Γράφει ο Ιωάννης Κανδρής
Υπάρχει στις μέρες μας μια τάση ανάδειξης διαφόρων και ποικίλων προφητειών κυρίως εσχατολογικού περιεχομένου, που οδηγεί τους περισσότερους από εμάς σε μια στάση προφητολαγνείας θα λέγαμε και συχνά πυκνά μας θέτει σε κατάσταση αναμονής - προσμονής των "γεγονότων". Έτσι, κοιτάμε και καρτερούμε αγωνιωδώς το αν και πότε θα εκπληρωθεί η τάδε προφητεία ή αν εκπληρώθηκε πώς και γιατί. Δεν είναι λίγες οι φορές που γινόμαστε μάρτυρες και οι ίδιοι φιλονικιών, λες και συζητούμε στη "βουλή" του καφενείου αν η τάδε ομάδα θα πάρει το πρωτάθλημα ή όχι μιας και τα προγνωστικά γέρνουν προς τη μία ή την άλλη ομάδα.
Είναι πασιφανές ότι η κατάσταση αυτή κρύβει μια παθογένεια και μια διαπίστωση: ότι η στάση μας σε ένα πρόβλημα πρέπει να είναι ενεργητική και όχι παθητική. Ας πάρουμε ως παράδειγμα την γυναίκα του Λωτ (Γένεσις, Παλαιά Διαθήκη) η οποία επέλεξε να κοιτάξει πίσω και δεν φρόντισε να φύγει γρήγορα, ώστε να σωθεί. Δυστυχώς, αυτό ισχύει σε όλες τις εκφράσεις τις ζωής μας.
Ο Αβάς Κόπρι έλεγε: «αλίμονο σε σένα καλόγερε που άφησες αυτά που θα σου ζητήσει ο Θεός και καταπιάστηκες με αυτά που δεν θα σου ζητήσει». Αρκετές πάλι φορές οι χριστιανοί ασχολούμαστε αποκλειστικά με το να διαβάζουμε και να υπερτονίζουμε τα μελλούμενα δίνοντας λανθασμένα μηνύματα στην κοινωνία μιας και είμαστε θεωρητικά το «άλας της γης». Όμως, οι προφητείες «πουλάνε», ενώ η Αγία γραφή και τα πατερικά κείμενα όχι. Εξάλλου, "εμείς τα ξέρουμε απ΄έξω"...
Κύριος σκοπός της ζωής μας πρέπει να είναι η σωτηρία της ψυχής μας: "Τι ωφελήσετε άνθρωπος, εάν τον κόσμο όλον κερδίσει, την δε ψυχή αυτού ζημιωθεί;" (Μάτθ.16,24). Ο σκοπός και ο στόχος των προφητειών στην Π.Δ. είναι να περιγράψει γεγονότα και σημεία πριν την έλευση του Θεανθρώπου. Στην Κ.Δ., όπως και στις προφητείες των Αγίων, μας προετοιμάζει με την ελπίδα της αναμονής της δεύτερης έλευσης του Κυρίου μας που θα πραγματοποιηθεί σε άγνωστο χρόνο για εμάς με διάφορα συμβάντα και σημεία. Άρα, η προφητεία δεν είναι ο σκοπός, αλλά ένα μέσο που μας προετοιμάζει και μας φέρνει σε εγρήγορση για την δεύτερη έλευση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Οτιδήποτε άλλο εiναι «εκ του πονηρού».
Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και μυστικές υπηρεσίες ισχυρών κρατών έχουν ειδικό τμήμα που ασχολείται με αυτό το θέμα. Και πoιός δεν μας λέει ότι ξένες επιβουλές χρησιμοποιούν "διάφορες προφητείες" και σε συνδυασμό με το δόγμα του ψυχολογικού σοκ (το έχουμε βιώσει πολύ καλά στις μέρες μας) δημιουργούν τις προϋποθέσεις, ώστε να μειώνεται και να αδρανοποιείται το αγωνιστικό πνεύμα με την αίσθηση πως ό,τι και να κάνουμε δεν γίνεται τίποτα! Δηλαδή: μην κάνετε τίποτα εσείς, έτσι κι αλλιώς αυτά που είπε ο γέροντας θα γίνουν, δεν χρειάζεται να αγωνιστείτε!
Μήπως πρέπει να συμπεράνουμε ότι δεν είναι καλό να διαβάζουμε και να ακούμε τις προφητείες; Ασφαλώς και όχι! Πρέπει να τις διαβάζουμε, γιατί εκεί εργάζεται το Πνεύμα του Θεού, επαληθεύονται οι Άγιοι της Εκκλησίας μας δίνοντάς μας προσδοκία, χαρά, ελπίδα και αγωνιστική διάθεση του τώρα και όχι του αύριο. Μια παροιμία λέει: "Ο δρόμος του «αύριο» οδηγεί στη πόλη του «ποτέ»". Έτσι κι εμείς να κατεργαζόμαστε με φόβο Θεού την σωτηρία μας και "ταύτα πάντα προστεθήσονται".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου