To 1585 η Κεφαλονιά έστειλε στην Βενετία πρεσβεία επιφανών πολιτών, η οποία ζήτησε την ανέγερση και δεύτερου φρουρίου, αφού μετά τις επιδρομές του Ουλούτζ Αλή, κυρίως σε περιοχές της Ερίσου, το κάστρο του Αγ. Γεωργίου στην περιοχή της Λειβαθούς, δεν επαρκούσε.
Το αίτημα της αντιπροσωπείας έγινε δεκτό και σαν καταλληλότερο σημείο, επιλέχθηκε η χερσόνησος της Άσσου. Μικρός σχετικά ορεινός όγκος ύψους 140μ, με απόκρημνες ακτές από δυτικά και στενή χερσόνησο από ανατολικά, που εύκολα μπορούσε να φρουρηθεί.
Η Βενετία ενδιαφέρθηκε άμεσα για την ανέγερση του φρουρίου, γιατί αν οι Κεφαλονίτες είχαν βιώσει τις τουρκικές – πειρατικές επιδρομές, οι Βενετοί είχαν αρχίσει να περιορίζονται από την ανατολική Μεσόγειο (μετά την απώλεια της Κύπρου) και καταλάβαιναν ότι αργά ή γρήγορα , οι Τούρκοι θα στρεφόντουσαν και κατά της Κρήτης. Η Βενετική Γερουσία πήρε όλα τα απαραίτητα μέτρα για να ιδρυθεί στην Άσσο ένα ισχυρό και μεγάλο φρούριο. Η ανέγερση του φρουρίου άρχισε τον Νοέμβριο του 1593 με βάση τα σχέδια που είχαν εκπονηθεί από τους μηχανικούς Marino Gentilini, Rafael Rasponi, Pietro Cabuti.
Τελείωσε το 1595. Η κύρια πύλη κατασκευάσθηκε στο ανατολικό τμήμα του τείχους και παρουσιάζει μνημειακή μορφή. Το τείχος είχε ακανόνιστο σχήμα προσαρμοσμένο στην διαμόρφωση του εδάφους με περίμετρο περίπου δυο χιλιόμετρα. Ενισχύθηκε με πέντε προμαχώνες : του Αγίου Ιωάννη Κόμη (βλέπει προς ΝοτιοΔυτικά), του Αγίου Μάρκου (ΒΔ), την Ρεσπούνα (ΒΑ), την Καμπούσα (Α) και την Μόρα (ΝΑ).Αποβλέποντας στη δημιουργία μιας πόλης οι Βενετοί ρυμοτόμησαν την έκταση στο εσωτερικό και κάλεσαν τους ντόπιους να αγοράσουν τα οικόπεδα, να οικοδομήσουν σπίτια και να εγκατασταθούν. Το οξύτατο πρόβλημα της ύδρευσης, αντιμετωπίσθηκε με την κατασκευή τεσσάρων μεγάλων δημόσιων δεξαμενών. Υπήρχε επίσης μέριμνα για την κατασκευή και λιμένος με δυνατότητα ελλιμενισμού 50 περίπου γαλέρων.
Πάνω στον ισθμό οικοδομήθηκε μικρός πύργος για την διαμονή της φρουράς του λιμανιού. Το όλο έργο στοίχισε στην Βενετία 35.000 δουκάτα. Ωστόσο παρά την οχυρή θέση και κατασκευή, το φρούριο δεν έφθασε την δυναμική του κάστρου του Αγ. Γεωργίου. Η Άσσος, μετά την κατάληψη της Λευκάδας από τους Βενετούς το 1684, άρχισε να χάνει την στρατηγική της σημασία με αποτέλεσμα να παραμεληθεί από την Κεφαλονίτικη Ενετική διοίκηση. Κατά την περίοδο των Γάλλων στα νησιά (1797-1799), αποτέλεσε έδρα Δημαρχείου. Το κάστρο σήμερα είναι ακατοίκητο, αλλά είναι πάντα εντυπωσιακό.
Ορέστης Καππάτος
Ορέστης Καππάτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου