Καμπαναριό του 15ου αιώνα στην Κεφαλονιά

Καμπαναριό του 15ου αιώνα στην Κεφαλονιά
Αγαπητοί επισκέπτες καλώς ήλθατε.
Μπορείτε να επικοινωνείτε μαζί μας, να αποστέλλετε και να μοιράζεστε κρίσεις, σχόλια, απόψεις, στην ηλεκτρονική διεύθυνση :
amalgamaparamythias@gmail.com

Με εκτίμηση,
Η Ομάδα Διαχείρισης


«Ενθρονίστηκε» για πάντα στις καρδιές μας!

«Ενθρονίστηκε» για πάντα στις καρδιές μας!
Δίκαιος ἐάν φθάση τελευτῆσαι, ἐν ἀναπαύσει ἔσται. Γῆρας γάρ τίμιον, οὐ τό πολυχρόνιον, οὐδέ ἀριθμῶ ἐτῶν μεμέτρηται. Πολιά δέ ἐστι φρόνησις ἀνθρώποις, καί ἡλικία γήρως, βίος ἀκηλίδωτος. Εὐάρεστος Θεῶ γενόμενος, ἠγαπήθη• καί ζῶν μεταξύ ἁμαρτωλῶν, μετετέθη. Ἠρπάγη, μή κακία ἀλλάξη σύνεσιν αὐτοῦ, ἤ δόλος ἀπατήση ψυχήν αὐτοῦ. Βασκανία γάρ φαυλότητος ἀμαυροί τά καλά, καί ρεμβασμός ἐπιθυμίας μεταλλεύει νοῦν ἄκακον. Τελειωθεῖς ἐν ὀλίγω, ἐπλήρωσε χρόνους μακρούς• ἀρεστή γάρ ἤν Κυρίω ἡ ψυχή αὐτοῦ, διά τοῦτο ἔσπευσεν ἐκ μέσου πονηρίας. Οἱ δέ λαοί ἰδόντες καί μή νοήσαντες, μηδέ θέντες ἐπί διανοία τό τοιοῦτον, ὅτι χάρις καί ἔλεος ἐν τοῖς ὀσίοις αὐτοῦ, καί ἐπισκοπῆ ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖς αὐτοῦ.

Πέμπτη 21 Απριλίου 2016

Ἐμοῦ προσευχόμενου, σοῦ δὲ κοιμωμένου». Από το βιβλίο «Υπεύθυνοι για όλα» του π.Νεκταρίου Αντωνοπούλου


 π.Νεκτάριος Αντωνόπουλος

Πολλοί άνθρωποι, άν και δεν προσεύχονται ιδιαίτερα, αναγνωρίζουν όμως τή δύναμη καί την άξια της προσευχής και σε πολύ δύσκολες στιγμές προστρέ­χουν στις εκκλησίες η στά μοναστήρια και παρακαλούν τους Ιερείς η τους μο­ναχούς νά προσευχηθούν γι' αυτούς.

Δεν είναι άσχημο αυτό, αλλά μήπως η κίνηση αύτη σημαίνει πώς δεν θέλουν νά αναλάβουν οι ίδιοι την ευθύνη; Μή­πως δεν θέλουν νά μπουν στον κόπο της προσευχής; (Γιατί πράγματι η προ­σευχή είναι κόπος.) "Αν όμως μας πονάει κάτι, εμείς είμαστε οι καταλληλό­τεροι νά προσευχηθούμε.
Τότε η προσευχή μας αποκτάει μία ιδιαίτερη θέρ­μη καί μπορεί νά εισακουστεί από τόν Θεό. Καί βέβαια η προσευχή μας αύτη θά πρέπει νά έχει αντίκρυσμα στη ζωή μας. Νά συνδυάζεται με εντονότερο πνευματικό αγώνα.

Κάποιος πατέρας επισκέφθηκε τόν π. Παΐσιο. Με πολύ πόνο του είπε:
Γέροντα, προσευχήσου, κάνε κάτι. Το παιδί μου είναι βαριά άρρωστο.
Ό Γέροντας απάντησε: - Έγώ θα κάνω κάτι, αλλά εσύ τι θά κάνεις; Κάτι θά πρέπει να κάνεις.
~ Τι να κάνω, Γέροντα; Πέστε μου, ό,τι μου πείτε θα κάνω.
- "Ε, να κάνεις κάποιον αγώνα, κόψε ένα πάθος σου. Καπνίζεις;
- Ναι, Γέροντα.
- Τότε για την υγεία του παιδιού σου κόψε το τσιγάρο.
Ό άνθρωπος έβγαλε αμέσως το πακέτο με τα τσιγάρα καί τα άφησε εκεί λέγοντας:
—    Γιά την υγεία του παιδιού μου, απ΄ αυτή τη στιγμή κόβω το τσιγά­ρο!
Πράγματι το παιδί θεραπεύτηκε.

'Άλλη μια φορά συνέβη παρόμοιο περιστατικό με διαφορετική κατάλη­ξη. Πάλι ένας πατέρας παρακάλεσε τον Γέροντα για το άρρωστο παιδί του. Ό Γέροντας του απάντησε με τα ίδια λόγια.

- Εγώ θά κάνω κάτι, εσύ τι θα κάνεις;
- Ό,τι μου πείς, Γέροντα! Γιά την υγεία του παιδιού μου, κι αν μου πεις να πέσω από τον έκτο όροφο της πολυκατοικίας που μένω, θα το κάνω.
- "Ε, καλά, απάντησε ό Γέροντας, από τον έκτο όροφο μην πέσεις. Κό­φε ένα πάθος σου. 'Άν καπνίζεις, κόψε το τσιγάρο.
Ό πατέρας δεν συμφώνησε.
- Γέροντα, απ΄ τον έκτο όροφο πέφτω, αλλά το τσιγάρο δεν μπορώ να το κόψω!
Και δυστυχώς το παιδί του δεν θεραπεύτηκε. Ό πατέρας δεν θέλησε να συμβάλει στην προσπάθεια και στην προσευχή του Γέροντα.

Επίσης παρακάλεσε κάποιος χριστιανός τόν π. Έπιφάνιο Θεοδωρόπουλο;
—    Γέροντα, προσευχηθείτε για μένα.
Ό π. Έπιφάνιος του απάντησε πολύ σοφά:
—    Παιδί μου, εμού προσευχόμενου, σου δε κοιμωμένου, ουδέν γίνεται.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου