ΠΟΥ ΠΡΟΣΒΛΕΠΕΙ Ο ΣΕΒ. ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ;

 

 «Τὸ ἐμβόλιο κατὰ τοῦ κορωνοϊοῦ ἔκανε στίς 27/12/2020 ὁ πρῶτος Ἱεράρχης. Εἶναι ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου, Ἱερόθεος, ὁ ὁποῖος πέρασε τὴν πύλη τοῦ νοσοκομείου Εὐαγγελισμὸς καὶ τοῦ χορηγήθηκε ἡ πρώτη δόση τοῦ ἐμβολίου…». Πηγή: «Ἔθνος» 28/12/2020

 

Οἱ ἄρχοντες, πού συνειδητά ἀσκοῦν αὐτήν τήν πολιτικήν, ὅπως οἱ κυβερνῶντες, εἶναι ἐχθροί τῆς Ἐκκλησίας

 

ΠΟΥ ΠΡΟΣΒΛΕΠΕΙ  Ο  ΣΕΒ. ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ;

 

Σεβ. Θηβῶν καί Λεβαδείας Ἱερώνυμος (νῦν Ἀρχιεπίσκοπος):«Ὅταν ἀλλοιώνεται τό πολίτευμα τῆς Ἐκκλησίας ἡ σιωπή δέν συγχωρεῖται… Εἶναι τραγικό νά διαπιστώνει κανείς Ἱεράρχες νά ξεπουλᾶνε τήν ἐλευθερία τους για ἕνα κομμάτι …ψωμί»

Τοῦ κ. Γεωργίου Τραμπούλη, θεολόγου

 Μέ τίς δηλώσεις τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου, σχετικά μέ τήν διαχείριση ἀπό τήν Ἐκκλησία τοῦ νόμου γιά τόν «πολιτικό γάμο τῶν ὁμοφυλοφίλων», ἐπιβεβαιώνεται ὅτι μέ ἀπόλυτα ἐπισκοποκεντρικό καί ἱεροκρατικό τρόπο ἀσκεῖται ἡ ἐκκλησιαστική ἐξουσία στίς ἡμέρες μας. Κατά κοινή ὁμολογία ἕνα τεράστιο χάσμα ἔχει ὀρθωθῆ ἀνάμεσα στόν ἐπίσκοπο καί στούς πρεσβυτέρους ἀλλά καί μία τάφρος ἀκόμα πιό βαθειά ἔχει ἀνοιχθῆ μεταξύ τοῦ ἐπισκόπου καί τοῦ ποιμνίου. Σάν νά μή πρόκειται νά εἶναι οἱ λαϊκοί παιδιά τοῦ ἐπισκόπου, ἀλλά οἱ ὑπήκοοί του, σάν νά μή εἶναι ὀργανικά ἐνταγμένοι οἱ πιστοί στό ἕνα Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά νά πρόκειται γιά ἐπαῖτες πού κτυποῦν τήν πόρτα ἱκετευτικά καί τείνουν τό χέρι, ζητώντας ἐλεημοσύνη.

«Κανείς δέν ἐξουσιάζει τήν  πίστιν μας, παρά μόνον ὁ Θεός»

  Δήλωσε χαρακτηριστικά ὁ Σεβασμιώτατος Ναυπάκτου, «Ἐξειδικευμένες ἀποφάσεις… πρέπει νά ληφθοῦν ἀπό τήν Διαρκῆ Ἱερά Σύνοδο ἄμεσα καί ἀργότερα ἀπό τήν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὅταν ὡριμάσουν οἱ συνθῆκες, ὕστερα ἀπό ὥριμη καί τεκμηριωμένη εἰσήγηση. Δέν εἶναι δυνατόν αὐτό τό μεγάλο θέμα πού ἔχει σημαντικές διαστάσεις νά ἀφήνεται στήν πρωτοβουλία καί στίς ἀπόψεις τοῦ κάθε μέλους τῆς Ἐκκλησίας, Κληρικοῦ, μοναχοῦ καί λαϊκοῦ», εἶπε μεταξύ τῶν ἄλλων ὁ Σεβασμιώτατος. Λές καί ἡ Ἐκκλησία μας δέν ἔχει ἀποφανθῆ γιά τό θέμα τῆς ὁμοφυλοφιλίας ἀπό τήν ἐποχή τοῦ ἀποστόλου Παύλου καί πρέπει τώρα νά περιμένουμε τήν ὥριμη καί τεκμηριωμένη εἰσήγηση, ὅταν βέβαια ὡριμάσουν οἱ συνθῆκες, τῶν Ἀρχιερέων τῆς Δ.Ι.Σ., οἱ ὁποῖοι μάλιστα διακρίνονται, σύμφωνα πάντα μέ τόν Σεβασμιώτατο γιά τήν «πεῖρα, τήν κρίση καί τήν σοφία τους»!

  Ἀπό τίς δηλώσεις τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου συνάγεται ὅτι, ἐργασία ἀποκλειστική καί προνομιακή τῶν ἐπισκόπων εἶναι ἡ διοίκηση καί ἡ πλοήγηση τοῦ σκάφους τῆς Ἐκκλησίας! Ἡ ἐκλογή τῶν ποιμένων, οἱ ἐκκλησιαστικές ἀποφάσεις, τό ἦθος ἤ ἡ ἀνηθικότητα, ἡ ἀντίδραση ἤ ἡ ἀδράνεια σέ ἀποφάσεις τῆς πολιτείας ἀνήκουν στήν ἀποκλειστική ἁρμοδιότητα τῶν ἐπισκόπων, σύμφωνα πάντα μέ τόν Σεβασμιώτατο. Ἀλήθεια στούς κληρικούς, στούς μοναχούς καί στούς λαϊκούς ποῖες εἶναι οἱ ἁρμοδιότητές τους; Μήπως ἀποκλειστική ἐργασία τους εἶναι ἡ ὑπακοή καί ἡ χρηματοδότηση;

  Ὅμως ὁ τρόπος πού ἀντιλαμβάνονταν οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας τήν διαχείριση τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἐξουσίας ἦταν ἐκ διαμέτρου ἀντίθετη ἀπό αὐτήν τῶν συγχρόνων ποιμένων. «Κανείς δέν ἐξουσιάζει τήν πίστι μας. Οὔτε βασιλιάς, οὔτε ἀρχιερέας, οὔτε ψευτοσύνοδος, οὔτε κανένας ἄλλος, παρά μόνον ὁ Θεός», τονίζει ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός. Συνεχής καί ἀδιαπραγμάτευτη ἦταν ἡ ποιμαντική  προσπάθεια τῶν Πατέρων νά μή διαταράξουν τήν σχέση τοῦ συν-σχηματισμοῦ μέ τό ποίμνιο. Ὁ ἀγώνας τους ἀλλά καί ἡ ἀγωνία τους γιά συμπόρευση, συνεργασία, συνοικοδομή, συναύξηση μέ τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας ἀποτελοῦσε τό κύριο μέλημά τους στήν ποιμαντική ἐργασία.

  Ἡ ἑνότητα πού προβάλλει ὁ Σεβασμιώτατος, λέγοντας ὅτι «δέν πρέπει νά γίνωνται διασπαστικές ἐνέργειες, μεμονωμένες καί ἐπιβολές διαφόρων δημοσίων ἐπιτιμίων σέ ὅσους ψήφισαν τόν νόμο. Ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖον θά διαχειρισθῆ ἡ Ἐκκλησία τό πρόβλημα πρέπει νά εἶναι ἀποτέλεσμα συζήτησης καί ἀπόφασης τῶν Συνοδικῶν Ὀργάνων της. Ἡ Ἐκκλησία πρέπει νά ἐνεργῆ συντεταγμένα», τί σχέση ἆραγε μπορεῖ νά ἔχη μέ τήν ἑνότητα πού προέβαλαν οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας;

