Γεράσιμος Ανδρεάτος - Κάλαντα Κεφαλονιάς

ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ.

 

ΥΓΕΙΑ - ΕΥΤΥΧΙΑ - ΧΑΡΑ - ΔΥΝΑΜΗ - ΑΓΑΠΗ - ΕΙΡΗΝΗ - ΕΥΛΟΓΙΑ ΘΕΟΥ

 

ΣΕ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

 

 

 

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΘΕΡΜΑ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΤΟ ΦΙΛΟ ΣΤΑΜΑΤΗ ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΣΧΕΤΙΚΟΥ "LINK" ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ. ΤΟΥ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ.

 

Βασιλόπιτα. Το έθιμο, η ιστορία και η Ορθόδοξη θρησκευτική παράδοση

Το έθιμο της Βασιλόπιτας την Πρωτοχρονιά, το κόψιμο, οι ευχές για το νέο έτος, η ιστορία της Βασιλόπιτας, οι ρίζες στην αρχαιότητα, η σχέση της κοπής με την Ορθόδοξη Θρησκευτική παράδοση και τον Μέγα Βασίλειο κ.λ.π.

Βασιλόπιτα ονομάζεται η πίτα που παρασκευάζεται σε ορισμένες χώρες από τους χριστιανούς παραμονές της Πρωτοχρονιάς και κόβεται (μοιράζεται) λίγο αφότου αλλάξει ο χρόνος.

Στην Αθήνα συνηθίζεται η λεγόμενη «πολίτικη» Βασιλόπιτα η οποία παρασκευάζεται κυρίως από αλεύρι, αυγά, ζάχαρη και γάλα, κατασκευάζεται σε διάφορα μεγέθη και είδη αλλά συνήθως είναι φουσκωτή, αφράτη και γλυκιά.

Σε άλλα μέρη επικρατούν άλλοι τρόποι κατασκευής με μπαχαρικά κ.α. Στη δυτική Μακεδονία αντί για την «πολίτικη» Βασιλόπιτα συχνά η βασιλόπιτα είναι μια τυρόπιτα ή πρασόπιτα.

Βασικό όμως κοινό γνώρισμα είναι ότι στο εσωτερικό όλων τοποθετείται νόμισμα, συνήθως κοινό όμως σε ορισμένες περιπτώσεις χρυσό (κωσταντινάτο) ή ασημένιο.

Στην ελληνική επαρχία, ανάλογα με το έθιμο, τοποθετείται στο εσωτερικό της βασιλόπιτας μικρό κομμάτι άχυρου, κληματόβεργας ή ελιάς ή, σε κτηνοτροφικές περιοχές, ένα μικρό κομμάτι τυρί, για να φέρουν καλή τύχη στην παραγωγή.

Σε άλλα μέρη, αντί αυτού κατασκευάζουν μικρό στεφάνι από κληματόβεργες που όποιος το βρει στα χωράφια θα είναι τυχερός στα σπαρτά, ή στην ελαιοπαραγωγή ή στο κρασί κλπ.

Συχνά γράφεται πάνω στη βασιλόπιτα ο αριθμός του νέου έτους, με σειρές αποφλοιωμένων αμυγδάλων ή με ζάχαρη.

Αγία Ανυσία η Οσιομάρτυς από τη Θεσσαλονίκη

 

Εορτάζει στις 30 Δεκεμβρίου εκάστου έτους.

Eις δεξιάν νύττουσι πλευράν καιρίως,

Πλευράς Aδάμ κύημα την Aνυσίαν.

Πλευρήν Aνυσίης τριακοστή έγχος ένυξεν.

Βιογραφία

Η Αγία Ανυσία, έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Διοκλητιανού (298 μ.Χ.).

Καταγόταν από τη Θεσσαλονίκη και ήταν θυγατέρα γονέων ευσεβών και πολύ πλουσίων.

Όταν πέθαναν οι γονείς της, η Ανυσία στάθηκε κυρία του εαυτού της. Ούτε τα πλούτη που κληρονόμησε τη μέθυσαν, ούτε η ορφάνια της την παρέσυρε. Αλλά με φρόνηση και εγκράτεια, προσπαθούσε πάντα να μαθαίνει «τι εστίν ευάρεστον τω Κυρίω». Τι δηλαδή, είναι ευχάριστο και ευπρόσδεκτο στον Κύριο. Η ευσέβειά της αυτή, την έκανε γνωστή στους ειδωλολάτρες.

Μια φορά λοιπόν, ενώ πήγαινε στην εκκλησία, τη συνάντησε κάποιος ειδωλολάτρης στρατιώτης. Αφού την έπιασε βίαια, την έσυρε στους βωμούς των ειδώλων και την πίεζε να θυσιάσει στους Θεούς. Η Ανυσία ομολόγησε ότι πιστεύει στον Ένα και αληθινό Θεό, τον Ιησού Χριστό, και Αυτόν αγωνίζεται να ευχαριστεί κάθε μέρα. Ο στρατιώτης εξαγριωμένος, άρχισε να βλασφημεί το Θεό και τότε η Ανυσία τον έφτυσε στο πρόσωπο. Ντροπιασμένος αυτός, έσυρε το σπαθί του και διαπέρασε τα πλευρά της. Έτσι η Ανυσία, πήρε το αμαράντινο στεφάνι του μαρτυρίου.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το Απολυτίκιο της είναι το ίδιο με αυτό της Οσίας Μελάνης (31 Δεκεμβρίου). 

