Καμπαναριό του 15ου αιώνα στην Κεφαλονιά
Αγαπητοί επισκέπτες καλώς ήλθατε.
Μπορείτε να επικοινωνείτε μαζί μας, να αποστέλλετε και να μοιράζεστε κρίσεις, σχόλια, απόψεις, στην ηλεκτρονική διεύθυνση : amalgamaparamythias@gmail.com
Με εκτίμηση,
Η Ομάδα Διαχείρισης
Μπορείτε να επικοινωνείτε μαζί μας, να αποστέλλετε και να μοιράζεστε κρίσεις, σχόλια, απόψεις, στην ηλεκτρονική διεύθυνση : amalgamaparamythias@gmail.com
Με εκτίμηση,
Η Ομάδα Διαχείρισης
Σάββατο 27 Απριλίου 2013
27 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941, Η ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΗΡΩΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΡΟΚΙΔΗ, ΠΟΥ ΟΙ ΝΑΖΙ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΑΜΦΣΒΗΤΗΣΑΝ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ, ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΩ.
Όταν μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα, 27
Όταν μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα, 27
Απριλίου 1941, η πρώτη τους δουλειά ήταν να στείλουν ένα
απόσπασμα υπό τον λοχαγό Γιάκομπι και τον
υπολοχαγό Έλσνιτς για να κατεβάσει τη Γαλανόλευκη από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης και να υψώσει τη σβάστικα.Δεξιά ο Παρθενώνας, αριστερά οι Καρυάτιδες.
Από την ελιά τής Αθηνάς οι Γερμανοί αντικρίζουν στο ακραίο σημείο τού βράχου τής Ακρόπολης πού δεσπόζει τής πόλης, την γαλανόλευκη σημαία πού θ’ αντικατασταθεί από τον αγκυλωτό σταυρό.Η εθνική Σημαία με το μεγάλο σταυρό στην μέση λάμπει και τα χρώματά της τονίζουν και τονίζονται από τον Παρθενώνα
που στέκει αγέρωχος και όμορφος όπως πάντα.
Εκεί στην θέση Καλλιθέα, στο ανατολικό σημείο του Ιερού Βράχου ο επικεφαλής του αποσπάσματος ζήτησε από τον εύζωνο που φρουρούσε τη σημαία μας να την κατεβάσει και να την παραδώσει.
Ο απλός αυτός φαντάρος, όταν στις 8:45 το πρωί έφθασαν μπροστά του οι κατακτητές της χώρας μας και με το δάκτυλο στην σκανδάλη των πολυβόλων τους, τον διέταξαν να κατεβάσει το Εθνικό μας σύμβολο, δεν έδειξε κανένα συναίσθημα. Δεν πρόδωσε την τρικυμία της ψυχής του. Ψυχρός, άτεγκτος και αποφασισμένος.. απλά αρνήθηκε! Οι ώρες της περισυλλογής, που μόνος του είχε περάσει δίπλα στην σημαία, τον είχαν οδηγήσει στη μεγάλη απόφαση.
“ΟΧΙ”!
Αυτό μονάχα πρόφερε και τίποτε άλλο. Μια απλή λέξη, με πόση όμως τεράστια σημασία και αξία. Η Ελληνική μεγαλοσύνη σε όλη την απλή μεγαλοπρέπειά της κλεισμένη μέσα σε δύο συλλαβές! Ξέρουν απ’ αυτά οι Έλληνες..
Ο λοχαγός Γιάκομπι διέταξε έναν Γερμανό στρατιώτη να το πράξει. Ο στρατιώτης την κατέβασε κι αφού με τη βοήθεια ενός συναδέλφου του την δίπλωσε πολύ προσεκτικά, την παρέδωσε στα χέρια του Έλληνα φρουρού. Ο εύζωνας κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα
με κατεβασμένο κεφάλι το διπλωμένο γαλανόλευκο πανί πάνω στα χέρια
του. Κι ύστερα τυλίχτηκε με τη σημαία, έτρεξε ως την άκρη του Ιερού
Βράχου και μπρος στα μάτια των
εμβρόντητων Γερμανών ρίχτηκε μ’ ένα σάλτο στον
γκρεμό, βάφοντας το εθνικό μας σύμβολο με το
τίμιο αίμα του.
Εκεί στην θέση Καλλιθέα, στο ανατολικό σημείο του Ιερού Βράχου ο επικεφαλής του αποσπάσματος ζήτησε από τον εύζωνο που φρουρούσε τη σημαία μας να την κατεβάσει και να την παραδώσει.
Ο απλός αυτός φαντάρος, όταν στις 8:45 το πρωί έφθασαν μπροστά του οι κατακτητές της χώρας μας και με το δάκτυλο στην σκανδάλη των πολυβόλων τους, τον διέταξαν να κατεβάσει το Εθνικό μας σύμβολο, δεν έδειξε κανένα συναίσθημα. Δεν πρόδωσε την τρικυμία της ψυχής του. Ψυχρός, άτεγκτος και αποφασισμένος.. απλά αρνήθηκε! Οι ώρες της περισυλλογής, που μόνος του είχε περάσει δίπλα στην σημαία, τον είχαν οδηγήσει στη μεγάλη απόφαση.
“ΟΧΙ”!
Αυτό μονάχα πρόφερε και τίποτε άλλο. Μια απλή λέξη, με πόση όμως τεράστια σημασία και αξία. Η Ελληνική μεγαλοσύνη σε όλη την απλή μεγαλοπρέπειά της κλεισμένη μέσα σε δύο συλλαβές! Ξέρουν απ’ αυτά οι Έλληνες..
Ο λοχαγός Γιάκομπι διέταξε έναν Γερμανό στρατιώτη να το πράξει. Ο στρατιώτης την κατέβασε κι αφού με τη βοήθεια ενός συναδέλφου του την δίπλωσε πολύ προσεκτικά, την παρέδωσε στα χέρια του Έλληνα φρουρού. Ο εύζωνας κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα
με κατεβασμένο κεφάλι το διπλωμένο γαλανόλευκο πανί πάνω στα χέρια
του. Κι ύστερα τυλίχτηκε με τη σημαία, έτρεξε ως την άκρη του Ιερού
Βράχου και μπρος στα μάτια των
εμβρόντητων Γερμανών ρίχτηκε μ’ ένα σάλτο στον
γκρεμό, βάφοντας το εθνικό μας σύμβολο με το
τίμιο αίμα του.
Όταν ο εύζωνας έπεσε από την Ακρόπολη για να μην παραδοθεί.
27.04.2012 06:00 iefimerida.gr
Ξημερώνει Κυριακή του Θωμά, όμως η Αθήνα δεν δείχνει να ασχολείται με τις γιορτές. Η πόλη είναι έρημη και όλα τα σπίτια και τα μαγαζιά κλειστά. Γιατί; Οι Γερμανοί έχουν εισβάλλει στην Αττική και είναι καθ’οδόν για την πρωτεύουσα.
Οι Αθηναίοι πραγματικά δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν και οι περισσότεροι αυτοβούλως αποφασίζουν να μείνουν μέσα στα σπίτια τους όχι μόνο να γα μην κινδυνεύσουν από τους Γερμανούς, αλλά κυρίως για να δείξουν στους κατακτητές πως δεν είναι ευπρόσδεκτοι.
Είναι λίγο μετά τις 8 το πρωί και οι Ναζί κατευθύνονται προς την Ακρόπολη προκειμένου να υψώσουν στον Ιερό Βράχο την ναζιστική τους σημαία που θα υποδηλώνει πως αυτός ο τόπος είναι υπό την κυριαρχία του Γ’ Ράιχ και των «ανώτερων» φυλετικά Γερμανών. Πάνω στην Ακρόπολη διαδραματίστηκαν ορισμένα γεγονότα που αγγίζουν τα όρια του μύθου (με την αρχαία αλλά και με την σύγχρονη ερμηνεία του όρου).
27 Απριλίου 1941-Γερμανικά στρατεύματα μπαίνουν στην Αθήνα. Αφιέρωμα: Η Αθήνα της Κατοχής / 27 april, 1941: German troops invade Athens
27 Απριλίου 1941 ημέρα Κυριακή. Η ημέρα όπου τα πρώτα Γερμανικά στρατεύματα μπαίνουν στην Αθήνα.
Επιτροπή των αρχών της πόλεως δηλώνει στον επικεφαλής Γερμανό Αξιωματικό Χέρμαν φον Σέφεν στο καφενείο «Παρθενών» που βρισκόταν στην συμβολή Κηφισίας και Αλεξάνδρας στους Αμπελοκήπους (το σήμερινο κτίριο στο νούμερο 6 της οδού Κηφισίας), ότι η Αθήνα είναι ανοχύρωτη πόλη.
Ο πνευματικός κόσμος πενθεί. Ο Βασίλης Τσιτσάνης εμπνέεται την “Συννεφιασμένη Κυριακή”, η Πηνελόπη Δέλτα γίνεται τραγική αυτόχειρας παίρνοντας δηλητήριο, ενώ είχαν ήδη προηγηθεί άλλες δύο απόπειρες αυτοκτονίας στο παρελθόν. Θα κηδευτεί στο κήπο του σπιτιού της, κατόπιν δικού της αιτήματος σε ιδιόχειρο σημείωμα με μια μικρή τελετή που τελεί ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος. Στον τάφο της θα χαραχτεί μόνο μια λέξη… ΣIΩΠH.
Ο εύζωνας Κουκίδης πέφτει από τον βράχο της Ακρόπολης την ίδια μέρα -μια ιστορία που έχει έντονα αμφισβητηθεί και έχει προκαλέσει αρκετές συζητήσεις στην σύγχρονη εποχή για την τεκμηρίωση της.
Ο Ραδιοφωνικός σταθμός Αθηνών δια στόματος Κώστα Σταυρόπουλου ανακοινώνει:
«Έλληνες, ύστερα από λίγα λεπτά ο ραδιοφωνικός μας σταθμός δεν θα είναι ελληνικός… αδέρφια ψηλά τις καρδιές…»
27 Απριλίου 1941-Οι πρώτες δραματικές ώρες της κατοχής στην Αθήνα.
Το πρωί της Κυριακής του Θωμά, 27 Απριλίου 1941, η Αθήνα ξυπνούσε
τρομαγμένη. Όλη τη νύχτα την ανατάραζαν υπόκωφοι κρότοι από εκρήξεις αποθηκών
πυρομαχικών, που –για να μην πέσουν στα χέρια των Γερμανών– καίγονταν στα
προάστια της Αθήνας και του Πειραιά. Από νωρίς το πρωί, γερμανικά αεροπορικά
σμήνη πετούσαν επιδεικτικά σε χαμηλό ύψος πάνω από την ελληνική πρωτεύουσα και
τις γειτονικές περιοχές.
Κλεισμένοι στα σπίτια τους οι Αθηναίοι περίμεναν με αγωνία και ανησυχία την
είσοδο των κατακτητών. Άσχημα συναισθήματα τους έπνιγαν και τους γέμιζαν
συγκίνηση. Μέσα από τα σπίτια τους, με κλειστά τα παράθυρα, παρακολουθούσαν τις
εξελίξεις, που μετέδιδε το ελεύθερο ακόμη ραδιόφωνο.
Οι εφημερίδες που τυπώθηκαν εκείνο το πρωί, αλλά δεν πρόλαβαν να διανεμηθούν,
ανέφεραν ότι αποστρατεύθηκε ο αντιστράτηγος Αλέξανδρος Παπάγος, ότι χορηγήθηκε
αμνηστία σε όλα τα πολιτικά αδικήματα που είχαν διαπραχθεί μέχρι τότε στην Κρήτη
και ότι ο πρωθυπουργός Εμμανουήλ Τσουδερός αναλάμβανε και το υπουργείο
Στρατιωτικών, ενώ το υπουργείο Αγορανομίας ο υπουργος Εσωτερικών και Δημοσίας
Τάξεως Κωνσταντίνος Μανιαδάκης.
Ο Ραδιοφωνικός Σταθμός Αθηνών κάθε πέντε λεπτά μετέδιδε διαταγή της μόνης
κυβερνητικής αρχής που παρέμενε στην ελληνική πρωτεύουσα, του Ανώτερου
Στρατιωτικού Διοικητή Αττικοβοιωτίας υποστράτηγου Χρ. Καβράκου. Λόγω επιτακτικής
ανάγκης ζητούσε με τη διαταγή του ο στρατηγός να σταματήσει κάθε κίνηση στην
Αθήνα, τον Πειραιά και τα προάστια, όλα τα καταστήματα να είναι κλειστά και οι
κάτοικοι στα σπίτια τους, να σταματήσει η αντιαεροπορική άμυνα, οι στρατιωτικές
και αστυνομικές δυνάμεις της περιοχής να παραμείνουν στις θέσεις τους και,
πρόσθετε στη διαταγή, δεδομένου ότι η πόλις είναι ανοχύρωτος και ουδεμία θα
προβληθή αντίστασις, αξιώ όπως μη ακουσθή ουδέ εις πυροβολισμός.
Επιχειρώντας να δώσει κουράγιο στους θλιμμένους Αθηναίους, ο
εκφωνητής του Ραδιοφωνικού Σταθμού Αθηνών Κωνσταντίνος Σταυρόπουλος μετέδιδε με τη χαρακτηριστική ένρινη
φωνή του τις τελευταίες ελεύθερες φράσεις που μπορούσαν να ακουσθούν:
Ακρόπολη, 27 Απριλίου 1941. Ποιος θυμάται τον Κουκίδη;
Αθήνα
Ηταν σαν σήμερα πριν από εβδομήντα χρόνια, όταν η Βέρμαχτ έμπαινε στην Αθήνα. Ηταν Κυριακή του Θωμά, η μέρα που ενέπνευσε και τη «Συννεφιασμένη Κυριακή», το μέγα τραγούδι του Τσιτσάνη.
Κυρίως όμως, ήταν η μέρα που ο εύζωνας φρουρός της Ακρόπολης, ο Κωνσταντίνος Κουκίδης, δεν άντεξε την ντροπή της παράδοσης του Ιερού Βράχου στο Γερμανό αξιωματικό και, αντί να υποστείλει την ελληνική σημαία για να την παραδώσει όπως τον είχε διατάξει ο διοικητής της γερμανικής φρουράς, την υποστέλλει τραγουδώντας μόνος μπροστά τους Γερμανούς τον εθνικό ύμνο, τυλίγει με αυτή το σώμα του και αυτοκτονεί πέφτοντας στο κενό.
Σήμερα, ποιος θυμάται τον Κουκίδη; Κανείς φυσικά. Και γιατί να τον θυμόμαστε; Επειδή πήγε και αυτοκτόνησε για να μην παραδώσει την Ακρόπολη στο βάρβαρο κατακτητή; Αστεία πράγματα…
Ηταν ήρωας της παγκόσμιας επανάστασης; Δεν ήταν. Ή μήπως ήταν πολιτικός που πάλευε για τα… δίκαια του λαού και φιλούσε κι αγκάλιαζε όποιον έβρισκε μπροστά του τάζοντας ψέμματα; Ούτε αυτό ήταν. Μήπως έβαλε χέρι σε κανένα δημόσιο ταμείο να γίνει «μάγκας»; Όχι. Φυσικά, δεν ήταν και περσόνα της τηλεόρασης. Δεν χόρευε, δεν μαγείρευε, δεν έκανε την καρικατούρα, τη γλάστρα ή τον κλόουν στο γυαλί, ούτε ρητόρευε από αυτό – δεν υπήρχε γυαλί άλλωστε… Μήπως ήταν κρατικοδίαιτος κομματικός συνδικαλιστής να… προασπίζεται τη δημόσια περιουσία με το πάθος που θα προασπιζόταν τη δική του ιδιωτική, προφανώς επειδή τις έχει μπερδέψει; Μπα, ούτε αυτό.
Ηταν σαν σήμερα πριν από εβδομήντα χρόνια, όταν η Βέρμαχτ έμπαινε στην Αθήνα. Ηταν Κυριακή του Θωμά, η μέρα που ενέπνευσε και τη «Συννεφιασμένη Κυριακή», το μέγα τραγούδι του Τσιτσάνη.
Κυρίως όμως, ήταν η μέρα που ο εύζωνας φρουρός της Ακρόπολης, ο Κωνσταντίνος Κουκίδης, δεν άντεξε την ντροπή της παράδοσης του Ιερού Βράχου στο Γερμανό αξιωματικό και, αντί να υποστείλει την ελληνική σημαία για να την παραδώσει όπως τον είχε διατάξει ο διοικητής της γερμανικής φρουράς, την υποστέλλει τραγουδώντας μόνος μπροστά τους Γερμανούς τον εθνικό ύμνο, τυλίγει με αυτή το σώμα του και αυτοκτονεί πέφτοντας στο κενό.
Σήμερα, ποιος θυμάται τον Κουκίδη; Κανείς φυσικά. Και γιατί να τον θυμόμαστε; Επειδή πήγε και αυτοκτόνησε για να μην παραδώσει την Ακρόπολη στο βάρβαρο κατακτητή; Αστεία πράγματα…
Ηταν ήρωας της παγκόσμιας επανάστασης; Δεν ήταν. Ή μήπως ήταν πολιτικός που πάλευε για τα… δίκαια του λαού και φιλούσε κι αγκάλιαζε όποιον έβρισκε μπροστά του τάζοντας ψέμματα; Ούτε αυτό ήταν. Μήπως έβαλε χέρι σε κανένα δημόσιο ταμείο να γίνει «μάγκας»; Όχι. Φυσικά, δεν ήταν και περσόνα της τηλεόρασης. Δεν χόρευε, δεν μαγείρευε, δεν έκανε την καρικατούρα, τη γλάστρα ή τον κλόουν στο γυαλί, ούτε ρητόρευε από αυτό – δεν υπήρχε γυαλί άλλωστε… Μήπως ήταν κρατικοδίαιτος κομματικός συνδικαλιστής να… προασπίζεται τη δημόσια περιουσία με το πάθος που θα προασπιζόταν τη δική του ιδιωτική, προφανώς επειδή τις έχει μπερδέψει; Μπα, ούτε αυτό.
27 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941....Ο ΗΡΩΑΣ ΚΟΥΚΙΔΗΣ ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΙΔΕΙ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΣΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ....
Στις 27 Απριλίου, στην Ακρόπολη των Αθηνών, ο Γερμανός Αξιωματικός δίνει εντολή στον εύζωνα Κωνσταντίνο Κουκίδη, φρουρό της Σημαίας μας, να την αφαιρέσει για να αναρτήσει τον αγκυλωτό σταυρό. Εκείνος την υποστέλλει κλαίγοντας και ψάλλοντας τον Εθνικό Ύμνο, τυλίγεται με αυτήν και αυτοκτονεί πέφτοντας από τον Ιερό Βράχο.Ο ραδιοφωνικός σταθμός της Αθήνας μεταδίδει την είδηση τονίζοντας ότι σε λίγα λεπτά ο σταθμός δεν θα είναι πια Ελληνικός.Επιχειρώντας να δώσει κουράγιο στους θλιμμένους Αθηναίους, ο εκφωνητής του Ραδιοφωνικού Σταθμού Αθηνών Κωνσταντίνος Σταυρόπουλος μετέδιδε με τη χαρακτηριστική ένρινη φωνή του τις τελευταίες ελεύθερες φράσεις που μπορούσαν να ακουσθούν:
Εδώ ελεύθεραι ακόμα Αθήναι…
Έλληνες! Οι Γερμανοί εισβολείς ευρίσκονται εις τα πρόθυρα των Αθηνών.Αδέλφια! Κρατήστε καλά μέσα στην ψυχή σας το πνεύμα του μετώπου.
Ο εισβολεύς εισέρχεται με όλας τας προφυλάξεις εις την έρημον πόλιν με τα κατάκλειστα σπίτια.
27 Απριλίου 1941: Όταν οι Γερμανοί μπήκαν στην Αθήνα
Αθήνα, 27 Απριλίου 1941, Κυριακή του Θωμά. Οι σιδηρόφρακτες Μεραρχίες του Χίτλερ, μετά απο ένα 20ήμερο σκληρών μαχών, επι ελληνικού εδάφους, ευρίσκονται στα πρόθυρα των Αθηνών. Ο καταπονημένος ελληνικός στρατός, πολεμώντας γενναία επι ένα εξάμηνο, εναντίον δύο αυτοκρατοριών, με πανίσχυρους Στρατούς, της Ιταλίας και της Γερμανίας κάμφθηκε μπροστά στον πολυάριθμο, ξεκούραστο και καλά εξοπλισμένο Χιτλερικό Στρατό.
Η εμπροσθοφυλακή των γερμανικών στρατευμάτων κατηφορίζει απο την Κηφισιά, ενώ ταυτοχρόνως συντεταγμένα τμήματα εισέρχονται στην ελληνική πρωτεύουσα απο την Ιερά Οδό.
Μία Επιτροπή που αποτελείται απο τον φρούραρχο στρατηγό Καβράκο, τον νομάρχη Αττικοβοιωτίας αντιναύαρχο Πεντζόπουλο και τους δημάρχους Αθηναίων Αμβρόσιο Πλυτά και Πειραιωτών Μιχαήλ Μανούσκο, αναμένουν, σκυθρωποί, αμίλητοι, ωχροί και συγκινημένοι στην συμβολή των οδών Βασιλίσσης Σοφίας και Λεωφόρου Αλεξάνδρας στους Αμπελοκήπους για να παραδώσουν την πόλη στον επικεφαλής των γερμανικών στρατευμάτων.
Οι κάτοικοι της ανοχύρωτης και αφύλακτης πόλεως των Αθηνών με βουρκωμένα μάτια και λυγμούς απο την συγκίνηση κλείστηκαν στα σπίτια τους και σφάλισαν καλά τα παραθυρόφυλλα. Είναι μια πράξη βουβής διαμαρτυρίας. Δεν θέλουν να δουν την παράδοση. Αρνούνται να σταθούν μάρτυρες της σκληρής και αδυσώπητης εικόνας, να περνά ο εχθρός τα δεσμά της σκλαβιάς στην Ελλάδα.
Οι σειρήνες δεν ηχούν όπως τις προηγούμενες μέρες. Και η εχθρική αεροπορία έχει σταματήσει τους βομβαρδισμούς. Ξαφνικά γύρω στις 10 το πρωί, τα βογγητά των μηχανών ταράζουν την ως τότε περίεργη ησυχία στην πόλη… Προπορεύεται ο επικεφαλής του τάγματος των Μοτοσυκλετών της 2ας Τεθωρακισμένης Μεραρχίας αντισυνταγματάρχης Οττο Φόν Σέϊμπεν.
Με τεντωμένο το χέρι χαιρετά τους παρισταμένους που ανταποδίδουν τον χαιρετισμό. “ Σας διαβεβαιώ οτι ο γερμανικός στρατός έρχεται ως φίλος φέρων την ειρήνη εις την Ελλάδα” είπε ο Σέϊμπεν στην Επιτροπή. Και μετά τις τυπικές προσφωνήσεις και αντιφωνήσεις υπογράφουν το πρωτόκολλο παραδόσεως της πόλεως των Αθηνών σ΄ ενα στρογγυλό μεταλλικό τραπεζάκι του καφενείου “ Παρθενών” μπροστά απο την βίλλα του Νικολάου Θών, αυλάρχη του βασιλιά Γεωργίου του Α΄.
Παρασκευή 26 Απριλίου 2013
Η γαστριμαργία
ΠΩΣ ΘΑ
ΣΩΘΟΥΜΕ (ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ)
Η γαστριμαργία είναι ένα ελάττωμα, ένα πάθος, που μας
παρακινεί να τρώμε και να πίνουμε περισσότερο απ΄ όσο χρειάζεται το σώμα μας για
να συντηρηθεί. Οι άγιοι Πατέρες, και μάλιστα ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, λένε
ότι πρόκειται για βαρειά αμαρτία, όπως αποδεικνύεται από την ιστορία του
ανθρωπίνου γένους: Αυτή εξόρισε τον Αδάμ από τον παράδεισο, αυτή προκάλεσε τον
μεγάλο κατακλυσμό, αυτή έκανε τους Ισραηλίτες ειδωλολάτρες, αυτή έριξε τους
ανθρώπους σε μύρια άλλα κακά.
Η γαστριμαργία είναι η θύρα, μέσ΄από την οποία περνούν πολλά πάθη και αμαρτήματα, με πρώτη την πορνεία, όπως γράψαμε στο σχετικό κεφάλαιο. Όποιος, λοιπόν, νικήσει τη γαστριμαργία, πολύ εύκολα θα νικήσει στη συνέχεια και τ΄άλλα πάθη, που αυτή τρέφει.