  Ὁ Μέγας Βασίλειος στήν Ἐπιστολή 230, «Πολιτευομένοις Νικοπόλεως», τονίζει ὅτι ἡ διοίκηση τῶν ἐκκλησιῶν πραγματοποιεῖται ἀπό ἐκείνους πού τούς ἔχουν ἀνατεθῆ τά ἀνώτερα ἀξιώματα, ὄχι ὅμως χωρίς τήν ἐπικύρωση τοῦ πληρώματος. Οἱ ἐπίσκοποι δέν ἔχουν ἐξουσιοδότηση, λέει ὁ μέγας πατήρ, νά ἀσκοῦν προνομιακά καί αὐταρχικά τήν διοίκηση, δέν ἀσκοῦν κοσμική ἐξουσία καί δέν εἶναι ἀνεξέλεγκτοι. Καί μάλιστα ἔχουν ὑποχρέωση νά διαχειρίζωνται μέ συναίσθηση εὐθύνης τό ἀρχιερατικό τους ἀξίωμα, τό ὁποῖο τούς ἔχει ἐμπιστευθῆ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος τῆς δόξης. Ἐπίσης, τήν ἴδια στιγμή καταδεικνύεται γιά τό ποίμνιο ὅτι δέν εἶναι μία βουβή μᾶζα πού ἀποδέχεται παθητικά τίς ἐξουσιαστικές προσταγές καί τίς αὐθαίρετες ρυθμίσεις κάποιου πρώτου. Ἀλλά ὅτι εἶναι ὁ φύλακας τῆς Ἐκκλησίας, αὐτός πού βεβαιώνει τήν γνησιότητα τῶν ἐπισκοπικῶν πράξεων, πού ἐπικυρώνει ὅτι ὁ ἐπίσκοπός του ἐκφράζει αὐθεντικά τήν πίστη καί τήν ζωή τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, αὐτός πού ἀντιδρᾶ καί ἀντιστέκεται στόν ἐπίσκοπο πού εἶναι «ὁ κλέπτης, ὁ ὁποῖος ἔρχεται ἵνα κλέψη καί θύση καί ἀπολέση τά πρόβατα».

  «Ἡ διακήρυξις τῆς ἀληθείας εἶναι ἄλλο πρᾶγμα ἀπό τήν διαφύλαξι τῆς ἀληθείας.», σημειώνουν οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας. «Ὅλος ὁ πιστός λαός εἶναι οἰκονόμος καί φύλαξ τῆς ἀληθείας, ἀλλά ἀποτελεῖ ἰδιαίτερο καθῆκον τῶν Ἐπισκόπων νά τήν διακηρύττη».

Ἡ Χώρα μας εἶναι ἕνα κοσμικόν, ἀνεξίθρησκον κράτος.

Ἡ πολιτεία νομοθετεῖ ἀνηθίκους καί ἀντιχριστιανικούς νόμους

  Ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου σημειώνει μεταξύ τῶν ἄλλων ὅτι «Πάνω ἀπό ὅλα πρέπει νά γίνη κατανοητό ὅτι δέν ἔχουμε ἀπέναντί μας ἐχθρούς, ἀλλά μέλη τῆς Ἐκκλησίας μας, τά ὁποῖα ἔχουν τίς δικές τους ἀπόψεις, οἱ ὁποῖες διαμορφώθηκαν μέ τήν ἐπίδραση διαφόρων ἰδεολογιῶν….».

  Δυστυχῶς, οἱ σημερινοί ἐπίσκοποι δέν ἔχουν συν­ειδητοποιήσει ὅτι ζοῦν σέ μία ἄλλη ἐποχή, ὅτι ἡ σύνθεση τῆς κοσμικῆς καί πνευματκῆς ἡγεσίας, πού λειτούργησε στήν βυζαντινή ἐποχή, γιά τήν Ἑλλάδα ἀνήκει στό παρελθόν, ὅσο συμπορεύεται μέ τήν Δύση. Ὁ Σεβασμιώτατος ἀλλά καί ὅλη ἡ ἐκκλησιαστική ἐξουσία δέν ἔχουν τό θάρρος νά ἀντιμετωπίσουν τήν ἱστορική μεταλλαγή πού ἔχει πραγματοποιηθῆ στήν Χώρα μέ τήν εἴσοδό της στήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση. Δέν ἀποδέχονται ὅτι ἡ Ἑλλάδα ἔχει χάσει τήν φυσιογνωμία τοῦ Ἑλληνο-Ορθοδόξου Ἔθνους, ὅτι στήν πραγματικότητα εἶναι ἕνα κοσμικό, ἀνεξίθρησκο κράτος, πού ἡ πολιτεία νομοθετεῖ ἀνήθικους καί ἀντιχριστιανικούς νόμους, ἀδιαφορώντας ἐάν οἱ νόμοι ἔρχωνται σέ εὐθεῖα ἀντίθεση μέ τούς Νόμους τοῦ Εὐαγγελίου. Οἱ πολιτικοί πού συνειδητά ἀσκοῦν αὐτήν τήν πολιτική, ὅπως εἶναι οἱ σημερινοί κυβερνῶντες, δέν εἶναι ἐχθροί τῆς Ἐκκλησίας;

Ἡ θεσμοθέτησις τοῦ γάμου τῶν ὁμοφυλοφίλων μέ νόμον τοῦ κράτους ἀποτελεῖ ἧτταν διά τήν διοικοῦσαν Ἐκκλησίαν

  Σημειώνει ὁ Σεβασμιώτατος ὅτι «ἐπ’ οὐδενί λόγῳ πρέπει νά ἐπικρατήση ἀπογοήτευση γιά τήν ψήφιση τοῦ νομοσχεδίου, οὔτε νά παρατηρηθοῦν σπασμωδικές κινήσεις ἀπό Κληρικούς, μοναχούς καί λαϊκούς, γιατί τέτοιες κινήσεις δείχνουν ἀδυναμία». Δέν γνωρίζουμε ἐάν τέτοιες κινήσεις δείχνουν ἀδυναμία, ὅμως ὁ λόγος αὐτός ἐπιβεβαιώνει ὅτι ἡ πολιτεία ἔχει τέσσερα πολύ ἰσχυρά ὅπλα στήν φαρέτρα της. Δηλαδή, τό ὅριο ἡλικίας τῶν ἐπισκόπων, τήν μισθοδοσία τους, τήν προμετωπίδα τοῦ Συντάγματος καί βέβαια φακέλους, πολλούς φακέλους ἀλλά καί νά μή ξεχνᾶμε τόν “πόθο” τοῦ Ἀρχιερέως νά “γίνη χαλίφης στήν θέση τοῦ χαλίφη”. Ἔχοντας ἡ ἄθεη πολιτεία αὐτά τά ὅπλα στήν φαρέτρα της, ὅποιος δέν συμμορφώνεται μαζί της ἀντιμετωπίζεται μέ τό ἀνάλογο ὅπλο.

  Ὁ Σεβασμιώτατος σημειώνει ὅτι «Κατ’ ἀρχάς ἡ Ἐκκλησία δέν πρέπει νά θεωρήση ὅτι ἡττήθηκε στόν ἀγώνα αὐτόν». Μά ἡ πραγματικότητα εἶναι ὅτι ἡ διοικοῦσα Ἐκκλησία ἡττήθηκε κατά κράτος ἀπό τήν κυβέρνηση. Ἡ θεσμοθέτηση τοῦ γάμου τῶν ὁμοφυλοφίλων μέ νόμο τοῦ κράτους δέν ἀποτελεῖ ἧττα γιά τήν διοικοῦσα Ἐκκλησία; Ὅταν ἡ διοικοῦσα Ἐκκλησία στήν ἐποχή μας ἀδυνατεῖ νά στηρίξη τόν θεσμό τῆς οἰκογένειας μέ τά τόσα προβλήματα πού ἀντιμετωπίζει καθημερινά σέ σημεῖο νά ἔχη κλονισθῆ, ἡ ἐπιπλέον ψήφιση καί ἡ θεσμοθέτηση μίας ἄλλης μορφῆς οἰκογένειας, παράνομης καί ἀνήθικης σύμφωνα μέ τόν Νόμο τοῦ Εὐαγγελίου, δέν θά κλονίση περαιτέρω τόν θεσμό τῆς παραδοσιακῆς οἰκογένειας; αὐτό δέν ἀποτελεῖ ἧττα τῆς διοικούσας Ἐκκλησίας;

  Ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου τονίζει ὅτι «εἶναι ἀνάγκη νά μελετηθῆ ἀπό τά Συνοδικά Ὄργανα τῆς Ἐκκλησίας τό μεγάλο πρόβλημα τῆς ἐκκοσμίκευσης…ἡ ἐκκοσμίκευση ὅσο καί ἡ ἐκνομίκευση, ἀποτελοῦν σύγχρονα ἐκκλησιαστικά προβλήματα…. Ἐπίσης, πρέπει νά μελετηθῆ τό μεγάλο θέμα τοῦ “δικαιωματισμοῦ”…»; Τώρα θά ξεκινήση ἡ διοικοῦσα Ἐκκλησία νά μελετᾶ αὐτά προβλήματα. Τώρα πού ἡ σύγχρονη ἑλληνική κοινωνία ἔχει καταστραφῆ, ἔχει σαπίσει πάρα πολύ βαθειά, οἱ ἐπίσκοποι θά ἀρχίσουν νά μελετοῦν, τί προκάλεσε τήν καταστροφή; Αὐτά ἔπρεπε νά εἶχαν μελετηθῆ πενῆντα χρόνια πρίν, τώρα εἶναι ἀργά πιά. Ἆραγε τό ὅτι ἡ διοικοῦσα Ἐκκλησία δέν προετοιμάσθηκε, ὅταν ἔπρεπε, δέν ἐπιβεβαιώνει ὅτι ἡ Ἐκκλησία ἡττήθηκε ἀπό τήν πολιτεία;

  Τά νομοσχέδια πού ψηφίζονται, ἡ ἁμαρτία πού ἔχει κατακλείσει κάθε πτυχή τῆς ζωῆς τοῦ νεο-Ἕλληνα, ἡ βία, ἡ ἀνηθικότητα, ὅταν «μέλη μέ τίς δικές τους ἀπόψεις (σσ. αὐτῶν πού ψήφισαν τό νομοσχέδιο) βρίσκονται “ἐντός τῶν πυλῶν”, δηλαδή θεολόγοι καί κληρικοί», ὅπως γράφει χαρακτηριστικά ὁ Σεβασμιώτατος, δέν ἐπιβεβαιώνουν ὅτι ἡ διοικοῦσα Ἐκκλησία ἡττήθηκε ἀπό τήν πολιτεία;

  Ὅταν ἡ Ἐκκλησία ἀδυνατεῖ νά ἀντιμετωπίση μόνη της ὅλες τίς δαπάνες μισθοδοσίας τοῦ προσωπικοῦ της καί λειτουργίας τῶν ποικίλων ἱδρυμάτων της καί εἶναι ἀναγκασμένη νά ζητιανεύη τήν κρατική ἐπιχορήγηση, δέν ἐπιβεβαιώνεται ὅτι ἡ διοικοῦσα Ἐκκλησία ἡττήθηκε;

  Ὅταν ἡ πολιτεία χρησιμοποιεῖ τούς ἐπισκόπους ὡς θεσμικά πρόσωπα πρός ἰδίους πάντα σκοπούς, εἴτε γιά νά πείσουν τούς πιστούς νά ἐμβολιασθοῦν μέ ἕνα ἐπικίνδυνο πειραματικό ἐμβόλιο, εἴτε γιά νά νομιμοποιήσουν μία σχισματική, παράνομη καί ἀνύπαρκτη ἐκκλησία, ὅταν ἡ διοικοῦσα Ἐκκλησία ἐπιτρέπη ἐπεμβάσεις τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας στά ἐσωτερικά ζητήματά της, ὅπως τό κλείσιμο τῶν ναῶν κατά τήν περίοδο τοῦ κορωνοϊοῦ, δέν ἐπιβεβαιώνεται ὅτι ἡ διοικοῦσα Ἐκκλησία ἡττήθηκε κατά κράτος;

  Ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ἱερόθεος σέ ὅλες αὐτές τίς ἧττες δέν ἔχει καθοριστική συμμετοχή; Τήν στιγμή μάλιστα πού θεωρεῖται ὅτι κατέχει τήν θεολογική γνώση ὅσο κανείς ἄλλος στήν Ἱεραρχία.

  Καί ἐνῶ ὁ Σεβασμιώτατος διακηρύσσει ὅτι «ἀπαιτεῖται ψυχραιμία, διάκριση, νηφαλιότητα πού εἶναι γνωρίσματα ὥριμου ἐκκλησιαστικοῦ λόγου», ἡ διοικοῦσα Ἐκκλησία, ἀκολουθώντας τούς λόγους τοῦ Μητροπολίτου, ἔχει σταυρώσει τά χέρια, χωρίς νά ξέρη τί νά κάνη. Ξέρει ὅτι ἐάν ἀποδεχθῆ τόν χωρισμό τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τό κράτος, εἶναι πέρα γιά πέρα ἀνέτοιμη, γιά νά χειρισθῆ ἕνα τέτοιο ἐγχείρημα. Ἐάν μείνη σταθερή στό αἴτημα τῶν παραδοσιακῶν σχέσεων, γνωρίζει πολύ καλά ὅτι αὐτό εἶναι μία οὐτοπία. Τήν ἴδια στιγμή ἡ ἄθεη Εὐρώπη ἔχει εἰσβάλει στήν Χώρα καί προπαγανδίζει κάθε διεφθαρμένο βίο καί κάθε διεφθαρμένη ἰδέα.

  Ὅμως στά θέματα τῆς πίστεως καί ζωῆς οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ὄχι μόνον δέν ὑποτάχθηκαν ἀπέναντι σέ κάθε διεφθαρμένη ἰδέα καί βίο, ἀλλά ὄρθωσαν τό ἀνάστημά τους τόσο μέ τόν λόγο τους ὅσο καί μέ τίς πράξεις τους. Ὁ λόγος τοῦ ἀποστόλου Παύλου εἶναι ξεκάθαρος «ἀποκαλύπτεται ὀργή Θεοῦ ἀπ’ οὐρανοῦ ἐπί πᾶσαν ἀσέβειαν καί ἀδικίαν ἀνθρώπων τῶν τήν ἀλήθειαν ἐν ἀδικίᾳ κατεχόντων» (Ρωμ. α΄, 18).

  Στήν συνεδρίαση τῆς Ἱεραρχίας τοῦ 2006 ὁ τότε Μητροπολίτης Θηβῶν καί Λεβαδείας καί νῦν Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος εἶχε παραδώσει τό φοβερό ἐκεῖνο σημείωμα στόν τότε Ἀρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο καί στούς Μητροπολίτες, ὅπου ἔγραφε τά συγκλονιστικά:

  «Μακαριώτατε,

   Σεβασμιώτατοι,

  Ὁ Ἐπίσκοπος ὅταν συκοφαντεῖται καί διασύρεται σιωπᾶ καί συγχωρεῖ. Ὅταν ὅμως ἀλλοιώνεται τό πολίτευμα τῆς Ἐκκλησίας ἡ σιωπή δέν συγχωρεῖται. Τότε διαμαρτύρεται καί διαχωρίζει τήν θέση του. Αὐτό τό νόημα ἔχει καί ἡ ἀποχώρησή μου ἀπό τήν σημερινή συνεδρίαση.

  Εἶναι τραγικό νά διαπιστώνει κανείς Ἱεράρχες νά ξεπουλᾶνε τήν ἐλευθερία τους για ἕνα κομμάτι …ψωμί».

10/10/2006

 

 Δυστυχῶς, καί σήμερα «Εἶναι ἀκόμη πιό τραγικό νά διαπιστώνει κανείς Ἱεράρχες νά ξεπουλᾶνε τήν ἐλευθερία τους για ἕνα κομμάτι …ψωμί».

 ΠΗΓΗ