Η ΠΙΣΤΗ, Η ΣΥΝΟΔΟΣ, ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ («Διάπυρη προσευχὴ γιὰ μιὰ Πανορθόδοξη καταδίκη τῆς ἐκτροπῆς καὶ τῶν αἱρέσεων τοῦ Παπισμοῦ καὶ τοῦ Προτεσταντισμοῦ».)

τοῦ περιοδ. «Ο ΣΩΤΗΡ»,
ἀρ. τ. 2135, 15.06.2016

ἠλ. στοιχειοθεσία «ΧΡΙΣΤΙΑΝ. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

.                  Τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς ἡ φωτιὰ ποὺ ἄναψε ὁ Χριστός μας στὸν κόσμο πῆρε νὰ ἁπλώνεται σὲ ὅλη τὴν γῆ. Ἦταν πρωί, γύρω στὶς 9:00, ὅταν παράδοξη βουή, σὰν νὰ φυσοῦσε βίαιος ἄνεμος, ξάφνιασε τὴν Ἱερουσαλήμ. Δὲν ἦταν ἄνεμος. Τί ἦταν;

.           Οἱ ἄνθρωποι ξαφνιασμένοι κατευθύνθηκαν πρὸς τὸ σημεῖο, ὅπου ἐντοπίστηκε ἡ βουή, τὸ Ὑπερῶο, στὸ ὁποῖο βρίσκονταν οἱ Μαθητὲς καὶ οἱ λίγοι πιστοὶ μὲ κέντρο τὴν Παναγία μας. 120 ἄνθρωποι. Τοὺς νόμισαν μεθυσμένους.

.            Ἦταν μεθυσμένοι! Ὄχι μὲ οἰνόπνευμα. Μὲ τὸ Πνεῦμα.

.            Ὅταν ἦρθε ἡ βουὴ σὰν ἀπὸ βίαιο ἄνεμο, ἄναψε φλόγες σὰν φλόγες φωτιᾶς καὶ ἄλλαξε τὰ πάντα. Ἄλλαξε τὶς καρδιές τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν τότε πιστῶν. Ἄλλαξε τὴν σκέψη τους, Ἄνοιξε τοὺς ὁρίζοντές τους. Φώτισε τὸ μέλλον. Ἑρμήνευσε τὸ παρελθόν. Ἔκανε τὸ παρόν στάδιο ἀγώνα. Ἕκανε τοὺς ψαράδες θεολόγους, τοὺς ἀδύναμους ἀνίκητους, τοὺς βωβοὺς ρήτορες, τοὺς ἀγράμματους σοφούς.

.              Ἡ πρώτη Ἑκκλησία ἔπαθε, συγκλονίστηκε. Ὁ ἐρχομός Του τὴν μέθυσε! Ἡ παρουσία Του τῆς ἔδινε ἔμπνευση, νέα ὅραση τοῦ κόσμου, ὑπέροχο νόημα ζωῆς, ἀσύλληπτη προοπτική. Ἦταν μαζί της ὁ Θεός. Ὁ ἀγαθὸς Παράκλητος τὴν ὁδηγοῦσε, κατὰ τὴν διαβεβαίωση τοῦ Κυρίου, «εἰς πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν».

.               Μαζί Του ἔνιωθε πανίσχυρη. Οἱ φόβοι Της ἐξαφανίστηκαν. Τὸν κόσμο δὲν τὸν αἰσθανόταν πιὰ ὡς ἀπειλή ἀλλὰ ὡς χῶρο πρὸς κατάκτηση. Στάθηκε μπροστὰ στοὺς βασιλεῖς ἄφοβη. Περιγέλασε τὶς ἀπειλές τους, δέχθηκε μὰ χαρὰ τὰ βασανιστήριά τους, ἀγκάλιασε ἀτρόμητη τὰ λιοντάρια καὶ τὶς τίγρεις. Σὲ λίγο ἀπὸ τὸ ἕνα μέχρι τὸ ἄλλο ἄκρο τῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας οἱ φλόγες τοῦ Πνεύματος πυρπολοῦσαν τὶς καρδιές τῶν ἀνθρώπων. Ὁ παλαιὸς κόσμος κατέρρεε. Οἱ δαίμονες εἶχαν λυσσάξει. Ὁ σατανᾶς τους μανιασμένος ἔψηνε, τηγάνιζε, ἔπνιγε, κατασπάραζε, κομμάτιαζε, ἔγδερνε, ἔκαιγε, ξέσχιζε, ἀποκεφάλιζε τοὺς Μάρτυρες. Ἀλλὰ ἡ Ἐκκλησία δυνάμωνε, ἄλλαζε τὰ πάντα. Ἀτρόμητη!

.                      Περισσότερο τὴν ταλαιπώρησαν οἱ ὕπουλοι ἐχθροὶ ποὺ βγῆκαν μέσα ἀπὸ τὰ σπλάγχνα της, οἱ αἱρετικοί. Ἀλλὰ καὶ αὐτοὺς μὲ τὸν φωτισμὸ καὶ τὴν καθοδήγηση τοῦ Πνεύματος τοὺς κατέβαλε. Κατὰ τὶς ὑποδείξεις Του συγκρότησε Συνόδους τῶν Ἐπισκόπων Της, καὶ ἐκεῖνοι μὲ τὴν ἔμπνευσή Του διετύπωσαν μέχρι κεραίας ἀκρίβεια τὴν ἀλήθεια.

.                 Στοὺς 20 αἰῶνες ποὺ πέρασαν, τὸ Ἅγιον Πνεῦμα δὲν ἐγκατέλειψε ποτὲ τὴν Ἐκκλησία. Ἦταν μαζί Της στὰ στάδια, στὶς Κατακόμβες, στὴν στεριὰ καὶ στὴν θάλασσα, στὶς παγωμένες λίμνες καὶ στὰ ὁρμητικὰ ποτάμια, στὶς φυλακὲς καὶ στὰ στρατόπεδα συγκεντρώσεως.

.               Ἦταν, εἶναι καὶ θὰ εἶναι μαζί Της γιὰ πάντα. Μαζὶ μὲ ὅλα τὰ μέλη Της, τοὺς πιστοὺς κάθε τόπου καὶ κάθε ἐποχῆς. Στὸ μέτρο ποὺ ὁ καθένας τους Τοῦ παραδίδει τὸν ἑαυτό του, μένει μέσα του, καθαρίζει τὴν καρδιά του, φωτίζει τὴν σκέψη του, προσεύχεται μαζί του, ἁγιάζει τὴν ὅλη ὕπαρξή του.

.                        Στὶς μέρες τοῦτες ἀγωνία συνἐχει τὶς καρδιὲς τῶν πιστῶν ἐν ὄψει τῆς συγκλήσεως τῆς Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἀγωνία γιὰ τὸν αὐτὴ θὰ στοιχίσει στὰ βήματα τῶν Μεγάλων Οἰκουμενικῶν Συνόδων καὶ θὰ βεβαιώσει τὴν ἀλήθεια τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μας.

.                   Καὶ δὲν εἶναι ἀδικαιολόγητη αὐτὴ ἡ ἀγωνία. Ὄχι μόνο διότι κατὰ τὸ παρελθὸν ἀρκετὲς Σύνοδοι ποὺ συγκλήθηκαν ὡς ἅγιες καὶ Οἰκουμενικές, κατέληξαν κακῶς καὶ ἡ συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας τὶς ἀπέρριψε ὡς παράνομες καὶ προδοτικές, ἀλλὰ καὶ διότι πολλὰ στοιχεῖα δείχνουν ἀνησυχητικά.

.                 Ὀφείλουμε νὰ μιλήσουμε μὲ γλῶσσα ἀληθείας. Τιμοῦμε τὰ ἱερὰ πρόσωπα τῶν ποιμένων καὶ σεβόμαστε τοὺς θεσμούς. Ὅμως ἡ ἀλήθεια βρίσκεται πάνω ἀπὸ πρόσωπα καὶ θεσμούς. Καὶ ἐμᾶς δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ μᾶς γεμίζει ἀγωνία τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ φοβερὴ ἐκτροπή, ποὺ ἀκολουθήθηκε κυρίως ἀπὸ τὴν δεκαετία τοῦ 1960 καὶ μετά, τείνει νὰ καταστεῖ πλέον μόνιμη. Ἡ τακτικὴ αὐτὴ ἐπαινεῖται ἀντὶ νὰ καταδικάζεται.

.                Γι᾽ αὐτὸ θερμὴ ἐπιθυμία μας ἀποτελεῖ ἡ προσδοκία νἀ ὁδηγηθοῦμεπρὸς μιὰ Πανορθόδοξη καταδίκη τῆς ἐκτροπῆς καὶ τῶν αἱρέσεων τοῦ Παπισμοῦ καὶ τοῦ Προτεσταντισμοῦ.

.           Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ περισσότερο ἀπὸ ὁποτεδήποτε ἄλλοτε διάπυτη ἀνεβαίνει ἡ προσευή μας πρὸς τὸν ἀγαθὸ Παράκλητο, «τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας», νὰ πνεύσει βίαια στὶς καρδιὲς τῶν Συνοδικῶν Ἐπισκόπων, νὰ ἀλλάξει τὶς τυχὸν ἄτοπες σκέψεις τους, νὰ τοὺς ἀναδείξει ὁμολογητὲς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ νὰ κατατάξει τὴν Μεγάλη Σύνοδο μεταξὺ τῶν Ἁγίων Συνόδων τῆς Πίστεώς μας.

ΠΗΓΗ