Στη γαστριμαργία συνήθως πέφτουμε με πέντε τρόπους, δηλαδή σε σχέση
α) με το χρόνο, όταν τρώμε συχνότερα απ΄όσο πρέπει ή νωρίτερα από την κατάλληλη ώρα
β) με την ποσότητα, όταν τρώμε και πίνουμε περισσότερο απ΄όσο μας χρειάζεται
γ) με την ποιότητα, όταν επιζητούμε πλούσια, ακριβά και εξεζητημένα φαγητά,
δ) με τον τρόπο, όταν τρώμε με βουλιμία, και
ε) με τη μέριμνα, όταν σπαταλάμε μεγάλο μέρο του πολύτιμου χρόνοου της ζωής μας σε γαστρονομικές φροντίδες και ασχολίες.
Η γαστριμαργία είναι η θύρα, μέσ΄από την οποία περνούν πολλά πάθη και αμαρτήματα, με πρώτη την πορνεία, όπως γράψαμε στο σχετικό κεφάλαιο. Όποιος, λοιπόν, νικήσει τη γαστριμαργία, πολύ εύκολα θα νικήσει στη συνέχεια και τ΄άλλα πάθη, που αυτή τρέφει.
Στη γαστριμαργία συνήθως πέφτουμε με πέντε τρόπους, δηλαδή σε σχέση
α) με το χρόνο, όταν τρώμε συχνότερα απ΄όσο πρέπει ή νωρίτερα από την κατάλληλη ώρα
β) με την ποσότητα, όταν τρώμε και πίνουμε περισσότερο απ΄όσο μας χρειάζεται
γ) με την ποιότητα, όταν επιζητούμε πλούσια, ακριβά και εξεζητημένα φαγητά,
δ) με τον τρόπο, όταν τρώμε με βουλιμία, και
ε) με τη μέριμνα, όταν σπαταλάμε μεγάλο μέρο του πολύτιμου χρόνοου της ζωής μας σε γαστρονομικές φροντίδες και ασχολίες.
Γέρων Πορφύριος: "Μου φαίνεται ότι τώρα έφτασε ο καιρός"
Εάν με
είχανε αφήσει, όπως σκεπτόμουνα να φτιάξω, ένα πολύ μεγάλο καλό, με τη Χάρη του
Θεού, θα γινότανε.
Μα
πάρα πολύ μεγάλο καλό.
Πρωτοφανές
ίσως.
Ίσως
γεγονός των Πράξεων των Αποστόλων, ισάξιο με τις Πράξεις των
Αποστόλων.
Έτσι
το σχεδίαζα με τη χάρη του Θεού. Το αισθανόμουνα έτσι, αλλά ετέθηκαν εμπόδια.
Φοβερά εμπόδια. Τα οποία μυστικά τα ξεπερνούσα και τα χρόνια περνούσαν και εγώ
προσευχόμουνα, αλλά μου φαίνεται ότι τώρα έφτασε ο καιρός.
Δεν
σας λέγω άλλα πράγματα αλλά μόνο αυτά. Ίσως ο Θεός με μένα τον ταπεινό φαίνεται
ότι έχει μιλήσει πολύ ολίγον και περιμένει. Αλλά εμπόδισαν οι άνθρωποι και ο
Θεός τώρα θα βάλει το χέρι Του φανερά.
Με
καταλάβατε;
Σ: - Για ποιο έργο πρόκειται ;
Τι
μικρό, τι μεγάλο: Δεν μπορώ να σας πω τώρα".
Η Aγία Tράπεζα της Αγίας Σοφίας και ο μαρμαρωμένος βασιλιάς.
του
Ιωάννη
Καρυοφυλάκη
Σύμφωνα με την παράδοση πριν ο Μωάμεθ ο Β΄ καταλάβει την Κωνσταντινούπολη, ο αυτοκράτορας Κων/νος διέταξε να μεταφέρουν την αγία τράπεζα και όλα τα κειμήλια της Αγίας Σοφίας μακριά από την πόλη για να μην πέσουν στα χέρια των Τούρκων.
Τρία καράβια Ενετικά λοιπόν ξεκίνησαν από την πόλη γεμάτα με όλα αυτά τα κειμήλια, όπως λέει και ο θρύλος, αλλά το τρίτο από αυτά που μετέφερε την αγία τράπεζα βυθίστηκε στα νερά του Βοσπόρου στην περιοχή του Μαρμαρά.
Σύμφωνα με την παράδοση πριν ο Μωάμεθ ο Β΄ καταλάβει την Κωνσταντινούπολη, ο αυτοκράτορας Κων/νος διέταξε να μεταφέρουν την αγία τράπεζα και όλα τα κειμήλια της Αγίας Σοφίας μακριά από την πόλη για να μην πέσουν στα χέρια των Τούρκων.
Τρία καράβια Ενετικά λοιπόν ξεκίνησαν από την πόλη γεμάτα με όλα αυτά τα κειμήλια, όπως λέει και ο θρύλος, αλλά το τρίτο από αυτά που μετέφερε την αγία τράπεζα βυθίστηκε στα νερά του Βοσπόρου στην περιοχή του Μαρμαρά.
Από τότε μέχρι σήμερα στο σημείο εκείνο που
είναι βυθισμένη η αγία τράπεζα τα νερά της θάλασσας είναι πάντοτε ήρεμα και
γαλήνια, ασχέτως με τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν στην γύρω περιοχή. Το
φαινόμενο μαρτυρούν και σύγχρονοι Τούρκοι επιστήμονες, που έχουν κάνει κατά
καιρούς απόπειρες να ανακαλύψουν που οφείλεται αυτό το περίεργο φαινόμενο, αλλά
λόγω της λασπώδους σύστασης του βυθού, επέστησαν
άκαρπες.
Στο βιβλίο του Δωροθέου Μονεμβασίας με τίτλο
“Βίβλος Χρονική” (1781) διαβάζουμε:
” Οι Ενετοί την υπερθαύμαστον και εξάκουστον
Αγίαν Τράπεζαν της Αγίας Σοφίας, την πολύτιμον και ωραιότατην, έβγαλαν από τον
Ναό και έβαλαν εις το καράβι, και καθώς έκαναν άρμενα και επήγαιναν προς
Βενετία, ω, του θαύματος! Πλησίον της νήσου του Μαρμαρά άνοιξε το καράβι και
έπεσεν εις την θάλασσαν η Αγία Τράπεζα κξαι εβούλησε και είναι εκεί ως σήμερον,
και τούτο είναι φανερόν και το μαρτυρούν οι πάντες, διότι όλον το μέρος εκείνο,
όταν κάμνει φουρτούνα, η θάλασσα όλη κάμνει κύματα φοβερά, εις δε τον τόπο όπου
είναι η Αγία Τράπεζα είναι γαλήνη και δεν ταράσσεται η θάλασσα. Και υπαγαίνουν
τινές εκεί με περάματα, και λαμβάνουν από την θάλασσαν εκείνην, όπου είναι η
Αγία Τράπεζα, και μυρίζει θαυμασιώματα μυρωδίαν, από το άγιον μύρον όπου έχει
και των άλλων αρωμάτων “
ΘΑΥΜΑ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΡΙΓΟΣ
Ένας Μουσουλμάνος στην Αίγυπτο σκότωσε τη
γυναίκα του και την έθαψε με τα δύο κοριτσάκια τους: το ένα ήταν μωρό και το
άλλο 8 ετών. Τα κορίτσια τα έθαψε ζωντανά!!Ύστερα κατήγγειλε στην αστυνομία ότι
τα κορίτσια τα σκότωσε ένας θείος τους.
Μετά από 15 μέρες πέθανε ένα άλλο μέλος από το σόι τους. Οι δικοί του αποφάσισαν να τοποθετήσουν τη σορό στον τάφο όπου βρισκόταν η μητέρα και τα δύο κοριτσάκια. Όταν άνοιξαν τον τάφο για την κηδεία, οι παρευρισκόμενοι δεν πίστευαν στα μάτια και στα αυτιά τους: βρήκαν κάτω από το χώμα τα δύο κοριτσάκια ΖΩΝΤΑΝΑ!!!
Το εκπληκτικό γεγονός διαδόθηκε σαν αστραπή σ’ όλη τη χώρα και ο πατέρας των παιδιών ετοιμάστηκε για τη θανατική ποινή. Όπως ήταν φυσικό, οι ερωτήσεις έπεσαν βροχή πάνω στο μεγαλύτερο παιδί προκειμένου να τους διαφωτίσει για το πώς επέζησαν.
- Ένας άνδρας, ο οποίος φορούσε λευκά ρούχα που έλαμπαν σαν τον ήλιο, με χέρια ματωμένα από πληγές, ερχόταν και μας έδινε φαγητό, ήταν η απάντηση της μικρής. Ακόμη, ο άνθρωπος αυτός ξυπνούσε και τη μαμά μου για να περιποιηθεί την αδελφή μου.
Το εθνικό αιγυπτιακό κανάλι, το οποίο πήρε τη συνέντευξη, μετάδωσε μέσω της (μουσουλμάνας) δημοσιογράφου: «Ο άνδρας αυτός δε μπορεί να ήταν άλλος από τον ΙΗΣΟΥ, διότι κανείς άλλος δεν κάνει τέτοιου είδους πράγματα!».
Μπορεί μεν οι μουσουλμάνοι να δέχονται ότι ο «ISA» (Ιησούς) τα έκανε όλα αυτά, αλλά οι πληγές δείχνουν ότι πραγματικά σταυρώθηκε, όπως επίσης είναι ξεκάθαρο ότι ο Ιησούς ΖΕΙ. Εξάλλου, κανείς δε διανοήθηκε να μη βασιστεί στα λόγια του κοριτσιού, γιατί ούτε αυτή ούτε η αδελφούλα του θα ήταν δυνατό να επιζήσουν αν δε συνέβαινε ένα πραγματικό θαύμα.
Οι ηγέτες
των μουσουλμάνων βρίσκονται αντιμέτωποι μ’ ένα αδιέξοδο, καθώς ούτε την
αυθεντικότητα του θαύματος μπορούν να αμφισβητήσουν ούτε και να περιορίσουν την
έκταση που πήρε η δημοσιότητα της όλης
ιστορίας.
π.Ελπίδιος για το ξύπνημα των Ελλήνων, την επίθεση της Ρωσίας σε όλη την Ευρώπη και την Αμερική και άλλα πολλά.
σχόλιο Γ.Θ : Νέες εκτιμήσεις
(και όχι προφητείες) του
π.Ελπίδιου.
Χωρίς να λέει κάτι καινούργιο από αυτά που ήδη έχουν πει οι σύγχρονοι Γεροντάδες και Άγιοι της Εκκλησίας, περιγράφει με εκφραστικό τρόπο τις τελευταίες μέρες του κόσμου πριν την Δευτέρα Παρουσία, ΠΟΥ ΜΟΝΟ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΞΕΡΕΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ καθώς και τα γεγονότα της Κωνσταντινούπολης που θα προηγηθούν.
Μεταξύ άλλων αναφέρει:
- Για την υπερεκκλησία που θα δημουργήσει ο εξαποδίτης και τους ναούς της πανθρησκείας.
- Για τον ύπουλο πόλεμο που δέχεται η Ελλάδα από την Αμερική και την Ευρώπη.
- Για το χτύπημα που θα δεχτεί η Αμερική
- Για αυτούς που διοικούν πίσω από την Γερμανία.
- Για τον βασιλιά της Ευρώπης και τον ναό του Σολομώντος.
- Για την λειτουργία του σατανικού τσίπ - σφραγίσματος.
- Για τα μεγάλα θαύματα που θα ζήσουν οι τελευταίοι Χριστιανοί του κόσμου.
- Για την επίθεση της Ρωσίας σε όλη την Ευρώπη και την Αμερική.
- Για την προσωρινή νίκη της Γερμανίας και την τελική της καταστροφή.
- Για την ύψωση της Ρωσικής σημαίας στο τρούλο του Βατικανού.
- Για το ξύπνημα των Ελλήνων.
- Για την γενοκτονία στην Κύπρο.
- Για την διάλυση της τουρκίας.
- Για τα 3/3 της τουρκίας και ποιοι τα αποτελούν.
- Για το μεγάλωμα και την δόξα της Ελλάδος.
- Για το θάνατο τον σημερινών πολιτικών.
- Για το πάρσιμο της Αγιάς Σοφιάς.
- Για τον μελλοντικό πόλεμο του Αρμαγεδδώνα και την προδοσία της Κίνας.
- Για τις τεχνητές αρρώστιες και τα θανατηφόρα φάρμακα.
- Για την προσευχή και Μετάνοια που θα μας σώσει.
Χωρίς να λέει κάτι καινούργιο από αυτά που ήδη έχουν πει οι σύγχρονοι Γεροντάδες και Άγιοι της Εκκλησίας, περιγράφει με εκφραστικό τρόπο τις τελευταίες μέρες του κόσμου πριν την Δευτέρα Παρουσία, ΠΟΥ ΜΟΝΟ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΞΕΡΕΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ καθώς και τα γεγονότα της Κωνσταντινούπολης που θα προηγηθούν.
Μεταξύ άλλων αναφέρει:
- Για την υπερεκκλησία που θα δημουργήσει ο εξαποδίτης και τους ναούς της πανθρησκείας.
- Για τον ύπουλο πόλεμο που δέχεται η Ελλάδα από την Αμερική και την Ευρώπη.
- Για το χτύπημα που θα δεχτεί η Αμερική
- Για αυτούς που διοικούν πίσω από την Γερμανία.
- Για τον βασιλιά της Ευρώπης και τον ναό του Σολομώντος.
- Για την λειτουργία του σατανικού τσίπ - σφραγίσματος.
- Για τα μεγάλα θαύματα που θα ζήσουν οι τελευταίοι Χριστιανοί του κόσμου.
- Για την επίθεση της Ρωσίας σε όλη την Ευρώπη και την Αμερική.
- Για την προσωρινή νίκη της Γερμανίας και την τελική της καταστροφή.
- Για την ύψωση της Ρωσικής σημαίας στο τρούλο του Βατικανού.
- Για το ξύπνημα των Ελλήνων.
- Για την γενοκτονία στην Κύπρο.
- Για την διάλυση της τουρκίας.
- Για τα 3/3 της τουρκίας και ποιοι τα αποτελούν.
- Για το μεγάλωμα και την δόξα της Ελλάδος.
- Για το θάνατο τον σημερινών πολιτικών.
- Για το πάρσιμο της Αγιάς Σοφιάς.
- Για τον μελλοντικό πόλεμο του Αρμαγεδδώνα και την προδοσία της Κίνας.
- Για τις τεχνητές αρρώστιες και τα θανατηφόρα φάρμακα.
- Για την προσευχή και Μετάνοια που θα μας σώσει.
Γέροντας Παΐσιος: "Η Τουρκία θα κάνει πόλεμο με ένα γειτονικό της κράτος και θα εμπλακούν κι άλλες χώρες".
Επισκέφτηκα τον π. Παΐσιο το 1989, έχοντας μόλις
διαβάσει ένα σύντομο βιογραφικό του. Αντιμετώπιζα τότε ένα σοβαρό πρόβλημα και
πήγα να ζητήσω τη βοήθειά του. Αφού, λοιπόν, μιλήσαμε για το συγκεκριμένο θέμα,
η κουβέντα γύρισε στο Κυπριακό. Τον ρώτησα τότε αν θα φύγουν ποτέ οι Τούρκοι.
Μου απάντησε:
"Και βέβαια θα φύγουν. Η Κύπρος θα ελευθερωθεί."
"Πότε, Γέροντα;"
"Ε, δε θα πάρει όσο ο κομμουνισμός στη Ρωσία."
"Μα, Γέροντα, ο κομμουνισμός δεν έπεσε!" επέμενα.
Κι ο Γέροντας χαμογελώντας μου είπε:
"Τρέμουν τα πόδια του. Όπου να 'ναι το θεριό σωριάζεται!"
"Και πώς θα φύγουν οι Τούρκοι; Θα κάνουμε πόλεμο;" ξαναρώτησα.
"Όχι, όχι! Πόλεμος θα γίνει, αλλά δε θα τον κάνετε εσείς. Η Τουρκία θα κάνει πόλεμο με ένα γειτονικό της κράτος και θα εμπλακούν κι άλλες χώρες. Η Τουρκία θα ανοίξει πολλά μέτωπα και θα αναγκαστεί να πάρει στρατεύματα και πολεμικό υλικό από την Κύπρο, για να τα μεταφέρει αλλού και να ξεκουράσει τους άλλους που θα πολεμούν. Και τότε εσείς θα πάτε πίσω όπως φύγατε: με τα τρακτέρ, τα λεωφορεία, περπατητοί, τρέχοντας."
"Κι αυτοί θα το δεχτούν; Δε θ' αντιδράσουν;"
"Κάποιοι θα αντιδράσουν και ορισμένοι θα σκοτωθούν" απάντησε ο Γέροντας. Και συνέχισε:
"Αυτό θα συμβεί γιατί δε θα φεύγουν εύκολα από το σπίτι που γεννήθηκαν, έστω κι αν δεν ήταν δικό τους. Το ίδιο θα γίνει και στις δύο πλευρές, αλλά η Κύπρος θα ενωθεί. Μην το σκέφτεστε. Μόνο να έρθει η μέρα, Ανδρέα, να επιστρέψετε στο Θεό, στην Εκκλησία, στην προσευχή και στην ανιδιοτελή αγάπη προς τον πλησίον, για να είναι λιγότερες και οι απώλειες εκείνες τις μέρες".
Επιστρέφοντας στην Κύπρο, όπου και να τα 'λεγα όλα αυτά, με κορόιδευαν. Όμως εγώ τα πίστευα σαν να τα είχα ακούσει από τον ίδιο το Θεό. Μέχρι που κάποια στιγμή, το 1990, έπεσε ο κομμουνισμός και τότε ορισμένοι απ' αυτούς μου τηλεφώνησαν για να μου ζητήσουν συγγνώμη. Όσο δε για τα υπόλοιπα, τα προσωπικά μου, ό,τι μου προέβλεψε βγήκε επίσης αληθινό...
Ξενοφώντος Ανδρέας, αγιογράφος, Λεμεσός, Κύπρος
Μαρτυρίες Προσκυνητών, Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης, τόμος Β', σελ. 370yiorgosthalassis.blogspot.com
"Και βέβαια θα φύγουν. Η Κύπρος θα ελευθερωθεί."
"Πότε, Γέροντα;"
"Ε, δε θα πάρει όσο ο κομμουνισμός στη Ρωσία."
"Μα, Γέροντα, ο κομμουνισμός δεν έπεσε!" επέμενα.
Κι ο Γέροντας χαμογελώντας μου είπε:
"Τρέμουν τα πόδια του. Όπου να 'ναι το θεριό σωριάζεται!"
"Και πώς θα φύγουν οι Τούρκοι; Θα κάνουμε πόλεμο;" ξαναρώτησα.
"Όχι, όχι! Πόλεμος θα γίνει, αλλά δε θα τον κάνετε εσείς. Η Τουρκία θα κάνει πόλεμο με ένα γειτονικό της κράτος και θα εμπλακούν κι άλλες χώρες. Η Τουρκία θα ανοίξει πολλά μέτωπα και θα αναγκαστεί να πάρει στρατεύματα και πολεμικό υλικό από την Κύπρο, για να τα μεταφέρει αλλού και να ξεκουράσει τους άλλους που θα πολεμούν. Και τότε εσείς θα πάτε πίσω όπως φύγατε: με τα τρακτέρ, τα λεωφορεία, περπατητοί, τρέχοντας."
"Κι αυτοί θα το δεχτούν; Δε θ' αντιδράσουν;"
"Κάποιοι θα αντιδράσουν και ορισμένοι θα σκοτωθούν" απάντησε ο Γέροντας. Και συνέχισε:
"Αυτό θα συμβεί γιατί δε θα φεύγουν εύκολα από το σπίτι που γεννήθηκαν, έστω κι αν δεν ήταν δικό τους. Το ίδιο θα γίνει και στις δύο πλευρές, αλλά η Κύπρος θα ενωθεί. Μην το σκέφτεστε. Μόνο να έρθει η μέρα, Ανδρέα, να επιστρέψετε στο Θεό, στην Εκκλησία, στην προσευχή και στην ανιδιοτελή αγάπη προς τον πλησίον, για να είναι λιγότερες και οι απώλειες εκείνες τις μέρες".
Επιστρέφοντας στην Κύπρο, όπου και να τα 'λεγα όλα αυτά, με κορόιδευαν. Όμως εγώ τα πίστευα σαν να τα είχα ακούσει από τον ίδιο το Θεό. Μέχρι που κάποια στιγμή, το 1990, έπεσε ο κομμουνισμός και τότε ορισμένοι απ' αυτούς μου τηλεφώνησαν για να μου ζητήσουν συγγνώμη. Όσο δε για τα υπόλοιπα, τα προσωπικά μου, ό,τι μου προέβλεψε βγήκε επίσης αληθινό...
Ξενοφώντος Ανδρέας, αγιογράφος, Λεμεσός, Κύπρος
Μαρτυρίες Προσκυνητών, Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης, τόμος Β', σελ. 370yiorgosthalassis.blogspot.com
Ο Γέροντας Παΐσιος και το «Πατερικό κόσκινο»
Έλεγε ο Γερο Παΐσιος:
«Τις διάφορες θεωρίες των θεολόγων να τις περνάτε από το «πατερικό κόσκινο».
Πρέπει να τις κοσκινίζετε με βάση τούς Πατέρες και ότι είναι σκουπίδια ή πίτουρα να τα πετάτε.
Να ψάχνετε με βάση τούς Πατέρες. Προσέξτε ένα παράδειγμα.
Υπάρχει το μπακίρι, ό μπρούντζος και ό χρυσός.
Ακόμη και μπακίρι καλό και άσχημο, μπρούντζος καλός και άσχημος, χρυσός 12 καρατίων και χρυσός 24 καρατίων. Εσείς να διαλέγετε το χρυσό των 24 καρατίων. Και τα άλλα χρειάζονται, άλλα όλοι να προτιμάτε το χρυσό»
(Πρεσβ. Διονυσίου Τάτση, Ο Γέροντας Παΐσιος Βιογραφικό στοιχεία – Διδαχές – Επιστολές – Περιστατικά – Κείμενα, σελ. 146-147)
Πηγή: agioritikesmnimes.blogspot.gr-vatopaidifriend
Το ελληνικό αλφάβητο και η επίδραση του στον ανθρώπινο εγκέφαλο
Τα φωνήεντα στο αλφάβητο όχι μόνο δονούν συγκεκριμένες περιοχές του ανθρώπινου εγκεφάλου αλλά μεταφράζονται σε ήχους και αριθμούς.
“Η επίδραση του ολυμπιακού πνεύματος στην ανθρώπινη πρόοδο” ήταν η εισήγηση του καθηγητή Γεωλογίας Σταύρου Π. Παπαμαρινόπουλου, στο πλαίσιο του διεθνούς συνεδρίου με θέμα, η οποία τάραξε τα νερά της επιστημονικής κοινότητας και μάλιστα των γλωσσολόγων.
Φαίνεται ότι την πολυδιάστατη μυστική σχέση γλώσσας, αριθμών, μουσικής αλλά και ανθρώπινης σκέψης γνώριζαν πολύ καλά οι Πυθαγόρειοι.
Φαίνεται ακόμη ότι η αφαίρεση ήχων, όπως το τελικό ν ή ς, ή ακόμη η απλούστευση της ελληνικής γλώσσας έχει αποδυναμώσει την επίδραση που ασκεί στους νευρώνες και τις συνάψεις μας.
Πριν από μερικές ημέρες ο διακεκριμένος καθηγητής που υπήρξε θεμελιωτής του θεσμού του παγκόσμιου συνεδρίου για την Ατλαντίδα, καλεσμένος της ομάδας προβληματισμού και διαλόγου “Παλλάδιον”, έδωσε στο Νόησις μια μοναδική διάλεξη, φέρνοντας στο φως τη μοναδική αλλά και μυστικιστική, κατά μία έννοια, επίδραση που έχουν το ελληνικό αλφάβητο και η ελληνική γλώσσα με συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου.
Αποσπάσματα της ομιλίας του Σταύρου Παπαμαρινόπουλου παρουσιάζουμε παρακάτω.
“Η πιθανή επίδραση του ελληνικού αλφαβήτου στον ανθρώπινο εγκέφαλο άρχισε να μελετάται από την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα από την περίοδο που ένας φιλόλογος, ο Eric Havelock (1963), είχε την έμπνευση να μελετήσει σε βάθος τα πλατωνικά κείμενα. Με βάση τον Πλάτωνα ερμήνευσε την έλευση του θεάτρου και τη νοητική έκρηξη του λεγόμενου χρυσού πέμπτου αιώνος στην Αθήνα ως αποτέλεσμα της επίδρασης του αλφαβήτου στην τελική του μορφή στον εγκέφαλο των Αθηναίων και άλλων πολιτών των ελληνίδων πόλεων.
Ξυπνάτε από τον βήχα; Ποια είναι η αιτία και πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί; Πότε πρέπει να ανησυχήσετε;
vatopaidifriend5
του Ξενοφώντα Τσούκαλη, Μ.D.,
Ο βήχας είναι ένα σημαντικό αντανακλαστικό που βοηθά τον ανθρώπινο οργανισμό να ‘καθαρίσει’ τους αεραγωγούς του (το σύνολο των βρόγχων που οδηγούν στους πνεύμονες).
Αποτελεί την ασπίδα του αναπνευστικού μας συστήματος απέναντι στα βλαβερά σωματίδια και τους μικροοργανισμούς που προσπαθούν να διεισδύσουν στους πνεύμονες.
Συχνά, όμως, γίνεται ένα ιδιαίτερα ενοχλητικό σύμπτωμα, που δυσχεραίνει την καθημερινότητά μας και συχνά απειλεί τον ύπνο μας.
Τι συμβαίνει και ξυπνάτε βήχοντας;
Αν η μύτη σας είναι «μπουκωμένη» και έχετε φλέματα, τότε είναι πολύ πιθανό οι εκκρίσεις να κατεβαίνουν από το πίσω μέρος της μύτης στο λαιμό (τον οποίο ερεθίζουν), με αποτέλεσμα να προκαλείται αντανακλαστικός βήχας.
Όταν, λοιπόν, είστε ξαπλωμένοι, διευκολύνεται η οπισθορρινική έκκριση και επιδεινώνεται ο βήχας.
Για να γλιτώσετε την ταλαιπωρία και να μη χάσετε τον ύπνο σας, αρκεί να «συμπεριφερθείτε καλά» στη μύτη σας!
Πρέπει να την καθαρίζετε συχνά και να βάζετε φυσιολογικό ορό ή σπρέι με θαλασσινό νερό.
Αν δεν έχετε άλλα συμπτώματα κρυολογήματος, ελέγξτε αν το πρόβλημα προέρχεται από το… στομάχι σας:
Ο βήχας είναι πιθανό να οφείλεται σε γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση.
Το υγρό που παλινδρομεί από το στομάχι προς τον οισοφάγο ερεθίζει κάποιους νευρικούς υποδοχείς στην περιοχή του γαστροοισοφαγικού στομίου, οι οποίοι με τη σειρά τους προκαλούν αντανακλαστικό βήχα.
Σε αυτή την περίπτωση, καλό είναι να μην ξαπλώνετε για τουλάχιστον 2 ώρες μετά το φαγητό και να προτιμάτε πολλά και μικρά γεύματα.
Το χριστιανικό τραπέζι
Μια μέρα περνούσε έξω από ένα σπίτι. Μέσα ο οικοδεσπότης με τη γυναίκα του και τα παιδιά του ήταν στο τραπέζι. Γύρω τους είδε να παραστέκουν μερικοί ωραίοι νέοι με λαμπρά φορέματα. Στον αριθμό ήταν ακριβώς όσοι και οι συνδαιτημόνες. Αυτή η οικογένεια φαινόταν πολύ φτωχή. Για αυτό ο Άγιος είπε παραξενεμένος:
«τι είναι πάλι αυτό; Οι καθιστοί είναι φτωχοί, και πολύ μάλιστα, ενώ αυτοί που παραστέκουν είναι λαμπροφορεμένοι!»
Του φανέρωσε όμως ο Θεός ποιοι ήταν οι όρθιοι και τι σήμαινε το παράξενο τραπέζι:
Οι ωραίοι και λαμπροί νέοι είναι άγγελοι του αόρατου Θεού, που έχουν εντολή να παραστέκουν με σταυρωμένα τα χέρια σαν καλοί δούλοι την ώρα του φαγητού. Μόλις όμως ακουστεί στο τραπέζι καμιά κατάκριση, πάραυτα, όπως ο καπνός διώχνει τις μέλισσες, η κακή κουβέντα φυγαδεύει τους αγγέλους του Θεού. Και όταν απομακρυνθούν οι Άγιοι άγγελοι, έρχεται ένα μαύρο και σκοτεινό δαιμόνιο και κυλιέται ανάμεσα στους φλύαρους συνδαιτημόνες….
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ :
«ΈΝΑΣ ΑΣΚΗΤΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
ΑΓΙΟΣ ΝΗΦΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑΝΗΣ Δ’ ΑΙΩΝΑΣ»
(από ανέκδοτο χειρόγραφο του 1334)
ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/04/xristianiko-trapezi.html#ixzz2RYenjjBQ
vatopaidifriend4
Ιεράρχηση, αγάπη και υπακοή στο γάμο κατά τον Αγ. Ιωάννη τον Χρυσόστομο
(Μητροπ. Χαλεπίου Παύλου)
Εξ ίσου σπουδαία είναι η εσχατολογική προοπτική του Χρυσοστόμου και η συμβολή του στο ζήτημα των συζυγικών σχέσεων. Εικόνα και πρότυπο των σχέσεων των συζύγων μέσα στο γάμο είναι βέβαια εκείνη που δόθηκε από τον Παύλο, η σχέση του Χριστού και της Εκκλησίας. Δεδομένου ότι κι αυτή κατανοείται εσχατολογικώς σαν σχέση σώζουσα, σχέση δηλαδή της σωζούσης αγάπης και της σωζούσης υπακοής, όπου η μία ανταμείβει την άλλη κι έχουν από κοινού τον ίδιο έσχατο λογικό προορισμό. Πρόκειται δηλαδή για τη σχέση του σώματος με την κεφαλή. Το ότι στη γυναίκα αρμόζει η υπακοή, αυτό δεν σημαίνει ότι στον άνδρα αρμόζει πρώτα η «αρχή» ή η «εξουσία», αλλά ουσιαστικά του αρμόζει πρώτα η «αγάπη». Και η υπακοή σχετίζεται όχι με την αρχή αλλά με την αγάπη. Η αρχή είναι αμοιβή της αγάπης. Σ’ αυτόν που επιφορτίζεται με τα βαρύτερα, δηλαδή με την αγάπη, αρμόζει και η «αρχή». Η εσχατολογική σκέψη του Χρυσοστόμου αντιστρέφει το κοσμικό σκάνδαλο στην περικοπή του μυστηρίου του γάμου (Εφ. 5, 22-33). Το βαρύτερο στην περικοπή αυτή δεν είναι η υποταγή της γυναίκας, αλλά η αγάπη με την οποία ο Παύλος επιφορτίζει τον άνδρα, παρατηρεί ο ι. πατήρ, μια αγάπη σαν εκείνη του Χριστού προς την Εκκλησία· τον επιφορτίζει δηλαδή με την πρόνοια και τη φροντίδα και τη θυσία του εαυτού του. Η αγάπη αύτη ερμηνεύεται σαν πρωτοπορία αρετής. Έτσι η μεν υποταγή της γυναίκας αυξάνει την αγάπη του ανδρός και καθιστά την θυσία του δυνατή, η δε αγάπη του ανδρός καθιστά ελαφριά την υποταγή της γυναίκας. Η υποταγή είναι το φάρμακο της αλαζονείας που λυμαίνεται την αγάπη, η δε αγάπη το αντίδοτο της αυθεντίας που λυμαίνεται την υποταγή. Έτσι η εσχατολογική ερμηνεία του ι. πατρός προϋποθέτει την υποταγή της γυναίκας στον άνδρα της, την υποταγή του ανδρός στο Θεό και την αγάπη του προς τη γυναίκα. Επιτυγχάνεται δε η ένωση των δύο διά μέσου της αγάπης εν τη υποταγή και της υποταγής εν τη αγάπη.
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ
Θά σας ενθυμίσω ένα ώραίο ρητό του μεγάλου μας πατρός Επιφανίου Επισκόπου Κύπρου, το όποιον έξεφώνησε κάποτε στην άρχή ενός λόγου του. «Προ έξ ήμερων του πάσχα, διά των πέντε αισθήσεων, τον τετραήμερον ο τριήμερος, ταις δυσί τον έναν χαρίζεται».
Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, ο όποιος αποτελείωσε την αποστολή Του και θεράπευσε το πανανθρώπινο τραύμα και σε έξι ημέρες θα παρεδίδετο στα πανάχραντα Του πάθη, όπου θα έσφράγιζε την επιτυχία της σωτηρίας μας, έδειξε, σαν προοίμιο σε μας τους μαθητές Του και γενικά σε όλον τον κόσμο, ότι υπάρχει ανάσταση νεκρών και ότι Αυτός είναι όντως «η Ανά-στασις και η Ζωή». Ακριβώς πριν από τα συνταρακτικά τούτα γεγονότα, της αναστάσεως δηλαδή του Κυρίου, προηγήθηκεν κατά έξι μέρες η ανάσταση του Λαζάρου, ο όποιος, όπως ξέρετε, ήταν φίλος του Χριστού. Και ο Σίμων ο λεπρός, ο Φαρισαίος, ο πατέρας του αζάρου, επειδή ήταν πιστός, αρεσκόταν ο Κύριος να συχνάζη στην οικία του και να έχη φιλικές σχέσεις με αυτήν την οικογένεια.
Άνέστησε φυσικά τον Λάζαρο, όχι τόσο για να δείξη την δύναμη της θεοπρεπούς Του μεγαλωσύνης, άλλωστε το είχε κάνει και ενωρίτερα αυτό σε άλλες περιπτώσεις, αλλά για να δείξη ότι πλησιάζει το προοίμιο της συντριβής του θανάτου και της γενικής αναστάσεως της ανθρωπινής φύσεως και της αποκαταστάσεως συμπάσης της κτίσεως «της ύποταγείσης εις την φθοράν» έξ αιτίας της πτώσεως του ανθρώπου.
Το ιστορικό γεγονός της αναστάσεως του Λαζάρου το φέρομε στην αναγωγή, καθώς πολλές φορές κάνουν οι Πατέρες μας ερμηνεύοντας την Γραφή, για να ορθάσωμεν έτσι σ’ ένα πόρισμα πνευματικό, το όποιο πολύ θα μας ώφελήση. Κάθε τί το όποιο περιέχεται στην Γραφή, έχει πολλαπλές ερμηνείες. Η ανάσταση του ιστορικού Λαζάρου έγινε τότε, αλλά αυτό, μεταφερόμενο στην αλληγορία, ενεργείται κάθε μέρα στις ψυχές των ανθρώπων. Η αναγωγή λοιπόν είναι η εξής. Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, ο όποιος είναι πάντοτε μαζί μας, όπως ο Ίδιος ομολογεί, «ιδού εγώ μεθ’ υμών είμι πάσας τάς ημέρας, έως της συντέλειας του αιώνος», περιστρέφεται και ανασκοπεί του καθενός την κατά¬σταση και μυστικώς εκφράζει στις ουράνιες Του δυνάμεις και στους σεσωσμένους «Λάζαρος ο φίλος ημών κεκοίμηται».
Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, ο όποιος αποτελείωσε την αποστολή Του και θεράπευσε το πανανθρώπινο τραύμα και σε έξι ημέρες θα παρεδίδετο στα πανάχραντα Του πάθη, όπου θα έσφράγιζε την επιτυχία της σωτηρίας μας, έδειξε, σαν προοίμιο σε μας τους μαθητές Του και γενικά σε όλον τον κόσμο, ότι υπάρχει ανάσταση νεκρών και ότι Αυτός είναι όντως «η Ανά-στασις και η Ζωή». Ακριβώς πριν από τα συνταρακτικά τούτα γεγονότα, της αναστάσεως δηλαδή του Κυρίου, προηγήθηκεν κατά έξι μέρες η ανάσταση του Λαζάρου, ο όποιος, όπως ξέρετε, ήταν φίλος του Χριστού. Και ο Σίμων ο λεπρός, ο Φαρισαίος, ο πατέρας του αζάρου, επειδή ήταν πιστός, αρεσκόταν ο Κύριος να συχνάζη στην οικία του και να έχη φιλικές σχέσεις με αυτήν την οικογένεια.
Άνέστησε φυσικά τον Λάζαρο, όχι τόσο για να δείξη την δύναμη της θεοπρεπούς Του μεγαλωσύνης, άλλωστε το είχε κάνει και ενωρίτερα αυτό σε άλλες περιπτώσεις, αλλά για να δείξη ότι πλησιάζει το προοίμιο της συντριβής του θανάτου και της γενικής αναστάσεως της ανθρωπινής φύσεως και της αποκαταστάσεως συμπάσης της κτίσεως «της ύποταγείσης εις την φθοράν» έξ αιτίας της πτώσεως του ανθρώπου.
Το ιστορικό γεγονός της αναστάσεως του Λαζάρου το φέρομε στην αναγωγή, καθώς πολλές φορές κάνουν οι Πατέρες μας ερμηνεύοντας την Γραφή, για να ορθάσωμεν έτσι σ’ ένα πόρισμα πνευματικό, το όποιο πολύ θα μας ώφελήση. Κάθε τί το όποιο περιέχεται στην Γραφή, έχει πολλαπλές ερμηνείες. Η ανάσταση του ιστορικού Λαζάρου έγινε τότε, αλλά αυτό, μεταφερόμενο στην αλληγορία, ενεργείται κάθε μέρα στις ψυχές των ανθρώπων. Η αναγωγή λοιπόν είναι η εξής. Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, ο όποιος είναι πάντοτε μαζί μας, όπως ο Ίδιος ομολογεί, «ιδού εγώ μεθ’ υμών είμι πάσας τάς ημέρας, έως της συντέλειας του αιώνος», περιστρέφεται και ανασκοπεί του καθενός την κατά¬σταση και μυστικώς εκφράζει στις ουράνιες Του δυνάμεις και στους σεσωσμένους «Λάζαρος ο φίλος ημών κεκοίμηται».
ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ-ΘΑΥΜΑ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΜΕ ΣΥΝΔΡΟΜΟ DOWN ΚΑΙ ΛΕΥΧΑΙΜΙΑ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΚΑΛΑ!
Η μικρή Clara McLoughlin ζύγιζε μόλις 1,14 κιλά όταν γεννήθηκε, στις 28 εβδομάδες κύησης, τις 7 Αυγούστου του 2012.
Η δίδυμη αδελφή της, η Pippa, η οποία επίσης είχε λευχαιμία και σύνδρομο Down, δεν τα κατάφερε. Η 42χρονη μητέρα σοκαρίστηκε όταν έμαθε πως και η Clara είχε σύνδρομο Down αλλά και λευχαιμία. «Δεν της έδιναν και πολλές ελπίδες να επιζήσει και δεν περίμεναν να τα καταφέρει» εξηγεί η ίδια. Και συνεχίζει: «Μέχρι και ειδικοί γενετιστές έφτασαν στο νοσοκομείο για να ασχοληθούν με την υπόθεση της μικρής που ήταν μοναδική στα ιατρικά χρονικά».
Δύο μόλις μέρες μετά τη γέννησή της, η μικρή Clara πήρε ειδική φαρμακευτική αγωγή ώστε να καταπολεμηθεί η λευχαιμία και σχεδόν αμέσως ο οργανισμός της άρχισε να αντιδρά θετικά καθώς άρχισε να παίρνει βάρος. Λόγω της πρόωρης γέννησής της, φυσικά, η μικρή είχε να αντιμετωπίσει και πολλά ακόμα σοβαρά προβλήματα υγείας καθώς έπρεπε να χειρουργηθεί στα μάτια αλλά και στην καρδιά καθώς είχε μία τεράστια τρύπα.
Τον Νοέμβριο και μετά τον Φεβρουάριο η μικρή υποβλήθηκε και σε ειδικές εξετάσεις DNA και τότε ήταν που διαπιστώθηκε ότι η μικρή όχι μόνο είχε απαλλαγεί από τη λευχαιμία αλλά και από το σύνδρομο Down, κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ στα ιατρικά χρονικά. «Οι γενετιστές προσπαθούν να καταλάβουν πώς είχε διαγνωστεί η μικρή με τα δύο αυτά σοβαρά προβλήματα υγείας και ύστερα απαλλάχθηκε από αυτά, εντελώς ξαφνικά» λέει η ευτυχής μητέρα η οποία δεν χορταίνει να κρατά αγκαλιά τη μικρή της.
Η δίδυμη αδελφή της, η Pippa, η οποία επίσης είχε λευχαιμία και σύνδρομο Down, δεν τα κατάφερε. Η 42χρονη μητέρα σοκαρίστηκε όταν έμαθε πως και η Clara είχε σύνδρομο Down αλλά και λευχαιμία. «Δεν της έδιναν και πολλές ελπίδες να επιζήσει και δεν περίμεναν να τα καταφέρει» εξηγεί η ίδια. Και συνεχίζει: «Μέχρι και ειδικοί γενετιστές έφτασαν στο νοσοκομείο για να ασχοληθούν με την υπόθεση της μικρής που ήταν μοναδική στα ιατρικά χρονικά».
Δύο μόλις μέρες μετά τη γέννησή της, η μικρή Clara πήρε ειδική φαρμακευτική αγωγή ώστε να καταπολεμηθεί η λευχαιμία και σχεδόν αμέσως ο οργανισμός της άρχισε να αντιδρά θετικά καθώς άρχισε να παίρνει βάρος. Λόγω της πρόωρης γέννησής της, φυσικά, η μικρή είχε να αντιμετωπίσει και πολλά ακόμα σοβαρά προβλήματα υγείας καθώς έπρεπε να χειρουργηθεί στα μάτια αλλά και στην καρδιά καθώς είχε μία τεράστια τρύπα.
Τον Νοέμβριο και μετά τον Φεβρουάριο η μικρή υποβλήθηκε και σε ειδικές εξετάσεις DNA και τότε ήταν που διαπιστώθηκε ότι η μικρή όχι μόνο είχε απαλλαγεί από τη λευχαιμία αλλά και από το σύνδρομο Down, κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ στα ιατρικά χρονικά. «Οι γενετιστές προσπαθούν να καταλάβουν πώς είχε διαγνωστεί η μικρή με τα δύο αυτά σοβαρά προβλήματα υγείας και ύστερα απαλλάχθηκε από αυτά, εντελώς ξαφνικά» λέει η ευτυχής μητέρα η οποία δεν χορταίνει να κρατά αγκαλιά τη μικρή της.
mothersblog.gr - agioritikovima.gr
ΚΟΙΜΟΤΑΝ ΔΙΠΛΑ ΤΗΣ ΕΠΙ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΕΝΩ ΕΚΕΙΝΗ ΗΤΑΝ ΣΕ ΚΩΜΑ ΚΑΙ "ΓΥΡΙΣΕ" ΖΩΝΤΑΝΗ!
ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ. Γι' αυτό δεν πρέπει να χάνεται η ελπίδα κανενός!!!
Μετά από ένα τροχαίο ατύχημα το κορίτσι βρισκόταν σε κώμα για περισσότερο από 2 χρόνια…
Η κατάσταση της ήταν σοβαρή. Το αγόρι της την επισκεπτόταν κάθε μέρα αυτά τα 2 χρόνια… έμενε πάντα εκεί δίπλα της και της κρατούσε το χέρι…
Ξαφνικά μια μέρα επανήλθε από το κώμα και είδε το αγόρι της εκεί μαζί της... να κοιμάται δίπλα της...
Δεν υπήρχε μεγαλύτερο δώρο για εκείνη…
Όταν κάποιον τον αγαπάς... είσαι μαζί του στα καλά και τα κακά...
Μετά από ένα τροχαίο ατύχημα το κορίτσι βρισκόταν σε κώμα για περισσότερο από 2 χρόνια…
Η κατάσταση της ήταν σοβαρή. Το αγόρι της την επισκεπτόταν κάθε μέρα αυτά τα 2 χρόνια… έμενε πάντα εκεί δίπλα της και της κρατούσε το χέρι…
Ξαφνικά μια μέρα επανήλθε από το κώμα και είδε το αγόρι της εκεί μαζί της... να κοιμάται δίπλα της...
Δεν υπήρχε μεγαλύτερο δώρο για εκείνη…
Όταν κάποιον τον αγαπάς... είσαι μαζί του στα καλά και τα κακά...
diaforetiko.gr - agioritikovima.gr
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΐΣΙΟΣ: Η ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΛΟΓΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ!
Μιά αναπηρία, Γέροντα, μπορεί να δημιουργήση σύμπλεγμα κατωτερότητος;
- Αυτά είναι μπανταλά.
- Στούς ανάπηρους όμως, Γέροντα, μερικές φορές συμβαίνει αυτό.
- Συμβαίνει, γιατί δεν τοποθεντούνται σωστά. Όταν καταλάβουν ότι η αναπηρία είναι ευλογία από τον Θεό, τοποθετούνται σωστά και απαλλάσσονται από την μειονεκτικότητα. Όταν ένα μικρό παιδί έχη κάποια αναπηρία και δεν έχη βοηθηθή, ώστε να χαίρεται για την αναπηρία του, τότε έχει ελαφρυντικά, αν αισθάνεται μειονεκτικά.
Αλλά, αν μεγαλώση και παραμένη η μειονεκτικότητα, σημαίνει ότι δεν έχει συλλάβει το βαθύτερο νόημα της ζωής. Σε ένα κοριτσάκι, όταν ήταν εννέα χρονών, παρουσιάσθηκε όγκος στο μάτι του και οι γιατροί του αφήρεσαν το ένα μάτι.
Τα παιδιά στο σχολείο το κορόιδευαν και αυτό το καημένο βασανιζόταν. Ο πατέρας του ήρθε στο Καλυβι και μου είπε το πρόβλημά του.
- Αυτά είναι μπανταλά.
- Στούς ανάπηρους όμως, Γέροντα, μερικές φορές συμβαίνει αυτό.
- Συμβαίνει, γιατί δεν τοποθεντούνται σωστά. Όταν καταλάβουν ότι η αναπηρία είναι ευλογία από τον Θεό, τοποθετούνται σωστά και απαλλάσσονται από την μειονεκτικότητα. Όταν ένα μικρό παιδί έχη κάποια αναπηρία και δεν έχη βοηθηθή, ώστε να χαίρεται για την αναπηρία του, τότε έχει ελαφρυντικά, αν αισθάνεται μειονεκτικά.
Αλλά, αν μεγαλώση και παραμένη η μειονεκτικότητα, σημαίνει ότι δεν έχει συλλάβει το βαθύτερο νόημα της ζωής. Σε ένα κοριτσάκι, όταν ήταν εννέα χρονών, παρουσιάσθηκε όγκος στο μάτι του και οι γιατροί του αφήρεσαν το ένα μάτι.
Τα παιδιά στο σχολείο το κορόιδευαν και αυτό το καημένο βασανιζόταν. Ο πατέρας του ήρθε στο Καλυβι και μου είπε το πρόβλημά του.
20 ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ
Υπάρχει ένας βασικός παράγοντας που μπορεί να βλάψει τις σχέσεις σας αλλά και την προσπάθεια να τις εμβαθύνετε. Το στοιχείο αυτό είναι εσείς και η στάση σας!
Αν επιθυμείτε ν' αναπτύξετε και να διατηρήσετε υγιείς και θετικές σχέσεις στη ζωή σας, θα πρέπει να σταματήσετε κάποια πράγματα.
1. Σταματήστε να κατηγορείτε.
– Με το να κατηγορείτε τους άλλους δεν θα καταφέρετε τίποτα. Είτε θα αντιμετωπίστε τα προβλήματά σας, είτε αυτά θα καθορίσουν την ζωή σας. Η επιλογή είναι δική σας. Όταν κατηγορούμε τους άλλους για το τι περνάμε, μεταθέτουμε την ευθύνη και αρνούμαστε την δυνατότητα μας να ελέγχουμε εμείς την ζωή μας.
2. Σταματήστε να παραπονιέστε.
