Σπαθόλαδο· πως το φτιάχνω

 

 

Το σπαθόχορτο είναι ίσως ένα από τα σημαντικότερα φυτά της Ελληνικής χλωρίδας που θα ήταν καλό να μάθετε να αναγνωρίζετε.

Το λάδι του κατέχει πολύ σημαντική θέση στη βοτανολογία και τη καρδιά μου.

Όσον αφορά το έλαιο, η χρήση του είναι εξωτερική και εσωτερική.

Για εσωτερική χρήση, το λάδι του υπερικού καταναλώνεται ωμό, η δοσολογία είναι 1/2 με 1 κουταλάκι του γλυκού το πρωί, προ φαγητού, και το βράδυ, προ κατακλίσεως.

Συνιστάται ιδιαίτερα για τη κολίτιδα, γαστρίτιδα, δυσπεψία, στομαχικούς πόνους, δυσκοιλιότητα και τις καούρες, πέρα από τις ηρεμιστικές του επιδράσεις.

Εξωτερικά, χρησιμοποιείται τοπικά, αυτούσιο σε εντριβή και επάλειψη ή ως συστατικό σε κρέμες και αλοιφές. Για δερματικές παθήσεις, όπως έρπη, εξανθήματα, ξηροδερμία, ψωρίαση και κνησμό. Πάνω σε πληγές, έλκη απλά και εκ κατακλίσεως, ηλιακά και θερμικά εγκαύματα, εκδορές. Είναι επίσης εξαιρετικό καλλυντικό, ιδιαίτερα για ξηρά, ευαίσθητα, κουρασμένα δέρματα.

Παρασκευή Σπαθόλαδου

Η παρασκευή του είναι απλή διαδικασία, με την προϋπόθεση να βρούμε φρέσκα λουλούδια υπερικού και εξαιρετικό, φρέσκο, βιολογικό ελαιόλαδο. Ο μόνος τρόπος για να βρούμε φρέσκα λουλούδια είναι να τα μαζέψουμε. Ευτυχώς η ελληνική φύση είναι πλούσια σε αυτοφυές, άγριο υπερικό, αρκεί να μάθουμε να το αναγνωρίζουμε. Κόβουμε μόνο τα άνθη και ποτέ δε ξεριζώνουμε το φυτό, γιατί χρειαζόμαστε μόνο τα άνθη και έτσι επιτρέπουμε στο φυτό να βγάλει νέα, χωρίς να το καταστρέψουμε. Μοιάζει έτσι:

 

 

Μπορεί να γίνει και με αποξηραμένα άνθη σπαθόχορτου, αλλά η δύναμη του τελικού προϊόντος θα είναι μειωμένη κατά 30%. Τα άνθη του σπαθόχορτου χρωματίζουν τα χέρια. Ο υπαίτιος είναι η υπερικίνη που περιέχει, η κύρια χημική ουσία του σπαθόχορτου, η οποία χρωματίζει το λάδι με το χαρακτηριστικό πορφυρό χρώμα.

 

 

Σε σκουρόχρωμο μπουκάλι ή βάζο τοποθετούμε τα άνθη που μαζέψαμε και γεμίζουμε το δοχείο με το εξαιρετικό ελαιόλαδο που προμηθευτήκαμε, μέχρι να τα καλύψουμε (Ενδεικτικά, το δοχείο στη παρακάτω φωτογραφία είναι λάθος, γιατί είναι διαφανές).

 

 

Το τοποθετούμε σε μέρος που το “βλέπει” ο ήλιος και φροντίζουμε να το ανακινούμε κάθε μέρα ή έστω καθε δυό ημέρες τουλάχιστον. Από τις πρώτες 2-3 ημέρες το λάδι αρχίζει να παίρνει το χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα. Σε περίπου 40 ημέρες είναι έτοιμο για χρήση. Φιλτράρουμε το λάδι από τα άνθη και το τοποθετούμε σε νέο, επίσης σκουρόχρωμο, αποστειρωμένο δοχείο γιατί, όπως είπαμε, είναι φωτοευαίσθητο. Φυλάσσεται σε σκιερό και δροσερό μέρος, όχι όμως στο ψυγείο. Χονδρικά, αν το λάδι που χρησιμοποιήσαμε είναι φρέσκο, διατηρείται για 1 έτος. Θα το χρησιμοποιήσουμε σε πολλές συνταγές καλλυντικών και αλοιφών, γιαυτό κρατήστε το καλά στη μνήμη σας.

Προφυλάξεις και αντενδείξεις

Η υπερφορίνη, δηλαδή μία από τις κύριες ουσίες του σπαθόχορτου, είναι φωτοευαίσθητη. Καλό θα ήταν με τη λήψη του σπαθόλαδου να μη συνδυάζεται έκθεση στον ήλιο, γιατί σε ορισμένα δέρματα μπορεί να προκαλέσει αντιδράσεις φωτοευαισθησίας και φωτοαλλεργίας. Σε περιπτώσεις εγκυμοσύνης, λοχείας και λήψης αντισυλληπτικών να μη λαμβάνεται το σκεύασμα σε καμία μορφή (έλαιο, αφέψημα, κάψουλες κτλ.). Επειδή επηρρεάζει τους νευροδιαβιβαστές δε πρέπει να συγχορηγείται με αντικαταθλιπτική αγωγή, καθώς και βαλεριάνα.

Το σπαθόλαδο δεν λαμβάνεται εφ’όρου ζωής (δεν είναι καραμέλα), αλλά κατά διαστήματα και όποτε κρίνεται οτί χρειάζεται κάποιος να ακολουθήσει αγωγή με αυτό. Άτομα με καρδιολογικά προβλήματα ή υπέρταση να συμβουλεύονται τον ιατρό τους, πριν προχωρήσουν στη λήψη του σπαθόλαδου. Δε συνίσταται η χρήση του σε παιδιά κάτω των 12 ετών. Να διατηρείται αποκλειστικά σε σκουρόχρωμο δοχείο.

 

Πηγή: oliviart-gr.blogspot.gr / vatopaidifriend