Μια συγκλονιστική εμπειρία: Δαιμονική επίθεση κατά του Γέροντος Αμβροσίου

Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης

Το Φεβρουάριο του του 2004 επισκέφτηκα το γέροντα στο σπίτι της μονής που βρίσκεται στην Αθήνα, με καλωσόρισε η γερόντισσα, ρώτησα τι κάνει ο γέροντας πως είναι;

Αλλά η γερόντισσα μου είπε ότι ο γέροντας δεν είναι καλά..εκείνη τη στιγμή άκουσα το γέροντα να πονάει..προχώρησα στο δωμάτιο του τον είδα ξαπλωμένο στο κρεβατάκι του σκεπασμένο με μια χοντρή μάλλινη κουβέρτα, πήρα την ευχή του και τον ρώτησα:
-γέροντα τι πάθατε που πονάτε?
-σήκωσε την κουβέρτα μέχρι τα γόνατα και θα δεις!!
-έκανα όπως μου είπε και αυτό που αντίκρισα ήταν τρομακτικό!! Είδα και τα δυο του πόδια από τα γόνατα και κάτω να είναι μελανιασμένα και μαυρισμένα… ομολογώ πως δεν είχα ξαναδεί κάτι τέτοιο!!
-Γέροντα του λέω πως το πάθατε αυτό?
-Χθες το βράδυ μπήκε μέσα ένας δίμετρος με ένα τεράστιο πλατύ ξύλο και άρχισε να με βαράει στα ποδάρια..με το που είπα Παναγία μου εξαφανίστηκε από το παράθυρο.
Την προηγούμενη ημέρα είχα επιστρέψει από το Άγιον Όρος και συγκεκριμένα από τη μονή Βατοπαιδίου και είχα πάρει μαζί μου μερικές από τις κορδέλες που δίνουν οι πατέρες, που είναι περασμένες στην Αγία Ζώνη της Παναγίας μας. Πρότεινα λοιπόν στο γέροντα να του φέρω μια κορδέλα και να του την δέσω στο πόδι. Έτσι κι έγινε, μετά από μερικές ημέρες που ξαναπήγα να τον δω μου είπε πως κάθε Χριστιανός πρέπει να έχει ένα κομματάκι της κορδέλας «Αγίας ζώνης» επάνω του.
Κώστας Σ.
πηγή

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2012/12/blog-post_10.html

Ωφέλιμη διήγηση από το Μαρτυρολόγιο

ΣΤΑ ΜΑΡΤΥΡΟΛΟΓΙΑ, που είναι γεμάτα με ολόχρυσες σελίδες ηρωικών πράξεων, διαβάζουμε την ακόλουθη συγκινητική ιστορία:

Όταν Αυτοκράτορας στη Ρώμη ήταν ο Μαξιμιανός, μαρτύρησε στην Αίγυπτο γύρω στα 304 ο Άγιος Ούαρος, νεαρός ακόμη αξιωματικός κάποιας ρωμαϊκής λεγεώνας. Σαν Χριστιανός, συνελήφθη μέσα στις φυλακές που πήγαινε κρυφά για να ανακουφίζει και να δίνει θάρρος στους μάρτυρες. Ήρθε έτσι και η δική του σειρά να χύση το αίμα του για την αγάπη του Χριστού. Στον τόπο του μαρτυρίου του βρέθηκε, σταλμένη από την Θεια Πρόνοια, μια πολύ ευσεβής χριστιανή, η Κλεοπάτρα. Ήταν χήρα, αλλά πλουσιότατη και είχε κοντά της τον μικρό μοναχογιό της. Η ευγενής κύρια παρακολούθησε με βαθύ πόνο τα σκληρά βασανιστήρια, που έκαναν στον νέο για αρνηθεί την πίστη του.

Όταν έμεινε πια άψυχο το μαρτυρικό σώμα, η Κλεοπάτρα έδωσε πολλά χρήματα στους δήμιους και το πήρε. Με μεγάλη ευλάβεια το μετέφερε στο αρχοντικό της και το έθαψε σε ένα ιδιαίτερο δωμάτιο.

Ύστερα από λίγα χρόνια, όταν βασίλεψε ο Μέγας Κωνσταντίνος και σταμάτησαν οι διωγμοί εναντίων των χριστιανών, η Κλεοπάτρα άφησε την Αίγυπτο για να γυρίσει πίσω στην πατρίδα της την Παλαιστίνη και πήρε μαζί της το λείψανο του μάρτυρος, σαν πολύτιμο θησαυρό. Εκεί ξόδεψε ένα μεγάλο μέρος από την περιούσια της και έκτισε μεγαλοπρεπέστατη εκκλησία στο όνομα του Αγίου Ουάρου και αφιέρωσε σε αυτήν το τίμιο λείψανο που φύλαγε σε ολόχρυση λάρνακα.

Ο Χριστός βρίσκεται μέσα μου πάντα (Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης).

Όταν κοινωνώ τους ανθρώπους, διηγιόταν χαρακτηριστικά άλλοτε ο μακαριστός γέροντας Ιάκωβος, ποτέ δεν κοιτάζω τα πρόσωπά τους.
Μερικές φορές όμως μου λέει ο λογισμός να τα κοιτάξω.Τότε βλέπω μερικά πρόσωπα να έχουν μορφή σκύλου, πιθήκου ή άλλων ζώων.
Είναι φοβερή η μορφή τους. Βλέπω όμως και μερικά ήρεμα και ιλαρά που μετά τη θεία μετάληψη λάμπουν σαν τον ήλιο.
Μία φορά του είπε κάποιος συλλειτουργός του: Μ’ έκαψε η θεία Κοινωνία!…
Εγώ, απάντησε ο γέροντας, δεν αισθάνθηκα να με καίει.
Αντίθετα, ζούσε τόσο έντονα τη μέθεξη του δεσποτικού Σώματος, ώστε ανακαινιζόταν ψυχικά και σωματικά.
Σήμερα που κοινώνησες, είπε σ’ ένα πνευματικό του παιδί, βλέπεις πώς αισθάνεσαι; Εγώ αισθάνομαι έτσι πάντοτε. Ο Χριστός βρίσκεται μέσα μου πάντα.

πηγή: Ένας άγιος Γέροντας, ο μακαριστός π. Ιάκωβος», εκδ. Ι.Μ.Οσίου Δαβίδ, Ευβοίας.

http://hristospanagia1.wordpress.com/2010/09/26/%CE%BF
vatopaidi.wordpress.com

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2012/12/blog-post_5457.html

Γέροντα, γιατί πρέπει να ζητάμε από τον Θεό να μας βοηθάει ,αφού ξέρει τις ανάγκες μας;

- Γέροντα, γιατί πρέπει να ζητάμε από τον Θεό να μας βοηθάει ,αφού ξέρει τις ανάγκες μας;
- Γιατί υπάρχει ελευθερία. Και μάλιστα, όταν... πονάμε για τον πλησίον μας και Τον παρακαλούμε να τον βοηθήσει, πολύ συγκινείται ο Θεός, γιατί τότε επεμβαίνει, χωρίς να παραβιάζεται το αυτεξούσιο. Ο Θεός έχει όλη την καλή διάθεση να βοηθήσει τους ανθρώπους που υποφέρουν. Για να τους βοηθήσει όμως, πρέπει κάποιος να Τον παρακαλέσει. Γιατί, αν βοηθήσει κάποιον ,χωρίς κανείς να Τον παρακαλέσει, τότε ο διάβολος θα διαμαρτυρηθεί και θα πει: « Γιατί τον βοηθάς και παραβιάζεις το αυτεξούσιο; Αφού είναι αμαρτωλός, ανήκει σε εμένα » . Εδώ βλέπει κανείς και την μεγάλη πνευματική αρχοντιά του Θεού, που ούτε στον διάβολο δίνει το δικαίωμα να διαμαρτυρηθεί. Για αυτό θέλει να Τον παρακαλούμε, για να επεμβαίνει – και θέλει ο Θεός να επεμβαίνει αμέσως, αν είναι για το καλό μας - , και να βοηθάει τα πλάσματά Του ανάλογα με τις ανάγκες τους. Για τον κάθε άνθρωπο ενεργεί ξεχωριστά, όπως συμφέρει στον καθέναν καλύτερα.

ΠΗΓΗ :

http://eorthodoxia.blogspot.gr/2010/03/blog-post_21.html

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2012/12/blog-post_7105.html

Σημεία του Θεού προ μεγάλων γεγονότων

Πάντοτε πίστευαν οι άνθρωποι ότι κάθε μεγάλο γεγονός, προπάντων αν είναι κακό, προσημαίνεται.
Δύο τέτοια σημεία – απλά και συμβολικά, στο βάθος πολύ πιό φοβερά και από τα τέρατα – σημειώθηκαν στο διάστημα της πολιορκίας (της Κωνσταντινούπολης).
Το ένα, σύνθετο και συνυφασμένο με τρεις φάσεις, σημειώθηκε μ έ σ α στην Κωνσταντινούπολη.
Το άλλο το είδαν οι Τούρκοι ε π ά ν ω από την Κωνσταντινούπολη.
Το πρώτο το πληροφορήθηκα, διαβάζοντας το αντίγραφο του βιβλίου του Κριτόβουλου (ιστορικός του Μωάμεθ).
Το δεύτερο μου το πληροφόρησε το Χρονικό του Σφραντζή (ιστορικός του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου).
Ο Κριτόβουλος γράφει : ” Κατά δε τας αυτάς ημέρας” (δηλαδή, λίγες μέρες πριν διατάξει και εξαπολύσει ο Μωάμεθ τη γενική επίθεση) “ξυνηνέχθη και τάδε, άπερ θεοσημείαι τινες ήσαν και προφοιβασμοί των εσομένων όσον ου τη πόλει δεινών. Προ γαρ τριών ή τεττάρων ημερών του πολέμου” (“πόλεμο” ονομάζει στο σημείο αυτό ο Κριτόβουλος τη γενική πολεμική ενέργεια) “θεοκλητούντων πάντων των εν τη πόλει ανδρών ομού τε και γυναικών, και περιερχομένων αυτήν μετά της εικόνος της θεομήτορος, αύτη των χειρών αίφνης εκπεσούσα των κατεχόντων, μηδεμίας ηστινοσούν ανάγκης ή βίας ηγησαμένης, πρηνής έπεσεν επ’ έδαφος.Πάντων ουν αναβοησάντων ευθύς και ξυνδεδραμεκότων ες ανάστασιν της εικόνος, αύτη μάλλον εβρίθη μολύβδου δίκην βαρυνομένη, ώσπερ ενισχυμένη τω εδάφει, και όλως δυσαπόσπαστος ην. Και τούτο εφ’ ικανήν ώραν εγίνετο, έως ου μετά βίας πολλής και κραυγής μεγάλης και δεήσεως πάντων οι τε ιερείς και βαστάζοντες μόλις ανέστησαν τε αυτήν και τοις των φερόντων ώμοις επέθεσαν. Τούτο παρά δόξαν γεγονός φρίκην τε πολλήν και αγωνίαν μεγίστην και φόβον πάσιν ενέβαλεν, ενόμιζον γαρ, ώσπερ δη και ην, επ’ ουδενί ξυμβόλω χρηστώ την πτώσιν ταύτην γενέσθαι.

Αριστοτέλης: επιδίωξη των τυράννων είναι να πτωχεύσουν οι πολίτες

http://misha.pblogs.gr/2012/12/aristotelhs-epidiwxh-twn-tyrannwn-einai-na-ptwheysoyn-oi-polites.html

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2012/12/blog-post_8328.html

Πατέρας Παΐσιος και Πατέρας Πορφύριος. Τί έλεγαν ο ένας για τον άλλο...

Απόλαυση ήταν να βλέπει κανείς το πώς ο Γέροντας Παΐσιος και ο Γέροντας Πορφύριος σκεφτόντουσαν ο ένας για τον άλλο.

- Γέροντα, είπε κάποιος αδελφός στον Γέροντα Παΐσιο, θέλω να σας δω για κάποιο μου πρόβλημα που το συζήτησα και με τον Γέροντα Πορφύριο.
- Αν το συζήτησες με τον Γέροντα Πορφύριο δεν χρειάζεται και μ' εμένα, γιατί εκείνος είναι έγχρωμη δορυφορική τηλεόραση, ενώ εγώ είμαι ασπρόμαυρη.

Έτσι ταπεινά φρονούσε ο Γέροντας. Ο δε Γέροντας Πορφύριος μάς έλεγε:

- Η Χάρη που έχει ο Γέροντας Παΐσιος έχει μεγαλύτερη αξία από τη δική μου, γιατί αυτή την απέκτησε μετά από κόπο και ασκητικούς ιδρώτες, ενώ εμένα ο Θεός μού την έδωσε εντελώς δωρεάν όταν ήμουν πολύ μικρός, μόνο και μόνο για να βοηθηθούν οι αδελφοί.

yiorgosthalassis.blogspot.com
Σκεύος Εκλογής, σελ 379.

Η Χάρη του αναδόχου

 

Θα πηγαίνουν μπροστά από την Ψυχή σου, όταν αυτή θ' ανεβαίνει στους Ουρανούς.

(...) Άλλοτε πάλι, καθώς ο όσιος Νήφων ησύχαζε στο κελλί του, ήρθε να τον συναντήσει κάποιος Αυτοκρατορικός αξιωματούχος.