- Αντ 'αυτού, χρησιμοποιήστε το χρόνο και την ενέργειά σας για να κάνετε κάτι ποιοτικό για τον εαυτό σας.
3. Σταματήστε να εννοείτε ότι δεν λέτε.
- Οι άλλοι δεν μπορούν να διαβάσουν το μυαλό σας. Επικοινωνήστε απλά κι αποτελεσματικά.
4. Σταματήστε να τα κάνετε όλα για σας.
– Ο κόσμος περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο, όχι γύρω από σας. Αφιερώστε λίγο χρόνο για να διακρίνετε αυτή την αλήθεια σε τακτική βάση.
5. Σταματήστε τα ψέματα.
- Μακροπρόθεσμα η αλήθεια αποκαλύπτεται πάντα. Είτε εσείς θα έχετε την ευθύνη των πράξεων σας, είτε αυτές θα σας κυριαρχήσουν.
Αν επιθυμείτε ν' αναπτύξετε και να διατηρήσετε υγιείς και θετικές σχέσεις στη ζωή σας, θα πρέπει να σταματήσετε κάποια πράγματα.
1. Σταματήστε να κατηγορείτε.
– Με το να κατηγορείτε τους άλλους δεν θα καταφέρετε τίποτα. Είτε θα αντιμετωπίστε τα προβλήματά σας, είτε αυτά θα καθορίσουν την ζωή σας. Η επιλογή είναι δική σας. Όταν κατηγορούμε τους άλλους για το τι περνάμε, μεταθέτουμε την ευθύνη και αρνούμαστε την δυνατότητα μας να ελέγχουμε εμείς την ζωή μας.
2. Σταματήστε να παραπονιέστε.
- Αντ 'αυτού, χρησιμοποιήστε το χρόνο και την ενέργειά σας για να κάνετε κάτι ποιοτικό για τον εαυτό σας.
3. Σταματήστε να εννοείτε ότι δεν λέτε.
- Οι άλλοι δεν μπορούν να διαβάσουν το μυαλό σας. Επικοινωνήστε απλά κι αποτελεσματικά.
4. Σταματήστε να τα κάνετε όλα για σας.
– Ο κόσμος περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο, όχι γύρω από σας. Αφιερώστε λίγο χρόνο για να διακρίνετε αυτή την αλήθεια σε τακτική βάση.
5. Σταματήστε τα ψέματα.
- Μακροπρόθεσμα η αλήθεια αποκαλύπτεται πάντα. Είτε εσείς θα έχετε την ευθύνη των πράξεων σας, είτε αυτές θα σας κυριαρχήσουν.
Ηνωμένες Πολιτείες της Ρωμανίας - Η Νεορωμαϊκή Αυτοκρατορία.
σχόλιο Γ.Θ : Επειδή λαός χωρίς όραμα είναι νεκρός λαός, διαβάστε και πιστέψτε, ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Τα σύνορα πάντα άλλαζαν και πάντα θα αλλάζουν στην ιστορία της ανθρωπότητας.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ (1776-1831)
Ρωμανού Ξενοφάνουc Ανδρούτσου*
Ο Ρωμηός ακτήμων πολιτικός και εθνομάρτυρας που αντιτάχθηκε στην προδιαγεγραμμένη σκλάβωση της Ελλαδίτσας στους ξένους τραπεζικούς και πολιτικούς δυνάστες.
«(…) Το 1817 η Φιλική Εταιρία του πρότεινε ν’ αναλάβει την αρχηγία της επανάστασης στην Ελλάδα. Τον επισκέφτηκε στην Πετρούπολη εκ μέρους της Φιλικής Εταιρίας ένας ύποπτος τυχοδιώκτης, ο Ν. Γαλάτης (μακρινός ανιψιός του Καποδίστρια κι ένας από τους πρώτους που στρατολογήθηκαν από τον Σκουφά) και του ζήτησε ν’ αναλάβει την αρχηγία της. Εκείνος όχι μόνον αρνήθηκε, αλλά και με αυστηρό τρόπο μίλησε στον Γαλάτη, τονίζοντάς του ότι τα σχέδιά τους μπορούν να παρασύρουν το έθνος στην καταστροφή. Αρνήθηκε, όχι γιατί ήταν φίλος της Οθωμανικής κυριαρχίας στην Ελλάδα, αλλά γιατί από τη φύση του αντιπαθούσε τις επαναστατικές μεθόδους πάλης όπως επίσης και γιατί πίστευε πως η επιλογή δεν ήταν κατάλληλη για την έκρηξη της Εθνικής Επανάστασης. Επιπλέον είχε τη γνώμη ότι μια επανάσταση που θα στηριζόταν σε νέες δυνάμεις δεν θα έφερνε κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα (…).
ΠΟΙΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΘΑ πυροδοτήσει πραγματικά ΤΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΕΛΛΗΝΑ ΡΩΜΗΟ;
του Δρ. Κωνσταντίνου Βαρδάκα.
ΠΟΙΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΘΑ πυροδοτήσει πραγματικά ΤΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΕΛΛΗΝΑ ΡΩΜΗΟ;
Μήπως οι ανοιξιάτικες επαγγελίες του πρωθυπουργεύοντος? Οι γνωματεύσεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης? Η αφρόκρεμα των υπολοίπων πολιτικών οδοντόπαστων?
Η φιλευσπλαχνία του ΔΝΤ και της ΕΕ? Το Ξανθό γένος η οι κίτρινοι ευγενικοί επενδυτές της άπω ανατολής? Οι επιχορηγούμενες πλουσιοπάροχα μέχρι πρόσφατα ΜΚΟ? Οι ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών με κούρεμα γουλί που είναι και της μόδας? Η μέχρις αηδίας ακηδία των πνευματικών ταγών μας? Μήπως βρέ παιδιά ξέχασα κανέναν άλλον περισπούδαστο από αυτούς που καθεύδουν μέσα στον ονειρικό εφησυχασμό τους?
Ναι ξέχασα εσένα και εμένα και τον άλλον, τον παραδιπλανό φίλο και ανυποψίαστο που συμμετείχαμε στο φαγοπότι των οικονομικών πακέτων , μόνο με την φαντασία και δίχως να βάλουμε μπουκία στο στόμα γιατί τόσα χρόνια και ευτυχώς δεν είμασθαν συνδαιτημόνες, αλλά άβουλοι χειροκροτητές των καλοφαγάδων της μεταπολίτευσης. Αφού μας πέταξαν τα ψίχουλα και τα αποφάγια της ακολασίας τους σηκώθηκαν από την τράπεζα της παρανομίας και έστειλαν τους λογαριασμούς κατευθείαν σε εμάς γιατί ισχυρίζονται ότι δια της δημοκρατικής ψήφου μας τους δώσαμε εξουσιοδότηση και απεριόριστο όριο στην λαίμαργη βουλιμία τους!! Ας μην ντραπούμε και να πούμε περαστικά μας.
Άλλωστε τι σημαίνει περαστικά μας, σημαίνει καλό πέρασμα , καλή διάβαση, σημαίνει ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!!!
Αυτό το ΠΑΣΧΑ θα είναι το σωφρονέστερο ΠΑΣΧΑ του ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ από την σύσταση του Νεοελληνίκου Κράτους γιατί οι ταλαιπωρημένες ζωές μας εκ των πραγμάτων ξυπνάνε από τον εφιάλτη της φαραωνικής καταδυνάστευσης και πρέπει επιτέλους να τολμήσουν να περάσουν την θάλασσα της ταραχής και της εξαθλίωσης για να σωθούνε από τα στρατεύματα των τοκογλύφων που μας έχουν πάρει από κατόπιν.
Θα τα καταφέρω...
Κάποτε, κατά τη διάρκεια ενός πολέμου, μια ομάδα στρατιωτών που υπεράσπιζε τα πατρογονικά της εδάφη περιπολούσε για τον εντοπισμό και την απομάκρυνση εχθρικών στρατιωτικών ομάδων. Η ομάδα όμως αυτή έπεσε κάποια στιγμή σε ενέδρα.
Οι αντίπαλοί του από το ένα ύψωμα πυροβολούσαν και έριχναν χειροβομβίδες εναντίον του, φωνάζοντας παράλληλα αποθαρρυντικά συνθήματα του τύπου «θα σε σκοτώσουμε», «θα πεθάνεις», «είσαι ξοφλημένος», «παραδόσου στη μοίρα σου» και άλλα παρόμοια, ενώ οι φίλοι συμπολεμιστές του από το άλλο ύψωμα τον παρότρυναν να μείνει καλυμμένος όσο πιο καλά μπορούσε πίσω από το μικρό βράχο, χειρονομώντας και φωνασκώντας όλοι μαζί, περίπου τα ίδια όπως «κάτσε εκεί που είσαι», «μην το κουνήσεις ρούπι, θα βρούμε τρόπο να σε απεγκλωβίσουμε και να σε σώσουμε», «μην σηκώνεσαι, δεν μπορείς μόνος σου να σωθείς από το σημείο που είσαι»…
Οι ώρες όμως περνούσαν και ο εγκλωβισμένος τραυματίας στρατιώτης άρχισε να χάνει τις δυνάμεις του και ταυτόχρονα ξέμεινε από νερό και πυρομαχικά. Τότε συνειδητοποίησε ότι τα χρονικά περιθώρια άρχισαν να στενεύουν γι’ αυτόν και ότι ούτε οι αντίπαλοι εγκατέλειπαν τη θέση τους, αλλά ούτε και οι δικοί του είχαν βρει τρόπο να τον προσεγγίσουν και να τον απεγκλωβίσουν.
Αρμένικη γενοκτονία αφιερωμένη στους Έλληνες τουρκολάγνους.
Νίκου Χειλαδάκη Δημοσιογράφου-Συγγραφέα-Τουρκολόγου
Στις 15 Μαρτίου 1921, λίγα χρόνια μετά την μεγάλη σφαγή -γενοκτονία των Αρμενίων, λίγο πριν από την μεσημέρι, ο Αρμένιος πατριώτης Soghomon Tehlirian, ύστερα από συστηματική παρακολούθηση δέκα ημερών, έκρινε πως έφτασε η κατάλληλη στιγμή να εκτελέσει το σχέδιο του.
Στην οδό Χίντεμπουργκ, σε ένα προάστιο του Βερολίνου, κάνει ανύποπτος την συνηθισμένη του βόλτα ντυμένος ευρωπαϊκά και ακολουθούμενος σε απόσταση μερικών μέτρων, κατά τα μουσουλμανικά έθιμα, από την σύζυγο του, ο οργανωτής του φρικιαστικότερου εγκλήματος στην ιστορία της εξόντωσης των 1.500.000 Αρμενίων, ο άλλοτε υπουργός εσωτερικών της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, Talat Pascha.
Ο Τεχλιριάν ξεκίνησε από το απέναντι πεζοδρόμιο, διασταυρώνεται με τον Ταλαάτ, τον προσπερνάει και επιβραδύνει το βήμα του. Ξαφνικά γυρίζει πίσω και τον κοιτάζει κατάματα. Το βλέμμα του ήταν ο πόνος μιας ολόκληρης γενιάς.
Ο Τεχλιριάν ήταν ήσυχος και η συνείδηση του ήταν ήρεμη. Ο Ταλαάτ έδειξε πως κατάλαβε κάτι, τα βλέφαρα του, όπως διηγήθηκε αργότερα ο εκτελεστής του, τρεμόπαιξαν. Θέλησε να λοξοδρομήσει για να αποφύγει τον άγνωστο διαβάτη, αλλά δεν πρόλαβε.
Ο Τεχλιριάν έβγαλε το περίστροφο του και με μια αστραπιαία κίνηση το σήκωσε στο ύψος του κεφαλιού του γιγαντόσωμου Ταλαάτ. Μια σφαίρα ήτα αρκετή. Ο Ταλαάτ βρέθηκε ξαπλωμένος καταγής. Η γυναίκα του έπεσε λιπόθυμη ενώ ο κόσμος ξεπετάχτηκε στα μπαλκόνια και από τα παράθυρα φωνάζοντας, «πιάστε τον πιάστε τον».
Στην οδό Χίντεμπουργκ, σε ένα προάστιο του Βερολίνου, κάνει ανύποπτος την συνηθισμένη του βόλτα ντυμένος ευρωπαϊκά και ακολουθούμενος σε απόσταση μερικών μέτρων, κατά τα μουσουλμανικά έθιμα, από την σύζυγο του, ο οργανωτής του φρικιαστικότερου εγκλήματος στην ιστορία της εξόντωσης των 1.500.000 Αρμενίων, ο άλλοτε υπουργός εσωτερικών της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, Talat Pascha.
