Κλύδων μέγας έχει προκληθή εις το διεθνές σκηνικόν μετά την Συνοδον του Κολυμβαρίου. Από τας στήλας του Ο.Τ. ο κ. Λιβανός είχε προειδοποιήσει τον Πατριάρχην Κωνσταντινουπόλεως ότι μέγας «σεισμός» θα επισυμβή εκεί όπου ίσταται η «λυχνία» του Φαναρίου, αν πραγματοποιηθή η Σύνοδος και ιδού τώρα το Πατριαρχείον ευρίσκεται περιζωσμένον από τον ασφυκτικόν κλοιόν του προέδρου της Τουρκίας Ρ.Τ. Ερντογάν. Αφορμήν αποτελούν αι αποκαλύψεις περί των σχέσεων του Πατριαρχείου με τας ΗΠΑ. Ο Ο.Τ. ήδη από δεκαετίας με άρθρον του πρωτ. Βασιλείου Βολουδάκη είχε διίδει ότι αι σχέσεις αυταί δεν θα βλάψουν μόνον την Ορθοδοξίαν, αλλά θα ζημιώσουν και το ίδιον το Πατριαρχείον. Ηκολούθησαν προ της Συνόδου αλλά και μετά νέα άρθρα που κατεδείκνυαν την άμεσον εμπλοκήν των ΗΠΑ και της CIA μέσω προσώπων, όπως του π. Αλεξάνδρου Καρλούτσου, της κ. Ελισάβετ Προδρόμου κ.α. Δυστυχώς, το Πατριαρχείον εκώφευσε και τώρα απειλείται.
Ο Πατριάρχης
εις το στόχαστρον
σκευωρίας;
Το προηγούμενον διάστημα πλήθος άρθρων εδημοσιεύθησαν που ενέπλεκαν το Πατριαρχείον εις το πραξικόπημα η αντιθέτως απέδιδαν τας πληροφορίας αυτάς εις την ρωσικήν προπαγάνδα. Εις το φ.2130/09.09.2016 ο Ο.Τ. εδημοσίευσε τας μεταφράσεις δύο κειμένων από τα αγγλικά. Το πρώτον ήτο το φερόμενον ως κείμενον του Αμερικανού πρέσβεως κ. Αρ. Χιούζ και το δεύτερον ενός αμερικανού λέκτορος αναλυτού γεωστρατηγικής, ο οποίος συνεπλήρωνε πληροφορίας εις το πρώτον κείμενον. Εις την προσπάθειαν των ΜΜΕ να καταδειχθή ως ρωσική προπαγάνδα εναντίον του Πατριαρχείου ήλθον εις το φως και άλλαι πληροφορίαι. Εις την «Καθημερινή» της 11ης Σεπτεμβρίου ανεγνώσαμεν άρθρον της κ. Κατερίνας Σώκου, εις το οποίον γράφονται και τα εξής:
«Το επίμαχο άρθρο παραθέτει τις περιστάσεις όπου ο Πατριάρχης συνάντησε (μία φορά, το 1996) η αναφέρθηκε (τρεις φορές, το 2012) στον Φετουλάχ Γκιουλέν, όλες στο πλαίσιο του θρησκευτικού διαλόγου, στον οποίο πιστεύει και καλλιεργεί. Η πλέον συνωμοσιολογική κατηγορία, ωστόσο, είναι ότι μέσω των Ελληνοαμερικανών επιχειρηματιών και της Αρχιεπισκοπής Αμερικής, η CIA υπαγορεύει την ατζέντα της στον Πατριάρχη, με στόχο να ασκήσει πίεση στην Άγκυρα. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι ο υπεύθυνος Εξωτερικών Σχέσεων της Αρχιεπισκοπής, πατέρας Αλεξ Καρλούτσος, βοήθησε τον Γκιουλέν να διαφύγει στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Όπως, ωστόσο, τονίζει στην «Κ» ο κ. Καρλούτσος, ο Γκιουλέν δεν διέφυγε ποτέ από την Τουρκία, ούτε τον βοήθησε βέβαια εκείνος να διαφύγει. Όπως θυμίζει, «όταν έφυγε από την Τουρκία η σχέση του με τον Ερντογάν ήταν αρμονική, ήταν φίλοι και υποστήριζαν ο ένας τον άλλον. Δεν διέφυγε, ήλθε στις ΗΠΑ για ιατρικούς λόγους. Όταν θέλησε να μετοικήσει εδώ, μου ζήτησαν να επιβεβαιώσω ότι είναι ένας ειρηνικός θρησκευτικός ηγέτης, κάτι που έκανα. Αυτό ήταν κοντά στην 11η Σεπτεμβρίου, όταν όλοι προσέβλεπαν σε μία μετριοπαθή ισλαμική κοινότητα που θα καταδικάσει την τρομοκρατία. Όπως θα θυμάστε, τότε ο Γκιουλέν είχε προσεγγίσει τον Πάπα και τον Οικουμενικό Πατριάρχη για τον διαθρησκευτικό διάλογο».