- Σε παρακαλώ, πάτερ, βοήθησέ με, του είπε με φανερή θλίψη. Ήρθα να ρωτήσω κάτι την Αγιωσύνη σου, ελπίζοντας πως θα ωφεληθώ και θα ηρεμήσω..., γιατί μ' έχει ταράξει ένας λογισμός...
Ο όσιος δεν περίμενε να του φανερώσει τον λογισμό του.
- Ο σατανάς σε πλάνεψε, του αποκρίθηκε αμέσως. Σε γέλασε, λέγοντάς σου πως δεν θα έχεις τάχα μισθό απ' το Θεό για όσα παιδιά βάφτισες. Ψέματα! Είναι μακάριος όποιος βαπτίζει ψυχές και τις βάζει έτσι μέσα στην Εκκλησία και τη Βασιλεία του Χριστού. "Ο δεχόμενος υμάς εμέ δέχεται" (Ματθ. 10:40), λέει ο Κύριος στο Ευαγγέλιο. Και κάποτε, "ἐπιλαβόμενος παιδίον ἔστησεν αὐτὸ παρ' ἑαυτῷ καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ὃς ἐὰν δέξηται τοῦτο τὸ παιδίον ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου, ἐμὲ δέχεται· καὶ ὃς ἂν ἐμὲ δέξηται, δέχεται τὸν ἀποστείλαντά με" (Λουκ. 9:47-48). Ποιος είναι λοιπόν πιο μακάριος από σένα, που υποδέχεσαι με τα νήπια το Χριστό, και με το Χριστό τον Πατέρα Του; Πήγαινε λοιπόν, παιδί μου, και συνέχισε να κάνεις τούτο το καλό. Γιατί τα νήπια, που θα γίνεις ανάδοχός τους στο Άγιο Βάπτισμα, θα πηγαίνουν μπροστά από την Ψυχή σου, όταν αυτή θ' ανεβαίνει στους Ουρανούς. Τιμή μεγάλη για σένα! Εξευτελισμός για τα εναέρια πονηρά πνεύματα!... Άγγελοι, κρατώντας τόσες λαμπάδες όσα και τα παιδιά που βάπτισες, θα σε φέρουν ως τον Θρόνο του Θεού, κι από κει στον τόπο της Αιώνιας μακαριότητας. Θα σε τιμήσουν δηλαδή με τον ίδιο τρόπο, που κι εσύ δέχτηκες και τίμησες το Χριστό στα πρόσωπα των παιδιών. Η κολυμβήθρα, θα λέγαμε, είναι μια άλλη Παρθένος, που κρατάει τον Ιησού στην αγκαλιά της. Ας είσαι κι εσύ ο Θεοδόχος Συμεών, κι ας Τον υποδέχεσαι σε κάθε νήπιο που βαπτίζεις.
Κατάπληκτος έμεινε ο άνθρωπος μ' όσα άκουσε από τον όσιο. Πραγματικά, δεν μπορούσε να πιστέψει στ' αυτιά του: Πριν να πει ο ίδιος το λογισμό του, του τον φανέρωσε εκείνος, καθώς τον γνώριζε με το διορατικό του χάρισμα.

yiorgosthalassis.blogspot.com
Άγιος Νήφων. Ένας ασκητής επίσκοπος, σελ 253

 

 

Γιατί ο Γέροντας Πορφύριος δεν αναφέρθηκε ποτέ στα εσχατολογικά;

 

Κάποιος αδερφός μια μέρα μου είπε:
- Ο Γέροντας Πορφύριος δεν αναφέρθηκε ποτέ στα εσχατολογικά, στο 666, στα σημεία των καιρών κλπ... Γιατί άραγε δεν μίλησε αυτός ο Άγιος Πατέρας;


Εδώ πάλι έχουμε να απαντήσουμε. Από τους δώδεκα Αποστόλους μας μόνον ο Άγιος Ιωάννης μίλησε επισταμένως για τον αντίχριστο, καθώς κι ο Απόστολος Παύλος προς τους Θεσσαλονικείς. Επειδή δεν μίλησε ο Απόστολος Πέτρος, ο Απόστολος Ιάκωβος και οι άλλοι Απόστολοι, σημαίνει αυτό κάτι;

Μα, αδελφοί, ο Χριστός μας διά του Αγίου Πνεύματος έπρεπε να πει στον κόσμο δέκα πράγματα. Τι θα έπρεπε, λοιπόν, να κάνει; Να βάλει όλους τους Αποστόλους να λένε την ίδια στιγμή και επί λέξει το ίδιο πράγμα, για να βλέπει ο κόσμος ότι όλοι συνφωνούν; Όταν κάτι το έλεγε δι' ενός Αποστόλου, δεν χρειαζόταν να το πει και με τους άλλους. Το πρόβλημα τότε μόνον θα υπήρχε, εάν οι άλλοι Απόστολοι δεν συμφωνούσαν με τα λεγόμενα του ενός και τον αναιρούσαν, πράγμα που βεβαίως δεν έγινε ποτέ, διότι όλοι τους εμφορούντο υπό του ιδίου Παναγίου και Αγαθού Πνεύματος.

Πρέπει, λοιπόν, να έχουμε αυτά κατά νουν, για να μην προβαίνουμε απερίσκεπτα σε σύγκριση ασύγκριτων καταστάσεων.

yiorgosthalassis.blogspot.com

Σκεύος Εκλογής, σελ 380.

Οι μαύρες δυνάμεις του σκότους είναι αδύνατες. Οι άνθρωποι τις κάνουν δυνατές με την απομάκρυνσή τους από τον Θεό, γιατί έτσι δίνουν δικαιώματα στον διάβολο.