Ο Τεχλιριάν ξεκίνησε από το απέναντι πεζοδρόμιο, διασταυρώνεται με τον Ταλαάτ, τον προσπερνάει και επιβραδύνει το βήμα του. Ξαφνικά γυρίζει πίσω και τον κοιτάζει κατάματα. Το βλέμμα του ήταν ο πόνος μιας ολόκληρης γενιάς.
Ο Τεχλιριάν ήταν ήσυχος και η συνείδηση του ήταν ήρεμη. Ο Ταλαάτ έδειξε πως κατάλαβε κάτι, τα βλέφαρα του, όπως διηγήθηκε αργότερα ο εκτελεστής του, τρεμόπαιξαν. Θέλησε να λοξοδρομήσει για να αποφύγει τον άγνωστο διαβάτη, αλλά δεν πρόλαβε.
Ο Τεχλιριάν έβγαλε το περίστροφο του και με μια αστραπιαία κίνηση το σήκωσε στο ύψος του κεφαλιού του γιγαντόσωμου Ταλαάτ. Μια σφαίρα ήτα αρκετή. Ο Ταλαάτ βρέθηκε ξαπλωμένος καταγής. Η γυναίκα του έπεσε λιπόθυμη ενώ ο κόσμος ξεπετάχτηκε στα μπαλκόνια και από τα παράθυρα φωνάζοντας, «πιάστε τον πιάστε τον».
"Να μην ανοίγουμε συζήτηση με το ταγκαλάκι"
Όλοι έχουμε πάθη κληρονομικά, αλλά αυτά δεν μας βλάπτουν. Είναι όπως ένας γεννιέται λ.χ. Με μια ελιά στο πρόσωπο. Αυτή και ομορφιά του δίνει, αν όμως την ξεσκαλίση, μπορεί να δημιουργηθή καρκίνος. Να μην αφήνουμε τον διάβολο να ξεσκαλίζη τα πάθη. Αν τον αφήσουμε να ξεσκαλίζη την αδυναμία μας, δημιουργείται “καρκίνος”.
Πρέπει να έχουμε την πνευματική λεβεντιά, να περιφρονούμε τον διάβολο και όλα τα πονηρά του τηλεγραφήματα -τους λογισμούς- και να μην ανοίγουμε συζήτηση μαζί του. Όλοι οι δικηγόροι να μαζευτούν, δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα με ένα μικρό διαβολάκι. Για να κόψουμε τις σχέσεις με τον πειρασμό και να αποφύγουμε τους πειρασμούς, πολύ βοηθάει το να κόψουμε τις συζητήσεις μαζί του. μας συνέβη κάτι; Μας αδίκησαν; Μας έβρισαν; Να εξετάσουμε αν σφάλαμε. Αν δεν σφάλαμε, έχουμε μισθό. Δεν χρειάζεται συνέχεια. Όποιος συνεχίζει να συζητάη με το ταγκαλάκι, του πλέκει μετά δαντέλλα (4) και τον αναστατώνει. Τον κάνει να τα εξετάζη με την ταγκαλίστικη νομική και τον αγριεύει.
Θυμάμαι, όταν είχαν φύγει οι Ιταλοί, είχαν αφήσει μέσα σε σκηνές λοφίσκους από χειροβομβίδες, τα δε μπαρούτια ήταν ολόκληροι λόφοι. Πήγαιναν οι άνθρωποι και έπαιρναν τις σκηνές. Τα παιδιά έπαιζαν με τις χειροβομβίδες και πόσα, τα καημένα, σκοτώθηκαν! Με τις χειροβομβίδες να παίξουν! Έτσι και με τον διάβολο παιχνίδια θα κάνουμε;
(4) Δηλαδή το ταγκαλάκι δίνει στον άνθρωπο λεπτό εργόχειρο, του βάζει λογισμούς, για να ασχολήται συνέχεια και να είναι ταραγμένος, ώστε να μην μπορή να εργασθή πνευματικά, και τον αποδυναμώνει.
ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ
http://stomenkalosstomenmetafovoutheou.blogspot.gr/2012/08/blog-post_3097.html
Πρέπει να έχουμε την πνευματική λεβεντιά, να περιφρονούμε τον διάβολο και όλα τα πονηρά του τηλεγραφήματα -τους λογισμούς- και να μην ανοίγουμε συζήτηση μαζί του. Όλοι οι δικηγόροι να μαζευτούν, δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα με ένα μικρό διαβολάκι. Για να κόψουμε τις σχέσεις με τον πειρασμό και να αποφύγουμε τους πειρασμούς, πολύ βοηθάει το να κόψουμε τις συζητήσεις μαζί του. μας συνέβη κάτι; Μας αδίκησαν; Μας έβρισαν; Να εξετάσουμε αν σφάλαμε. Αν δεν σφάλαμε, έχουμε μισθό. Δεν χρειάζεται συνέχεια. Όποιος συνεχίζει να συζητάη με το ταγκαλάκι, του πλέκει μετά δαντέλλα (4) και τον αναστατώνει. Τον κάνει να τα εξετάζη με την ταγκαλίστικη νομική και τον αγριεύει.
Θυμάμαι, όταν είχαν φύγει οι Ιταλοί, είχαν αφήσει μέσα σε σκηνές λοφίσκους από χειροβομβίδες, τα δε μπαρούτια ήταν ολόκληροι λόφοι. Πήγαιναν οι άνθρωποι και έπαιρναν τις σκηνές. Τα παιδιά έπαιζαν με τις χειροβομβίδες και πόσα, τα καημένα, σκοτώθηκαν! Με τις χειροβομβίδες να παίξουν! Έτσι και με τον διάβολο παιχνίδια θα κάνουμε;
(4) Δηλαδή το ταγκαλάκι δίνει στον άνθρωπο λεπτό εργόχειρο, του βάζει λογισμούς, για να ασχολήται συνέχεια και να είναι ταραγμένος, ώστε να μην μπορή να εργασθή πνευματικά, και τον αποδυναμώνει.
ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ
http://stomenkalosstomenmetafovoutheou.blogspot.gr/2012/08/blog-post_3097.html
«Ὁ ''ἐγκεφαλικός θάνατος'' καί οἱ μεταμοσχεύσεις ἀνθρωπίνων ὀργάνων». Κωνσταντῖνος Καρακατσάνης, καθηγητής Πυρηνικῆς Ἰατρικῆς τῆς Ἰατρικῆ Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Εἰσήγηση στήν Ἡμερίδα μέ θέμα: «Μεταμοσχεύσεις: Δωρεά ἤ ἀφαίρεση ζωῆς;»
Σάββατο 20-4-2013 καί ὥρα 4 ἕως 9 μ.μ. στό Στάδιο Εἰρήνης καί Φιλίας
ΟΡΓΑΝΩΣΗ: Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν καί Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη ὑπό τήν αἰγίδα τῆς Ἱ.Μ.Πειραιῶς σέ συνεργασία μέ τήν Ἱ.Μ.Γλυφάδας.
Ἡ πρώτη μεταμόσχευση καρδίας πραγματοποιήθηκε τόν Δεκέμβριο τοῦ ἔτους 1967, στή Νότιο-Αφρικανική Ἕνωση, ὑπό τοῦ Christian Barnard. Tό γεγονός αὐτό ἀπετέλεσε πιθανῶς ἀφορμή γιά τόν καθορισμό ἑνός νέου κριτηρίου θανάτου, τό ὁποῖο ἐβασίζετο ὄχι στή μή ἀναστρέψιμη ἀπώλεια τῆς ἀναπνευστικῆς καί καρδιακῆς λειτουργίας, ἀλλά στή θεωρούμενη ἀπώλεια ὅλων τῶν λειτουργιῶν ὁλοκλήρου τοῦ ἐγκεφάλου. Τοιουτοτρόπως, τό ἀμέσως ἑπόμενο ἔτος, 1968, συνεστήθη ἡ Ad Hoc Ἐπιτροπή τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Harvard (ΕΧ, στό ἑξῆς), ἡ ὁποία καθόρισε ὅτι ἡ διάγνωση τοῦ «μή ἀναστρεψίμου, ἀπνοϊκοῦ κώματος» εἶναι ταυτόσημη μέ τόν «ἐγκεφαλικό θάνατο» («εθ», στό ἑξῆς) καί ὁ τελευταῖος ταυτόσημος μέ τό θάνατο τοῦ ἀνθρώπου[1].
Σημαντική εἶναι κατ’ ἀρχήν, ἡ ἐπισήμανση ὅτι ἡ ΕΧ, προκειμένου νά περιγράψη τό νέο κριτήριο θανάτου, ἐχρησιμοποίησε τόν ὅρο «κῶμα», ὁ ὁποῖος ὡς γνωστόν χρησιμοποιεῖται γιά ζῶντες καί ὄχι γιά πτώματα! Ἐντύπωση ἐπίσης προκαλεῖ τό γεγονός ὅτι ἡ ΕΧ αἰτιολογεῖ μέ περισσή εἰλικρίνεια τούς λόγους, οἱ ὁποῖοι τήν ὤθησαν στήν καθιέρωση τοῦ νέου (νευρολογικοῦ) κριτηρίου τοῦ θανάτου· οἱ λόγοι αὐτοί ἦταν: α) ἡ «ἀνακούφιση» τῶν Μονάδων Ἐντατικῆς Θεραπείας ἀπό τούς βαρύτατα πάσχοντες αὐτούς ἀσθενεῖς γιά τούς ὁποίους δέν ὑπῆρχε προοπτική ἀποκατάστασης καί β) ἡ μή ὕπαρξη ἀντιρρήσεων γιά λήψη ζωτικῶν ὀργάνων γιά μεταμοσχεύσεις ἀπό τούς ἀσθενεῖς αὐτούς. Περαιτέρω, ὁ Πρόεδρος τῆς ΕΧ, καθηγητής Henry Beecher, ὑπεστήριζε ὅτι ὁ θάνατος εἶναι ὑποκειμενική ἔννοια (!), τοῦ ὁποίου ὁ ὁρισμός εἶναι δυνατόν νά μεταβάλλεται ἀπό τήν κοινωνία[2],[3]!
Γιά τή διάγνωση τοῦ «εθ» -καί κατ’ ἐπέκταση γιά τή διάγνωση τοῦ θανάτου τοῦ ἀνθρώπου- ἐτέθη ὡς προϋπόθεση εἴτε ἡ ὕπαρξη «θανάτου (μόνον) τοῦ ἐγκεφαλικοῦ στελέχους» (Ἀγγλική Σχολή) εἴτε ἡ ὕπαρξη «θανάτου ὁλοκλήρου τοῦ ἐγκεφάλου» (Ἀμερικανική Σχολή). Συμφώνως μέ σχετική ἀπόφαση τοῦ Κεντρικοῦ Συμβουλίου Ὑγείας τῆς χώρας μας (1985), ὁ θάνατος ὁρίζεται ὑπό τήν ἀνωτέρω προϋπόθεση τῆς Ἀγγλικῆς Σχολῆς.
Συμφώνως μέ τήν Ἀμερικανική Νευρολογική Ἀκαδημία[4] (ΑΝΑ, στό ἑξῆς), ὁ «εθ» διαγιγνώσκεται ὅταν ὑπάρχει: α) ἀπνοϊκό κῶμα γνωστῆς αἰτιολογίας (χωρίς τήν ὕπαρξη καταστάσεων, οἱ ὁποῖες εἶναι δυνατόν νά ἐπιπλέξουν τή διάγνωση), β) ἀπουσία ὁρισμένων ἀντανακλαστικῶν τοῦ ἐγκεφαλικοῦ στελέχους μέ σπουδαιότερο εὕρημα τήν ἀπουσία τοῦ ἀντανακλαστικοῦ τῆς αὐτόματης ἀναπνοῆς, γ) ἀπουσία κινητικῶν ἀποκρίσεων, ἐνῶ εἶναι δυνατόν νά παραμένουν νωτιαῖα ἀντανακλαστικά καί δ) μή ὕπαρξη μεταβολῆς τῶν προαναφερθέντων εὑρημάτων μετά ὁρισμένο χρονικό διάστημα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)