Εμείς τί κάνουμε;
του Γιώργου Θεοχάρη
Έχοντας χάσει τα σπίτια τους, ζώντας σε άθλια κατάσταση και βλέποντας τα μέλη της οικογένειάς τους να πεθαίνουν, χιλιάδες παιδιά στη Συρία έχουν ανάγκη σήμερα από ποικίλη, υλική, ψυχολογική και ηθική υποστήριξη.
Αυτά τα παιδιά, του πολέμου και της πείνας, που βλέπετε στις φωτογραφίες έχουν ανάγκη από την βοήθειά μας.
Η απάντηση είναι, εκτός από μεμονωμένες αξιέπαινες πρωτοβουλίες, σχεδόν τίποτε.
Ιδιαίτερα ηχηρή μέχρι σήμερα είναι η απουσία της Εκκλησίας της Ελλάδος από τον δοκιμαζόμενο Συριακό λαό, αν και η Εκκλησία μας πάντοτε στάθηκε στο πλευρό όσων έχουν ανάγκη, είτε ήταν Σέρβοι που βομβαρδίζονταν από το ΝΑΤΟ είτε άνθρωποι άλλης εθνικότητας, χωρίς να κάνει διακρίσεις.
Βέβαια είναι αλήθεια ότι η Εκκλησία συντρέχει τους Σύριους πρόσφυγες μέσα στην Ελλάδα.
Ασφαλώς αυτό είναι πολύ θετικό.
Ωστόσο δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτοι που πραγματικά έχουν περισσότερο την ανάγκη και στήριξή μας είναι όσοι παραμένουν στη Συρία και υφίστανται τις φοβερές συνέπειες του πολέμου και της τρομοκρατίας.
Δεν πρέπει επίσης να λησμονούμε την ανάγκη να παραμείνουν οι χριστιανοί της Συρίας στον τόπο τους.
Πώς θα γίνει αυτό χωρίς την βοήθειά μας; Μην ξεχνάμε επίσης ότι ένα ποσοστό των προσφύγων που βρίσκονται στην Ελλάδα δυστυχώς προέρχεται από τον χώρο των θυτών, δηλαδή των φανατικών ισλαμιστών, αυτών που προσπάθησαν να εξοντώσουν τους χριστιανούς, τους Αλεβήδες και τις άλλες μειονότητες, οι οποίοι δεν κατάφεραν να υπερισχύσουν και για αυτό μετανάστευσαν.
Είναι λοιπόν επιτακτική η ανάγκη όσο ποτέ η Εκκλησία να στρέψει επιτέλους τα μάτια της στους Σύριους, χριστιανούς και μουσουλμάνους, που παραμένουν στη Συρία και πολεμούν για να μείνει η πατρίδα τους ελεύθερη από την ισλαμιστική λαίλαπα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου