρωτήθηκαν τα παιδιά ποιος τα περιποιείται εκείνα απάντησαν: «Η μανούλα».

"ΕΚ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ ΣΟΥ ΔΙΚΑΙΩΘΗΣΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΚ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ ΣΟΥ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΘΗΣΗ"

Με όσα λέγει και εκφράζει με τη γλώσσα του ο άνθρωπος φανερώνει τις εσωτερικές του διαθέσεις, τις αρχές του, τον χαρακτήρα του, ολόκληρο τον ψυχικό του κόσμο. Και αν θελήσει προς στιγμή να υποκριθεί και να δείξει άλλη εικόνα του εαυτού του, έπειτα όμως θα έλθουν τα πράγματα για να φανερώσουν την πραγματική του ποιότητα.

Με όσα λέγει καθένας μπορεί να επιδράσει στον πλησίον του κατά τρόπο ωφέλιμο ή κατά τρόπο επιζήμιο. Δεν είναι λοιπόν παράδοξο αυτό που επιβεβαιώνει ο Χριστός, ότι δηλ. από τα λόγια του ο καθένας ή θα δικαιωθεί ενώπιον του Θεού και θα εύρη τη σωτηρία, ή θα καταδικασθεί και θα καταντήσει στην απώλεια. Τα όσα λέμε είναι ο καθρέπτης του εαυτού μας και από αυτό θα κριθεί το αιώνιο μέλλον μας.

Λόγια αλήθειας και συμβουλές χρήσιμες και λόγια παρηγοριάς και αγάπης είναι φυσικό να οδηγούν στη σωτηρία. Αντίθετα ψευδολογίες και ύβρεις και αισχρολογίες και συκοφαντίες και βλασφημίες, είναι αδύνατο να μην επισύρουν την οργή του Θεού και την καταδίκη. 

desk Agioritikovima.gr

ΤΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ

Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης

Να μην μισήσετε άνθρωπο! Και να μην τον κατηγορήσετε, γιατί η κατηγόρια είναι ένα είδος μίσους. Κατηγορούμε τους άλλους: "Α, αυτός ο παλιάνθρωπος, ο παλιόγερος''. Έτσι λέμε για τους ανθρώπους, για τις εικόνες, για τα δημιουργήματα του Θεού. Και οι νέοι θέλει να προσέχουν τη ζωή τους, γιατί τα πάθη στον άνθρωπο τον ταράσσουν μέσα στη ζωή, όσο θα υπάρχνουν γήινες δυνάμεις της. Μας τραβάνε μέσα στη σάρκα, να φάμε όλη τη γη, όλη τη γη με τα δόντια μας. Τόσο πολύ ο άνθρωπος ξεφεύγει από την αλήθεια.Ψάχνουμε εδώ να βρούμε την ευτυχία.

Αλλά θέλει προσοχή, να περάσουμε αυτή τη ζωή με καλοσύνη, όσο μπορούμε με καλοσύνη, με αλήθεια στα χείλη. Όχι ψέμα! Μην πούμε ψέμα, για να κερδίσουμε κάτι. Αυτό είναι καταστροφή, χανόμαστε μέσα στο χάος της ζωής αυτής και χάνουμε τον σωστό δρόμο. να αγαπάς τους άλλους, όχι για υλικά πράγματα, αλλά όπως υποτάσσει το Πνεύμα του Κυρίου, με αγάπη ειλικρίνειας και πίστεως, που είναι η αλήθεια, και δεν έχει σημεία κενά, δεν ανακατεύεται στα πράγματα της γης. Είναι ξεχωριστή η αγάπη με ελπίδα στη καρδιά, είναι το μεγαλύτερο αγαθό επάνω στη γη.

ΠΕΡΙ ΠΟΝΗΡΟΥ ΣΥΝΕΙΔΟΤΟΣ

Πονηρόν συνειδός είναι το συνειδός του αθετούντος τον θείον ηθικόν νόμον ανθρώπου και επιζητούντος την επικράτησιν των υπαγορεύσεων του ιδίου θελήματος , του ιδίου εγώ.

Το συνειδός τούτου διαστραφέν υπό της επισκοτισθείσης διανοίας και της επικρατήσεως του νόμου της αμαρτίας δεν εξεγείρεται ουδέ διαμαρτύρεται πλέον δια τας παραβάσεις του ηθικού νόμου , διότι ηθέτησε και νόμον και νομοθέτην , η δε αμαρτία ημαύρωσε τους οφθαλμούς της ψυχής του μη βλέπειν το φως του ηθικού νόμου , το φως της αληθείας , έβυσε τα ώτα αυτής του μη ακούειν λόγον Θεού , εσκότισε την διάνοιαν αυτού του μη συνιέναι , και εσκλήρυνε και απελίθωσε την καρδίαν αυτού του μη συναισθάνεσθαι. Το συνειδός του τοιούτου ανθρώπου έπαθε πώρωσιν.

Ο πονηράν έχων συνείδησιν ζη εν κακία , σκέπτεται και βουλεύεται πονηρά , επιθυμεί τα κακά και εργάζεται την ανομίαν. Ουδενί θαρρεί · τρέμει τους οικέτας και μετά υποψίας ορά πάντας · ταραχή βασιλεύει εν τη καρδία αυτού και θυμός και οργή κατακυριεύουσιν εναυτή. Ο πονηράν έχων συνείδησιν υπό της πονηρίας προ της γεέννης ως εν γεέννη κολάζεται .

Αγίου Νεκταρίου
ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ 

desk Agioritikovima.gr

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΑΠΟΥΝΙΟΥ ΑΠΟ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ ΔΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΡΑΣ ΟΔΟΥ (ΧΩΡΙΣ ΒΡΑΣΙΜΟ)

Να θυμόμαστε την αναλογία 1,3,6. 

-1 κιλό καυστική σόδα (Την αγοράζουμε από μαγαζί με χημικά είδη και δεν νομίζω να στοιχίζει πάνω από δύο ευρώ το κιλό)

-3 κιλά νερό βρύσης (Κάποιοι προτιμούν το εμφιαλωμένο).

-6 κιλά ελαιόλαδο (Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε χρησιμοποιημένα τηγανόλαδα ή πολυκαιρισμένο ελαιόλαδο αφού τα περάσουμε από ένα τουλουπάνι ώστε να καθαρίσουμε τα στερεά κατάλοιπα που υπάρχουν.

-Δύο πλαστικές λεκάνες ή δοχεία από χρώματα χωρητικότητας 5 και 15 λίτρων.

-Μια ξύλινη ή ανοξείδωτη κουτάλα.

-Πλαστικά γάντια.

-Ένα ξύλινο πλαίσιο διαστάσεων 50x40x20 εκατοστά (θα χρησιμοποιηθεί για καλούπι)

-Ένα μεγάλο μαχαίρι για να κόψουμε το σαπούνι.

-Mία παλιά εφημερίδα.