 

ΟΙ ΜΑΥΡΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ Οι μαύρες δυνάμεις τον σκότους είναι αδύνατες. Οι άνθρωποι τις κάνουν δυνατές μέ τήν απομάκρυνση τους άπό τόν Θεό, γιατί έτσι δίνουν δικαιώματα στον διάβολο
Τά μάγια
-Επειδή πολλές φορές σας μίλησα γιά τον Παράδεισο, γιά τους Αγγέλους και γιά τούς Αγίους, γιά νά βοηθηθητε, τώρα θά σάς πώ και λίγα γιά τήν κόλαση και γιά τούς δαίμονες, ώστε νά γνωρίσετε μέ ποιους παλεύουμε, πάλι γιά νά βοηθηθητε. Ήρθε στό Καλύβι ένας νεαρός μάγος άπό τό Θιβέτ και μοϋ διηγήθηκε πολλά άπό τήν ζωή του. Αυτό τό παιδί, μόλις άπογαλακτίστηκε, τό αφιέρωσε ό πατέρας του, σέ ηλικία τριών χρόνων, σέ μιά ομάδα τριάντα μάγων ανωτέρου βαθμού στό Θιβέτ, γιά νά τό μυήσουν στήν τέχνη τους. Έφθασε στον ενδέκατο βαθμό μαγείας-ό δωδέκατος είναι ό ανώτερος. Δεκαέξι χρόνων έφυγε άπό τό Θιβέτ και πήγε στήν Σουηδία, γιά νά δη τον πατέρα του. Εκεί συνάντησε τυχαίως έναν ορθόδοξο Ιερέα, πολύ πιστό, και του ζήτησε νά συζητήσουν. Ό νεαρός μάγος δέν ήξερε καθόλου τί θά πή Ιερεύς ορθόδοξος. Στήν αίθουσα λοιπόν πού κάθησαν νά συζητήσουν, άρχισε νά τού κάνη μερικές άπό τις μαγείες του, γιά νά δείξη τήν δύναμη του. Κάλεσε ένα άρχικό δαιμόνιο, τον Μήνα, και τοϋ είπε:

Πως «Δηλητηριάζουν» τα παιδιά οι μεγάλο-ανθρωπιστές…

Πολλά παιδιά και νέοι σε όλον τον κόσμο πάσχουν από κατάθλιψη αναφέρουν γονείς, δάσκαλοι και ψυχολόγοι. Αιτία; Μα το ίδιο σύστημα που παρουσιάζει ένα μέλλον χωρίς ελπίδα.
Βάση της προπαγάνδας για ένα ζοφερό μέλλον, προκειμένου στο όνομα του περιβάλλοντος να επιβληθεί η παγκόσμια χούντα, είναι το πασίγνωστο και αβάσιμο ντοκιμαντέρ του Αλ Γκορ «An Inconvenient Truth (μια ενοχλητική αλήθεια)», το οποίο και προβάλλεται σε εκατομμύρια μαθητές και φοιτητές (διαβάστε εδώ).

Προσευχητάριο για όλην την εβδομάδα

Ένα πολύ χρήσιμο προσευχητάριο.

Η πρωτοτυπία και χρησιμότητά του έγκειται στο γεγονός ότι για κάθε μέρα της εβδομάδας έχει και μια διαφορετική προσευχή.

Κατεβάστε το, από Εδώ
του π. Χαραλάμπους Νεοφύτου Πηγή: Ορθόδοξες Αναζητήσεις

Πηγή: Άγιος Νεκτάριος ο Θαυματουργός: Προσευχητάριο για όλη την εβδομάδα

Τι οφείλει να τηρεί ο κάθε Χριστιανός;

|

1. Κάθε χριστιανός οφείλει να αγαπά τό Θεό.

 

2. Κάθε χριστιανός οφείλει να αγαπά τόν αδελφό του (τόν συνάνθρωπό του).

 

3. Οι χριστιανοί οφείλουν νά μήν έχουν διαμάχες ούτε νά νιώθουν μνησκακία καί μίσος κατά των αδελφών τους, αλλά κι αν ακόμα παρεξηγηθούν μεταξύ τους, οφείλουν γρήγορα νά συμφιλιωθούν.

 

4. Οι χριστιανοί οφείλουν νά μή βλέπουν μέ περιέργεια καί επιθυμία.

 

5. Οι χριστιανοί οφείλουν νά μήν ορκίζονται, ούτε αληθινά ούτε στά ψέματα.

 

6. Οι χριστιανοί οφείλουν νά μήν είναι εκδικητικοί, ούτε να ανταποδίδουν κακό στό κακό.

Αγίου Ιωάννου του Σιναΐτου:Περί ύπνου και προσευχής (Καθώς και περί της ψαλμωδίας είς συνοδίαν μοναχών)

"Κλίμαξ"

ΛΟΓΟΣ ΔΕΚΑΤΟΣ ΟΓΔΟΟΣ

Περί ύπνου και προσευχής

(Καθώς και περί της ψαλμωδίας είς συνοδίαν μοναχών)

1. Ο ύπνος είναι σπουδαίο συστατικό της φύσεώς μας, απεικόνισις του θανάτου, αργία των αισθήσεων.
Είναι μέν ένας, αλλά όπως και η επιθυμία, έχει πλείστες αιτίες και αφορμές. Δηλαδή προέρχεται άλλοτε από την ανθρώπινη φύσι, άλλοτε από τα φαγητά και άλλοτε από τους δαίμονες. Μερικές φορές ίσως και από πολύ υπερβολική νηστεία, από την οποία εξασθενημένη η σάρκα, ζητεί να αυτοπαρηγορηθή με τον ύπνο.

2. Όπως η πολυποσία εξαρτάται και ενισχύεται από την κακή συνήθεια, έτσι και η πολυυπνία. Γι΄ αυτό ιδιαιτέρως στις αρχές της αποταγής ας αγωνισθούμε εναντίον της. Διότι είναι πολύ δύσκολο να θεραπεύση κανείς μία μακροχρόνια συνήθεια.

3. Ας παρακολουθήσωμε και θα ιδούμε πώς ενώ σημαίνει η πνευματική σάλπιγξ, δηλαδή το σήμαντρο, ορατώς μέν συναθροίζονται οι αδελφοί, αοράτως δε συνάγονται οι εχθροί. Έτσι άλλοι δαίμονες έρχονται στο κρεββάτι, μόλις σηκωθούμε, και μας πιέζουν να ανακλιθούμε πάλι. «Μείνε, μας λέγουν, έως ότου συμπληρωθούν οι προοιμιακοί ύμνοι, και έπειτα πηγαίνεις στην Εκκλησία». Άλλοι, ενώ παριστάμεθα στην προσευχή, έρχονται και μας βυθίζουν στον ύπνο. Άλλοι προξενούν έντονη και απροσδόκητη κοιλιακή ενόχλησι. Άλλοι μας προτρέπουν να ανοίγωμε συζητήσεις μέσα στο Κυριακό. Άλλοι παρασύρουν τον νου μας σε αισχρούς λογισμούς. Άλλοι μας κάνουν να ακουμπούμε σαν κουρασμένοι στον τοίχο. Ενίοτε μάλιστα συμβαίνει να μας προκαλούν και πάρα πολλά χασμουρητά.

ΑΓΙΟΥ ΛΟΥΚΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΡΙΜΑΙΑΣ-ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Πάντα με πολλή παρρησία πρέπει να πλησιάζουμε τον Θεό, Να Τον ικετεύουμε σαν τα μικρά παιδιά πού περιμένουν βοήθεια από την μητέρα τους και απλώνουν προς αυτήν τα μικρά τους χεράκια.

Να Τον ικετεύουμε σαν ένας φτωχός πού πεθαίνει της πείνας και ήρθε να παρακαλέσει τον άνθρωπο πού είναι γνωστός για την ευσπλαχνία του να τον βοηθήσει.

Να Τον ικετεύουμε σαν την Χαναναία γυναίκα πού με επιμονή παρακαλά τον Χριστό και σηκώνει σ' Αυτόν τα χέρια της. Τον ικετεύει με παρρησία γιατί πιστεύει και ξέρει ότι θα λάβει αυτό πού ζητά, πιστεύει και γι' αυτό παίρνει βοήθεια,

Βλέπουμε λοιπόν ότι δύο προϋποθέσεις υπάρχουν για να γίνει δεκτή ή προσευχή μας από τον Θεό.

Πρώτ' απ' Όλα χρειάζεται βαθειά και μεγάλη πίστη στον Κύριο, με όλη μας την καρδιά να πιστεύουμε σ' Αυτόν πού ικετεύουμε. Και το δεύτερο, να μην υπάρχει ούτε ίχνος αμφιβολίας, κανένας δισταγμός στην καρδιά αλλά μόνο ή πίστη, ή πίστη στο άπειρο έλεος του Θεού.

Μόνο ή προσευχή πού βγαίνει από καρδιά πού είναι γεμάτη ελπίδα και πίστη ακούγεται από τον Θεό.
Εκτός απ' αυτό ή προσευχή θέλει επιμονή. Πρέπει να ξέρουμε ότι δεν θα λάβουμε αμέσως αυτό πού ζητάμε. Πρέπει να δείξουμε ότι είναι σταθερή ή ελπίδα πού έχουμε στον Θεό και ή επιμονή σ' αυτά πού ζητάμε..

Γέροντας Ευσέβιος Γιαννακάκης:περί Προσευχής, Περιέργειας και Αργολογίας

 
Ἡ νοερὰ προσευχὴ πρέπει νὰ γίνεται ἀνὰ πάσαν στιγμή. Δὲν ἔχει σημασία ἂν εἶναι ἐντατικὴ ἢ ἀδύνατη. Στὸ δρόμο, στὸ αὐτοκίνητο ποῦ ξέρει ὁ καθένας τί κάνεις, ἂν εἶσαι προσηλωμένος στὸ Θεό; Νοῦς, στόμα, καρδιὰ κύκλο ἢ νοερὰ προσευχή. Χάνεται ὁ λογισμός. Ἀπομονώνεται, ἐξαφανίζεται.

* Η προσευχὴ νὰ γίνεται. Ἔστω καὶ τυπική, πού σου ψιθυρίζει ὁ διάβολος ὅτι εἶναι ξηρὴ καὶ τυπική.

* «Εἴσελθε εἰς τὸ ταμιεῖον σου, ὅταν προσεύχη, καί… ἀποδώσει σοὶ ἐν τῷ φανερῶ». (Μάτθ. 6, 6). Νὰ κλείσουμε ὄχι μόνο τὴν πόρτα τοῦ δωματίου μας, ὅταν θέλουμε νὰ προσευχηθοῦμε, ἀλλὰ νὰ κλείσουμε καὶ τὰ αὐτιά μας καὶ τὴ σκέψη καὶ ὅλες τὶς αἰσθήσεις τοῦ ἑαυτοῦ μας.Νὰ τὰ ξεχάσουμε ὅλα, νὰ εἶναι νεκρὰ τὴ στιγμὴ ἐκείνη καὶ μόνο μὲ τὸ Θεὸν τὸν Ἄπειρο, τὸν Ἕνα, τὸν Πολυέλεο, τὸν Πολυεύσπλαγχνο Θεὸ νὰ μιλοῦμε. Ἐκείνη τὴ στιγμὴ νὰ ζοῦμε μόνο τὸν Θεό. Κατὰ τὸ σῶμα νὰ μὴ ζοῦμε. Αὐτὸ ζητᾶ, ὅταν λέει «κλείσας τὴν θύραν σου»“ τὴ θύρα τῶν αἰσθήσεών μας ἐννοεῖ.

Νὰ προσευχώμεθα, νὰ προσευχώμεθα, νὰ προσευχώμεθα. Στὴν ἐργασία μας, στὸ δρόμο, στὸ αὐτοκίνητο, παντοῦ. Τὸ πρωί, ὅταν ξυπνήσουμε, πρῶτα προσευχή, πάντα προσευχή. Τὴν εὐχὴ νὰ λέμε πολλὲς φορές, στὸ δρόμο, στὸ σχολεῖο, στὴν ἐργασία μας. Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον μέ, τὸν ἁμαρτωλόν. Τότε νιώθουμε τὸν ἑαυτὸ μᾶς γεμάτο καὶ ὁ Θεὸς δίνει πλούσια τὴ Χάρη Του…

H αξία της βραδινής προσευχής του Αποδείπνου.

Aποφθέγματα του γέροντος Αμβροσίου Λάζαρη

Έλεγε ότι το Απόδειπνο είναι μία ομπρέλα, η οποία ανοίγει και σκεπάζει όλη την οικογένεια από τα κακά πνεύματα που υπάρχουν τη νύχτα, ότι απωθεί και τούς κλέφτες ακόμη, και σε θωρακίζει ο Θεός μέσα στο ίδιο σου το σπίτι. Σε μία γυναίκα, μάλιστα, είχε επιμείνει όχι μόνο στην πρωινή προσευχή, τότε που είμαστε ξεκούραστοι, Αλλά και στη βραδινή, παρά την κόπωση της ημέρας που προηγήθηκε. Της τόνισε: - Το Απόδειπνο θα προσπαθείς να το λες κάθε βράδυ με τα παιδιά σου, και πάντα θα διαβάζει ο ένας δυνατά, ενώ οι άλλοι θα συνοδεύουν... Ήταν όμως με κατανόηση προς τον άλλο. Έτσι, όταν η ίδια τον ρώτησε τι να κάνει με τα παιδιά της, αφού λόγω της ηλικίας και των μαθημάτων τους δεν μπορούσαν να συμμετέχουν, της είπε: - Τότε ας το κάνει ο καθένας μόνος του, προκειμένου να μη γίνεται καθόλου. Και αν δεν μπορείτε να κάνετε όλο το Απόδειπνο, τότε πείτε τον 50ό ψαλμό του Δαβίδ («Ελέησόν με, ο Θεός, κατά το μέγα ελεός Σου...»).

 

ΠΗΓΗ : http://leimwnas.blogspot.gr/2012/05/h.html

Γέροντας Αμφιλόχιος Μακρής-Περί Νοεράς Προσευχής

Όταν καλλιεργήσετε την ευχή, δεν σας πειράζουν οι άνεμοι του πειρασμού. Εξασθενεί η δύναμή του, δε μπορεί να σας κάνει τίποτε. Η προσευχή ας σου είναι τείχος, ασπίδα και θώρακας. Εμείς πρέπει να έχουμε υπομονή και προσευχή. Το τέλος της ζωής μου εγγίζει.... Σας παρακαλώ όλοι να ζήσετε βίον άγιον, να βαδίσετε σε γραμμές άγιες για να βοηθήσετε την Εκκλησία και την Ελλάδα μας. Οι καρδιές σας να γίνουν θυμιατήρια, που θα ανεβαίνει η προσευχή σας στο θρόνο του Θεού.

Ερώτησις: Όταν, Γέροντα σας πλησιάσει πρόσωπο ταραγμένο και σας εκτοξεύει υβριστικούς λόγους τί κάνετε εκείνη τη στιγμή;