Ο πρέσβης Χιούζ απέστειλε επιστολή και στον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Δημήτριο, στην οποία δηλώνει κατηγορηματικά ότι «δεν έγραψα το άρθρο, δεν το κατέθεσα σε οποιοδήποτε μέσο, ούτε έχω γνώση των εικασιών και καταγγελιών που παραθέτει»… Το περίεργο είναι ότι αυτό έφτασε στα δημοσιογραφικά γραφεία από μία δική του διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Το γεγονός δείχνει χάκερ, λέει πηγή της «Κ», η οποία μάλιστα προσθέτει ότι, σύμφωνα με στελέχη του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, αυτοί εντοπίζονται στη Ρωσία».
Από το άρθρον αυτό επιβεβαιώνεται η εμπλοκή του π. Αλ. Καρλούτσου, προφανώς εις συνεννόησιν με το Πατριαρχείον, δια την παραμονήν του Φ. Γκιουλέν εις την Αμερικήν. Επίσης ότι το κείμενον του πρέσβεως έφερε την ιδικήν του ηλεκτρονικήν διεύθυνσιν (ότι πρόκειται δια ηλεκτρονικήν παραβίασιν Ρώσων είναι εικασία όχι γεγονός). Την σχέσιν με τον Γκιουλέν επιβεβαιώνει και άρθρον του κ. Mustafa Akyol εις την hurriyetdailynews.com της 3ης Σεπτεμβρίου 2016, το οποίον υπερασπίζεται το Πατριαρχείον και θεωρεί υπευθύνους τους Ρώσους:
«Όντως, ο Πατριάρχης κάποτε είχε καλές σχέσεις με τους Γκιουλενιστές, διότι ο Γκιουλέν υποστήριζε τον «διαθρησκειακό διάλογο», που τουλάχιστον χρησίμευε στις καλές δημόσιες σχέσεις… Οι Τούρκοι πρέπει να υπερασπιστούν τον Πατριάρχη τους (ναι, είναι ο Πατριάρχης μας) ενάντια σε αδιάντροπους λιβέλλους του εξωτερικού».
Ως φαίνεται ο Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος διετήρει με βεβαιότητα επαφήν και καλήν εικόνα δια τον κ. Γκιουλέν από το 1996 ως και το 2012 λόγω της διαθρησκειακής κατευθύνσεως, την οποία εχάραξεν ως πολιτική του Φαναρίου. Αυτήν την στιγμήν επομένως το Πατριαρχείον κατά μίαν έννοιαν δρέπει τους καρπούς αυτού του ανοίγματος, δηλ. της επικρατήσεως των Αμερικανικών σχεδίων διαθρησκειακής προσεγγίσεως ως βασικού άξονος πορείας του Πατριαρχείου.
Αι προεκτάσεις του ζητήματος Γκιουλέν
Αλλ’ όμως δεν έχει καταστή σαφές πόσον ζημιογόνον ήτο αυτό δια την Ορθοδοξίαν εις την Ελλάδα. Δεν είναι μόνον η διαθρησκειακή πολιτική αλλά και η σχέσις με τον Γκιουλέν που υπονομεύει την ελληνικήν πνευματικότητα και τα εθνικά συμφέροντα της πατρίδος, τα οποία είναι συνυφασμένα με μίαν ελευθέραν και ζωντανήν Εκκλησίαν της Ελλάδος. Ήταν αποκαλυπτικόν δια το ζήτημα το άρθρον του δημοσιογράφου κ. Αλεξάνδρου Στεφανοπούλου εις τα «Επίκαιρα» (τ.352/ Αύγουστος 2016), μικρό τμήμα του οποίου παραθέτομεν:
«Μοναδική σταθερή βάση, τουλάχιστον την τελευταία 10ετια μετά την επικράτηση του Ρ.Τ. Ερντογάν στην Τουρκία, και σημείο αναφοράς του, το Τουρκικό προξενείο στην Θράκη, όπου διαδίδοταν τα βιβλία του Ιμάμη Φ. Γκιουλέν σχεδόν μαζί με κάθε βιβλίο του Κορανίου ως «δώρο». Αντίστοιχη οργανωμένη βάση και πυρήνες υπάρχουν σχεδόν σε κάθε Τουρκόφωνη (Μουσουλμανική) οργάνωση, που επηρεάζεται από το Τουρκικό προξενείο στις περιοχές της Ροδόπης, της Κομοτηνής, της Ξάνθης, της Θεσσαλονίκης , για την οποία οι οπαδοί και πιστοί του Ιμάμη στην Ελλάδα διατείνονται πως «είναι μπορεί και πρέπει να γίνει ένα διεθνές πολυπολιτισμικό και πολιτιστικό κέντρο σημείο αναφοράς συνάντησης και επικοινωνίας των λαών και των θρησκειών» εξ ου και το αντίστοιχο ενδιαφέρον για την αγορά κτηρίου από ομάδα Μουσουλμάνων επιχειρηματιών που ελέγχονται από το κίνημα του Φ. Γκιουλέν, ώστε εκεί να ιδρυθεί –χτιστεί και το αντίστοιχο κατά τα πρότυπα του Ιδρύματος «Νιαγάρα» που λειτουργεί στις ΗΠΑ και υπάγεται –ελέγχεται απευθείας από τον ίδιο τον Ιμάμη όπως και τα υπόλοιπα ιδρύματα και ινστιτούτα που ελέγχει ο ίδιος και ο στενός κύκλος των αμέσως συνεργατών του. Εσχάτως, έχουν κάνει την εμφάνισή τους αντίστοιχα σε κάποια ακριτικά νησιά κάποια- προς το παρόν λίγα – «φροντιστήρια» ιεροδιδασκαλεία, είτε για κορίτσια είτε για αγόρια, ερμηνείας του Κορανίου, όπου κατά κύριο λόγο τα βοηθήματα ερμηνείας που χρησιμοποιούνται προέρχονται κατά μείζονα λόγο από βιβλία του Ιμάμη Φεντουλάχ Γκιουλέν».
Ας σκεφθή κανείς τι προεκτάσεις δύναται να λάβη το όλον ζήτημα, αν συσχετίση το γεγονός αυτό με το προσφυγικόν, την ανέγερσιν του τεμένους και την ίδρυσιν κατευθύνσεως ισλαμικών σπουδών… Μέρος του ζητήματος ανέπτυξε και ο Σεβ. Πειραιώς εις το κείμενόν του «Ο χωρισμός κράτους Εκκλησίας θα οδηγήσει στην κοσσοβοποίηση της Θράκης» (Ο.Τ. φ. 2128/ 05.08.2016). Ποίας προεκτάσεις λαμβάνει το ζήτημα αν ενταχθή εις αυτό και η εκκρεμότης των λεγομένων «Νέων Χωρών»;
Ποίος απειλεί ποίον;
Ως εγράφη εις τον Ο.Τ. προ μηνών παρατηρείται μία στροφή της Τουρκίας εις την εξωτερικήν πολιτικήν δια της αποδεσμεύσεώς της από τας ΗΠΑ και την συνεργασίαν της με τη Ρωσίαν, η οποία βεβαίως εκορυφώθη εσχάτως με επίκεντρον την οικονομίαν και την άμυναν. Συνοπτικά αποδίδει τα γεγονότα άρθρον του Δρ. Κωνσταντίνου Βαρδάκα εις το pentapostagma.gr της 21ης Αυγούστου 2016:
«Δεν μπορεί στις 13 ΜΑΪΟΥ 2016 η επίσημη ρωσική θέση να είναι κατηγορηματική: «η εκπρόσωπος του ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών, Μαρία Ζαχάροβα, όταν της ζητήθηκε να σχολιάσει τις δηλώσεις του Τούρκου προέδρου ότι «η Μαύρη Θάλασσα έχει μετατραπεί σε ρωσική λίμνη» απάντησε φαρμακερά λέγοντας ότι «ξέρετε, δεν είμαι ψυχίατρος, για να ασχοληθώ με την περίπτωση Ερντογάν». του Θεοφράστου Ανδρεοπούλου (pronews.gr 13/05/2016). Και στις 17 Αυγούστου 2016 να φέρεσαι διατεθειμένος να εμπιστευθείς σε ένα «τρελλό ως άνω» αντιπυραυλικά συστήματα S-400. «Η επανασύνδεση Ρωσίας-Τουρκίας ενδέχεται να έχει πολύ σοβαρότερες επιπτώσεις σ’ ο,τι μας αφορά, αν επαληθευτούν οι πληροφορίες που δημοσιεύονται σε τουρκικά ΜΜΕ. Σύμφωνα μ’ αυτές η αμυντική συνεργασία των δύο χωρών ήταν από τα κυρίαρχα ζητήματα της συνάντησης Πούτιν-Ερντογάν και ανάμεσα στα θέματα που συζητήθηκαν ήταν και η προμήθεια ρωσικών αντιπυραυλικών συστημάτων S-400! Η συνεργασία της Τουρκίας με τη Ρωσία στην αμυντική βιομηχανία ήταν ένα από τα κύρια σημεία της ημερήσιας διάταξης στη συνάντηση της Αγίας Πετρούπολης,γράφουν οι Τούρκοι δημοσιογράφοι». (militaire.gr/ Π. Καρβουνόπουλος 17/08/2016)».
Τα ρωσικά αυτά σχέδια έχουν ενοχλήσει πολύ τας ΗΠΑ που διαβλέπουν ισχυροποίησιν της Ρωσίας εις τον ευρύτερον χώρον. Ως μας πληροφορεί άρθρον της κ. Μαρίνας Νικολάκη εις το pronews.gr της 20ης Αυγούστου 2016, η CIA ανησυχεί ιδιαιτέρως δια τας εξελίξεις και θεωρεί ότι θα είναι «η μεγαλύτερη απειλή για τα συμφέροντα των ΗΠΑ»:
«Η Ρωσία αναλαμβάνει τον ηγετικό ρόλο των Ορθοδόξων και θα σχηματίσει Ορθόδοξο Τόξο, με κύριο σύμμαχό της την Ελλάδα. Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζεται η CIA, ότι δηλαδή ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν προετοιμάζει σχέδιο διαίρεσης της Ευρώπης. Είναι γνωστό εξάλλου πως για τη Ρωσία η Ορθοδοξία αναμένεται να αποτελέσει και ήδη αποτελεί ένα από τα κύρια πολιτικά όπλα του Β. Πούτιν την επόμενη δεκαετία. Σύμφωνα με το δημοσίευμα που επικαλείται άρθρο της σερβικής εφημερίδας «Informer», καλά πληροφορημένες διπλωματικές πηγές αναφέρουν ότι μία νέα συμμαχία έρχεται με τη Σερβία, την Ελλάδα, τα Σκόπια και τη Βουλγαρία. Στη νέα συμμαχία θα συμπεριλαμβάνεται και η Τουρκία, και αυτό το «Ορθόδοξο-τουρκικό Σύμφωνο θα είναι η μεγαλύτερη απειλή για τα εθνικά συμφέροντα των ΗΠΑ»… Το άρθρο σημειώνει ότι ένα τέτοιο σχέδιο συζητήθηκε κατά την τελευταία συνάντηση των προέδρων Βλαντίμιρ Πούτιν και Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Σύμφωνα με αυτό το σχέδιο η νέα ένωση θα έχει 126 εκατομμύρια Ορθόδοξους Χριστιανούς και 88 εκατομμύρια μουσουλμάνους. Η Ελλάδα θα ηγείται φυσικά των Ορθοδόξων χριστιανών και η Τουρκία των μουσουλμάνων…
Η είδηση αυτή έρχεται ως μία συνέχεια της φερόμενης ως δήλωσης -κανείς δεν την έχει επιβεβαιώσει επίσημα- του Β. Πούτιν, ο οποίος είχε πει πως: «Θέλω να ολοκληρώσω το έργο του τελευταίου τσάρου Νικόλαου του Β ποὺ έμεινε στη μέση, όταν κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου ήθελε να επαναφέρει την Κωνσταντινούπολη στη χριστιανοσύνη». Εξάλλου, και κατά την επίσκεψή του στο Άγιον Όρος πριν λίγους μήνες το μήνυμα που θέλησε να περάσει, όταν έκατσε στο θρόνο που προοριζόταν μόνο για βυζαντινούς Αυτοκράτορες, ήταν σύμφωνα με όσα έγραφαν τότε τα ρωσικά ΜΜΕ, πως επιδιώκει να γίνει ο «τελευταίος Αυτοκράτορας». Το Άγιο Όρος αποτελεί τον θεμέλιο λίθο και το κέντρο της Ορθοδοξίας στους ρωσικούς σχεδιασμούς για την δημιουργία του ορθόδοξου τόξου, που θα ξεκινάει από την Μόσχα. Βασικός στόχος του Κρεμλίνου στις γεωπολιτικές του επιδιώξεις ήταν πάντα η δημιουργία ενός ορθόδοξου τόξου, με πολιτικούς συνδετικούς κρίκους, με το Άγιον Όρος να βρίσκεται στο επίκεντρο αυτού του σχεδίου… Το άρθρο της σερβικής εφημερίδας έχει αναδημοσιευθεί από τα σκοπιανά μέσα ενημέρωσης».
Αν εις το μάτι του κυκλώνος ευρίσκεται το Πατριαρχείον Κωνσταντινουπόλεως τότε συμφώνως προς τα ανωτέρω μόνον μία λογική εξήγησις υπάρχει: ότι το Πατριαρχείον ευρίσκεται με την πλευράν των ΗΠΑ και επέλεξε να συγκαλέση εκτάκτως την Σύνοδον του Κολυμβαρίου εις εντελώς εσφαλμένον χρονικόν διάστημα. Και μόνον η σύγκλησις της Συνόδου προεκάλεσε τους Ρώσους και παρουσίασε εις την Τουρκίαν ένα Πατριαρχείον Κωνσταντινουπόλεως αντίπαλον δέος, το οποίον έχει την υποστήριξιν των ΗΠΑ. Ακόμη και να αποδεχθή κανείς όλας τας καλάς προθέσεις των οικουμενιστών δια την Σύνοδον και μόνον η σύγκλησίς της ήτο μέγα σφάλμα, το οποίον θα έχη επιπτώσεις εις το Πατριαρχείον.
Η αυτοκαταστροφική
ελληνική πολιτική ηγεσία
Ιδιαιτέρας σπουδαιότητος είναι ότι «το άρθρο της σερβικής εφημερίδας έχει αναδημοσιευθεί από τα σκοπιανά μέσα ενημέρωσης». Γιατί; Διότι πρόσωπον έμπιστον του Πρωθυπουργού της Ελλάδος φέρεται να ήλθεν εις επικοινωνίαν με παράγοντα ιδρύματος του Σόρος, το οποίον έχει στηρίξει τα Σκόπια. Ο Σόρος βεβαίως και υποστηρίζει τα αμερικανικά συμφέροντα και δεν διατίθεται ευμενώς προς την Ρωσίαν. Η κ. Νεφέλη Λυγερού εις άρθρον της εις το «Πρώτο Θέμα» της 22ας Αυγούστου 2016 παραθέτει αναλυτικά τα γεγονότα:
«Είναι Μάρτιος του 2015, όταν ο Ματθαίος Τσιμιτάκης παίρνει ένα μακροσκελές ηλεκτρονικό μήνυμα στον υπολογιστή του. Ο αποστολέας του υπογράφει ως Iannis. Πίσω από την αγγλική εκδοχή του κοινού αυτού ελληνικού ονόματος βρίσκεται ο Γιάννης Καρράς… Ο Γιάννης όμως έχει και άλλη μία ιδιότητα: συνεργάζεται με το ίδρυμα Open Society που ανήκει στον επιχειρηματία Τζορτζ Σόρος. Με αυτή την ιδιότητα προσεγγίζει τον νεαρό δημοσιογράφο, με τον οποίο διατηρεί στενές φιλικές σχέσεις… Το μήνυμα συνεχίζει δίνοντας οδηγίες στον δημοσιογράφο σχετικά με το πως πρέπει να ολοκληρώσει την έκθεση, η οποία θα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η Ελλάδα διατηρεί σχέσεις εξάρτησης με τη Ρωσία και ως εκ τούτου αδιαφορεί για την κρίση στην Ουκρανία. Το «ΘΕΜΑ» επικοινώνησε με τον πρωθυπουργικό σύμβουλο, ο οποίος επιβεβαίωσε το ρεπορτάζ. «Ήταν μία έρευνα στην οποία πράγματι συμμετείχα. Ανέλαβα το κομμάτι των media, καθώς σχετίζεται με τις σπουδές μου στη Βρεττανία και με ενδιαφέρει ιδιαίτερα». Ο Τσιμιτάκης ξεκαθαρίζει ότι την περίοδο εκείνη δεν εργαζόταν ακόμα στο Μαξίμου. «Δεν ήμουν τότε στο Μαξίμου και δεν είχα καμία κομματική θέση. Ήμουν δημοσιογράφος στην “Αυγή”. Για τα social media και την επικοινωνία του πρωθυπουργού με προσέλαβαν αργότερα»…
Διπλωματική πηγή, από την οποία επίσης ζητήσαμε να σχολιάσει την υπόθεση, μας είπε ότι η έστω και παλαιότερη εμπλοκή ενός νυν στελέχους του πρωθυπουργικού γραφείου με το Ίδρυμα Σόρος εγείρει ζήτημα λόγω του ρόλου που έχει παίξει αυτό το ίδρυμα στη διένεξη Αθήνας – Σκοπίων για το όνομα. Όπως μας είπε η ίδια πηγή, πολλοί θα συνδέσουν το tweet του Τσιμιτάκη («όλοι αποκαλούν το γειτονικό κράτος “Μακεδονία”») με τη σχέση που έχει με το Ίδρυμα Σόρος. Πάντα κατά την ίδια πηγή, υπάρχει και ένα δεύτερο ζήτημα. Το Ουκρανικό, που ήταν και το αντικείμενο της συνεργασίας του Τσιμιτάκη με το ίδρυμα, είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο ζήτημα για την ελληνική εξωτερική πολιτική. Η Ελλάδα έχει να χάσει από την επικράτηση των νεοψυχροπολεμικών τόνων που προωθούν ο Σόρος και το ίδρυμά του. Η Ελλάδα έχει συμφέρον από μία πολιτική διευθέτηση που θα επιτρέψει να ξαναμπεί σε τροχιά η συνεργασία Δύσης – Ρωσίας. Είναι προφανές, καταλήγει η ίδια πηγή, ότι η εμπλοκή του ονόματος ενός συνεργάτη του πρωθυπουργού ενεργοποιεί αρνητικά αντανακλαστικά στη Μόσχα έστω και αν στην πραγματικότητα πρόκειται μόνο για εντυπώσεις…
(Ο Γιάννης Καρράς γράφει προς τον Τσιμιτάκη:) Μέχρι στιγμής, έχω πάρει τηλεφωνική συνέντευξη του Μητροπολίτη Ιωάννη από την Πέργαμο (ενός από τους πιο σημαντικούς συνεργάτες του Οικουμενικού Πατριάρχη στην Κωνσταντινούπολη)… και έχω ξεκινήσει δουλειά πάνω σε δύο θρησκευτικές ιστοσελίδες: romfea.gr και amen.gr…
Και μετά υπάρχει το ζήτημα των ρωσόφωνων Πόντιων, κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα και κάποιοι από το Σουκούμι. Στρέφονται προς τη Ρωσία; Επηρεάζουν την πολιτική της Βορείου Ελλάδας όπου μένουν κυρίως; Τέλος, ποιός είναι ο καλύτερος τρόπος να αξιοποιηθούν τα όσα λέγονται αναφορικά με την ελληνική Διασπορά στην Ουκρανία (η Ουκρανία και η Ρωσία έχουν δώσει έμφαση στον ρόλο της Διασποράς τους τελευταίους μήνες);…».
Είναι τυχαίον ότι η Κυβέρνησις Σύριζα-Ανέλ υπεστήριξε την Σύνοδον του Κολυμβαρίου; Είναι τυχαίον ότι πρόσωπον προτεραιότητος θεωρείται ο Σεβ. Περγάμου, πρωτοστάτης του οικουμενισμού, η θεολογία του οποίου διεπότισε την Σύνοδον τόσον εις τας προϋποθέσεις της όσον και εις τας αποφάσεις της; Είναι τυχαίαι αι φήμαι που είχον προκύψει περί αυτονομήσεως των Μητροπόλεων της Βορείου Ελλάδος η υπαγωγής τους εις το Πατριαρχείον; Είναι τυχαίον ότι το ζήτημα της Αυτοκεφαλίας της Εκκλησίας της Ουκρανίας δεν συνεζητήθη εις την Σύνοδον, αλλά το διαχειρίζεται αποκλειστικώς το Πατριαρχείον με κίνδυνον να προκληθή οριστική ρήξις με το Πατριαρχείον της Ρωσίας; Αν τελικώς η πολιτική κατευθύνει τους εκκλησιαστικούς ταγούς, τότε πρέπει να αποφασίσωμεν με ποίαν πολιτικήν επιλέγομεν να ταχθώμεν…
http://orthodoxostypos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου